Zgodzę się z Przedmówcami, że to bardziej kryminał o sztucznych, "drewnianych" dialogach.

Zgodzę się z Przedmówcami, że to bardziej kryminał o sztucznych, "drewnianych" dialogach.

Nie porwała mnie ta pozycja. Jak dla mnie to zwykły, słabo skonstruowany kryminał ulokowany jedynie w wymyślonym świecie przyszłości. Dodatkowo na ocenę i wrażenia z lektury miał wpływ sięgnięcia po tę pozycję po lekturze Zajdel, który postawił bardzo wysoko poprzeczkę.

Nie porwała mnie ta pozycja. Jak dla mnie to zwykły, słabo skonstruowany kryminał ulokowany jedynie w wymyślonym świecie przyszłości. Dodatkowo na ocenę i wrażenia z lektury miał wpływ sięgnięcia po tę pozycję po lekturze Zajdel, który postawił bardzo wysoko poprzeczkę.

Książka przyjemna na mało angażujący wieczór. Nie porywa, ale chętnie sięgnę po kolejne części wnukowej trylogii.

Książka przyjemna na mało angażujący wieczór. Nie porywa, ale chętnie sięgnę po kolejne części wnukowej trylogii.

,,Wir pamięci" Edmunda Wnuka-Lipińskiego to moja pierwsza styczność z tym autorem i tematyką, naszą rodzimą – polską – którą porusza w swojej powieści. Muszę przyznać, że po lekturze tej książki jestem bardzo zaskoczony i niejako onieśmielony ilością rzeczy oraz zdarzeń, które zawarł autor w fabule tej pozycji.
Sam do końca nie wiem jaką tematykę prezentuje ,,Wir pamięci". To poniekąd wyjątkowa książka, jeśli chodzi o zawartość stylu i pomieszanych rozmaitych (wspomnianych już przeze mnie) tematyk. Czuć tutaj wpływy antyutopijne. Zarysowuje się jak najbardziej również szkielet kryminału. To również powieść akcji, w której można doszukiwać się wielu zwrotów, a fabuła jest prędka, jej bieg raczej nie ustaje w żadnym rozdziale tej powieści. Wreszcie, są tu elementy świata fantastycznego, obraz świata przyszłego, w którym technologia wyparła podstawowy czynnik ludzki, kierujący do tej pory światem. To również obraz pewnych totalitarnych macek, które mimo rozwoju technologii i postępu świata ku przyszłości w łatwy sobie sposób i uciążliwy dla zwykłego obywatela, kontrolują wszystko i wszystkich. Można doszukać się w tej powieści również oznak pewnych przepowiedni i pewnych wizji przyszłego świata. To również przestroga dla nas, dla człowieczeństwa, dla każdego człowieka jako jednostki – by nie dać się złapać w masy ludzi, które w łatwy sposób są sterowane i kontrolowane. To przestroga przed tym, by w dobie rozwiniętej techniki i postępu naukowego nie zapomnieć o podstawowych wartościach życia człowieka – wszak wartości i zasady łatwo jest posiadać, ale bardzo trudno jest je obronić, gdy tak wielu ludzi neguje zasadność ich honorowania oraz przestrzegania.
Powieść ma już swoje lata, ale bardzo dużo mechanizmów można zaobserwować w dzisiejszym świecie, w tym, w którym żyjemy i dorastamy. Można oczywiście zarzucić autorowi wzorowanie się (czuć wpływy mistrzów antyutopii),ale z pewnością powieść ta jest wyjątkowa pod wpływem literackiej i fabularnej konstrukcji.
Bardzo, naprawdę bardzo polecam zapoznanie się z piórem Edmunda Wnuka-Lipińskiego!

,,Wir pamięci" Edmunda Wnuka-Lipińskiego to moja pierwsza styczność z tym autorem i tematyką, naszą rodzimą – polską – którą porusza w swojej powieści. Muszę przyznać, że po lekturze tej książki jestem bardzo zaskoczony i niejako onieśmielony ilością rzeczy oraz zdarzeń, które zawarł autor w fabule tej pozycji.
Sam do końca nie wiem jaką tematykę prezentuje ,,Wir...

Fabuła ciekawa, aczkolwiek prosta i dość szybko można odkryć "kto zabił", co zdecydowanie zmniejsza przyjemność czytania.

Fabuła ciekawa, aczkolwiek prosta i dość szybko można odkryć "kto zabił", co zdecydowanie zmniejsza przyjemność czytania.

Dobra powieść i ciekawa historia. Szkoda, że tak mało detali.

Dobra powieść i ciekawa historia. Szkoda, że tak mało detali.

Przed przystąpieniem do czytania zapoznałem się z opiniami z tego forum i prawdę mówiąc trochę się przestraszyłem. Kupiłem " Apostezjon" w nadziei na kilka godzin miłej lektury a tu raczej zdania mało entuzjastyczne. Na szczęście po lekturze pierwszej części trylogii "Wir pamięci" przekonałem się że warto było tę książkę kupić. Na pewno nie jest to literatura z najwyżej półki ale czyta się ją z dużą przyjemnością .Dla miłośnika SF pozycja obowiązkowa. Polecam!

Przed przystąpieniem do czytania zapoznałem się z opiniami z tego forum i prawdę mówiąc trochę się przestraszyłem. Kupiłem " Apostezjon" w nadziei na kilka godzin miłej lektury a tu raczej zdania mało entuzjastyczne. Na szczęście po lekturze pierwszej części trylogii "Wir pamięci" przekonałem się że warto było tę książkę kupić. Na pewno nie jest to literatura z najwyżej...

Czy ta książka zmieni twoje życie? Nie. Czy zmieni twoje myślenie o polskiej fantastyce. Niewykluczone, ale nie radykalnie. Czy przyjemnie mija czas przy niej? Owszem.

Czy ta książka zmieni twoje życie? Nie. Czy zmieni twoje myślenie o polskiej fantastyce. Niewykluczone, ale nie radykalnie. Czy przyjemnie mija czas przy niej? Owszem.

Po tomie drugim, przeszłam do pierwszego. Obie książki bardzo luźno łączą się ze sobą, więc kolejność czytania nie była tu problemem. Tom pierwszy to wprowadzenie do świata Apostezjonu i zapoznanie z głównymi bohaterami cyklu: Długim, Irą, Martensem no i Vittolinim. Tak, wiem, treść dosyć mocno przypomina opowiadanie Dick'a "Przypomnimy to panu hurtowo", ale w tym przypadku autor skoncentrował się na innych aspektach całej historii niż Dick. I choć opowieść była dla mnie dosyć przewidywalna, to mimo to lektura była przyjemna i warta czasu, jaki na nią poświęciłam. To naprawdę kawał dobrej fantastyki socjologicznej i historia polskiej literatury sci/fi.

Po tomie drugim, przeszłam do pierwszego. Obie książki bardzo luźno łączą się ze sobą, więc kolejność czytania nie była tu problemem. Tom pierwszy to wprowadzenie do świata Apostezjonu i zapoznanie z głównymi bohaterami cyklu: Długim, Irą, Martensem no i Vittolinim. Tak, wiem, treść dosyć mocno przypomina opowiadanie Dick'a "Przypomnimy to panu hurtowo", ale w tym przypadku...

Miałem duże oczekiwania, ale książka mnie nie porwała. Resztę trylogii sobie zatem daruję...

Miałem duże oczekiwania, ale książka mnie nie porwała. Resztę trylogii sobie zatem daruję...