Cudowna,cudowna i jeszcze raz piękna.Jedna z moich ukochanych książek z dzieciństwa.

Cudowna,cudowna i jeszcze raz piękna.Jedna z moich ukochanych książek z dzieciństwa.

Jedna gwiazdka więcej za wrażenia z dzieciństwa, wtedy czytałem wielokrotnie i ta stylizowana na opowieść rycerską baśń (wtedy jeszcze nie używano słowa "fantasy") należała do moich ulubionych. Przeczytana (na głos) po latach nadal bawi. Fantastyczne stwory, wróżki, wilkołaki, czarodzieje, a w to wszystko wpisany całkiem realny średniowieczny etos rycerski. Ilustracje wspaniałe.

Jedna gwiazdka więcej za wrażenia z dzieciństwa, wtedy czytałem wielokrotnie i ta stylizowana na opowieść rycerską baśń (wtedy jeszcze nie używano słowa "fantasy") należała do moich ulubionych. Przeczytana (na głos) po latach nadal bawi. Fantastyczne stwory, wróżki, wilkołaki, czarodzieje, a w to wszystko wpisany całkiem realny średniowieczny etos rycerski. Ilustracje...

"O Księciu Gotfrydzie, rycerzu gwiazdy wigilijnej" Haliny Górskiej, pochodzącej ze Lwowa pisarki i działaczki społeczno-politycznej, to historia, która ukształtowała moje wyobrażenie rycerza. Tak, tak, to nie Aragorn i Boromir są pierwszymi, którzy przychodzą mi na myśl, gdy słyszę słowo rycerz. To właśnie Gotfryd, który dziecięciem małym jeszcze będąc, w zawierusze wojennej rodziców utracił, górali i pastuszków od okrutnego wilkołaka i wiedźm uwolnił, ostrogi rycerskie otrzymał, zwycięzcę stu turniejów pokonawszy, by w końcu najpiękniejszą na ziemi królewnę z niewoli mocarza, co jednym uderzeniem obala skały, oswobodzić. To Gotfryd, który zdobył warowny zamek, nie dobywając miecza, samą tylko wytrwałością, cierpliwością i szlachetnością (przyznaję bez bicia, to moja ulubiona z dwunastu opowieści, przy której łzy wzruszenia leją się strumieniami). To właśnie ten młody rycerz, który wolał skłamać i hańbą się okryć, niźli życie wróżki Wiwiany narazić. Ach, mogłabym tak zachwycać się w nieskończoność, a i tak nie wyraziłabym, jak bardzo kocham tę opowieść.

Baśń ta przepięknym językiem jest napisana, lirycznym, a mimo to prostym, żeby nawet najmłodsze dziecko nie miało problemu ze zrozumieniem treści. Przypomina mi trochę "Przyjaciela wesołego diabła" Kornela Makuszyńskiego, który również zachwycił mnie i rozkochał w języku, jakim został napisany.

Opowieść o rycerzy gwiazdy wigilijnej uważam za obowiązkową lekturę dzieciństwa, a i tych, którzy już dziećmi od wielu lat nie są, zachęcam do sięgnięcia po tę baśń. Mam nadzieję, że przyniesie Wam ona tyle samo radości, co autorce tego wpisu.

"O Księciu Gotfrydzie, rycerzu gwiazdy wigilijnej" Haliny Górskiej, pochodzącej ze Lwowa pisarki i działaczki społeczno-politycznej, to historia, która ukształtowała moje wyobrażenie rycerza. Tak, tak, to nie Aragorn i Boromir są pierwszymi, którzy przychodzą mi na myśl, gdy słyszę słowo rycerz. To właśnie Gotfryd, który dziecięciem małym jeszcze będąc, w zawierusze...

