To z pewnością książka o poszukiwaniach własnej historii i tożsamości, jakiej podjęła się uznana norweska dokumentalistka, która jest zresztą tejże autorką. Na podstawie odnalezionych w archiwach protokołów przesłuchań, akt sądowych, a także nielicznych rozmów z tymi, którzy ją znali i pamiętali Nina G. rekonstruuje losy swojej nieznanej babci Fridy Grünfeld, która urodziła się w czwartek 3 września 1908 roku w Leles na terenie Austro-Węgier w religijnej żydowskiej rodzinie. Na kartach książki wyłania się czytelnikowi tragiczny los samotnej młodej Żydówki, prostytutki, która z powodu braku jakichkolwiek perspektyw swojego syna Bertholda, urodzonego w szabat oddała zaraz po urodzeniu i to w zasadzie uratowało mu życie, bo finalnie chłopca przyjęło państwo norweskie, ratując go z rąk słowackich faszystów, niemieckich nazistów i przed nieobliczalną matką. Frida była osobą nieobyczajną, bezdomną i problemową, trafiła w końcu do obozu w Auschwitz, a finalnie do Ravensbrück. W tych zapomnianych przez wszystkich strasznych miejscach kobieta nauczyła się żyć z dnia na dzień z godziny na godzinę i zawsze starała się być w sytuacji, która pozwoli jej odnieść jakąś korzyść. Wierna do końca sobie Frida w złości i w agresji potrafiła zdobyć wiele życiowej mocy. To interesująca książka, która choć nie łatwa, bo przygnębia, wzrusza i przeraża jest warta uwagi. Natomiast nie mi oceniać postępowanie Fridy, w tak trudnym okresie jakim był czas wojny i jej ofiary.

To z pewnością książka o poszukiwaniach własnej historii i tożsamości, jakiej podjęła się uznana norweska dokumentalistka, która jest zresztą tejże autorką. Na podstawie odnalezionych w archiwach protokołów przesłuchań, akt sądowych, a także nielicznych rozmów z tymi, którzy ją znali i pamiętali Nina G. rekonstruuje losy swojej nieznanej babci Fridy Grünfeld, która urodziła...