Liczyłam na bardziej porywającą lekturę w stylu "Proszę się nie bać, zaraz pan zaśnie", ale "Oznaki życia" wypadają na jej tle blado i już rozumiem skąd niższa ocena na LC. Książka momentami wciąga, zawiera wiele ciekawostek, niektóre rozdziały dostarczyły mi sporej dawki emocji m.in. wzruszeń, refleksji, jednak wolałabym aby bardziej skupiono się na samych przypadkach medycznych a nie na systemie. Chwilami odnosiłam wrażenie, że autor się powtarza i leje wodę. Jego dość skrajne podejście do pewnych kwestii związanych z intensywną terapią, procesem umierania i ratowania życia wzbudziło we mnie ambiwalentne uczucia. Ode mnie 7,5/10.

Liczyłam na bardziej porywającą lekturę w stylu "Proszę się nie bać, zaraz pan zaśnie", ale "Oznaki życia" wypadają na jej tle blado i już rozumiem skąd niższa ocena na LC. Książka momentami wciąga, zawiera wiele ciekawostek, niektóre rozdziały dostarczyły mi sporej dawki emocji m.in. wzruszeń, refleksji, jednak wolałabym aby bardziej skupiono się na samych przypadkach...

Ciekawa, dużo opisów różnych przypadków oraz postępowań. Zwrócenie uwagi na uczucia pacjenta/ rodziny jak i również lekarza który sam nierzadko przeżywa los pacjentów. Warta przeczytania

Ciekawa, dużo opisów różnych przypadków oraz postępowań. Zwrócenie uwagi na uczucia pacjenta/ rodziny jak i również lekarza który sam nierzadko przeżywa los pacjentów. Warta przeczytania

Książka "Oznaki życia" jest zdecydowanie lepsza niż "Komplikacje" Atula Gawande i nie mam zielonego pojęcia dlaczego jej średnia ocena na LC jest niższa. "Oznaki życia" to opis doświadczeń praktykującego lekarza na oddziale intensywnej terapii. Na taki oddział trafiają ludzie w stanie zagrożenia życia, a zadaniem lekarzy tam pracujących jest podtrzymanie czynności życiowych organizmu. Niestety, w wielu przypadkach jest to walka z wiatrakami i tylko sztuczne przedłużanie życia osoby skazanej na śmierć. Ken Hillman dyskutuje ten problem bardzo obszernie. W takich sytuacjach pojawia się wiele dylematów moralnych, z którymi musi uporać się lekarz. Nic tu nie jest zero jedynkowe. Żyjemy w świecie, w którym życie uważane jest za świętość, podtrzymuje się je na siłę, bo to wymusza system, bo tak zwykle chce rodzina. A gdzie w tym wszystkim jest umierający chory? Czy chciałby cierpieć przez najbliższe dni, tygodnie, wiedząc, że i tak czeka go śmierć? Lekarz ma niełatwe zadanie, bo każdy patrzy mu na ręce. Często, tylko po to by uniknąć np. oskarżeń o eutanazję, decyduje się na bardzo kosztowne i czasochłonne podtrzymywanie życia, pomimo tego, że w tym czasie i za te pieniądze można byłoby uratować kogoś lepiej rokującego. Naprawdę dobra książka pozwalająca spojrzeć takie problemy z wielu perspektyw. Polecam.

Książka "Oznaki życia" jest zdecydowanie lepsza niż "Komplikacje" Atula Gawande i nie mam zielonego pojęcia dlaczego jej średnia ocena na LC jest niższa. "Oznaki życia" to opis doświadczeń praktykującego lekarza na oddziale intensywnej terapii. Na taki oddział trafiają ludzie w stanie zagrożenia życia, a zadaniem lekarzy tam pracujących jest podtrzymanie czynności życiowych...

Nie przypominam sobie tak dobrej książki o medycynie i lekrzach, o tym czym jest życie. Polecam każdemu. Nie znajdziesz tutaj żadnych ciekawostek medycznych, tylko chłodne podejście do całości.

Nie przypominam sobie tak dobrej książki o medycynie i lekrzach, o tym czym jest życie. Polecam każdemu. Nie znajdziesz tutaj żadnych ciekawostek medycznych, tylko chłodne podejście do całości.

To nie jest sensacyjna książka o medycynie. Nie znajdziecie też w niej historii rodem z doktora House'a.
To jest książka pragmatyczna, przyziemna, dla większości Czytelników chyba wręcz nudna.
Dawno nie czytałam tak dobrej, rzetelnej, prawdziwej książki o medycynie i lekarzach.

