Przyznaję (i to nie pierwszy już raz),że mam słabość do kontynuacji moich ulubionych książek. Po prostu zawsze czuję pewien niedosyt, jak muszę się rozstać z lubianymi postaciami i gdy dowiaduję się, że ktoś porwał się na stworzenie ciągu dalszego, to nie mogę się oprzeć, żeby nie zerknąć jak potoczyły się dalsze losy znanych mi bohaterów.
I chociaż zdaję sobie sprawę, że owe kontynuacje nigdy nie będą mogły się równać z oryginałem, to i tak po nie sięgam.
Niestety, niekiedy jest to zwykła strata czasu, jak to miało miejsce w przypadku "NIedobranej pary" pani Emmy Tennant. Nie zachwyciłam się już wcześniejszą częścią, czyli "Pemberley", ale jej ciąg dalszy to jeszcze większa pomyłka. Autorka do poprzednich błędów dodała kolejne. Pokazuje całkowitą nieznajomość realiów życia epoki, ignorancję odnośnie kwestii finansowych (człowieka o rocznym dochodzie w wysokości 2 000 funtów, czyli naprawdę sporym nazywa biednym i skazuje go na egzystencję w jakiejś wiejskiej chacie),do tego upiera się, by całkowicie zmienić charakter Elizabeth i jej męża. Z tej pierwszej robi rozhisteryzowaną i egzaltowaną idiotkę, która popada w stany depresyjne od jednego pochmurnego spojrzenia swojego małżonka, tu i tam wybucha płaczem, pozwala wszystkim dokoła wchodzić sobie na głowę, a umiejętność szczerej i otwartej rozmowy z człowiekiem, z którym spędziła ostatnie dwie dekady jest jej totalnie obca. Pan Darcy w utworach tej autorki z kolei to zwykły cham i prostak, który nie może się zdecydować, czy swoją żonę naprawdę kocha, czy też szczerze żałuje, że ją poślubił. Istny galimatias. Niezbyt ciekawy, na dokładkę.
Nie polecam.

Przyznaję (i to nie pierwszy już raz),że mam słabość do kontynuacji moich ulubionych książek. Po prostu zawsze czuję pewien niedosyt, jak muszę się rozstać z lubianymi postaciami i gdy dowiaduję się, że ktoś porwał się na stworzenie ciągu dalszego, to nie mogę się oprzeć, żeby nie zerknąć jak potoczyły się dalsze losy znanych mi bohaterów.
I chociaż zdaję sobie sprawę, że...

Dno, totalna kpina... Mam tak wiele zastrzeżeń do tej książki,ze aż nie chce mi się ich wszystkich wymieniać. Jest tyle niespójności, niemożliwie głupich wyjaśnień brak jakiejkolwiek wiedzy na temat manier, historii i nie wiem jeszcze czego w czasach Lizzy.

Dno, totalna kpina... Mam tak wiele zastrzeżeń do tej książki,ze aż nie chce mi się ich wszystkich wymieniać. Jest tyle niespójności, niemożliwie głupich wyjaśnień brak jakiejkolwiek wiedzy na temat manier, historii i nie wiem jeszcze czego w czasach Lizzy.

Hymm... tak siedzę i myślę co napisać, na temat tej pozycji. Fakt historia głównych bohaterów została przedstawiona do końca. Losy pozostałej rodziny, chyba jeszcze dokładniej opisane. No właśnie, niby wszystko jest, niby wszystko jasne, a ja mam problem napisać coś co pozwoli innym podjąć decyzję czy przeczytać tą pozycję.

Po przeczytaniu "Niedobranej Pary" mam wrażenie, że autorka chciała jak najszybciej skończyć pisać. Brakowało mi w tej książce zagłębienia się w temat Lizzy i Pana Darcy'ego, dokładniejszego opisania ich relacji, jakichkolwiek rozmów i dialogów (jakieś były, ale naprawdę nie wiele). Autorce chyba bardziej podobali się wszyscy inni bohaterowie przede wszystkim Pan Collins i ciotka Lady Katarzyna de Bourgh.

Dawno nie miałam takich nieokreślonych uczuć do przeczytanej książki. Dla szacunku dla Pani Jane Austen i jej talentu coś mnie urzeka w kontynuacji stworzonej przez Emma Tennant, ale sama twórczość Pani Tennant daleko odbiega od poziomu i klasy Pani Jane Austen.

Zarówno Pemberley (cd. Dumy i uprzedzenia) jak i Niedobrana para (cd. Pemberley) polecam wyłącznie tym, którzy koniecznie chcą poznać losy Lizzy i Pana Darcy'ego. Bo prawdziwi fani Jane Austen, mogą być zawiedzeni.

Hymm... tak siedzę i myślę co napisać, na temat tej pozycji. Fakt historia głównych bohaterów została przedstawiona do końca. Losy pozostałej rodziny, chyba jeszcze dokładniej opisane. No właśnie, niby wszystko jest, niby wszystko jasne, a ja mam problem napisać coś co pozwoli innym podjąć decyzję czy przeczytać tą pozycję.

Po przeczytaniu "Niedobranej Pary" mam wrażenie,...

Hmmm... w sumie co mogę na ten temat napisać? Autorka próbowała nadać akcji i wyszło, co wyszło. Fabuła owszem, jest wciągająca, ale tak jak w poprzedniej książce brakuje mi oddania charakteru tak wyraziście, jak robiła to Jane Austen.

Hmmm... w sumie co mogę na ten temat napisać? Autorka próbowała nadać akcji i wyszło, co wyszło. Fabuła owszem, jest wciągająca, ale tak jak w poprzedniej książce brakuje mi oddania charakteru tak wyraziście, jak robiła to Jane Austen.