Krzysztof Wielicki. Piekło mnie nie chciało

Tematyka, jak i postać Wielickiego bardzo ciekawa. Niestety podczas czytania wciąż wracała do mnie myśl, że można to było napisać lepiej. Generalnie polecam

Tematyka, jak i postać Wielickiego bardzo ciekawa. Niestety podczas czytania wciąż wracała do mnie myśl, że można to było napisać lepiej. Generalnie polecam

Konkretnie, momentami mocno i mam nadzieję że szczerze. Lubię te klimaty wspinaczkowe a Krzysztof Wielicki to pomnik i legenda. Dla mnie książka na jeden dzień. Polecam

Konkretnie, momentami mocno i mam nadzieję że szczerze. Lubię te klimaty wspinaczkowe a Krzysztof Wielicki to pomnik i legenda. Dla mnie książka na jeden dzień. Polecam

Książka oczywiście ciekawa, bo Wieicki ma bardzo bogaty życiorys, ale mniej podoba mi się sama forma opowieści. Autor bardzo mocno miesza chronologię, w jednym wątku mamy opis dzieciństwa, a za chwilę zdobycie Everstu, potem znowu cofamy się do czasów młodości, a stąd do zdobycia kolejnego szczytu i tak w kółko. Niestety ciężko ułożyć to sobie w głowie. Część informacji to wątki, które pojawiały się w innych książkach, które czytałam.

Książka oczywiście ciekawa, bo Wieicki ma bardzo bogaty życiorys, ale mniej podoba mi się sama forma opowieści. Autor bardzo mocno miesza chronologię, w jednym wątku mamy opis dzieciństwa, a za chwilę zdobycie Everstu, potem znowu cofamy się do czasów młodości, a stąd do zdobycia kolejnego szczytu i tak w kółko. Niestety ciężko ułożyć to sobie w głowie. Część informacji to...

Pan Wielicki jawił się w mych oczach niemal jako górski bohater. Książka mocno sprowadziła mnie na ziemię. Nie wiem sama, czy niesmak jaki pozostał dotyczy samego p. Krzysztofa, czy może bardziej ogólnie himalaistów i ich stylu życia. Nie mniej książka dobra, warta przeczytania.
No ale dobra, wyrzucę to z siebie. Nie mogłam przetrawić tego romansu, o którym wspomniano już niemal na końcu książki. No tak bardzo mnie zdenerwował...

Pan Wielicki jawił się w mych oczach niemal jako górski bohater. Książka mocno sprowadziła mnie na ziemię. Nie wiem sama, czy niesmak jaki pozostał dotyczy samego p. Krzysztofa, czy może bardziej ogólnie himalaistów i ich stylu życia. Nie mniej książka dobra, warta przeczytania.
No ale dobra, wyrzucę to z siebie. Nie mogłam przetrawić tego romansu, o którym wspomniano już...

Biografia piątego zdobywcy korony Himalajów i Karakorum to historia poświęcenia się jednej pasji. Dużo tu realiów wyścigu o szczyty w latach 80. czyli w czasie kiedy w Polsce panowały realia PRL-u. Trochę z wypraw w latach 90. A niewiele z ostatniej narodowej wyprawy na K2. O blaskach i cieniach Wielickiego i innych polskich "lodowych herosach" autorzy tej książki piszą bez zbędnego patosu. Od jednego do drugiego szczytu prowadzą tylko drogi jak zdobyć pieniądze na kolejną wyprawę, co załatwić, gdzie dotrzeć. W tym wszystkim rodzina staje się tylko kolejnym przystankiem nad mapie, gdzie częściej się wraca, a żona i dzieci to może ktoś więcej niż tragarze na trasie do pierwszego obozu, ale już mniej niż przyjaciel podpięty liną podczas ataku szczytowego?

Biografia piątego zdobywcy korony Himalajów i Karakorum to historia poświęcenia się jednej pasji. Dużo tu realiów wyścigu o szczyty w latach 80. czyli w czasie kiedy w Polsce panowały realia PRL-u. Trochę z wypraw w latach 90. A niewiele z ostatniej narodowej wyprawy na K2. O blaskach i cieniach Wielickiego i innych polskich "lodowych herosach" autorzy tej książki piszą bez...

Po rewelacyjnej biografii Jerzego Kukuczki tego samego duetu autorów, przyszedl czas na biografię o ostatnim z "Lodowych wojowników", piątym zdobywcy na świecie wszystkich czternastu ośmiotysięczników i pierwszym, który w 1980 roku zdobył w zimie najwyższy szczyt Ziemi. Człowiek, uważany za najlepszego himalaistę naszych czasów, o ciekawej historii i wielkich osiągnięciach nie prezentuje się dla mnie w tej biografii zbyt zachęcająco, bowiem ze wszystkich znanych mi postaci znanych himalaistów, Krzyśka Wielickego darzę najmniejszą sympatią nie umniejszając przy tym absolutnie jego wielkich dokonań. Drażni mnie jego kozakownie w górach i egoistyczne podejście do zdobywania szczytów - zawsze pierwszy i najlepiej sam bez oglądania się za siebie i innych.

Książka o nierównej narracji, chaotycznej chronologii i mało ciekawych zdjęciach, nie wciągnęła mnie jakoś specjalnie ani też nie poprawiła w moich oczach niezbyt pochlebnego i mało przekonującego wizerunku postaci Wielickiego, którego raczej ciężko polubić ale nie da się go pominąć przy zgłębianiu się w historię polskiego himalaizmu bowiem jest to jedna z jego najbardziej znaczących postaci, człowiek - legenda, który jeszcze żyje.

