Będąc pod wielkim wrażeniem tryptyku Roberta Krasowskiego na temat historii politycznej III RP postanowiłem przeczytać wszystkie książki tego autora. Nie jest ich w końcu tak dużo. Na pierwszy ogień poszedł wywiad rzeka z Janem Rokitą.

Początek "Anatomii przypadku" jest nieco rozczarowujący - Niedoszły premier z Krakowa nie jest zbyt ciekawym rozmówcą, a Krasowski ogranicza się do zadawania mu luźnych, ogólnych pytań, przez co z kart książki woda leje się cebrami.

Ciekawiej robi się nieco później kiedy między Rokitą a Krasowskim zaznaczają się, czasem dość ostre, różnice w ocenie tych samych wydarzeń, a główny bohater książki, oprócz cytatów z literatury i mitologii, dostarcza kapitalnych opisów sposobu zarządzania Platformą przez Donalda Tuska.

W idealnym świecie Polska zapewne powinna być rządzona przez takich "Rokitów", nastawionych na reformowanie państwowców bez inklinacji do partyjnych przepychanek. Niestety, rzeczywistość jest zupełnie inna i największą wartością tej książki jest pokazanie dlaczego tak się dzieje.

Będąc pod wielkim wrażeniem tryptyku Roberta Krasowskiego na temat historii politycznej III RP postanowiłem przeczytać wszystkie książki tego autora. Nie jest ich w końcu tak dużo. Na pierwszy ogień poszedł wywiad rzeka z Janem Rokitą.

Początek "Anatomii przypadku" jest nieco rozczarowujący - Niedoszły premier z Krakowa nie jest zbyt ciekawym rozmówcą, a Krasowski...