Niedawno skończyłam czytać książkę „Był sobie wesoły kat”. Jednak niech Was ten tytuł nie zmyli. Nie ma on nic wspólnego z radością.
Ja osobiście rzadko sięgam po literaturę faktu i reportaże, jednak tym razem stwierdziłam, że poruszany w tej książce temat jest na tyle inny, że może być ciekawy. I był!
Zacznę od okładki, na której jest przesympatyczny mężczyzna Darshan Singh. Gdybyśmy spotkali go na ulicy, żaden z nas by nie powiedział, że jest to kat, a zawód ten wykonuje od 50 lat. Jak taki człowiek może normalnie funkcjonować? W dodatku ze świadomością, że wiele z wyroków nie powinno paść, a śledztwa były bardzo poszlakowe?
Książka wbrew tytułowi nie jest o samym kacie i jego życiu, ale w głównej mierze mówi o dziurawym wymiarze sprawiedliwości w Singapurze. Jedno z bogatszych i bardziej rozwiniętych państw, z największym odsetkiem wykonywanych kar śmierci. I to za co? Głównie za przestępstwa narkotykowe. Posiadanie już 500g narkotyków, jest podstawą do wykonania egzekucji. Co ludzi pcha mimo wszystko do tego świata? Bieda lub mafia, w której rękach się znaleźli.
Autor za napisanie tej książki został skazany na pobyt w więzieniu za przedstawienie singapurskiego wymiaru sprawiedliwości w złym świetle. Pomimo tego nie zrezygnował z walki i dalej robi wszystko, by historia ta dotarła do jak największego grona osób.

Niedawno skończyłam czytać książkę „Był sobie wesoły kat”. Jednak niech Was ten tytuł nie zmyli. Nie ma on nic wspólnego z radością.
Ja osobiście rzadko sięgam po literaturę faktu i reportaże, jednak tym razem stwierdziłam, że poruszany w tej książce temat jest na tyle inny, że może być ciekawy. I był!
Zacznę od okładki, na której jest przesympatyczny mężczyzna Darshan...