Wydaje się, że temat pandemii i koronawirusa jest już wyciśnięty jak cytrynka oraz przeżuty i przewałkowany we wszystkie strony. Na początku było niedowierzanie, potem strach, panika, zdenerwowanie… Pochłanialiśmy wszystko, czym karmiły nas media, politycy i władza. Niby jest coraz gorzej, a przestajemy się przejmować. W pewnym momencie po prostu czuje się przesyt. Ale jak tu unikać tematu, skoro szykuje się ponowne zaostrzenie obostrzeń? Kiedy chwyciłam do ręki „Chwilową Anomalię” miałam mieszane uczucia. Z jednej strony ciekawość i ekscytacja, bo to książka Michniewicza, którego uwielbiam. Z drugiej strony znowu temat pandemii, od którego zamierzałam odpocząć. Wstęp książki okazał się dla mnie małym pocieszeniem. Bo ta książka tak do końca wcale nie jest o pandemii! Jest o ludziach. O nas samych. O naszych przyzwyczajeniach. O tym jak zapominamy. O tym jak reagujemy. O tym jakie popełniamy błędy. Ciekawa forma książki sprawia, że czyta się ją niezwykle lekko i przyjemnie. Obserwacje autora dają poczucie, jakby Michniewicz patrzył na świat naszymi oczami i spisał nasze myśli. Bo przecież wielu z nas stoczyło walkę o ostatnią rolkę papieru. Albo obszukało wszystkie sklepy zarówno w swojej okolicy, jak i na drugim końcu miasta z nadzieją na odnalezienie ostatniego pudełka zwykłego, białego ryżu. Wszystkie pandemiczne zdarzenia działy się przecież na naszych oczach. Przeszliśmy przez to wszyscy. Sami odczuliśmy efekt pandemii na własnej skórze. Na samych obserwacjach się jednak nie kończy. Te obserwacje autora przeplatają się z serią ciekawych wywiadów, w których poruszany jest cały wachlarz tematów. Znajdziemy tutaj rozmowy z ekspertami od psychologii, socjologii, ekonomii, filozofii, futurologii, mediów, politologii, analityki, ochrony środowiska, a nawet prepperingu. Wszystko zapisane prostym i zrozumiałym językiem. Jak reagujemy w chwili zagrożenia? Skąd się bierze strach i obawy? Jak działają ludzie? Co kryzys wydobywa z człowieka? Jak działają media? Co robi władza, gdy wszystko dookoła się upada? W jakiej sytuacji znaleźli się lekarze? Co ze służbą zdrowia? Na te i wiele innych pytań odpowiedzi można znaleźć w „Chwilowej Anomalii”. Cieszę się, że ta książka trafiła w moje ręce. Zaostrzyła ona mój apetyt na pogłębienie wielu tematów i zagadnień. Może jakby wiele osób ją przeczytało, to w końcu nasze społeczeństwo wyciągnęłoby wnioski i nauczyło się czegoś na swoich błędach?