Trudno jest tą pozycję określić w sposób jednoznaczny. Jest to książka przedstawiająca dzieje pewnej rodziny szlacheckiej z Galicji. Akcja dzieje się na przestrzeni kiludziesięciu lat, od końca wieku XIX, przez pierwszą wojnę światową przez dwudziestolecie międzywojenne.

Akcja jest dość luźna i rozciągnięta w czasie.Każdy rozdział poświęcony jest różnym aspektom życia w dawnym dworze lub też tyczy się jego mieszkańców.

Dowiadujemy się w jaki sposób żyła polska rodzina ziemiańska. Widzimy jak z posiadaczy ziemskich zamieniają się w inteligencję mieszkająca w mieście oraz co ich do tego zmusza.

Nie jest to raczej sentymentalny i romantyczny obraz epoki ani też anielska wizja życia na wsi.

Właściele majątku, bohaterowie książki, zmagają się z ciągłymi problemami, również finansowymi. Jako przedstawiciele ziemiaństwa i panowie na włościach są oni poniekąd skazani na życie w pewnym konwenansie i utrzymywanie odpowiedniej stopy życiowej.

Ciągłe kłopoty finansowe, liczne zmartwienia związane z wychowaniem gromadki dzieci, niepowodzeniami w interesach oraz skomplikowany trud prowadzenia majątku ziemskiego, wypełniają karty książki.

Widzimy również jak następne pokolenie, wkraczające w dorosłe życie już po roku 1920, inaczej patrzy na życie, poniekąd odrzucając sposób życia ich rodziców a na pewno modyfikując je dla swoich potrzeb.

Dom jest powieścią historyczną, przedstawiająca pewną epokę, która bezpowrotnie odeszła, ale również opowieścią o rodzinie, o miłości, o małżeństwie i o dzieciach.

Jest to relacja z pierwszej ręki ponieważ autorka opisała losy swojej rodziny, zmieniając tylko nazwisko i nazwę rodowego majątku. Odnajdujemy ją tu pod postacią Helenki, która uwielbia czytać.

Ciekawym wątkiem jest właśnie postać Helenki, dziewczynki, która uwielbia czytać i się uczyć, która ma ambicje literackie i chce chodzić do prawdziwej szkoły a nawet na uniwersytet. Poza przelotnymi flirtami nie interesuje się mężczyznami i nie chce wyjść za mąż w wieku lat dwudziestych. Dzisiaj jest to normalna postawa, mile widziana u córek. Dwudziestoletnia dziewczyna, która jest ambitną studentką to duma rodziców. Sto lat temu było to widziane jako swoista tragedia. Matka Helenki nie rozumie jej podejścia, chcąc aby ta dobrze wyszła za mąż i znalazła w ten sposób bezpieczną przystań.

Książkę gorąco polecam. Polska rodzina sprzed stu lat jest niby taka sama a jednak bardzo różna.

Pozycja jest wzbogacona o autentyczne fotografie dworu czyli tutułowego Domu oraz prawdziwej rodziny która jest w książce opisana.

Trudno jest tą pozycję określić w sposób jednoznaczny. Jest to książka przedstawiająca dzieje pewnej rodziny szlacheckiej z Galicji. Akcja dzieje się na przestrzeni kiludziesięciu lat, od końca wieku XIX, przez pierwszą wojnę światową przez dwudziestolecie międzywojenne.

Akcja jest dość luźna i rozciągnięta w czasie.Każdy rozdział poświęcony jest różnym aspektom życia w...