"Życie miłosne" to nie jest łatwa lektura. Autorka stosuje paplaninę słów. Trzeba zagłębić się w nią od samego początku, aby nie stracić sensu tej historii. Musiałam bardzo skupić się na tej książce, bo styl autorki jest ciężki i momentami męczący.
Poznajemy historię Ja'ary Korman, która jest studentką na jerozolimskiej uczelni. Dziewczyna jest mężatką, ale wdaje się w destrukcyjny romans ze starszym mężczyzną. Zakochuje się w przyjacielu swojego ojca. Ja'ara jak opętana jest zafascynowana nim. Czuje, że on nigdy nie odwzajemni jej miłości, a jednak owładnięta żądzą i pożądaniem niszczy swoje szczęśliwe małżeństwo, marnuje szansę na pracę naukową. Uzależnia się od mężczyzny, który ciągle zmienia swoje oblicze i wpada w obłęd, by wzbudzić jego miłość. Ja'ara wie, że nigdy nie uwolni się od niego i boi się konsekwencji swoich czynów.
Jeśli chcecie dowiedzieć się jak zakończy się ta historia to sięgnijcie po tę książkę.
Podczas czytania zadawałam sobie mnóstwo pytań. Zastanawiałam się nad tym, co łączy rodziców Ja'ary z jej kochankiem? Co zrobi mąż Ja'ary, gdy dowie się, że Ja'ara go zdradziła?
Niestety nie dostałam odpowiedzi na wszystkie pytania. Nie rozumiem, co ona widziała w tym starym dziwkarzu, który na każdym kroku upokarzał ją. Może szukała szczęścia, ale mnie jej zachowanie strasznie irytowało. Jej relacja z kochankiem doprowadzała mnie do szewskiej pasji.
Autorka umiejętnie wplotła w fabułę kłamstwa, sekrety, zdradę, chorobę, śmierć, żałobę, różne oblicza miłości, obsesję, uzależnienie. Zmusza czytelnika do przemyśleń i pokazuje psychikę kobiety zakochanej w żonatym mężczyźnie.
Czeka Was lektura pełna emocji, chorej fascynacji, destrukcyjnych relacji z domieszką scen erotycznych.
Myślę, że dam jeszcze szansę autorce i sięgnę po inny tytuł spod jej pióra.

Dajcie znać, czy czytaliście książki Zeruyi Shalev?

"Życie miłosne" to nie jest łatwa lektura. Autorka stosuje paplaninę słów. Trzeba zagłębić się w nią od samego początku, aby nie stracić sensu tej historii. Musiałam bardzo skupić się na tej książce, bo styl autorki jest ciężki i momentami męczący.
Poznajemy historię Ja'ary Korman, która jest studentką na jerozolimskiej uczelni. Dziewczyna jest mężatką, ale wdaje się w...

Shalev jest ostatnio "na czasie" na naszym czytelniczym rynku więc postanowiłam sprawdzić o co chodzi 🙂

Sięgnęłam po "Życie miłosne" - to teoretycznie pierwsza część trylogii, ale książki można podobno czytać oddzielnie.

Już na pierwszej stronie powitała mnie proza, strumień świadomości głównej bohaterki, która opowiada swoją historię ciągiem, bez podziału na dialogi (sic! znowu! to już druga książka z rzędu jaką czytam, napisana w takiej nieprzyjemnej formie).

Ja'ara to młoda kobieta, mężatka, która zakochuje się w przyjacielu swoich rodziców - dużo starszym od siebie mężczyźnie i zaczyna z nim romans.

Stawia na szali wszystko - małżeństwo, pracę naukową, marzenia o dziecku.

Z całym szacunkiem, ale nie umiem tego inaczej napisać - bohaterka jest tak głupia i tak odcina jej mózg, że myślałam, że nie udźwignę tej książki 😅

Osobowość Ja'ary, jej naiwność, wręcz dziecinna podatność na manipulacje starszego pana (niejednokrotnie w opisach przedstawianego jako obleśnego) mnie osobiście pokonała.

Nie znalazłam tu erotyki - no chyba,  że taką, o której jak najszybciej chciałam zapomnieć, czy pożądania - raczej desperację i obsesję głównej bohaterki.

Rozumiem, że związki, różnica wieku, rodzaj miłości i relacji są różne, ale czytając tę książkę miałam czasami wrażenie, że autorka uwłacza kobiecie.