To nie jest sensacyjna książka o medycynie. Nie znajdziecie też w niej historii rodem z doktora House'a.
To jest książka pragmatyczna, przyziemna, dla większości Czytelników chyba wręcz nudna.
Dawno nie czytałam tak dobrej, rzetelnej, prawdziwej książki o medycynie i lekarzach.

Jestem wielbicielką medycyny, dlatego książka do mnie przemawia w stu procentach. Uwielbiam w niej ten aspekt wewnętrznych przeżyć lekarza. Hermetyczny świat pokazany od środka i to w dosłownym tego słowa znaczeniu, ponieważ od samego postrzegania przez leczącego. Lekki styl pisania wciąga, a dla takich fanów lekarzy, jak ja, ta książka jest ciekawą pozycją na półce. Lubię do niej wracać i czytać ją kolejny raz.

Jestem wielbicielką medycyny, dlatego książka do mnie przemawia w stu procentach. Uwielbiam w niej ten aspekt wewnętrznych przeżyć lekarza. Hermetyczny świat pokazany od środka i to w dosłownym tego słowa znaczeniu, ponieważ od samego postrzegania przez leczącego. Lekki styl pisania wciąga, a dla takich fanów lekarzy, jak ja, ta książka jest ciekawą pozycją na półce. Lubię...

Z wielką ciekawością podeszłam do tej książki, gdyż z przyczyn osobistych intensywna terapia jest mi bliska. Leżał na niej bliski członek mojej rodziny, młody chłopak. Książka pozwala zajrzeć od kuchni jak wygląda OIOM, jakie rozterki czyhają na rodzinę i lekarzy. Jak niedoskonała jest jeszcze medycyna. Odziera trochę ze złudzeń pokazując jednocześnie, że są przypadki w których wszystko się udaje i że na oddziale "dzieją się cuda". Autor bardzo często podkreśla, że podłączenie kogoś do respiratora nie jest lekarstwem i w mojej opinii jest to podejście bardzo w porządku wobec czytelnika, który może stać się pacjentem tegoż oddziału lub może być rodziną pacjenta, o której cierpieniu rzadko kiedy się mówi. Uważam że ta książka jest bardzo ważnym głosem w dyskusji na temat sztucznego podtrzymywania życia. Myślę że warto się z nią zapoznać i przemyśleć pewne "ostateczne" kwestie związane z naszym życiem i śmiercią.

Z wielką ciekawością podeszłam do tej książki, gdyż z przyczyn osobistych intensywna terapia jest mi bliska. Leżał na niej bliski członek mojej rodziny, młody chłopak. Książka pozwala zajrzeć od kuchni jak wygląda OIOM, jakie rozterki czyhają na rodzinę i lekarzy. Jak niedoskonała jest jeszcze medycyna. Odziera trochę ze złudzeń pokazując jednocześnie, że są przypadki w...

Ta książka faktycznie podnosi ciśnienie, ale warto przeczytać - napisana zrozumiałym, przystępnym językiem i poruszająca bardzo ważne problemy natury etycznej i moralnej.

Ta książka faktycznie podnosi ciśnienie, ale warto przeczytać - napisana zrozumiałym, przystępnym językiem i poruszająca bardzo ważne problemy natury etycznej i moralnej.

Intensywna terapia od kuchni, jednak z poszanowaniem ludzkiej godności.
Bałem się, że to kolejna książka napisana dla pieniędzy, ale mile się rozczarowałem.

Intensywna terapia od kuchni, jednak z poszanowaniem ludzkiej godności.
Bałem się, że to kolejna książka napisana dla pieniędzy, ale mile się rozczarowałem.

Dla "niemedyków" z pewnością ciekawa pozycja. Autor w dostępny sposób opisuje historię i realia OIOMów. Co ważne nie ogranicza się tylko do typowych treści dla książek popularno-naukowych, ale zawiera szereg pytań (niestety zbyt często z sugestią odpowiedzi),fundamentalnych i kontrowersyjnych.

Dla "niemedyków" z pewnością ciekawa pozycja. Autor w dostępny sposób opisuje historię i realia OIOMów. Co ważne nie ogranicza się tylko do typowych treści dla książek popularno-naukowych, ale zawiera szereg pytań (niestety zbyt często z sugestią odpowiedzi),fundamentalnych i kontrowersyjnych.