Jacek to czternastolatek, który chodzi do pierwszej klasy gimnazjum. Chłopak jest otyły, ma dużą nadwagę i z tego powoduj jest nieakceptowany w klasie. Koledzy wyśmiewają się z nastolatka, dręczą go i nie chcą z nim normalnie rozmawiać. Zmęczony poniżaniem i życiem w ciągłym bezruchu marzy tylko o tym, by ludzie przestali go dostrzegać. Po kolejnym pobiciu Jacek podejmuje radykalne kroki. Postanawia pierwszy raz przeciwstawić się zaborczej i nadopiekuńczej matce. Wraz z biernym do tej pory ojcem decyduje, że na jakiś czas wyjedzie do ciotki.

Druga bohaterka to Adrianna, która od wypadku nie chce nikogo widzieć. Dziewczyna od tamtej pory jest niepełnosprawna i porusza się na wózku. Nastolatka nie pragnie kontaktu z innymi ludźmi ani rówieśnikami i na pięć lat zamyka się w swoim świecie, ten prawdziwy oglądając tylko zza firanki małego pokoju.

Losy Ady i Jacka połączy ciocia chłopaka – pani Emilia. Chętna do pomocy kobieta, która zawsze ma czas dla czternastolatka przyjmuje go pod swój dach. Pomimo wielu obowiązków – bycia dyrektorką szkoły i radną pani Emilia stara się pomóc Jackowi. Niespodziewanie młodzi ludzie znajdują wiele wspólnych tematów i szybko się zaprzyjaźniają.

Czy spotkanie tych dwojga wpłynie na ich losy? Czy siła przyjaźni da nastolatkom odwagę, by wrócić do pełnego życia?

Książka Barbary Ciwoniuk kierowana do młodzieży porusza wiele ważnych tematów. Autorka ukazuje siłę przyjaźni, pisze o nadwadze, niepełnosprawności, a także akceptacji siebie samego, takim jakim się jest.

Polecam tą warta przeczytania młodzieżówkę, która motywuje do podjęcia kroków, które będą prowadzić do ważnych zmian w naszym życiu, które nie zawsze będą proste, ale na pewno istotne i potrzebne.

Jacek to czternastolatek, który chodzi do pierwszej klasy gimnazjum. Chłopak jest otyły, ma dużą nadwagę i z tego powoduj jest nieakceptowany w klasie. Koledzy wyśmiewają się z nastolatka, dręczą go i nie chcą z nim normalnie rozmawiać. Zmęczony poniżaniem i życiem w ciągłym bezruchu marzy tylko o tym, by ludzie przestali go dostrzegać. Po kolejnym pobiciu Jacek podejmuje...

Bardzo fajna lektura dla młodzieży ;)

Bardzo fajna lektura dla młodzieży ;)

Książka dla gimnazjalistów i ich rodziców. O zaborczej matczynej miłości i ojcu, który dla świętego spokoju się nie wtrąca, aż w końcu nawiązuje relację z synem. O problemach z brakiem akceptacji w szkole i radykalnych, ale realistycznych krokach, które podjął jeden z bohaterów. I wreszcie o przyjaźni, która rodzi się pomiędzy Jackiem a Adą, zamkniętą w czterech ścianach od czasu wypadku. Chwilami zaskakująca rozwojem zdarzeń, na pewno może być źródłem motywacji, by również zmienić swoje życie.

Książka dla gimnazjalistów i ich rodziców. O zaborczej matczynej miłości i ojcu, który dla świętego spokoju się nie wtrąca, aż w końcu nawiązuje relację z synem. O problemach z brakiem akceptacji w szkole i radykalnych, ale realistycznych krokach, które podjął jeden z bohaterów. I wreszcie o przyjaźni, która rodzi się pomiędzy Jackiem a Adą, zamkniętą w czterech ścianach od...

W dzisiejszych czasach coraz więcej nastolatków boryka się z nadwagą czy otyłością. Jednak na półkach w księgarniach, próżno szukać książek traktujących o tak realnym problemie, który dotyka tę grupę społeczną. Prędzej znajdziemy opowieści o wilkołakach czy wampirach niż powieść o chłopcu z nadwagą i losach niepełnosprawnej nastolatki.
Książka jest godna polecenia każdemu czytelnikowi. Warto sięgnąć po lekturę wartościową, prawdziwą i realną. Pisarka bardzo ciekawie przedstawiła losy bohaterów, że czyta ją się błyskawicznie i z przyjemnością. I jest wzruszająca.
Naprawdę polecam.

