Ach jak mi się podobało! Nawet bez porównywania, ale różnica między Grand Hotelem Granit a Hotelem Aurora jest ogromna i to we wszystkim. Kreacje bohaterów, ich wzajemne relacje, poszczególne wątki fabularne, pięknie! Na poziomie emocjonalnym nareszcie potrafiłam się wczuć w to, co dzieje się z Antoniną, razem z nią przeżywałam kolejne wydarzenia, było mi smutno, dużo rozumiałam. Sporo miałam również obserwacji, które bardzo do mnie przemówiły (a o tym świadczy naprawdę dużo znaczników, które w moim przypadku oznaczają myśli typu: Właśnie tak!).
Bardzo mi się podobało to, że nie mamy de facto opisywanych scen erotycznych - seksu jest dużo, ale z reguły opis kończy się tuż przed lub wraca zaraz po, także czytelniczka wie, co się dzieje, a nie ma rozwlekłych opisów, kto komu co robił.
Miałam przez chwilę problem z jednym zabiegiem, acz im dłużej myślę o Granicie, tym bardziej mi się on podoba - mamy pewien przeskok gdzieś za połową, gdzie zmienia się nagle główny wątek fabuły z czegoś na coś drugiego. I och jej, jakie to jest smaczne, jak się o tym myśli!
Jedyne z czym ciężko mi się pogodzić, to bardzo krytyczny stosunek wielu osób do Antoniny. Komentarze typu: "nie zależy ci na tych ludziach tylko chcesz ich kontrolować, nie dajesz im przestrzeni" itp., sprawiły, że pomyślałam sobie wtf, fenomenalni z was przyjaciele serio. W ogóle sporo Antonina ma krytycznych myśli o sobie - niektóre na zasadzie zorientowania się, gdzie popełnia błędy, ale obwinianie się za wszelkie zło, które się wokół dzieje? No bez przesady. Tym bardziej, że bohaterka i tak przeszła wyboistą drogę przez ostatnie dwie powieści, a nieustanne wyrzuty i zawstydzanie nie pomagają.
Ale to tyle krytyki. Granit podobał mi się bardzo, czytało się szybko, ale też nie mogę powiedzieć, że to czysta literatura rozrywkowa. Jest tutaj mnóstwo pięknych literacko zdań, fragmenty, nad którymi trzeba posiedzieć i pomyśleć. Z serca polecam!

Ach jak mi się podobało! Nawet bez porównywania, ale różnica między Grand Hotelem Granit a Hotelem Aurora jest ogromna i to we wszystkim. Kreacje bohaterów, ich wzajemne relacje, poszczególne wątki fabularne, pięknie! Na poziomie emocjonalnym nareszcie potrafiłam się wczuć w to, co dzieje się z Antoniną, razem z nią przeżywałam kolejne wydarzenia, było mi smutno, dużo...