Dobra propozycja dla pasjonatów górskich wspinaczek i fanów himalaizmu.

Po rewelacyjnej biografii Jerzego Kukuczki tego samego duetu autorów, przyszedl czas na biografię o ostatnim z "Lodowych wojowników", piątym zdobywcy na świecie wszystkich czternastu ośmiotysięczników i pierwszym, który w 1980 roku zdobył w zimie najwyższy szczyt Ziemi. Człowiek, uważany za najlepszego himalaistę naszych czasów, o ciekawej historii i wielkich...

To nie jest laurka. Wiele spraw przedstawionych przez autorów stawia Wielickiego w złym świetle. Egoizm w górach, relacje rodzinne. Ale z drugiej strony, można spokojnie postawić tezę, że himalaiści to egoiści. Można na spotkaniach, festiwalach, w prasie czy książkach głosić piękne wizje braterstwa i partnerstwa w górach. W ostatecznym rozrachunku, gdy jesteś sam na sam z możliwością wejścia na szczyt (i bezpiecznego zejścia) wybierasz swoje cele i nie patrzyć na innych. Bo sponsorzy, bo “mózg człowieka pracuje inaczej w strefie śmierci”, bo każdy jest dorosły i odpowiada za siebie. Tyle razy było to przerabiane.

Wielicki wpasowuje się idealne w ten szablon. Nie umniejsza to oczywiście jego wielkości i statusu legendy.

To nie jest laurka. Wiele spraw przedstawionych przez autorów stawia Wielickiego w złym świetle. Egoizm w górach, relacje rodzinne. Ale z drugiej strony, można spokojnie postawić tezę, że himalaiści to egoiści. Można na spotkaniach, festiwalach, w prasie czy książkach głosić piękne wizje braterstwa i partnerstwa w górach. W ostatecznym rozrachunku, gdy jesteś sam na sam z...

Moje pierwsze spotkanie z panem Wielickim. Znając go tylko z TV oraz fragmentów, gdzie wspominany był przez innych himalaistów - jak najbardziej na plus. Uzupełnienie wypraw, w których uczestniczył przez notatki lub zdjęcia. Dla czytelnika obytego w dokonaniach w/w himalaisty - pewnie nic nowego, dla mnie klimat gór i 'smaczek' jest.


Co niestety irytuje to postawa pisarzy. Żywcem skopiowane fragmenty tekstu z "Kukuczki", po którego lekturze również jestem na 'świeżo'. Inaczej odbieram użycie tych samych cytatów, w obu książkach, natomiast całe treści słowo w słowo, nic nie wnoszą. Wszak Kukuczki nikt już o wyprawę nie zapyta, ale Wielickiego wciąż można.

Moje pierwsze spotkanie z panem Wielickim. Znając go tylko z TV oraz fragmentów, gdzie wspominany był przez innych himalaistów - jak najbardziej na plus. Uzupełnienie wypraw, w których uczestniczył przez notatki lub zdjęcia. Dla czytelnika obytego w dokonaniach w/w himalaisty - pewnie nic nowego, dla mnie klimat gór i 'smaczek' jest.


Co niestety irytuje to postawa...

Ja poproszę aby biografie himalaistów pisali tylko ci panowie!
I niech wydaje je Agora. Zdjęcia, czcionka- wszystko mi pasuje.
Co prawda książka o Kukuczce bardziej mnie zachwyciła, ale to może po prostu kwestia "wielkości" Jerzego.

Jest krótko, zwięźle i na temat.
O górach. O pracy. Miłości. Dzieciach. Nagrodach. Starych i nowych czasach.
Piękne podsumowanie dorobku i wyjaśnienie kim jest Krzysztof Wielicki i co/ kto go ukształtowało.
Oczywiście w książce nie ma opisu każdej jednej wyprawy w góry. Wydaje mi się, że autorzy skupili się na najważniejszych wydarzeniach, a tym samym sprawili, że książka nie jest nudną lekturą a raczej historią przygodową.

Ja pana Krzysztofa miałam okazje wysłuchać kilkukrotnie na spotkaniach różnej maści. Świetnie opowiada, wydaje się być bardzo sympatycznym człowiekiem.
Ta biografia, mimo że często podkreśla, że Krzysztof Wielicki jest oszczędny w słowach i uczuciach również pozostawia takie wrażenie.

Ja poproszę aby biografie himalaistów pisali tylko ci panowie!
I niech wydaje je Agora. Zdjęcia, czcionka- wszystko mi pasuje.
Co prawda książka o Kukuczce bardziej mnie zachwyciła, ale to może po prostu kwestia "wielkości" Jerzego.

Jest krótko, zwięźle i na temat.
O górach. O pracy. Miłości. Dzieciach. Nagrodach. Starych i nowych czasach.
Piękne podsumowanie dorobku i...

Niesamowita książka, która otworzyła przede mną nowe horyzonty. Bardzo motywująca, inna niż wszystkie dotychczas. Połknięta jednym tchem. Niezwykła historia o odwadze, górach, przeciwnościach i człowieku, który nigdy się nie poddał.

Niesamowita książka, która otworzyła przede mną nowe horyzonty. Bardzo motywująca, inna niż wszystkie dotychczas. Połknięta jednym tchem. Niezwykła historia o odwadze, górach, przeciwnościach i człowieku, który nigdy się nie poddał.