Bodajże jeden z najgorszych romansów historycznych jakie dane mi było czytać. Było to szczególnie rozczarowujące, ponieważ Autorka była swego czasu jedną z moich ulubionych.
Ponoć ta książka została odkurzona i zdecydowano się na dodruk po tym, jak jej inne tytuły doczekały się wiernej rzeszy czytelników. Niestety, każdy z nich uznał, że lepiej aby ta konkretna pozycja została zapomniana.

Bodajże jeden z najgorszych romansów historycznych jakie dane mi było czytać. Było to szczególnie rozczarowujące, ponieważ Autorka była swego czasu jedną z moich ulubionych.
Ponoć ta książka została odkurzona i zdecydowano się na dodruk po tym, jak jej inne tytuły doczekały się wiernej rzeszy czytelników. Niestety, każdy z nich uznał, że lepiej aby ta konkretna pozycja...

W tej książce występuje nagromadzenie motywów:wymuszone małżeństwo,separacja,samotne rodzicielstwo,koszmarni rodzice,trauma,małżeński gwałt ,ciężka choroba ,udawanie kurtyzany,próba gwałtu,źli i dobrzy bohaterowie,szpiegostwo i parę innych jeszcze też...Jakby autorka nie miała konkretnego pomysłu,tylko wrzuciła do jednego wora wszystko,co wydało jej się w miarę interesujące i patrzyła co jej z tego wyjdzie.
Bohaterowie są w zasadzie czarno-biali.Rzadko można spotkać tu odcienie szarości.
Zły hrabia Veseul-Francuz,szpiegujący w Anglii na rzecz Napoleona to jednocześnie obleśny sadysta,który spełnia się krzywdząc innych.Gwałt,znęcanie się nad bezbronnymi,zniszczenie kogoś-to dla niego najlepsza droga do osiągnięcia satysfakcji,nie tylko seksualnej.
Gerwazy-przynajmniej on nie do końca był czarno-biały.Owszem,skrzywdził swoją żonę,był nieufny wobec kobiet,nie potrafił przyznać innym racji,w każdym widział zło,ale nie jest do końca zły.Autorka próbuje go ratować traumą z dzieciństwa,koszmarnymi rodzicami,kazirodczym gwałtem...Gerwazy jest też szpiegiem,taką szarą eminencją,mająca spore,ukryte możliwości wpływania na polityków.Zresztą samo imię Gerwazy nie do końca kojarzy mi się z romantycznym bohaterem-mam skłonność do kojarzenia imion bohaterów ze znanymi mi już literackimi nosicielami takiego imienia,więc zamiast ukrytego romantyka,mającego chęć na przeżycie prawdziwej miłości widzę zgorzkniałego Gerwazego Rębajłę,wywijającego swoim Scyzorykiem (no cóż,każdy ma jakieś zboczenia )
Z kolei Diana-to po prostu prawie świętość.Niewinna dziewczyna,wmanewrowana w małżeństwo,zgwałcona i porzucona przez męża,samotnie wychowująca chore dziecko,troszcząca się o innych,nawet o nieznane sobie osoby,którym ratuje życie i przyłącza do swojej małej rodzinki.Nawet gdy decyduje się na karierę kurtyzany,chcąc w ten sposób zabezpieczyć sobie stabilizację finansową nie można jej potępić.Bo ma jednego protektora,któremu jest bezwzględnie wierna i w którym natychmiast się zakochuje.Nie zraża jej chłód mężczyzny,jego wyzwiska i brak ufności.Nawet to,że jest śledzona potrafi wybaczyć ...
Psychologiczne podłoże postaci trochę autorka sknociła;jakoś mi się nie wydaje,żeby nastoletnia ofiara gwałtu (którego konsekwencją jest ciężki,dwudniowy poród) potrafiła na tyle przezwyciężyć traumę by z własnej woli parać się nierządem.
Nie twierdzę że książka jest zła,chwilami czytałam ją z dużym zainteresowaniem.Na pewno mocnym jej punktem jest poruszanie dosyć kontrowersyjnych tematów(syfilizm ojca bohaterki,homoseksualizm pobocznego bohatera,kazirodztwo-w jednym przypadku rzeczywiste,w drugim domyślne-,epilepsja,samobójstwo,sadyzm francuskiego szpiega)...
Sama maskarada też nie do końca jest udana.Tożsamość Diany dla przeciętnego czytelnika nie jest żadna tajemnicą,jest za to sekretem dla głównego bohatera.Sama końcówka nawet mi się podobała,choć trochę zbyt łopatologiczna moim zdaniem.
W każdym razie pani Putney nie mówię nie,ma lepsze i gorsze książki choć tę zaliczę do jej słabszych dzieł.

W tej książce występuje nagromadzenie motywów:wymuszone małżeństwo,separacja,samotne rodzicielstwo,koszmarni rodzice,trauma,małżeński gwałt ,ciężka choroba ,udawanie kurtyzany,próba gwałtu,źli i dobrzy bohaterowie,szpiegostwo i parę innych jeszcze też...Jakby autorka nie miała konkretnego pomysłu,tylko wrzuciła do jednego wora wszystko,co wydało jej się w miarę interesujące...