Dla mnie, prawie dziesiątka. Wspaniały, bogaty kwiecisty język. W książkach Sabatiniego, zawsze ceniony będzie honor, odwaga, przyjaźń oraz miłość. Widzimy tu obrazy prawie bajkowe, czasem może trochę naiwne, ale zawsze bardzo ciekawe i porywające

Dla mnie, prawie dziesiątka. Wspaniały, bogaty kwiecisty język. W książkach Sabatiniego, zawsze ceniony będzie honor, odwaga, przyjaźń oraz miłość. Widzimy tu obrazy prawie bajkowe, czasem może trochę naiwne, ale zawsze bardzo ciekawe i porywające

Jednak "Kapitan Blood" był lepszy - żeby ocenić po tych czterdziestu paru latach książki mojego dorastania.

Boże, ileż się wtedy czytało! Peerelowskie media skutecznie odstraszały swą drętwą "nowomową" każdego, a co do dopiero krytycznie nastawionego nastolatka....

Jednak "Kapitan Blood" był lepszy - żeby ocenić po tych czterdziestu paru latach książki mojego dorastania.

Boże, ileż się wtedy czytało! Peerelowskie media skutecznie odstraszały swą drętwą "nowomową" każdego, a co do dopiero krytycznie nastawionego nastolatka....

Głównym bohaterem powieści jest Oliver Tressilian, kornwalijski szlachcic, którego największym marzeniem jest poślubić piękną sąsiadkę, pannę Rozamundę Godolphin. Los bywa jednak przewrotny i funduje mu wiele niespodzianek, głównie tych złych i nieprzyjemnych.
„Sokół morski” Rafaela Sabatini to powieść przygodowa, w której autor pomieścił wszystkie smaczki tego gatunku. Nie braknie więc morskich podróży, korsarzy, zdrady, porwań, miłości wystawionej na próbę, nikczemnego łotra, egzotycznej Algierii, targu niewolników itd.
„Sokół morski” to raczej mało znana książka, a szkoda. Trochę w starym stylu, ale zrozumiała dla współczesnych czytelników. Mimo upływu lat, pewne ludzkie zachowania i motywy postępowania niewiele się zmieniły.

Głównym bohaterem powieści jest Oliver Tressilian, kornwalijski szlachcic, którego największym marzeniem jest poślubić piękną sąsiadkę, pannę Rozamundę Godolphin. Los bywa jednak przewrotny i funduje mu wiele niespodzianek, głównie tych złych i nieprzyjemnych.
„Sokół morski” Rafaela Sabatini to powieść przygodowa, w której autor pomieścił wszystkie smaczki tego gatunku....

Świetna. Zapada w pamięć.

Świetna. Zapada w pamięć.

Z początku wciągnęła mnie ta lektura w wir tamtych czasów, honoru i prawdziwego męstwa. Kolejna opowieść o nieszczęśliwej miłości między mężczyzną a Kobietą ze zwaśnionych rodzin, wplątana w przeciwności losu. Pojawiają się pytania o Boga oraz przemyślenia dotyczące religii.
Ulubiony mój cytat z tej książki to "Słowa te smagnęły go jak bicz."
Czytając wydaję się że zakończenie jest przewidywalne, ale cały czas te przewidywania się zmieniają by na końcu okazały się schematyczne i oczywiste. Czyta się przyjemnie.

Z początku wciągnęła mnie ta lektura w wir tamtych czasów, honoru i prawdziwego męstwa. Kolejna opowieść o nieszczęśliwej miłości między mężczyzną a Kobietą ze zwaśnionych rodzin, wplątana w przeciwności losu. Pojawiają się pytania o Boga oraz przemyślenia dotyczące religii.
Ulubiony mój cytat z tej książki to "Słowa te smagnęły go jak bicz."
Czytając wydaję się że...

Przyjemna w odbiorze.

Przyjemna w odbiorze.

Nie tak dobra jak Kapitan Blood, ale widać w niej pióro tego samego autora. Na nudę nie można narzekać.

Nie tak dobra jak Kapitan Blood, ale widać w niej pióro tego samego autora. Na nudę nie można narzekać.