Niełatwo mi wystawić ocenę, ponieważ powieść jest bardzo nierówna. Niektóre jej fragmenty są naprawdę ciekawe: sposób, w jaki przedstawiono magiczne istoty oraz ich świat, jest intrygujący i zdecydowanie na plus. Inne fragmenty są przeciętne tak jak sam styl autora. Nic złego, nic fantastycznego.

A jeszcze inne naprawdę złe, przykładowo: tempo książki. Początek jest obiecujący, potem przez środek wszystko wlecze się nieznośnie powoli. Autor długo i ze zbędnymi szczegółami opisuje codziennie czynności, co potwornie nudzi: ogólnie brak tu dobrej edycji. Natomiast pod sam koniec nagle okazuje się, że większość fabuły już się wydarzyła — za kulisami — i mamy naprawdę niezgrabnie napisany exposition dump, w którym jeden z bohaterów przez kilka stron opowiada o tym, co się Naprawdę Dzieje, co ważnego się Już Wydarzyło za kulisami itp. Jest to żywcem wyjęte z jakiegoś podręcznika w stylu: Show not tell, czego nie robić w książce.

Jedna z ostatnich scen jest aż niezamierzenie komiczna: prawie wszyscy bohaterowie przypadkowo spotykają się w lesie i zaczynają opowiadać sobie, co się dzieje, i tłumaczyć fabułę. A potem dołączają do nich przypadkowo inni bohaterowie z innych miejsc, i tłumaczą swoją część fabuły! Jest to tak bardzo stereotypowo źle zrobiona ekspozycja, cała w nienaturalnym dialogu, że czułam zażenowanie, czytając to. Ale przeczytać było trzeba, bo tam w sumie było rozwiązanie prawie wszystkich wątków i wyjaśnienie tego, jak działa świat, i w ogóle sensu wszystkiego. co się stało... w dialogowej ekspozycji, an nie pokazane w formie wydarzeń... Wyobrażałam sobie jak te wszystkie postaci stoją niezręcznie obok siebie w dziwacznej sytuacji i sobie to tłumaczą przez Bardzo Długo Czas, choć to w sumie środek akcji, i chciało mi się śmiać.
Natomiast to, co autor rzeczywiście opisuje i pokazuje, to w 30% ciekawe istotne rzeczy, a w 70% codzienne nudne sceny, nie popychające fabuły do przodu, czyli filler. A potem naprawdę rozpaczliwie nadrabia to przez ostatnie może 20 stron tymi przeładowanymi dialogami z ekspozycją.

Podsumowując: słabo. Pod koniec miałam naprawdę dość tej niezgrabności, byłam znudzona i zirytowana. Dodatkowo są tu poważne problemy z postaciami razi niezamierzony seksizm. Nie winię autora, bo nie miał raczej złych intencji, ale trochę smutno mi czytać o tym, jak Mężczyźni rozmawiają o Zagrożeniu i szepczą, bo kobiety są histeryczne, reagują "przesadnie emocjonalnie" i trzeba wszystko przed nimi ukrywać, bo są no takie roztrzęsione wydarzeniami! Stereotypowa postać matki, której jedyna funkcja w powieści to pytać w kółko "Ale czy dzieciom nic nie jest?" i "Ale, czy dzieci są zagrożone", a obok oczywiście jej mąż, który ma pracę, interesuje go to, co się dzieje (a nie tylko ew. zagrożenie DLA RODZINY, co jest dosłownie jedynym zainteresowaniem Matki. Serio ta kobieta mogłaby zobaczyć błyszczącego elfa, wyżerającego jej śmietankę z lodówki, i powiedziałabym „Ojej ale CZY DZIECI SĄ BEZPIECZNE” i nawet przez sekundę nie pomyślała: ojej elf, ani teraz ani później. nigdy.) i jest postacią aktywną. ///

Niełatwo mi wystawić ocenę, ponieważ powieść jest bardzo nierówna. Niektóre jej fragmenty są naprawdę ciekawe: sposób, w jaki przedstawiono magiczne istoty oraz ich świat, jest intrygujący i zdecydowanie na plus. Inne fragmenty są przeciętne tak jak sam styl autora. Nic złego, nic fantastycznego.

A jeszcze inne naprawdę złe, przykładowo: tempo książki. Początek jest...

Magiczna :) Nie do końca tego się spodziewałam ale może to i lepiej bo dodatkowo dostałam element zaskoczenia. Zalety: niewytłumaczalna dla mnie magiczna siła przyciągająca mnie do tej książki, niespieszne wkręcenie w całą historię z drobnymi wtrętami podtrzymującymi napięcie. Wady: szybki koniec i trochę zagmatwane legendy, którym można by poświęcić znacznie więcej uwagi. Generalnie pozycja wydaje się być skierowana do młodszego pokolenia ale i Ci młodzi duchem odnajdą w niej coś dla siebie.

