Wróciłem do Kirsta po wielu latach i muszę przyznać, że znakomicie się go czyta. Nie jest to proza zbyt innowacyjna w formie czy treści, ale to świetna książka antywojenna. A bombardier Asch został wpisuję się w poczet moich ulubionych bohaterów literackich.

Wróciłem do Kirsta po wielu latach i muszę przyznać, że znakomicie się go czyta. Nie jest to proza zbyt innowacyjna w formie czy treści, ale to świetna książka antywojenna. A bombardier Asch został wpisuję się w poczet moich ulubionych bohaterów literackich.

Ten autor i jego książki to moje największe odkrycie ostatnich lat. Cała historia jest tak przesiąknięta sarkazmem, że moje serce się raduje.❤️
Potencjał humorystyczny jest nieograniczony. Głupota wielu postaci wyśmiana w inteligentny sposób. Dajmy na to postać Schulza, która jest tak groteskowo przebiegła, napuszona i jednocześnie głupia, że aż przyjemnie się o niej czyta.
Wspaniała historia Ascha (wszelkie jego konfrontacje ze średnio rozgarniętymi przełożonymi to złoto ❤️❤️) i Vierbeina. Fajnie przedstawiono ich relację i różnice charakterów oraz wzajemny wpływ.
Głównym przesłaniem opowieści natomiast jest oczywiście ukazanie głupoty, zaślepienia, braku logiki i jakiegokolwiek sensu w całej ogromnej 'maszynie wojskowej' .

Ten autor i jego książki to moje największe odkrycie ostatnich lat. Cała historia jest tak przesiąknięta sarkazmem, że moje serce się raduje.❤️
Potencjał humorystyczny jest nieograniczony. Głupota wielu postaci wyśmiana w inteligentny sposób. Dajmy na to postać Schulza, która jest tak groteskowo przebiegła, napuszona i jednocześnie głupia, że aż przyjemnie się o niej...

„08/15 w koszarach” to moje kolejne spotkanie z prozą Kirsta. I mam wrażenie, że książka ta jest powtórką z rozrywki w stosunku do „08/15 w partii” – niby jest inaczej, a prawie tak samo. Przy czym tu „prawie” nie robi wielkiej różnicy. Bo oto inteligentny i szlachetny chłopak, który zręcznie lawiruje w lukach pruskiej, koszarowej dyscypliny, dochodzi do granic wytrzymałości. Są takie zdarzenia w życiu najspokojniejszych z ludzi, że stają oni po ścianą i mówią sobie: „O nie. Pałka się przegła. Tak być to nie będzie.” Rodzi się wtedy albo młody gniewny, albo stary wkur…znaczy wkurzony i rozpoczyna się bezkompromisowa walka z systemem. W przypadku bombardiera Ascha momentem przełomowym była samobójcza próba kanoniera Vierbeina. Herbert powiedział dość i rozpoczął krecią robotę. I szło mu dobrze, ale choć w systemie namącić można, trudno go zniszczyć.

Akcja powieści rozgrywa się w 1938 roku po Anschlussie. Kirst stworzyła plejadę niezwykle barwnych postaci, uwypuklając z jakąś ponurą konsekwencją wszelkie przejawy słabości i głupoty. Na pierwszy plan wysuwają się oficerowie. Oczywiście, ideologia rzecz ważna, ale tutaj chodzi przede wszystkim o pozycję w szeregu. Absurdy pruskiej dyscypliny połączone z hasłami nazistów są po prostu obezwładniające. A i tak każdy, od dowódcy do szeregowca, robi wszystko, by się nie narobić. W dodatku o pozory dbać trzeba, bo znajdzie się jeszcze jakiś służbista i dopiero będą kłopoty.

Ciekawe są również postaci kobiece, bo to one czasami w dość nieoczekiwany sposób stają się motorem wszelkich akcji. Choć wojna wisi w powietrzu, to potrzeb dup…znaczy duszy nie da się oszukać, nawet gdy dyktuje je tylko chęć prokreacji ku chwale ojczyzny. Muszę przyznać, że i romantyczną miłość autor potrafi pięknie opisać, ale i tutaj jednak zwycięża grawitacja.