Na razie się nie polubiłyśmy z Shalev, ale mam na półce jej 5 pozostałych książek więc siłą rzeczy muszę dać jej jeszcze szansę 😅🙈

Shalev jest ostatnio "na czasie" na naszym czytelniczym rynku więc postanowiłam sprawdzić o co chodzi 🙂

Sięgnęłam po "Życie miłosne" - to teoretycznie pierwsza część trylogii, ale książki można podobno czytać oddzielnie.

Już na pierwszej stronie powitała mnie proza, strumień świadomości głównej bohaterki, która opowiada swoją historię ciągiem, bez podziału na dialogi...

Każda kobieta marzy o spełnieniu w relacji z mężczyzną. Jednak nie zawsze wszystko idzie po naszej myśli. Ja’ara, ma kochającego męża, rodziców i dobrze zapowiadającą się karierę na jerozolimskim uniwersytecie. I wtedy w jej życiu niespodziewanie pojawia się on - Arie. Mężczyzna, który jest starszy, ma żonę i różnych znajomych.

Różnica wieku nie przeszkadza głównej bohaterce, żeby doszło do zdrady, którą autorka stopniowo i bez ogródek opisuje. Ja’ara zatraca się w tym „związku”, który coraz bardziej staje się toksyczny. Jej mąż niczego nie podejrzewa poza tym, że oboje się oddalają od siebie. I wszystko co dzieje się potem jest według mnie absurdalne.

Autorka sprytnie przenosi nasz w izraelskie realia. Małe mieszkania, chorobę i śmierć. Wszystko w życiu głównej bohaterki nagle staje się drugorzędne. Zaspokaja swoje najskrytsze myśli w sposób tak bardzo destrukcyjny, że sama poczułam frustrację. Do ostaniej strony towarzyszyło mi zdenerwowanie. To była najcięższa książka, jaką przeczytałam w 2023 r.

Każda kobieta marzy o spełnieniu w relacji z mężczyzną. Jednak nie zawsze wszystko idzie po naszej myśli. Ja’ara, ma kochającego męża, rodziców i dobrze zapowiadającą się karierę na jerozolimskim uniwersytecie. I wtedy w jej życiu niespodziewanie pojawia się on - Arie. Mężczyzna, który jest starszy, ma żonę i różnych znajomych.

Różnica wieku nie przeszkadza głównej...

Rozumiem zamysł autorki, jednak sposób narracji (przydługie zdania, pojawiające się strumienie świadomości, fabuła rozgrywająca się jednocześnie w przeszłości, jak i teraźniejszości) jest męczący i irytujący na dłuższą metę.

Dodatkowo, choć Shalev pisze o emocjach, to zatrzymuje się na poziomie wyjaśniania ich, nie potrafi sprawić, by czytelnik poczuł je, czytając książkę. To sprawia, że cała historia, cały romans staje się pusty i dość płytki. To w połączeniu z nieco sztampową historią prowadzi do przeciętnej opowieści. Póki co, nie rozumiem, skąd tyle zachwytów nad prozą Shalev.

Rozumiem zamysł autorki, jednak sposób narracji (przydługie zdania, pojawiające się strumienie świadomości, fabuła rozgrywająca się jednocześnie w przeszłości, jak i teraźniejszości) jest męczący i irytujący na dłuższą metę.

Dodatkowo, choć Shalev pisze o emocjach, to zatrzymuje się na poziomie wyjaśniania ich, nie potrafi sprawić, by czytelnik poczuł je, czytając...

Choć opublikowana ponad 26 lat temu, izraelska powieść "Życie miłosne" autorstwa Zeruyi Shalev, sprawia wrażenie nietkniętej przez czas. Ukazuje rozdzierającą wizję tego, co to znaczy kochać, w każdym pozytywnym i negatywnym znaczeniu słowa „miłość”. Nie opowiada jakiejś historii miłosnej, ale pokazuje, jak miłość i pożądanie może wciągnąć w sytuację, w której strach uniemożliwia nam podjęcie decyzji i życie z jej konsekwencjami.

Autorka opowiada historię destrukcyjnego romansu pomiędzy nieprawdopodobną parą, silnie, ale anonimowo splecioną historiami ich rodzin. Ya'ara, zamężna studentka studiów biblijnych, szybko w niewytłumaczalny sposób, zakochuje się w Aryehu, przystojnym przyjacielu jej ojca z dzieciństwa, który większość życia spędził we Francji. Jednocześnie nie opuszcza pełnego dobrych intencji męża. Ja ra próbuje znaleźć swoją drogę i ciągle błądzi, ponieważ nie może zrozumieć, kim jest, co czuje i czego chce w swoim życiu. Chociaż jej romans z Aryeh nie ma żadnych cech związku pełnego miłości, bohaterka zdaje się sądzić, że bliskość z nim i jej miłość do niego dadzą jej to, co on ma – siłę, moc, jasność umysłu i klucze do poznania jej rodziców, ich przeszłość.