Dostałam tę książkę z okazji rozpoczęcia nauki w szkole. Piękna, lakierowana okładka, rozbudzające dziecięcą wyobraźnię ilustracje… Posiadam ten egzemplarz do dziś: na pierwszej stronie kilkanaście zaznaczeń ołówkiem (lub, a co tam: szminką mamy) miejsc, w których zakończyłam czytanie. Każda kolejna strona ma tych zaznaczeń mniej, aż począwszy od strony 14 oznaczeń brak, co świadczy chyba, że wreszcie byłam w stanie przeczytać całą stronę za tzw. jednym posiedzeniem:). Będąc w pierwszej klasie, przeczytałam tę książkę trzy razy.

To opowieść o księciu Gotfrydzie, młodzieńcu pięknym, szlachetnym, dobrym, który dzieckiem będąc został sierotą. I jako sierota został pozbawiony tronu przez chciwego i okrutnego członka rodziny oraz uwięziony przez niego w kamienistej wieży na niedostępnej skale pośrodku morskich fal. Po ucieczce z wieży na skrzydłach ptaków, Gotfryd przeżywa wspaniałe i niesamowite przygody, z których każda stanowi osobny rozdział książki. To niezwykła baśń, która wprowadziła mnie w świat magicznych postaci: wilkołaków, elfów, wiedźm oraz, co ważne z punktu wrażliwości i oczekiwań dziewczynki, galerii księżniczek. Pamiętam, że w baśni tej zetknęłam się po raz pierwszy z nazwami cudownych kamieni (kwiat ametystu, rubiny, szmaragdy, szafiry). Chyba opowieść o szmaragdach musiała być dla mnie wyjątkowa, gdyż od tamtej pory szmaragdy zajmowały w moich marzeniach stałe miejsce :).

Baśń, która mnie zachwycała, wzruszała i zostawiła w mojej pamięci i emocjach trwały ślad.

Dostałam tę książkę z okazji rozpoczęcia nauki w szkole. Piękna, lakierowana okładka, rozbudzające dziecięcą wyobraźnię ilustracje… Posiadam ten egzemplarz do dziś: na pierwszej stronie kilkanaście zaznaczeń ołówkiem (lub, a co tam: szminką mamy) miejsc, w których zakończyłam czytanie. Każda kolejna strona ma tych zaznaczeń mniej, aż począwszy od strony 14 oznaczeń brak, co...

Pierwsza książka,jaką kiedykolwiek przeczytałem
i wpadłem w studnię bez dna.
Doskonała opowieść dla małych i dużych

Pierwsza książka,jaką kiedykolwiek przeczytałem
i wpadłem w studnię bez dna.
Doskonała opowieść dla małych i dużych

Doskonała baśń. Można ją czytać dzieciom po jednym rozdziale, gdyż każdy z nich odrębna przygoda. Bardzo dużo ciekawych, ponadczasowych motywów baśniowych i literackich podanych w przystępnej formie. Dzieło wytrzymało próbę czasu, choć jego pierwsze wydanie pochodzi z 1930 roku.
Pozwalam sobie wkleić linka do tekstu o tej książce, który opublikowałam na moim blogu. Jest tam trochę zdjęć książki.
http://annagraswita.blogspot.com/2013/04/ksiazki-z-mojej-pierwszej-biblioteczki.html

Doskonała baśń. Można ją czytać dzieciom po jednym rozdziale, gdyż każdy z nich odrębna przygoda. Bardzo dużo ciekawych, ponadczasowych motywów baśniowych i literackich podanych w przystępnej formie. Dzieło wytrzymało próbę czasu, choć jego pierwsze wydanie pochodzi z 1930 roku.
Pozwalam sobie wkleić linka do tekstu o tej książce, który opublikowałam na moim blogu. Jest...

Baśń mojego dzieciństwa! Gorąco zachęcam Czytelników młodszych i starszych :)

Baśń mojego dzieciństwa! Gorąco zachęcam Czytelników młodszych i starszych :)

szkoda słów...

szkoda słów...

Jedna z moich ulubionych książek i zdecydowanie jedna z najlepszych jakie kiedykolwiek czytałam. Polecam.

Jedna z moich ulubionych książek i zdecydowanie jedna z najlepszych jakie kiedykolwiek czytałam. Polecam.