Rewolta bombardiera Ascha wydaje mi się nieco słabszą pozycją niż partyjne dokonania Konrada Breitbacha, a jednak podobała mi się ta książka i wciąż jestem pod wrażeniem tego, jak lekko potrafił autor pisać o rzeczach trudnych i kontrowersyjnych. I myślę, że prezentowane przez niego zderzenie przyzwoitości z arogancją i głupotą jest mimo wszystko przejawem nadziei, że może całego świata się nie zmieni, ale jego mały wycinek i owszem.

„08/15 w koszarach” to moje kolejne spotkanie z prozą Kirsta. I mam wrażenie, że książka ta jest powtórką z rozrywki w stosunku do „08/15 w partii” – niby jest inaczej, a prawie tak samo. Przy czym tu „prawie” nie robi wielkiej różnicy. Bo oto inteligentny i szlachetny chłopak, który zręcznie lawiruje w lukach pruskiej, koszarowej dyscypliny, dochodzi do granic...

"W koszarach", czyli według jednej numeracji część druga z pięciu, według innej pierwszy tom trylogii, a tak poza tym i w ogóle to "Awanturnicza rewolta bombardiera Ascha". To ostatnie najlepiej opisuje treść i oddaje sens książki. Właściwie nie bardzo wiem co napisać, żeby nie spojlerować, więc tylko dwie rzeczy: po pierwsze - kojarzy mi się (chwilami mocno) z "Paragrafem 22", po drugie - polecam. Aha, po trzecie - zabieram się za następny tom (niezależnie od numeracji i (pod)tytułów).

"W koszarach", czyli według jednej numeracji część druga z pięciu, według innej pierwszy tom trylogii, a tak poza tym i w ogóle to "Awanturnicza rewolta bombardiera Ascha". To ostatnie najlepiej opisuje treść i oddaje sens książki. Właściwie nie bardzo wiem co napisać, żeby nie spojlerować, więc tylko dwie rzeczy: po pierwsze - kojarzy mi się (chwilami mocno) z...

Ktoś powiedział mi kiedyś: "Tam, gdzie zaczyna się wojsko, kończy się rozum". I to właśnie powieść o tym. Ci rozumni wiedzą, jak lawirować między bezmyślnością przełożonych a własnym interesem. Od Ascha można uczyć się przebiegłości, od jego przyjaciela Vierbeina dowiedzieć się, że na wrażliwość w życiu nie ma miejsca, chyba, że chce je się zakończyć. Kolejny mocny punkt na ścieżce twórczej Kirsta.

Ktoś powiedział mi kiedyś: "Tam, gdzie zaczyna się wojsko, kończy się rozum". I to właśnie powieść o tym. Ci rozumni wiedzą, jak lawirować między bezmyślnością przełożonych a własnym interesem. Od Ascha można uczyć się przebiegłości, od jego przyjaciela Vierbeina dowiedzieć się, że na wrażliwość w życiu nie ma miejsca, chyba, że chce je się zakończyć. Kolejny mocny punkt na...

Akcja osadzona jest w 1938r. w wojsku niemieckim krótko przed wybuchem II wojny światowej, i to nie jest zachęcająca mnie tematyka, ale ta książka (obok 'Króla szczurów') przekonała mnie, że nie mam ulubionego gatunku ni tematyki, ważne jest to co autor przekazuje i w jaki sposób to czyni. Kirst służył wtedy w wojsku więc zna problematykę od podszewki. W krzywym zwierciadle pokazał bezsensowny dryl (tu wojskowy i pruski, ale to kwestia ponadczasowa i pozamiejscowa),zadufanie w sobie przełożonych, procedury na każdą sytuację i absurdalne naginanie ich do własnych potrzeb sprawiają że zawarte w książce problemy są jak najbardziej aktualne i dziś, i niekoniecznie w wojsku. Jednoczesne akcenty humorystyczne nadają lekkości i smaku. Świetnie namalowane tło i postawy ludzi. Natura ludzka nie zmieniła się i tamte metody znakomicie sprawdzają się np. w dzisiejszych korporacjach czy polityce. Zaskakujące zakończenie pokazuje jak bardzo nie da się przewidzieć rozwoju zdarzeń. Szacunek dla tłumacza, za wyborny dobór słów, czasem obecnie rzadko używanych, ale jakże znakomicie oddających atmosferę, no bo czy np. słowo 'rewolta” nie jest tu idealnie uszytym na miarę?
Rzadko czytuję książkę po raz drugi, szkoda mi czasu – tyle jeszcze na półce do przeczytania. Ale 08/15 czytam kolejny raz po wielu latach i dostrzegam w niej to czego jako młodziutka pełna ideałów dziewczyna dostrzec nie mogłam. I myślę że niektóre książki warto czytać powtórnie by skonfrontować treści z własnymi nabytymi doświadczeniami.