W dzisiejszych czasach coraz więcej nastolatków boryka się z nadwagą czy otyłością. Jednak na półkach w księgarniach, próżno szukać książek traktujących o tak realnym problemie, który dotyka tę grupę społeczną. Prędzej znajdziemy opowieści o wilkołakach czy wampirach niż powieść o chłopcu z nadwagą i losach niepełnosprawnej nastolatki.
Książka jest godna polecenia każdemu...

Jacek jest otyłym chłopcem. Pewnego dnia zostaje pobity. W wyniku tego zmusza się do refleksji. Wraz z ojcem postanawiają, że Jacek na jakiś czas wyjedzie do swojej ciotki Emilii. Pani Mila chętnie go przyjmuje i znajduje dla niego czas między obowiązkami dyrektorki szkoły, radnej i nauczycielki matematyki niepełnosprawnej Adrianny.
"Cudze chwalicie, swego nie znacie".
Wielu zaczytuje się w książkach młodzieżowych autorów zagranicznych i twierdzi, że polskie książki są beznadziejne. Tu mamy dowód, że nie jest to prawda. Barbara Ciwoniuk napisała świetną książkę o problemach dwójki nastolatków - Adrianny i Jacka. Jej dzieło było wciągające, napisane prostym językiem, łatwo i przyjemnie się je czytało. "Ten gruby" to rewelacyjna opowieść, która motywuje do walki z problemami i słabościami. Bo wszystkie przeszkody możemy pokonać. Ta książka pokazała mi wiele wartości; pokazała, że warto patrzeć optymistycznie na świat i walczyć z kłopotami.
Serdecznie polecam!

Jacek jest otyłym chłopcem. Pewnego dnia zostaje pobity. W wyniku tego zmusza się do refleksji. Wraz z ojcem postanawiają, że Jacek na jakiś czas wyjedzie do swojej ciotki Emilii. Pani Mila chętnie go przyjmuje i znajduje dla niego czas między obowiązkami dyrektorki szkoły, radnej i nauczycielki matematyki niepełnosprawnej Adrianny.
"Cudze chwalicie, swego nie znacie"....

sięgając po książkę z półki zobaczyłam okładkę ładną i zdecydowałam się ją wypożyczyć.
I nie zawiodła mnie,historia opowiada o dwóch nastolatkach i ich problemach, o niepełnosprawności.
Pierwszym bohaterem historii jest 14-letni Jacek chłopiec uczęszczający do pierwszej klasy gimnazjum jest otyły,ma dużą nadwagę ze względu na wygląd Jacka koledzy, a także koleżanki wyśmiewają się z niego, szykanują, źle odnoszą się, biją go.
Czuje się nie akceptowany, nie lubiany w szkole znerwicowany, nerwowy jest boi się bardzo iść do szkoły.
Ma już dość poniżania, gnębienia przez innych chce spokoju, odpocząć od wszystkiego.
Matka chłopca to nadopiekuńcza, toksyczna nie dająca mu spokoju.
Nie ma życia w domu, pragnie wyrwać się z domu.
Drugą bohaterką jest niepełnosprawna, poruszająca się na wózku dziewczynka Adrianna nie chce nikogo widzieć,na pięć lat zamyka się w swoim własnym świecie, spogląda na świat przez firankę w oknie.
Losy splatają dwoje Jacka i Adrianny łączy przyjaźń.
Mimo swej niepełnosprawności i nie akceptacji u ludzi to trzeba mieć dobre serce, tolerancję dla ludzi i tolerować ich takimi jakimi są.
Patrzeć sercem, na wnętrze, a nie na wygląd człowieka.
Wzruszająca, emocjonująca książka przeżywałam problemy razem z bohaterami i łezka poleciała.
Przecudna, pełna wrażliwości książka warto przeczytać!!!!

sięgając po książkę z półki zobaczyłam okładkę ładną i zdecydowałam się ją wypożyczyć.
I nie zawiodła mnie,historia opowiada o dwóch nastolatkach i ich problemach, o niepełnosprawności.
Pierwszym bohaterem historii jest 14-letni Jacek chłopiec uczęszczający do pierwszej klasy gimnazjum jest otyły,ma dużą nadwagę ze względu na wygląd Jacka koledzy, a także koleżanki...

Książka niby dla młodzieży, ale nie da się ukryć, że i dorosłym nie zaszkodzi jej przeczytać. Pani Ciwoniuk przedstawiając problemy dwojga bohaterów, Jacka i Adrianny pokazuje o wiele więcej. Agresja młodzieży, problem nadużywania stanowiska przez miejscowych kacyków i inne. Mi bardzo się podobała.