Długie zdania i nierozdzielone dialogi utrudniają czytanie, są wręcz przytłaczające, ale... ta książka choć wyczerpującą jest naprawdę warta przeczytania.

Choć opublikowana ponad 26 lat temu, izraelska powieść "Życie miłosne" autorstwa Zeruyi Shalev, sprawia wrażenie nietkniętej przez czas. Ukazuje rozdzierającą wizję tego, co to znaczy kochać, w każdym pozytywnym i negatywnym znaczeniu słowa „miłość”. Nie opowiada jakiejś historii miłosnej, ale pokazuje, jak miłość i pożądanie może wciągnąć w sytuację, w której strach...

Bardzo lubię styl pisania autorki i nie męczą mnie jej przydługie zdania, choć tej powieści nie czytało się szybko. Kilka razy ją odkładałam, ale nie dlatego, że jest zła. Po prostu momentami przytłacza, ale nadal chce się ją czytać i do niej wracać.
To jest literatura piękna, nie tani romans i nie sensacja. To fabuła przepełniona żywymi emocjami, a nikt tak nie potrafi pisać o emocjach jak Zeruya Shalev. To kolejna powieść autorki, która doskonale obnaża meandry kobiecej psychiki. Jestem zachwycona tym jak poetyckim językiem posługuje się Shalev i jak trafnie potrafi opisać kobiece emocje towarzyszące trudnej, ale i namiętnej miłości, która jest brutalna i wyniszczająca, a jednocześnie pociągająca.
Główna bohaterka powieści Ja’ra może wydawać się momentami irytująca, ale chyba dlatego że większość kobiet zobaczy w niej swoje odbicie i negatywne cechy, co oczywiście może być drażniące. Ja’ra postępuje zupełnie irracjonalnie wdając się w romans Ariem. Naraża swoje małżeństwo i karierę w imię miłości, która jest toksyczna i destrukcyjna. Podkreślam jednak, że to nie jest sztampowe romansidło, a kawał dobrej i niełatwej literatury. Na pewno nie dla wszystkich. Ale ja jestem zachwycona i chcę więcej.

Bardzo lubię styl pisania autorki i nie męczą mnie jej przydługie zdania, choć tej powieści nie czytało się szybko. Kilka razy ją odkładałam, ale nie dlatego, że jest zła. Po prostu momentami przytłacza, ale nadal chce się ją czytać i do niej wracać.
To jest literatura piękna, nie tani romans i nie sensacja. To fabuła przepełniona żywymi emocjami, a nikt tak nie potrafi...

Z tą historią mam problem.
Choć przeczytałam ją jakiś czas temu nadal krąży po mojej głowie.
To jedna z tych książek, która porusza trudny temat nie samej miłości o ile miłości przez niektórych uważaną za niestosowna. Czytając o tych wszystkich uniesieniach czułam jak ta miłość gdzieś mnie uwiera i wprawia w dyskomfort. Czułam,że nie do końca wiem co powinnam myśleć i że nie wiem czy będę potrafiła sprawiedliwie podejść do bohaterów i ich morali.
Każda miłość jest piękna jednak w tej książce zbyt wiele osób postronnych na tym cierpi . Zagubienie bohaterki łączyło się z moim i nie ułatwiało przyswajania lektury.
Moment uniesień, porządania z wyrzutem adrenaliny i jakieś trochę może ,,chorej " fascynacji mężczyzną, którego emocje odbiegają od emocji Jaary - kontra stabilizacja i rutyna połączona ze stałym szczerym uczuciem u boku męża .
Temat miłości w tej książce nie jest prosty tak samo jak uczucia bohaterki ,bo niestety o Ariem nie chce wspominać,bo zdania o nim najlepszego nie mam.
Refleksji bez liku to z pewnością.
I szczególny styl autorki, który przykuł moją uwagę.
To wszystko w sumie daje obraz wyjątkowej powieści ,trudnej gdzie trzeba przycupnac na dłużej by dostrzec szczegóły i problemy w plątaninie uczuć .

Z tą historią mam problem.
Choć przeczytałam ją jakiś czas temu nadal krąży po mojej głowie.
To jedna z tych książek, która porusza trudny temat nie samej miłości o ile miłości przez niektórych uważaną za niestosowna. Czytając o tych wszystkich uniesieniach czułam jak ta miłość gdzieś mnie uwiera i wprawia w dyskomfort. Czułam,że nie do końca wiem co powinnam myśleć i że...

