Nie spodziewałam się, że, aż tak wciągnie mnie ta książka. Nie napisze o niej zbyt wiele bo się nie da. Jest, to lektura pełna mądrości i wiedzy. Fachowa wiedza, ciekawostki i opis doświadczeń ludzi. Biorców i rodzin dawców. Od przeszczepu serca, nerki, wątroby, szpiku, twarzy, aż do oddawania krwi. To wszystko jest tu zawarte. Rozmowy z lekarzami, fakty z początków historii transplantologii i na koniec bardzo ciekawa i poruszająca rozmowa z księdzem.
Warto przeczytać, bo jest, to książka, która uczy, otwiera oczy na wiele aspektów i buduje świadomość czym jest przeszczep i jaki jest ważny.
Ja jako nastolatka już zajęłam stanowisko w tej sprawie i wiele bliskich mi osób, wtedy mnie zniechęcało," że, to błąd", "że jeśli trafię do szpitala nikt mnie nie uratuje tylko od razu skażą na śmierć" itd. itp. Ja trwałam przy swoim i dziś te same osoby już tak nie mówią, bo także są na "TAK!".

Gorąco polecam, czytajcie.

Nie spodziewałam się, że, aż tak wciągnie mnie ta książka. Nie napisze o niej zbyt wiele bo się nie da. Jest, to lektura pełna mądrości i wiedzy. Fachowa wiedza, ciekawostki i opis doświadczeń ludzi. Biorców i rodzin dawców. Od przeszczepu serca, nerki, wątroby, szpiku, twarzy, aż do oddawania krwi. To wszystko jest tu zawarte. Rozmowy z lekarzami, fakty z początków...

Oto kolejna książka, po którą sięgnęłam zainteresowana tematem po wyjściu z kina. Łatwo się domyślić, co akurat oglądałam. W kolejce czekają dwie następne.
Kilka historii powtarza się w każdej z tych książek, znam je tez z filmu, ale za każdym razem przeżywam od nowa. Dlaczego ? Bo nie sposób czytać o tym bez emocji, nawet po raz drugi, czy trzeci.
W książce autorzy przedstawiają krótkie historie ludzi, którzy czekali na przeszczep - każda z nich jest dramatyczna, a jednak opisana przez autorów delikatnie, konkretnie i z wielką precyzją. Są wypowiedzi lekarzy, relacje bliskich, mądre słowa bioetyka. Widzimy jak reagują krewni, co myślą, nad czym się zastanawiają, czego obawiają. Niezwykła książka, pouczająca i dająca do myślenia, przeczytana w jeden wieczór bez chwili przerwy i "siedząca" w głowie

Oto kolejna książka, po którą sięgnęłam zainteresowana tematem po wyjściu z kina. Łatwo się domyślić, co akurat oglądałam. W kolejce czekają dwie następne.
Kilka historii powtarza się w każdej z tych książek, znam je tez z filmu, ale za każdym razem przeżywam od nowa. Dlaczego ? Bo nie sposób czytać o tym bez emocji, nawet po raz drugi, czy trzeci.
W książce autorzy...

Uważam, że ta książka powinna znaleźć się na liście książek, które każdy z nas powinien przeczytać.
Daje bardzo dużo o myślenia. Opisane historie, zarówno dawców jak i biorców, wzruszają, ale przede wszystkim pokazują, że nie ma większego daru, jak podarować komuś część siebie, tym samym nie rzadko ofiarując mu drugie życie.

Uważam, że ta książka powinna znaleźć się na liście książek, które każdy z nas powinien przeczytać.
Daje bardzo dużo o myślenia. Opisane historie, zarówno dawców jak i biorców, wzruszają, ale przede wszystkim pokazują, że nie ma większego daru, jak podarować komuś część siebie, tym samym nie rzadko ofiarując mu drugie życie.

Wspaniała i wzruszająca, poniekąd dlatego, że w pewnym stopniu identyfikuję się z bohaterami. Porusza trudny temat w sposób prosty, delikatny i przystępny dla każdego. Polecam!

Wspaniała i wzruszająca, poniekąd dlatego, że w pewnym stopniu identyfikuję się z bohaterami. Porusza trudny temat w sposób prosty, delikatny i przystępny dla każdego. Polecam!

