Wyjątkowa i niesamowita . Złożona przyjemności czytania. O nieoczywistych miłościach ,marzeniach ,przyjaźniach i nieskończoności .

"A zresztą , kto to właściwie powiedział ,że człowiek ma żyć bez żadnej osłony i wychylać się ciągle poza gzyms tego , co otacza , w poszukiwaniu niemożliwego ,w poszukiwaniu dróg wyjścia , które by pozwoliły wymknąć się rzeczywistości ? Czy naprawdę musimy być wyjątkowi ?
Ja nie wiem . Ale trzymam się mocno tego mojego życia i niczego się nie wstydzę : nawet moich kaloszy .
Jest jakaś ogromna godność w ludziach , którzy nie ukrywają swoich lęków, nie oszukują , obnoszą się z nimi , jakby były medalami za ich przeciętność . Ja jestem jednym z nich ."

Wyjątkowa i niesamowita . Złożona przyjemności czytania. O nieoczywistych miłościach ,marzeniach ,przyjaźniach i nieskończoności .

"A zresztą , kto to właściwie powiedział ,że człowiek ma żyć bez żadnej osłony i wychylać się ciągle poza gzyms tego , co otacza , w poszukiwaniu niemożliwego ,w poszukiwaniu dróg wyjścia , które by pozwoliły wymknąć się rzeczywistości ? Czy...

,,Mieć jedną nutę, powiadam: nutę tylko dla siebie. Rozpoznawać ją wśród tysięcy, nosić ją ze sobą, w sobie i na sobie. Choćbyście mieli w to nie wierzyć, powiadam wam, że ona oddycha, gdy wy oddychacie czeka na was, gdy śpicie, idzie za wami, gdziekolwiek byście poszli, i przysięgam, że nie opuści was, póki nie zdecydujecie się wykorkować, a wtedy wykorkuje razem z wami."
Nieznośna lekkość pisania. Tyle mogę tylko napisać. To literacki majstersztyk. Książka magiczna i klimatyczna. Niby o niczym, a jednak o wszystkim. Poetycka proza. Raczej do delektowania się czytaniem.
Polecam

,,Mieć jedną nutę, powiadam: nutę tylko dla siebie. Rozpoznawać ją wśród tysięcy, nosić ją ze sobą, w sobie i na sobie. Choćbyście mieli w to nie wierzyć, powiadam wam, że ona oddycha, gdy wy oddychacie czeka na was, gdy śpicie, idzie za wami, gdziekolwiek byście poszli, i przysięgam, że nie opuści was, póki nie zdecydujecie się wykorkować, a wtedy wykorkuje razem z...

Alessandro Baricco zarekomendowała mi znajoma, a w bibliotece były tego autora tylko "Zamki z piasku". Dałam 'zamkom' ocenę 'dobra', bo nie ma kategorii 'dziwna'. "Zamki.." to dziwna książka. Nie jestem pewna czy zrozumiałam przesłanie Baricco. Czy w ogóle jakieś było? Na pierwszy rzut oka książka jest chaotyczna, ale w tym chaosie jest metoda i po przebrnięciu pierwszych 100 stron pewien urok.

Alessandro Baricco zarekomendowała mi znajoma, a w bibliotece były tego autora tylko "Zamki z piasku". Dałam 'zamkom' ocenę 'dobra', bo nie ma kategorii 'dziwna'. "Zamki.." to dziwna książka. Nie jestem pewna czy zrozumiałam przesłanie Baricco. Czy w ogóle jakieś było? Na pierwszy rzut oka książka jest chaotyczna, ale w tym chaosie jest metoda i po przebrnięciu pierwszych...

Nie najlepsza, nie najgorsza. Całość nieco chaotyczna, patchworkowa, ale rozdział o maszerującej orkiestrze to mistrzostwo świata.

Nie najlepsza, nie najgorsza. Całość nieco chaotyczna, patchworkowa, ale rozdział o maszerującej orkiestrze to mistrzostwo świata.

Nawet już nie pamiętam ile razy ją czytałam...

Nawet już nie pamiętam ile razy ją czytałam...

Nikt tak nie umie pisać o mocy zaklętej w maszynie, o potencji, o niejasności i żywotności jak Baricco. Tej książki nie da się dziabnąć jednego dnia - to byłaby zbrodnia! Baricco trzeba się delektować...

Nikt tak nie umie pisać o mocy zaklętej w maszynie, o potencji, o niejasności i żywotności jak Baricco. Tej książki nie da się dziabnąć jednego dnia - to byłaby zbrodnia! Baricco trzeba się delektować...