Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jedna z wielu pozycji traktujących o Oriencie, o Azji czy Afryce, napisanych przez autorów tam urodzonych, ale tamte miejsca porzuciwszy osiadłych w różnych nieciekawych miejscach, Angliach, Kanadach czy w USA, jak w tym przypadku. Są to zatem opowieści tubylców, którzy tubylcami już nie są, a ich relacja przefiltrowana została, bo nie można inaczej, przez filtr europocentryczny, no bo czytelnik, bo wydawnictwo, bo tak trzeba itd. Czemu, do cholery, nie wydaje się książek o tamtych miejscach pisanych przez ludzi stamtąd? Piszą oni tego całe sterty, także po angielsku lub na angielski tłumaczą, coś dałoby się wybrać, gdyby nie niczym nie poparte myślenie, że "jak amerykańskie, to lepsze". Tu nie jest tak źle, dzięki tej książce zrozumiałem wreszcie specyfikę Kaszmiru, rozumiem, czemu pcha się tam Pakistan, rozumiem frustracje muzułmańskich Kaszmirczyków, i rozumiem wreszcie, czemu w kaszmirskiej restauracyjce, którą kiedyś odwiedziłem, nie było wieprzowiny, za to była (o zgrozo - w indyjskiej knajpie!!!) wołowina. Strona literacka też nie jest najgorsza, lektura nie wymaga wyrozumiałości wobec autorki. Słowem - dużo plusów, minusy nie psują całości. Warto było.