Najsłabsza z książek zbierających teksty Roberta Howarda. O ile bardzo lubię jego opowiadania spoza cyklu o Conanie, to trzy dołączone do tytułowej powieści, są mniej udane, bez tej pulpowej bezpretensjonalności i radosnej przygody, bez dozy tajemniczości, ot jakby słabe wprawki. Do tego powieść, w której widać, że autor specjalizował się w opowiadaniach i te elementy, które tam wystarczały do stworzenia porywającej groszowej fantastyki, czy spod znaku miecza i magii, czy grozy, przygody, westernu albo łotrzykowskich i orientalnych awanturniczych przygód, w dłuższym formacie całkowicie zawodzą. Sam pomysł przeniesienia się naukowca o sile kulturysty na obcą planetę, gdzie miejscowe rasy przypominają pierwotne, barbarzyńskie ludy z przeszłości Ziemi, nie zagrał, a dłuższa fabuła mnie znużyła. W efekcie czytałem ten tom na raty przez parę miesięcy, zamiast łyknąć w jeden wieczór.

Najsłabsza z książek zbierających teksty Roberta Howarda. O ile bardzo lubię jego opowiadania spoza cyklu o Conanie, to trzy dołączone do tytułowej powieści, są mniej udane, bez tej pulpowej bezpretensjonalności i radosnej przygody, bez dozy tajemniczości, ot jakby słabe wprawki. Do tego powieść, w której widać, że autor specjalizował się w opowiadaniach i te elementy,...

Howard jak zawsze niezawodny.
Tytułowy "Almurik" to najdłuższy tekst zbioru i zarazem najlepszy. W opowiadaniu tym śledzimy losy Esau Cairna, który z pomocą pewnego naukowca przenosi się na inną planetę o nazwie Almurik. Będzie tam musiał stawić czoło licznym niebezpieczeństwo, ponieważ mieszkańcy tego świata to brutalni, nie znający litości wojownicy, a brutalne wojny ras i klanów są na porządku dziennym. Nie zabraknie yu niczego, co tak przyciąga do prozy Howarda. Są starożytne miasta zamieszkałe przez tajemnicze rasy, jest mnóstwo krwawych bitew, a intrygująca fabuła nie pozwala oderwać się od książki.
"Król zapomnianego ludu" opowiada o wyprawie Jima Brilla do Azji, w poszukiwaniu żony swego dawnego rywala. Opowiadanie jest krótkie, ale treściwie.
"Grzmienie trąb" to pierwszy romans, jaki czytałem w wykonaniu Howarda. Tutaj jest nieco słabiej, wolę autora opisującego kwieciście sceny rzezi niż to, co dręczy kobiece dusze, niemniej motyw paranormalny jest ciekawy, a i tło opowieści jest niezwykle barwne.
"Ludzie czarnego wybrzeża" to najkrótszy i najsłabszy tekst w zbiorze. Bohater i jego narzeczona trafiają na tajemniczą wyspę. Mężczyzna wyrusza na poszukiwanie drogi przez góry, a kiedy wraca, znajduje tylko dłoń swojej narzeczonej. Odkrywszy co ją zabiło, wywiera zemstę na wrogach. Tekst jest napisany jakby na siłę, a cała fabuła urywa się tak, jakby autorowi po prostu nie chciało się go kończyć.
Reasumując, Poza "Ludźmi Czarnego wybrzeża", każdy z tekstów wart jest przeczytania.

Howard jak zawsze niezawodny.
Tytułowy "Almurik" to najdłuższy tekst zbioru i zarazem najlepszy. W opowiadaniu tym śledzimy losy Esau Cairna, który z pomocą pewnego naukowca przenosi się na inną planetę o nazwie Almurik. Będzie tam musiał stawić czoło licznym niebezpieczeństwo, ponieważ mieszkańcy tego świata to brutalni, nie znający litości wojownicy, a brutalne wojny ras...