Conan wraz ze swoją Najemną Kompanią zatrudnieni są jako najemnicy u jednego z baronów Ophiru. Król niedługo już pożyje, więc rozpoczyna się szlachecka wewnętrzna wojna o sukcesję.

Jedna ze szlachcianek (pomimo, że kobiety nie mogą objąć tronu w Ophirze) ma najbardziej wygórowane ambicje i w tym celu planuje wskrzesić starożytnego boga - Al Kiira, którego wieki temu wygnał z tego świata Zakon Prawej Dłoni. Do rytuału przyzwania potrzeba im już tylko jednego elementu - spiżowej podobizny bożka. Traf chciał, że akurat taki prezent Conan miał podarować jednemu ze swoich oficerów :)

W całą sytuację wplątuje się Karela, która obwinia Conana o wszystkie swoje niepowodzenia, ale jednocześnie pragnie go i nie potrafi mu się oprzeć.

Conan jak zwykle pakuje się w nie lada kabałę. Piękne kobiety, wrogowie nie z tego świata i przygoda. Ciekawa, a zarazem szybka książka o losach honorowego barbarzyńcy z Północy.

Conan wraz ze swoją Najemną Kompanią zatrudnieni są jako najemnicy u jednego z baronów Ophiru. Król niedługo już pożyje, więc rozpoczyna się szlachecka wewnętrzna wojna o sukcesję.

Jedna ze szlachcianek (pomimo, że kobiety nie mogą objąć tronu w Ophirze) ma najbardziej wygórowane ambicje i w tym celu planuje wskrzesić starożytnego boga - Al Kiira, którego wieki temu...

Dwudziestokilkuletni Conan w Ophirze na czele bandy najemników, stara się nie mieszać w trwające tam walki o tron i nie dopuścić do powrotu złego boga. Szybkie tempo, niewiele opisów pojedynków (tu na plus wychodzi),nawet dużo innych postaci jak na książkę z Conanem, dość ciekawa postać boga Al Kiira, nie ma żadnych dłużyzn, ale ogólnie książka wychodzi przeciętna, bo jakoś tak średnio się ją czyta. Okładka w bardzo dużym stopniu pokrywa się z zawartością tego tomu.

Dwudziestokilkuletni Conan w Ophirze na czele bandy najemników, stara się nie mieszać w trwające tam walki o tron i nie dopuścić do powrotu złego boga. Szybkie tempo, niewiele opisów pojedynków (tu na plus wychodzi),nawet dużo innych postaci jak na książkę z Conanem, dość ciekawa postać boga Al Kiira, nie ma żadnych dłużyzn, ale ogólnie książka wychodzi przeciętna, bo...

Tym razem Amber w nasze ręce oddaje bezpośrednią kontynuację "Conana Obrońcy" tego samego autora. I o ile tamta książka charakteryzowała się rewelacyjnym początkiem, tak ta trzyma stały, niestety średni, poziom.

Akcja dzieje się w targanym wewnętrznymi niepokojami Ophirze. Rządzący nim monarcha słabuje na zdrowiu i w nosie ma co dzieje się w kraju. Z tego stanu rzeczy korzystają wszelkiej maści bandyci i wichrzyciele. To, że w samej stolicy grasują stronnictwa osób chcących zagarnąć koronę też nie poprawia sytuacji.
Najgorsza zaś w tym wszystkim jest pewna szlachcianka, chcąca przywrócić do życia dawnego, plugawego boga, aby za jego pomocą samej móc władać w kraju, który odmawia tych godności kobietom.

W te matnię wjeżdża Conana, na czele swojej Wolnej Kampanii, towarzyszącej mu jeszcze od Nemedii. Nie planuje mieszać się w spory o koronę, uczciwie wynajmując się do ochrony transportu diamentów dla pomniejszego szlachetki. Zupełnie przypadkiem krzyżuje jednak plany wspomnianemu kultowi, a i okazuje się, że babsztyl, który swoją obecnością popsuł już dwie książki ciągnie się za nim jak zły szeląg...

Wszystko to prowadzi do niestety bardzo przeciętnej powieści. Do tego poziomu mamy tu powtórzenia, że nie jestem w stanie stwierdzić, czy czytałem to już wcześniej, czy niemal identyczne motywy były w innej powieści. Mam jednak nieodparte wrażenie, że tam zrobiono to lepiej...

Jedynym naprawdę oryginalnym zagadnieniem jest sposób przedstawienia Conana. Nie tylko jednak w całości, czy zwykłych okolicznościach, a poprzez obłożenie go w pewnym momencie urokiem. W efekcie otrzymujemy ciekawą analizę siły woli i upory barbarzyńcy, nie tyle w dziedzinie możliwości fizycznych (choć z tym jest związany chyba jedyny naprawdę oryginalny i śmieszny motyw całej książki),co wierności własnym przekonaniom. Tu więc autorowi należy się plus.

Minusy z kolei należą mu się za pozostałe postacie. O ile mężczyzn przedstawił ciekawych, czy to maga wykopanego ze szkoły za pijaństwo, czy poruczników Cymerianina, albo szlachetnych łotrów czyhających na koronę. O tyle wszystkie postacie kobiece są po prostu karykaturalne.
Sam jestem zdrowym, męskim, szowinistycznym knurem, więc jeśli ja zauważam, że autor przegina, to musi to robić diabelnie mocno.
Jest to o tyle uciążliwe, że w głównej antagonistce jest dośc miejsca i motywacji aby zrobić z niej ciekawą postać. Wystarczyło lekko przykręcić jej ekscesy i było by całkiem dobrze.
Niestety, nie jest.

Od strony technicznej książka troszkę zgrzyta. Zdarzają się błędy, literówki i brakujące słowa, ale na szczęście niewiele. Od strony merytorycznej - nie jestem pewny, zbyt dawno nie czytałem opisu Ery, ale Jordan twierdzi tutaj, że Ophir jako królestwo był już stary, kiedy Acheron jeszcze nie istniał. Nie jestem pewny czy to nie błąd, choć skłaniam się ku temu..

Oprawa jest typowa dla Czarnej Serii, czyli dziś szukaj wiatru w polu w normalnym koszyku cenowym: twarda, lakierowana oprawa, szyte strony. Wielkość pozwala zmieścić książkę w bocznej kieszeni większości bojówek.
Ilustracja na okładce nie odzwierciedla dokładnie tego co jest w powieści, ale jak na Czarną Serię jest wystarczająco wierna.

Podsumowując, Conan Tryumfator zawiera wszystkie elementy typowe dla gatunku, wykonano je jednak bez polotu i nie oszlifowano. Książka się co prawda nie dłuży, ale też nie porywa. Ot, przeczytać i zapomnieć, tym samym kupno polecam tylko kolekcjonerom całej serii lub wielbicielom postaci.

Tym razem Amber w nasze ręce oddaje bezpośrednią kontynuację "Conana Obrońcy" tego samego autora. I o ile tamta książka charakteryzowała się rewelacyjnym początkiem, tak ta trzyma stały, niestety średni, poziom.

Akcja dzieje się w targanym wewnętrznymi niepokojami Ophirze. Rządzący nim monarcha słabuje na zdrowiu i w nosie ma co dzieje się w kraju. Z tego stanu rzeczy...