Akcja osadzona jest w 1938r. w wojsku niemieckim krótko przed wybuchem II wojny światowej, i to nie jest zachęcająca mnie tematyka, ale ta książka (obok 'Króla szczurów') przekonała mnie, że nie mam ulubionego gatunku ni tematyki, ważne jest to co autor przekazuje i w jaki sposób to czyni. Kirst służył wtedy w wojsku więc zna problematykę od podszewki. W krzywym...

Egzemplarz książki którą posiadam jest starszy ode mnie a czytałem ją wielokrotnie.Akcja 3 tomowej powieści rozpoczyna się w roku 1938 w koszarach artylerii gdzie totalitarny system produkuje żołnierzy.Koszarowe życie wraz z brutalnością podoficerów i bombardier Asch który wznieca rewoltę o ludzkie traktowanie.Tom drugi toczy się na froncie rosyjskim gdzie bohater jest już ogniomistrzem zaprawionym w boju.Przybywa nowy dowódca bez frontowego doświadczenia i pcha baterię w ciągłe kłopoty.Tom trzeci to ostatnie chwile III Rzeszy i początek okupacji amerykańskiej pokazane na tle pościgu bohatera za przestępcą wojennym.Powieść rozpoczyna się w koszarach i po całej okropności wojny kończy się w tym samym miejscu.Książkę po prostu pochłania się.

Egzemplarz książki którą posiadam jest starszy ode mnie a czytałem ją wielokrotnie.Akcja 3 tomowej powieści rozpoczyna się w roku 1938 w koszarach artylerii gdzie totalitarny system produkuje żołnierzy.Koszarowe życie wraz z brutalnością podoficerów i bombardier Asch który wznieca rewoltę o ludzkie traktowanie.Tom drugi toczy się na froncie rosyjskim gdzie bohater jest już...

Zastanawialiście się kiedyś jak wygląda życie w koszarach? Jeśli tak, to ta książka jest smakowitym kąskiem.
Autor postanowił osadzić akcję w Niemczech przed II wojną światową, bohaterami są żołnierze III batalionu artylerii. Wojsko jak wiadomo jest niezmienne, to machina którą rządzą rozkazy i rutyna.
Jest i śmieszno i straszno. Zabawnie gdy obserwuje się z boku działania podoficerów, straszno gdy widzimy jak męczeni są szeregowcy. Przypomina to trochę świetny "Paragraf 22" jednak bardziej na poważnie. Nie jest to jednak wadą tej pozycji, jest po prostu inna. Polecam, warto zapoznać się z życiem żołnierzy Abwehry.

Zastanawialiście się kiedyś jak wygląda życie w koszarach? Jeśli tak, to ta książka jest smakowitym kąskiem.
Autor postanowił osadzić akcję w Niemczech przed II wojną światową, bohaterami są żołnierze III batalionu artylerii. Wojsko jak wiadomo jest niezmienne, to machina którą rządzą rozkazy i rutyna.
Jest i śmieszno i straszno. Zabawnie gdy obserwuje się z boku działania...

Książkę pożyczył mi znajomy głęboko przekonany, że zachwycę się nią równie mocno jak On. Tak, książka jest zdecydowanie dobra, ale daleka jestem od zachwytów. Ta opowieść ta kawał fajnie podanej literatury wojennej. Polecam zainteresowanym tematem.

Książkę pożyczył mi znajomy głęboko przekonany, że zachwycę się nią równie mocno jak On. Tak, książka jest zdecydowanie dobra, ale daleka jestem od zachwytów. Ta opowieść ta kawał fajnie podanej literatury wojennej. Polecam zainteresowanym tematem.