"Na tym widocznie polega istota miłości, że chcesz opowiedzieć każdą bzdurę, jaka ci się przydarzyła, w nadziei, że w krętej drodze z twoich ust do ucha partnera opowieść zyska znaczenie i sens.."

Rzadko kiedy bohaterka powoduje we mnie takie skoki ciśnienia 🤭, ale Ja'ara jest postacią, którą naprawdę trudno zrozumieć, a i co rusz człowiek chciałby nią potrząsnąć i powiedzieć jej "puknij się w głowę, ogarnij się dziewczyno".
"Życie miłosne" Zeruyi Shalev to moje pierwsze spotkanie z prozą autorki, która zaintrygowała mnie sposobem swojej narracji- długimi, wieloznacznymi zdaniami, pełnymi treści i rozmów - które trzeba czytać bardzo uważnie. Ta forma wypowiedzi ma pewien magnetyczny rytm, któremu człowiek bezwiednie się poddaje.

Ja'ara zaczyna obiecującą karierę na jerozolimskim uniwersytecie, prywatnie jest młodą mężatką, i wszystko w jej życiu zdaje się dryfować w dobrym kierunku - do momentu gdy kobieta poznaje dawnego przyjaciela ojca. Pojawienie się Arie Ewena odwraca jej ułożony, spokojny, życzliwy świat.

Arie nawet przez chwilę nie udaje, że dziewczyna znaczy dla niego coś więcej, Ja'ara zatapia się jednak w zależności od tego człowieka, podporządkowując mu całą siebie, a my jesteśmy świadkami kolejnych aktów tej niezdrowej fascynacji. Od początku pewnym jest również, iż ów obsesja nie przyniesie nieczego dobrego..

Zeruya Shalev opowiada w "Życiu miłosnym" historię zatracania się w wyobrażeniu szczególnej więzi, w życzeniu bycia potrzebnym, pożądanym. To nie tyle opowieść o poszukiwaniu czy zdradzie, to raczej rzecz o zgodzie na zburzenie tego co trwałe i pewne, by poczuć niezdefiniowaną adrenalinę emocji i doświadczenia - nawet za cenę upokorzenia i wystawienia się na pośmiewisko.

Chwilami trudno brnąć przez decyzje i poczynania Ja'ary, patrzeć jak ta wykształcona, kochana przez bliskich osoba, pogrąża się w mrokach cudacznej zmysłowości, która zamiast spełnienia daje łaskę i ból. W relacji z Arie nie ma czułości, ciepła wspólnych doznań, szorstka erotyka odbywa się tylko na jego zasadach i tylko wtedy gdy on tak zdecyduje.

Mimo to Ja'ara stawia wszystko na jedną kartę, odrzuca rozum, lojalność, zawodową karierę. Do czego doprowadzi ją relacja z rówieśnikiem rodziców i czego przy okazji dowie się o ich przeszłości?

Jestem przekonana, że gdyby nie styl i autentyczność przekazu Shalev, w nerwach nie raz rzuciłabym tą książką w kąt, a jednak ten niezwykły sposób snucia powieści przykuwa i sprawia, że towarzyszymy bohaterce w tym odnajdywaniu pragnień, szukaniu spełnień, płyniemy przez jej małe radości, choć głównie oceany odrzucenia i wstydu. Dokąd zaprowadzić może ta osobliwa relacja?

Moc tej literatury tkwi przede wszystkim w niebanalnym ujęciu i szczerości w drobiazgowym odsłonięciu przemyśleń i stanów psychicznych protagonistki. "Życie miłosne" to wbrew pozorom opowieść o zatraceniu, gęsta, intensywna, kipiąca od doznań. Czytajcie!

"Na tym widocznie polega istota miłości, że chcesz opowiedzieć każdą bzdurę, jaka ci się przydarzyła, w nadziei, że w krętej drodze z twoich ust do ucha partnera opowieść zyska znaczenie i sens.."

Rzadko kiedy bohaterka powoduje we mnie takie skoki ciśnienia 🤭, ale Ja'ara jest postacią, którą naprawdę trudno zrozumieć, a i co rusz człowiek chciałby nią potrząsnąć i...

"Myślałam, jak dobrze mi będzie z nim żyć, bo zawsze będę wiedziała, że mnie nie kocha, nie będę musiała się ciągle dręczyć obawą, że nagle przestanie mnie kochać, i poczułam, że mam ogromną przewagę nad wszystkimi kobietami świata, bo mnie on naprawdę nie kocha".