Książka niby dla młodzieży, ale nie da się ukryć, że i dorosłym nie zaszkodzi jej przeczytać. Pani Ciwoniuk przedstawiając problemy dwojga bohaterów, Jacka i Adrianny pokazuje o wiele więcej. Agresja młodzieży, problem nadużywania stanowiska przez miejscowych kacyków i inne. Mi bardzo się podobała.

"Przecież ja dla was nie istnieję. (...) Mnie od małego nie chwali się za nic innego, tylko za pusty talerz. Nie zauważyłaś? Tak jest do dzisiaj. Musze zmiatać ze stołu wszystko, co mi poda, bo jak nie, to zaraz się obraża albo mnie szantażuje. (...) Jest zdziwiona, że umiem nie tylko żreć? Że czuję i myślę? (...) Pewnie, że sam jestem sobie winien, bo dotąd jej ulegałem. Ale już tego nie chcę! Rozumiesz? Nie chcę! I zmienię to, czy jej się podoba, czy nie! Albo zmienię, albo zrobię to, o czym jej wtedy powiedziałem! I niech mnie matka straszy psychiatrami i tym, że gdy wróci ojciec, to wstawi kraty w oknach... bo ja już jestem sam, uwięziony w tym ohydnym sadle!"

Codzienność nastolatka z samej już definicji słowa "gimnazjalista" jest ciężka. Każdy z nas przechodził przez ten trudny okres, i choć w moim przypadku gimnazja jeszcze nie istniały, to z całą pewnością istniały już zbuntowane dzieciaki... Tak jest też w przypadku głównego bohatera książki "Ten gruby" Barbary Ciwoniuk. Jeśli do tego dołożymy jeszcze dużą nadwagę, wrażliwość i nadopiekuńczą mamę, to kłopoty są gwarantowane.

Jacek nie ma więc łatwego życia, właśnie kolejny raz został pobity, bo... jest gruby. Leży zatem ukrywając się w domu z połamanymi żebrami, a mama nadal znosi mu schabowe do pokoju... Dotąd siedział cicho stłamszony przez starsze siostry, zmieniał tylko szkoły i nie walczył o siebie. Ale jego cierpliwość się skończyła, nie ma już gdzie uciec, pora stawić czoła sytuacji. No może nie do końca nie ma gdzie uciec, jest jeszcze ciocia, która mieszka gdzieś daleko i nie utrzymuje kontaktu z rodziną przez dawne kłótnie, a jeśli mama mówi, ze jej nie lubi tzn., że to najlepsza opcja. Jacek wyjeżdża...

Ale na drugim "końcu świata" sytuacja nie wygląda dużo lepiej. Mieszka tam bowiem Adrianna, która podobnie jak Jacek, ukrywa się w domu przez ludźmi. Jej jedynym zajęciem jest obserwowanie świata zza firanki i machanie do staruszków, którzy samotnie całymi dniami stoją w oknie. Ada nie chodzi do szkoły, to szkoła przychodzi do niej. Powód? Wózek inwalidzki, a raczej lęk dziewczynki przez litością i wzrokiem innych. Wiedzie zatem życie z dala od życia.

Co łączy te dwie osoby? Hmm. Aaaaa - szalona ciotka Jacka, do której chłopiec przyjeżdża. "Niedźwiedź", bo takie ma przezwisko jest szaloną dyrektorką równie szalonej szkoły. Dzieciaki i nauczyciele tam są zupełnie inni, niż w dotychczasowym gimnazjum Jacka. Co więcej ciocia każe bratankowi demonstracyjnie wchodzić do gabinetu na przerwach i ostentacyjnie z niego wychodzić z głośnym trzaskaniem drzwiami. Ale w tym szaleństwie jest metoda, choć nie wszyscy ją rozumieją...

Polecam książkę Barbary Ciwoniuk "Ten gruby"! Autorka musi być wnikliwą obserwatorką życia, bo Jacek i Adrianna są tak realni, że aż czytelnika boli ich ból. Zaczyna więc kibicować im i czeka na dobre wieści. Ale czy nadejdą? Czy dzieci stawią czoła swoim lękom? Czy będą miały odwagę się spotkać? i co z tego może wyniknąć? Uważam, że każdy rodzic, nauczyciel i "gimnazjalista" powinien przeczytać historię Jacka. Można przy tej książce płakać i śmiać się. To niesamowita historia, choć przecież zupełnie zwyczajna, bo otyłych dzieci jest coraz więcej. Nie brak też ich prześladowców. Niestety, jako otyłe dziecko, sama tego doświadczyłam w dzieciństwie, zresztą nie tylko w dzieciństwie. Wiem zatem, co mówię, choć pewnie mój brat miałby jeszcze więcej do powiedzenia w tym temacie. Ale to już inna historia...

