Książka napisana w formie rozmowy ojca z synem. W tej konwersacji cofają się do swojego dzieciństwa i opowiadają co robili, co się działo mniej więcej w tym okresie w Polsce i nie tylko.
Pan Zygmunt wspomina czasy bliższe moim rodzicom, zaś Filip czasu mojego okresu dzieciństwa. I jak czytałam te historie, często wracałam myślami do swoich lat młodzieńczych, np. do wymiany karteczek, walkmanów, przewijania kaset ołówkiem, czy nagrywania audycji na kasety. Oj fajne to były czasy, każdy jakby więcej czasu miał. I pomimo, że nie było telefonów komórkowych ludzie częściej się spotykali.
Jest zawarta w książce, również droga obu panów do popularności.
Lubię czytać takie ksiazki, bo czasami telewizja i media mogą dawać nam mylny pogląd na daną osobę. A po przeczytaniu biografii osoby stają mi się bliższe i jakby lepiej się je rozumie.
Książka podobała mi się i na pewno przybliżyła mi postacie panów Chajzerów. A bezcennym doświadczeniem było cofnięcie się do lat dzieciństwa 🙂

Książka napisana w formie rozmowy ojca z synem. W tej konwersacji cofają się do swojego dzieciństwa i opowiadają co robili, co się działo mniej więcej w tym okresie w Polsce i nie tylko.
Pan Zygmunt wspomina czasy bliższe moim rodzicom, zaś Filip czasu mojego okresu dzieciństwa. I jak czytałam te historie, często wracałam myślami do swoich lat młodzieńczych, np. do wymiany...