Gdybym czytała tę książkę 10-15 lat temu, to zakładam, że byłabym nią zachwycona, chociażby pod kątem przyszłości biotechnologii. Współcześnie jest to nadal interesująca pozycja i chętnie się ją czyta, jednak wartością tej książki już nie jest wizja, lecz w pewnym sensie rewizja. Rewizja, która powinna zainteresować każdego... Poszukiwania istoty i źródeł ludzkiej natury współcześnie są zbyt szerokie, żeby mogły być w miarę na bieżąco śledzone przez zwykłego człowieka, dlatego pozostaje nam nadal filozoficzne podejście i ewentualnie bardziej doniosłe chwile związane z odkryciami ze świata nauki.
W świecie nauki zmieniły się trochę priorytety, więc "koniec człowieka" według Fukuyamy na razie nam nie grozi... ale jakiś koniec z pewnością nadchodzi...

Gdybym czytała tę książkę 10-15 lat temu, to zakładam, że byłabym nią zachwycona, chociażby pod kątem przyszłości biotechnologii. Współcześnie jest to nadal interesująca pozycja i chętnie się ją czyta, jednak wartością tej książki już nie jest wizja, lecz w pewnym sensie rewizja. Rewizja, która powinna zainteresować każdego... Poszukiwania istoty i źródeł ludzkiej natury...

Według mnie Fukuyama nie wyszedł poza Foucaulta i Nietzschego, jeśli chodzi o myśl filozoficzną na temat końca człowieka (jakiego znamy) i historii (jaką znamy). Ponadto momentami opowiada dyrdymały, na przykład że homoseksualizm będzie się leczyć tabletką na zmaskulinizowanie mózgu czy że uśrednia się społeczeństwo lekami na ADHD i depresję. Ale zadaje trafne pytania i widzi granice tam, gdzie inni chcą, aby zniknęły. Jak dla mnie pozycja nierówna, częściowo wartościowa, częściowo nie (czy też częściowo zabawna, biorę pod uwagę, że publikacja ma już parę lat, a rzeczywistość gwałtownie się zmienia).

Według mnie Fukuyama nie wyszedł poza Foucaulta i Nietzschego, jeśli chodzi o myśl filozoficzną na temat końca człowieka (jakiego znamy) i historii (jaką znamy). Ponadto momentami opowiada dyrdymały, na przykład że homoseksualizm będzie się leczyć tabletką na zmaskulinizowanie mózgu czy że uśrednia się społeczeństwo lekami na ADHD i depresję. Ale zadaje trafne pytania i...

Interesująca pozycja. Odpowiedziała mi pośrednio na pytanie czy technologie i sztuczna inteligencja może być zagrożeniem dla człowieczeństwa. No więc odpowiedź jest negatywna. To czego technologie nie są w stanie odebrać człowiekowi to, to co czyni nas istotami ludzkimi. Nad tym wszystkim jest ludzka natura. W zasadzie to postęp biotechnologii stanowi jej zagrożenie. I może nas przenieść w etap „poczlowieczy”.

Dodano 27-01-2018
Świat obiegła informacja:
Two monkeys have been cloned using the technique that produced Dolly the sheep.

Identical long-tailed macaques Zhong Zhong and Hua Hua were born several weeks ago at a laboratory in China.

Scientists say populations of monkeys that are genetically identical will be useful for research into human diseases.

But critics say the work raises ethical concerns by bringing the world closer to human cloning.

Qiang Sun of the Chinese Academy of Sciences Institute of Neuroscience said the cloned monkeys will be useful as a model for studying diseases with a genetic basis, including some cancers, metabolic and immune disorders.

"There are a lot of questions about primate biology that can be studied by having this additional model," he said.

Sklonowano małpę. To już tylko krok do sklonowania człowieka.
Czy Fukuyama był zatem przewidywalny w tym zakresie nt. zagrożeń jakie wynikają z klonowania - idąc za jego tytułem książki - Bliski koniec człowieka!

Odpowiedź Watykanu na wydarzenie:
Dodał następnie: Jesteśmy zwolennikami nauki, którą uważamy za bardzo ważną i w żadnym razie nie chcemy jej blokować, ale z drugiej strony kochamy ją tak bardzo, że należy nie dopuścić do jej samobójstwa czy sprowadzania jej na dramatyczne tory.

- Jeśli przekracza się Rubikon w kwestii, która dotyczy człowieka, stajemy przed wielkim pytaniem, czy technika koniec końcem nie zniewoli człowieka, a to niestety oznacza przeciwieństwo tego, czym powinna się zajmować - ocenił abp Paglia.

Zadeklarował również: Jestem przekonany, że nie można zahamować badań naukowych, ale nie ma wątpliwości co do tego, że niezbędne jest uniknięcie sytuacji, w której wyrządzają one wręcz śmiertelne rany.

Interesująca pozycja. Odpowiedziała mi pośrednio na pytanie czy technologie i sztuczna inteligencja może być zagrożeniem dla człowieczeństwa. No więc odpowiedź jest negatywna. To czego technologie nie są w stanie odebrać człowiekowi to, to co czyni nas istotami ludzkimi. Nad tym wszystkim jest ludzka natura. W zasadzie to postęp biotechnologii stanowi jej zagrożenie. I może...

Ciekawie napisana i dająca do myślenia książka. Może już teraz warto zastanowić się dokąd zmierza ludzkość. Warto przeczytać.

Ciekawie napisana i dająca do myślenia książka. Może już teraz warto zastanowić się dokąd zmierza ludzkość. Warto przeczytać.

Świetna książka z dziedziny biopolityki. Francis Fukuyama w sposób kompleksowy przedstawił problemy współczesnego świata wobec nieustającego rozwoju biotechnologii.