Magiczna :) Nie do końca tego się spodziewałam ale może to i lepiej bo dodatkowo dostałam element zaskoczenia. Zalety: niewytłumaczalna dla mnie magiczna siła przyciągająca mnie do tej książki, niespieszne wkręcenie w całą historię z drobnymi wtrętami podtrzymującymi napięcie. Wady: szybki koniec i trochę zagmatwane legendy, którym można by poświęcić znacznie więcej uwagi....

Plusy:
- Coś Złego to genialna w swej prostocie kwintesencja atawistycznych lęków przed ciemnymi miejscami
- Bardzo fajny portret faeries (polskie słowo "wróżki" aż boli, takie jest nieadekwatne),który w gruncie rzeczy ma niewiele wspólnego z tym, co nauczyło nas kino familijne
- Książka momentami trzyma w napięciu jak rasowy horror

Minusy
- Chwilami nie byłam pewna do kogo właściwie jest skierowana ta książka: do dzieci i młodzieży czy jednak dla dorosłych
- Teoria spiskowa dość naiwna i naciągana jak guma od majtek, ale ujdzie w tłoku jeszcze głupszych

Ogólnie plusy przeważają nad minusami, warto przeczytać. Szczególnie miłośnicy celtyckich klimatów powinni być zadowoleni.

Plusy:
- Coś Złego to genialna w swej prostocie kwintesencja atawistycznych lęków przed ciemnymi miejscami
- Bardzo fajny portret faeries (polskie słowo "wróżki" aż boli, takie jest nieadekwatne),który w gruncie rzeczy ma niewiele wspólnego z tym, co nauczyło nas kino familijne
- Książka momentami trzyma w napięciu jak rasowy horror

Minusy
- Chwilami nie byłam pewna do...

Z początku niczym nie wyróżniająca się opowieść o życiu rodziny Hastingsów z powoli narastającą akcją... do czasu, kiedy zaczyna pojawiać się Coś Złego. Coś Złego sieje ziarenka niepokoju, które nie pozwalają oderwać wzroku od książki, bo coś może się akurat wydarzyć... Polecam.

Z początku niczym nie wyróżniająca się opowieść o życiu rodziny Hastingsów z powoli narastającą akcją... do czasu, kiedy zaczyna pojawiać się Coś Złego. Coś Złego sieje ziarenka niepokoju, które nie pozwalają oderwać wzroku od książki, bo coś może się akurat wydarzyć... Polecam.

Akcja książki zawiązuje się dosyć powoli. Pierwsze, dosyć nudnawe kartki, wskazują na zwyczajną obyczajówkę. W miarę czytania wśród bohaterów zaczynają dziać się coraz dziwniejsze rzeczy. Przez większą część książki czytelnik nie wie do końca, z czym bohaterowie mają do czynienia. Później akcja nabiera tempa i trudno się oderwać, aż na samym końcu wreszcie znajdujemy nieco zawiłe odpowiedzi na niektóre pytania... Polecam.

Akcja książki zawiązuje się dosyć powoli. Pierwsze, dosyć nudnawe kartki, wskazują na zwyczajną obyczajówkę. W miarę czytania wśród bohaterów zaczynają dziać się coraz dziwniejsze rzeczy. Przez większą część książki czytelnik nie wie do końca, z czym bohaterowie mają do czynienia. Później akcja nabiera tempa i trudno się oderwać, aż na samym końcu wreszcie znajdujemy nieco...

Inna niż inne wytwory pana Feista, ale czyta się nie mniej dobrze... a może nawet i lepiej! Polecam! :)

Inna niż inne wytwory pana Feista, ale czyta się nie mniej dobrze... a może nawet i lepiej! Polecam! :)

2010

2010

Ciekawe połączenie horroru i fantasy.

Ciekawe połączenie horroru i fantasy.

Film bylby z tego lepszy

Film bylby z tego lepszy

Zupełnie odmienna od pozostałych książek tego Autora. Z początku można odnieść mylne wrażenie, że to będzie powieść stricte obyczajowa , aż tu nagle przeradza się w coś zgoła odmiennego . Wessała aż ciężko było się oderwać.

Zupełnie odmienna od pozostałych książek tego Autora. Z początku można odnieść mylne wrażenie, że to będzie powieść stricte obyczajowa , aż tu nagle przeradza się w coś zgoła odmiennego . Wessała aż ciężko było się oderwać.