Anna M.

"Przecież ja dla was nie istnieję. (...) Mnie od małego nie chwali się za nic innego, tylko za pusty talerz. Nie zauważyłaś? Tak jest do dzisiaj. Musze zmiatać ze stołu wszystko, co mi poda, bo jak nie, to zaraz się obraża albo mnie szantażuje. (...) Jest zdziwiona, że umiem nie tylko żreć? Że czuję i myślę? (...) Pewnie, że sam jestem sobie winien, bo dotąd jej ulegałem....

Zdecydowałam się sięgnąć po tę książkę po tym, jak przeczytałam "Własny pokój" Barbary Ciwoniuk. Wydarzenia obydwu są ze sobą związane, jednak każda skupia się na innym bohaterze i jego przeżyciach.

"Ten gruby" to historia Jacka, przyjaciela Zacha z "Własnego pokoju" oraz dziewczyny, która od czasu wypadku nie widuje się z rówieśnikami. Z czasem ich historie splatają się, tworząc jedną niezwykłą całość.

Jacek ma 14 lat, jest uczniem pierwszej klasy gimnazjum i mogło by się wydawać, że powinien umieć już radzić sobie z problemami z rówieśnikami. Jednak tak jak w podstawówce, a nawet jeszcze gorzej, jest nękany i bity z powodu swojej otyłości i nieśmiałego, wrażliwego charakteru. Od lat boryka się z tym problemem, ale teraz sytuacja jest poważniejsza.

Pewnego dnia Jacek zostaje pobity, w wyniku czego ma połamane żebra. Nie potrafi się pogodzić z upokorzeniem i oznajmia nadopiekuńczej matce, że nie pójdzie więcej do szkoły. Wkrótce odbywa poważna rozmowę z ojcem, który wpada na pewien pomysł załatwienia tego problemu. Dochodzi do rodzinnej kłótni, po której Jacek postanawia spróbować.
Odtąd chłopak chce zmienić swoje życie na lepsze. Zaczyna zdrowo się odżywiać, jeździć na rowerze a nawet, po latach przerwy - ćwiczyć na wuefie. Wkrótce zmienia się także jego charakter, a wszystko za sprawą jednej, wyjątkowej osoby...

"Ten gruby" pokazuje, że nie ma sytuacji, z której nie można wybrnąć. Czasami pomoc jest na wyciągnięcie ręki, jednak nie zawsze potrafimy ją dostrzec. Zwraca uwagę na to, jak ważne są kontakty międzyludzkie, które potrafią diametralnie odmienić czyjeś życie. Uczy również, jak ważne w życiu są zmiany, które kształtują naszą osobowość.Pomaga zrozumieć niektóre sytuacje, będące często trudne do zaakceptowania.

Najważniejsze jednak jest to, że "Ten gruby" to książka o pokonywaniu własnych słabości. Ponadto jest napisana językiem, który na pewno trafi do każdego, a dzięki niemu przeżycia bohaterów poruszają czytelnika. Zdecydowanie polecam i zapewniam, że po przeczytaniu nie będziecie żałować :).

Zdecydowałam się sięgnąć po tę książkę po tym, jak przeczytałam "Własny pokój" Barbary Ciwoniuk. Wydarzenia obydwu są ze sobą związane, jednak każda skupia się na innym bohaterze i jego przeżyciach.

"Ten gruby" to historia Jacka, przyjaciela Zacha z "Własnego pokoju" oraz dziewczyny, która od czasu wypadku nie widuje się z rówieśnikami. Z czasem ich historie splatają się,...

Książka na jeden, dwa wieczory. Jednak mimo mojej początkowej niechęci, okazała się na prawdę dobrym tekstem. Udowadnia, że jeżeli się tylko chce, można przezwyciężyć wszystkie przeciwności losu, nawet te, które początkowo wydawały się nie do przejścia. A wiec polecam!

Książka na jeden, dwa wieczory. Jednak mimo mojej początkowej niechęci, okazała się na prawdę dobrym tekstem. Udowadnia, że jeżeli się tylko chce, można przezwyciężyć wszystkie przeciwności losu, nawet te, które początkowo wydawały się nie do przejścia. A wiec polecam!