"Najłatwiej jest sprzeciwiać się współczesnej biotechnologii, gdy dowiadujemy się o nieprawidłowo przeprowadzonym badaniu klinicznym czy śmiertelnej reakcji alergicznej na genetycznie zmodyfikowaną żywność."

Biotechnologia niesie ze sobą również bardzo wiele korzyści, więc tylko od nas zależy, jak daleko pójdziemy, a czego zabronimy w regulacjach prawnych. "Nie musimy postrzegać siebie jako niewolników nieuchronnego postępu technicznego, jeśli postęp ten nie służy ludzkim celom" - pisze Fukuyama.

Świetna książka z dziedziny biopolityki. Francis Fukuyama w sposób kompleksowy przedstawił problemy współczesnego świata wobec nieustającego rozwoju biotechnologii.

"Najłatwiej jest sprzeciwiać się współczesnej biotechnologii, gdy dowiadujemy się o nieprawidłowo przeprowadzonym badaniu klinicznym czy śmiertelnej reakcji alergicznej na genetycznie zmodyfikowaną...

Dobra, ciekawa i przystępnie napisana analiza biologicznego i środowiskowego wpływu na człowieka, jego wybory i to, jak ten wpływ może wyglądać w najbliższej przyszłości. Czyta się szybko i przyjemnie, a Fukuyama z reguły starał się zachować obiektywizm, doceniam. Niemniej i tu trafiło się drobne naciąganie faktów np. ze średnią życia w roku 1900 (wynosząca niecałe 50 lat) i w roku 2000 (blisko 80 lat). Przecież tak duża różnica nie wynika z tego, że w 1900 roku ludzie najczęściej dożywali max 50-tki, tylko, że wtedy była o wiele wyższa śmiertelność noworodków i chociaż część dorosłych dożywała choćby i setki, to ta śmiertelność wśród nowonarodzonych i małych dzieci zaniżała średnią! Ergo nie tyle aż tak wydłużyliśmy sobie życie, co wiedza o antyseptyce, bakteriach, wirusach, pozwala nam lepiej chronić dzieci. Nie lubię takich manipulacji w książkach bądź co bądź (popularno)naukowych.

Ale ogólnie polecam, tylko nie radzę podchodzić do wszystkich informacji bezkrytycznie. :)

Dobra, ciekawa i przystępnie napisana analiza biologicznego i środowiskowego wpływu na człowieka, jego wybory i to, jak ten wpływ może wyglądać w najbliższej przyszłości. Czyta się szybko i przyjemnie, a Fukuyama z reguły starał się zachować obiektywizm, doceniam. Niemniej i tu trafiło się drobne naciąganie faktów np. ze średnią życia w roku 1900 (wynosząca niecałe 50 lat)...

Bardzo interesujące spojrzenie na niebezpieczeństwo, które niesie za sobą rozwój biotechnologii. Niezwykle ciekawy początek, w którym autor odnosił się do fabularnych antyutopii rozbudził moje oczekiwania. Jednak jest to książka naukowa i przez niektóre rozdziały było zwyczajnie trudno przebrnąć. Ostatecznie muszę jednak przyznać, że lektura zmusza do refleksji nad własnymi poglądami i niesie spory ładunek edukacyjny.

Bardzo interesujące spojrzenie na niebezpieczeństwo, które niesie za sobą rozwój biotechnologii. Niezwykle ciekawy początek, w którym autor odnosił się do fabularnych antyutopii rozbudził moje oczekiwania. Jednak jest to książka naukowa i przez niektóre rozdziały było zwyczajnie trudno przebrnąć. Ostatecznie muszę jednak przyznać, że lektura zmusza do refleksji nad własnymi...

Osobiście mnie nie zachwyciło, choć pierwszy rozdział zaciekawił mnie na tyle, by przeczytać całą książkę. Na pewno ciekawe są refleksje dotyczące przyszłości, zmian, które może spowodować rozwój współczesnej biotechnologii w zakresie bezpośredniego wpływu na ludzi. Jednak czasami miałam wrażenie przesytu i niejasności.

Osobiście mnie nie zachwyciło, choć pierwszy rozdział zaciekawił mnie na tyle, by przeczytać całą książkę. Na pewno ciekawe są refleksje dotyczące przyszłości, zmian, które może spowodować rozwój współczesnej biotechnologii w zakresie bezpośredniego wpływu na ludzi. Jednak czasami miałam wrażenie przesytu i niejasności.

Dobre spojrzenie na kwestie moralne i egzystencjalne człowieka przyszłości w aspekcie oddziaływania na niego zdobyczy przyszłej medycyny, pozwalającej przedłużyć i 'polepszyć' jego życie. Poza tym masę spekulacji na temat jak ustrzec się przed negatywnymi skutkami inżynierii genetycznej

Dobre spojrzenie na kwestie moralne i egzystencjalne człowieka przyszłości w aspekcie oddziaływania na niego zdobyczy przyszłej medycyny, pozwalającej przedłużyć i 'polepszyć' jego życie. Poza tym masę spekulacji na temat jak ustrzec się przed negatywnymi skutkami inżynierii genetycznej

Książka polecona przez wykładowcczynię zajmująca się organizacją ochrony zdrowia. Mieliśmy ją przeczytać w kierunku dostrzeżenia etyki w zawodach medycznych, myślę, że to się mi udało.
Nawiase mówiąc, 2 częśc książki bardzo filozoficzna :P

Książka polecona przez wykładowcczynię zajmująca się organizacją ochrony zdrowia. Mieliśmy ją przeczytać w kierunku dostrzeżenia etyki w zawodach medycznych, myślę, że to się mi udało.
Nawiase mówiąc, 2 częśc książki bardzo filozoficzna :P