Miałam baaardzo duże oczekiwania odnośnie "Chłopca". Przede wszystkim ze względu na tak ważną tematykę poruszoną w książce, po drugie ze względu na autorkę, która opisuje swoje doświadczenia i po trzecie ze względu na świetne recenzje. Niestety dostałam bardzo prostą, infantylną wręcz historię z irytującą główną bohaterką, która do wszystkich mówi "skarbie" bądź "kochanie", w co drugie pytanie kończy "prawda?" I ja rozumiem, że tworząc rodzinę zastępczą chce się zapewnić ciepło i bezpieczeństwo dzieciom i można mówić do nich "skarbie". No super. Ale to było tak sztuczne w tym wszystkim, że mnie po prostu irytowało. Może dlatego, że cała historia napisana prostym, łopatologicznym językiem. A niektóre wątki (np. ojca autorki) były od czapy. Bo najpierw ojciec jest chory i trafia do szpitala, autorka jest zdenerwowana i się martwi, a potem.... nic więcej się z tym nie dzieje. To po co to było? Równie dobrze książka mogłaby się zacząć w zupełnie innym miejscu o innym czasie itd. Fakt ojca w szpitalu nie ma kompletnie znaczenia dla fabuły. Wręcz potem jest wzmianka, że wszyscy są u rodziców autorki na obiedzie. No to co z tym ojcem w końcu? Mam wrażenie, że rodzice Tylera są potraktowani po łebkach. Brakowało mi takie przytupu w tym wszystkim. Autorka nie rozmawiała z nimi tak naprawdę, jest nam wszystko przekazywane przez kogoś. A ja bym chciała więcej, coś więcej dowiedzieć się o tych ludziach, dlaczego postępowali tak a nie inaczej, dlaczego ojciec tak skrzywdził syna? Dlaczego pozwolił macosze tak traktować syna? Co wpłynęło, że macocha go tak traktowała? Problemem jest to, że przy całej tragedii jaka spotkała chłopca, ja w ogóle nie poczułam tych emocji, zostałam kompletnie z nich wypruta. Myślę, że gdyby książka była dłuższa (jest króciutka i mam wrażenie, że wszystko leci na łeb i szyję i cały problem jest traktowany po łebkach) i po prostu lepiej napisana, to spełniłaby swoją rolę. Mnie bardzo rozczarowała i wręcz wynudziła. A tak być nie powinno przy takich tematach. Więcej po książki tej autorki z pewnością nie sięgnę.

Miałam baaardzo duże oczekiwania odnośnie "Chłopca". Przede wszystkim ze względu na tak ważną tematykę poruszoną w książce, po drugie ze względu na autorkę, która opisuje swoje doświadczenia i po trzecie ze względu na świetne recenzje. Niestety dostałam bardzo prostą, infantylną wręcz historię z irytującą główną bohaterką, która do wszystkich mówi "skarbie" bądź...