Proza z jaką mamy do czynienia w '"Życie miłosne" jest głęboka, przenikająca, drobiazgowa i często niewygodna, momentami odrzucająca, ale i odurzająca...

Tę powieść się pochłania i początkowo budzące obawy długie zdania zawierające zarówno myśli i dialogi, okazują się być tak bardzo na miejscu. Strumień rozmyślań, tych prozaicznych wraz z niemal filozoficznymi, zdaje się przez nas przepływać, ciężko go zatamować, bo ciągle się sączy. 

Zaczynamy wtapiać się w główną postać, tracimy rozróżnienie gdzie kończy się ona, a gdzie zaczynamy się my. Stajemy się Ja'arą, która mając męża i możliwości zawodowe, w monotonii życia zagubiła siebie. Poznając znajomego swoich rodziców, poznaje jednocześnie swoje największe pragnienia i niespełnienia, małe radości i morze smutku, rzuca się w wir miłości, ale nie tej wzniecającej żar i dającej możliwości, a wręcz odwrotnie, pełnej sprzeczności, więcej odbierającej niż dającej. Klimat gęstnieje, miłość okazuje się pułapką, dokąd może zaprowadzić ta relacja? Jakie myśli, czyny, emocje wychodzą na wierzch? Co warto zrobić, a czego lepiej nie próbować? Czy można się rozplątać ze swoich wyborów?

"Kiedyś mówiło się, że miłość nic nie kosztuje, ale to największa bzdura jaką słyszałem. Miłość nie kosztuje? Najwyższą cenę płaci się za miłość."

Dla mnie to kwintesencja nieoczywistej literatury pięknej i psychologicznej, skłaniającej do rozważań i przeżywania. Z autorką miałam okazję zapoznać się po raz pierwszy w jej powieści "Ból" i jeszcze wtedy nie wiedziałam do końca co sądzić o jej twórczości. Jednak po obecnej powieści wiem, że chcę, a może nawet muszę, sięgnąć po "Mąż i żona" i "Po rozstaniu".

"Myślałam, jak dobrze mi będzie z nim żyć, bo zawsze będę wiedziała, że mnie nie kocha, nie będę musiała się ciągle dręczyć obawą, że nagle przestanie mnie kochać, i poczułam, że mam ogromną przewagę nad wszystkimi kobietami świata, bo mnie on naprawdę nie kocha".

Proza z jaką mamy do czynienia w '"Życie miłosne" jest głęboka, przenikająca, drobiazgowa i często niewygodna,...

Po przeczytaniu świetnego "Losu" sięgnęłam po wcześniejsze "Życie miłosne". Od razu dałam się uwieść narracji; długim zdaniom, w których kryją się dialogi i trzeba z uwagą je czytać, by nie zatracić sensu. Szybko do tego przywykłam i skoncentrowałam się całkowicie na głównej bohaterce Ja'arze. To ona jest tu najważniejsza, jej nieodpowiedzialne zachowanie coraz bardziej irytuje, złościłam się na nią wraz z kolejnymi stronami.
Wybrała miłość, a może bardziej wyobrażenie o niej, sama w pewnym momencie myśli o sobie: "problem z tobą polega na tym, że nie dostrzegasz różnicy pomiędzy swoim życiem a swoim życiem miłosnym, a przecież dzieli je mur".
Ja'ara chce go burzyć, w sumie to robi, zatracając się w miłości do przyjaciela swoich rodziców Ariego Ewena.
Zeruya Shalev opowiada historię tego związku, oddaje jego intensywność i fascynację ze strony młodej mężatki, która dosłownie "rzuca się" w tę miłość, nie bacząc na konsekwencje, na czasem śmieszność, na jaką się naraża.
Gdzieś w tle jest znacząca historia o młodości rodziców Ja'ary i ich przyjaźni z Arim.
Znów, jak w "Losie", nawiązania biblijne, obyczajowość związana z żałobą. Podoba mi się ta proza, będę czytać inne powieści Shalev.

Po przeczytaniu świetnego "Losu" sięgnęłam po wcześniejsze "Życie miłosne". Od razu dałam się uwieść narracji; długim zdaniom, w których kryją się dialogi i trzeba z uwagą je czytać, by nie zatracić sensu. Szybko do tego przywykłam i skoncentrowałam się całkowicie na głównej bohaterce Ja'arze. To ona jest tu najważniejsza, jej nieodpowiedzialne zachowanie coraz bardziej...