Książkę tę przeczytałam jakiś czas temu, ale cieszy się ona dość małym zainteresowaniem, dlatego postanowiłam o niej co nieco napisać, bo naprawdę zasługuje na to, by znaleźć się na liście pozycji, z którymi wręcz trzeba się zaznajomić. Już samo jej zagadnienie jest niezwykle oryginalne. Poza tym transplantacja niesie za sobą wiele kontrowersyjnych opinii, dlatego zdecydowanie warto zastanowić się nad tym, co jest mitem, a co prawdą, i wyrobić sobie na jej temat własne zdanie.
Wspinaczką na szczyt stromej góry nazwał przeszczep jeden z bohaterów tej książki, Amerykanin, który oddał swój szpik polskiemu biorcy – tak głosi opis na tyle okładki. Długo zastanawiałam się nad sensem tych słów, ale zrozumiałam je dopiero wtedy, gdy po przeczytaniu całości zamknęłam oczy i w ciszy rozmyślałam o przeczytanej treści.
W każdym razie transplantacja jest to – według Wikipedii – przeszczepienie narządu w całości lub części, tkanki lub komórek z jednego ciała na inne. Zanim jednak ta medyczna dziedzina okazała się sukcesem, musiała przejść naprawdę długą i wyboistą drogę. W książce dokładnie opisany jest nie tylko pierwszy udany przeszczep, ale również próby, które do niego dążyły. Sporo ludzi zmarło wskutek odrzucenia organu przez organizm i wówczas zrodziło się pytanie: jak temu zapobiec? Wraz z kolejnymi eksperymentami pojawiły się leki immunosupresyjne, które obniżały odporność biorcy, a tym samym zwiększało jego szansę na przyjęcie organu. Na temat początków transplantologii wypowiada się wielu uczonych doktorów i profesorów w tym Zbigniew Religa, od którego tak naprawdę w Polsce wszystko się zaczęło.
Kiedy tylko transplantacja została bardziej rozpowszechniona, pojawiło się więcej pytań, na które trzeba było odpowiedzieć. Dariusz Kortko i Judyta Watoła skutecznie nam ich udzielają, opowiadając przy tym przeróżne historie. Poznajemy na przykład Marię Skonieczną z Zabrza, która straciła obie ręce. Kobieta skrupulatnie przedstawia swoją opowieść, ujawniając przy tym sporo uczuć i emocji. Dowiadujemy się, że nie tylko długi czas czekała na swojego biorcę, ale gdy ten już się pojawił, musiała przechodzić ciągłe rehabilitację pod okiem lekarzy i specjalistów, by w końcu w pełni cieszyć się z życia z nowymi rękoma.
Poznajemy również ludzi, którzy oddawali swoje narządy dobrowolnie za życia, oraz rodziny dawców osób zmarłych – mieli oni zdecydowanie trudniej, ponieważ musieli szybko podjąć decyzję mimo swojej żałoby.
Do lekarzy nawet przychodziły osoby, które chciały sprzedać nerkę lub wątrobę, co w Polsce jest karalne. Pojawiły się także sytuację z kryminałów wzięte:
"Miasto gada: „Grasuje zabójca, ofiary gwałci i zabija, a potem wycina im nerki.”
Trzeba pamiętać, że przeszczepy nie zawsze się udają (chociaż właściwie w tych czasach to rzadkość),przez co historia życia nie kończy się happy endem. Przykładem może być pani Ruth, która poddała się transplantacji nerki, ale organizm odrzucał ją wielokrotnie, a kolejny dawca niestety się nie pojawił w najbliższym czasie.
Jak widać, książka niesie za sobą naprawdę interesujące treści, w których każdy znajdzie coś dla siebie. Można się dowiedzieć wielu rzeczy, o których przedtem nie miało się nawet bladego pojęcia. Książka rozwiewa wszelkie wątpliwości i odpowiada na wszystkie znaki zapytania.
Dlatego jakby ktokolwiek się mnie zapytał, czy po śmierci chciałabym oddać swoje narządy, bez wahania odrzekłabym, że tak.
A jaka jest Wasza odpowiedź?

Książkę tę przeczytałam jakiś czas temu, ale cieszy się ona dość małym zainteresowaniem, dlatego postanowiłam o niej co nieco napisać, bo naprawdę zasługuje na to, by znaleźć się na liście pozycji, z którymi wręcz trzeba się zaznajomić. Już samo jej zagadnienie jest niezwykle oryginalne. Poza tym transplantacja niesie za sobą wiele kontrowersyjnych opinii, dlatego...

Poważne tematy opisane niezwykle lekko i prosto. Zadziwiająca, wzruszająca, pouczająca. Każdy powinien ją przeczytać!

Poważne tematy opisane niezwykle lekko i prosto. Zadziwiająca, wzruszająca, pouczająca. Każdy powinien ją przeczytać!

Niezwykła książka, opowieść o decyzji, o dojrzewaniu do niej i o życiu z jej konsekwencjami.

Od lat wiem, że chcę oddać po śmierci to, co tylko będzie można ode mnie wziąć. Ta książka tylko mnie w tym utwierdziła.

Niezwykła książka, opowieść o decyzji, o dojrzewaniu do niej i o życiu z jej konsekwencjami.

Od lat wiem, że chcę oddać po śmierci to, co tylko będzie można ode mnie wziąć. Ta książka tylko mnie w tym utwierdziła.