Boso, ale w ostrogach

Bardzo fajna książka, bawiłam się świetnie czytając ją ....

Bardzo fajna książka, bawiłam się świetnie czytając ją ....

Pokaż mimo to

Pan Grzesiuk pisze bardzo lekko i barwnie, ale jak na cwaniaka przystało, prawdobodobnie połowa jest zmyślona lub podkoloryzowana. W pewnym momencie nie dało się tego słuchać. Trochę za dużo historii o Kozaku i jego drakach - z czasem robi się to monotonne.

Pan Grzesiuk pisze bardzo lekko i barwnie, ale jak na cwaniaka przystało, prawdobodobnie połowa jest zmyślona lub podkoloryzowana. W pewnym momencie nie dało się tego słuchać. Trochę za dużo historii o Kozaku i jego drakach - z czasem robi się to monotonne.

Pokaż mimo to

Cóż, książka oferuje dokładnie to, czego można się po niej spodziewać - multum historii, anegdot i przygód Stanisława Grzesiuka oraz jego czerniakowskiej ferajny, w realiach przedwojennej i wojennej Warszawy. Autor pisze przystępnie i raczej skupia się na akcji danej historii, choć niektóre z tychże są zaskakująco... nudne, czy też może po prostu bardzo przyziemne, co wpisuje się w autobiograficzny charakter powieści (lecz nie oszukujmy się - daję sobie rękę uciąć, że Grzesiuk sowicie podkoloryzował to i owo). Bard Czerniakowa, mimo swego robotniczego pochodzenia i ulicznego rodowodu, okazuje się całkiem uzdolnionym, refleksyjnym literatem, ze sztywnym moralnym kręgosłupem i ukonkretyzowanym (w tym także politycznie) światopoglądem. Polecam wszystkim warszawiakom oraz miłośnikom świata, który wraz z wojną odszedł bezpowrotnie.

Cóż, książka oferuje dokładnie to, czego można się po niej spodziewać - multum historii, anegdot i przygód Stanisława Grzesiuka oraz jego czerniakowskiej ferajny, w realiach przedwojennej i wojennej Warszawy. Autor pisze przystępnie i raczej skupia się na akcji danej historii, choć niektóre z tychże są zaskakująco... nudne, czy też może po prostu bardzo przyziemne, co...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wszystkie książki Grzesiuka zawsze stały na półce mojego taty. Będąc w liceum sięgnęłam po tę pierwszą część, ale nie dokończyłam jej. Najwyraźniej musiała trochę dojrzeć, bo tym razem książkę przeczytałam z przyjemnością. Zabawna, przystępna i bardzo ciekawa. Zaraz sięgam po kolejne części.

Wszystkie książki Grzesiuka zawsze stały na półce mojego taty. Będąc w liceum sięgnęłam po tę pierwszą część, ale nie dokończyłam jej. Najwyraźniej musiała trochę dojrzeć, bo tym razem książkę przeczytałam z przyjemnością. Zabawna, przystępna i bardzo ciekawa. Zaraz sięgam po kolejne części.

Pokaż mimo to

Nie wiem czym się ekscytować.
Jest kilka ciekawszych rozdziałów i śmiesznych momentów, ale nic ponad to. Główny bohater (czyli autor) jest naprawdę irytującym człowiekiem, typowym cwaniakiem, który wszędzie szuka zwady i bójek. Inni bohaterowie zlewają się z tłem.
Jest trochę opisów przedwojennej Warszawy i to się ceni. Najlepiej poznawać daną epokę z pamiętników, a tę książkę można określić jako "pamiętnik" albo "wspomnienia".

Nie wiem czym się ekscytować.
Jest kilka ciekawszych rozdziałów i śmiesznych momentów, ale nic ponad to. Główny bohater (czyli autor) jest naprawdę irytującym człowiekiem, typowym cwaniakiem, który wszędzie szuka zwady i bójek. Inni bohaterowie zlewają się z tłem.
Jest trochę opisów przedwojennej Warszawy i to się ceni. Najlepiej poznawać daną epokę z pamiętników, a tę...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zdecydowanie książka przerosła moje oczekiwania. Spodziewałem się, że będę ją czytał na siłę i mnie nie zainteresuje. Bardzo się myliłem, bo okazała się wspaniała. Już od początku spodobał mi się styl w jakim została napisana i to jakiego języka użył autor do opisania swoich historii. Wiem, że część tych przygód nie była Grzesiuka, tylko jego znajomych, ale mimo tego był to charakterny chłop.

Zdecydowanie książka przerosła moje oczekiwania. Spodziewałem się, że będę ją czytał na siłę i mnie nie zainteresuje. Bardzo się myliłem, bo okazała się wspaniała. Już od początku spodobał mi się styl w jakim została napisana i to jakiego języka użył autor do opisania swoich historii. Wiem, że część tych przygód nie była Grzesiuka, tylko jego znajomych, ale mimo tego był to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie rozumiem zachwytów nad tą książką... Owszem, znośnie się ją czyta jako powieść awanturniczo-przygodową, jednak nie jest to żaden "pamiętnik", a tym bardziej "obraz epoki". Dużo ewidentnej, wybujałej fikcji, historie nie do końca logiczne i podszyte spaczoną ideologią (złodziej - dobry i honorowy (sic!), student - zły, zakłamany krwiopijca).
...takie tam infantylne komunizowanie, z uproszczonym obrazem świata...
Niemniej jednak (przynajmniej do połowy) dość strawne w czytaniu. I tylko tyle.

Nie rozumiem zachwytów nad tą książką... Owszem, znośnie się ją czyta jako powieść awanturniczo-przygodową, jednak nie jest to żaden "pamiętnik", a tym bardziej "obraz epoki". Dużo ewidentnej, wybujałej fikcji, historie nie do końca logiczne i podszyte spaczoną ideologią (złodziej - dobry i honorowy (sic!), student - zły, zakłamany krwiopijca).
...takie tam infantylne...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wspaniały, pasjonujący portret warszawskiego Czerniakowa. Powieść o dorastaniu, o stawaniu się sobą. Niesamowity klimat, barwny język.

Wspaniały, pasjonujący portret warszawskiego Czerniakowa. Powieść o dorastaniu, o stawaniu się sobą. Niesamowity klimat, barwny język.

Pokaż mimo to

Wciągająca, jednak końcówka jeśli chodzi o chronologię wydarzeń strasznie chaotyczna.

Wciągająca, jednak końcówka jeśli chodzi o chronologię wydarzeń strasznie chaotyczna.

Pokaż mimo to

Swoisty przewodnik kulturowo-językowy po międzywojniu. Bogactwo w prostocie i osobowość, która przebija w każdym akapicie.

Swoisty przewodnik kulturowo-językowy po międzywojniu. Bogactwo w prostocie i osobowość, która przebija w każdym akapicie.

Pokaż mimo to