Jedna z wielu pozycji traktujących o Oriencie, o Azji czy Afryce, napisanych przez autorów tam urodzonych, ale tamte miejsca porzuciwszy osiadłych w różnych nieciekawych miejscach, Angliach, Kanadach czy w USA, jak w tym przypadku. Są to zatem opowieści tubylców, którzy tubylcami już nie są, a ich relacja przefiltrowana została, bo nie można inaczej, przez filtr europocentryczny, no bo czytelnik, bo wydawnictwo, bo tak trzeba itd.
Czemu, do cholery, nie wydaje się książek o tamtych miejscach pisanych przez ludzi stamtąd? Piszą oni tego całe sterty, także po angielsku lub na angielski tłumaczą, coś dałoby się wybrać, gdyby nie niczym nie poparte myślenie, że "jak amerykańskie, to lepsze".
Tu nie jest tak źle, dzięki tej książce zrozumiałem wreszcie specyfikę Kaszmiru, rozumiem, czemu pcha się tam Pakistan, rozumiem frustracje muzułmańskich Kaszmirczyków, i rozumiem wreszcie, czemu w kaszmirskiej restauracyjce, którą kiedyś odwiedziłem, nie było wieprzowiny, za to była (o zgrozo - w indyjskiej knajpie!!!) wołowina. Strona literacka też nie jest najgorsza, lektura nie wymaga wyrozumiałości wobec autorki. Słowem - dużo plusów, minusy nie psują całości. Warto było.

Jedna z wielu pozycji traktujących o Oriencie, o Azji czy Afryce, napisanych przez autorów tam urodzonych, ale tamte miejsca porzuciwszy osiadłych w różnych nieciekawych miejscach, Angliach, Kanadach czy w USA, jak w tym przypadku. Są to zatem opowieści tubylców, którzy tubylcami już nie są, a ich relacja przefiltrowana została, bo nie można inaczej, przez filtr...

Wspaniałą książka, mimo iż pokazuje nam odległy Kaszmir, jaki już dziś nie istnieje - można poczuć zapach potraw, miękkość paszminowych szali, poczuć emocje, jak gdyby było się tam, wewnątrz tej malowniczej opowieści.

Wspaniałą książka, mimo iż pokazuje nam odległy Kaszmir, jaki już dziś nie istnieje - można poczuć zapach potraw, miękkość paszminowych szali, poczuć emocje, jak gdyby było się tam, wewnątrz tej malowniczej opowieści.

Zapraszam do przeczytania mojej opinii:

https://blankakatarzynadzugaj.wordpress.com/2015/08/08/boginie-codziennosci-bogini-z-tygrysem-wspomnienie-o-kaszmirze-sudhy-koul/

:)

Zapraszam do przeczytania mojej opinii:

https://blankakatarzynadzugaj.wordpress.com/2015/08/08/boginie-codziennosci-bogini-z-tygrysem-wspomnienie-o-kaszmirze-sudhy-koul/

:)

Szczerze - nie tego oczekiwałam po tytule. Myślałam, że przeniosę się do pięknego regionu Indii jednak książka Sudhy Koul nie zrobiła na mnie piorunującego wrazenia jakiego się spodziewałam. Opisy przytłumiły ogień opowieści o trzech pokoleniach hinduskiej rodziny - dość długo trwało abym mogła przebrnąć przez tą lekturę. No cóż mnie nie powaliła na kolana wręcz przeciwnie ale to jest sprawa gustu.

Szczerze - nie tego oczekiwałam po tytule. Myślałam, że przeniosę się do pięknego regionu Indii jednak książka Sudhy Koul nie zrobiła na mnie piorunującego wrazenia jakiego się spodziewałam. Opisy przytłumiły ogień opowieści o trzech pokoleniach hinduskiej rodziny - dość długo trwało abym mogła przebrnąć przez tą lekturę. No cóż mnie nie powaliła na kolana wręcz przeciwnie...

Książka nie spełniła moich oczekiwań. Nie udało się autorce przenieść mnie do przepięknego Kaszmiru. Niestety.

Książka nie spełniła moich oczekiwań. Nie udało się autorce przenieść mnie do przepięknego Kaszmiru. Niestety.

Przepiekna saga rodzinnna umiejscowiona w Kaszmirze w okresie historycznym dla niego bardzo trudnym.Soudha opisuje realia zycia rodziny hiduskiej przez trzy pokolenia .Pokolenie jej babci zyje w spokoju i zgodzie z muzułmanami ,sasiedzi są wobec siebie zyczliwi ,czuję się przede wszystkim Kaszmirczykami i nie jest ważne jaką religię wyznają .Kaszmir jawi sięjako piękna kraina z zmiennym klimatem.Autorka przepięknie ujęła opisy przyrody z zwyczajmia i obrzędami religijnymi .Sama rodzi się w szczęśliwej wielopokoleniowej rodzinie otoczona miłością kończy studia i podejmuje pracę w Delhi - tęskniąc bardzo za rodzinnymi stronami .

Póżno wychodzi za maż jak na realia kaszmirskie bo przed "30" i opuszcza Kaszmir wyjeżdzając do Stanów.Tęsknota za Kaszmirem towarzyszy jej do końca.Soudha wg mnie reprezentuje godny naśladowania wzór patriotyzmu - jest oddana rodzinnemu regionowi i bardzo przeżywa walki zbrojne i zmiany zachodzące na tych ziemiach.Pokolenia babci matki i córki żyją w co raz to innych realiach a mimo to każda z nich stara się kultywowac tradycje .

Ksiązka napisana prostym i ciekawym jezykiem ,czyta się jednym tchem .

Przepiekna saga rodzinnna umiejscowiona w Kaszmirze w okresie historycznym dla niego bardzo trudnym.Soudha opisuje realia zycia rodziny hiduskiej przez trzy pokolenia .Pokolenie jej babci zyje w spokoju i zgodzie z muzułmanami ,sasiedzi są wobec siebie zyczliwi ,czuję się przede wszystkim Kaszmirczykami i nie jest ważne jaką religię wyznają .Kaszmir jawi sięjako piękna...