Ucieczka

Witam moi drodzy w to piątkowe popołudnie, w zasadzie już wieczór z książką, która pomimo niskich ocen na kilku portalach mnie skusiła do jej przeczytania. I tak od czego by tu zacząć, czytało mi się super. Duszna atmosfera małej wysepki, gdzie każdy zna każdego a na głównym planie szpital psychiatryczny owiany złą sławą. Tajemnica goni tajemnicę, przeszłość szepcze do ucha i przypomina o swoich sekretach, o traumatycznych przeżyciach bohaterów. Wszystko byłoby super gdyby nie to zakończenie, zupełnie oklapłe jak nie z tej książki. Na koniec brakło tego pazura, który zostawia czytelnika w niedosycie. Ale suma sumarum książką wciąga, a zakończenie no cóż nie wszystko zawsze wychodzi.

Witam moi drodzy w to piątkowe popołudnie, w zasadzie już wieczór z książką, która pomimo niskich ocen na kilku portalach mnie skusiła do jej przeczytania. I tak od czego by tu zacząć, czytało mi się super. Duszna atmosfera małej wysepki, gdzie każdy zna każdego a na głównym planie szpital psychiatryczny owiany złą sławą. Tajemnica goni tajemnicę, przeszłość szepcze do ucha...

Lisa Childs wykonała kawał naprawdę dobrej roboty. Doskonale wie, które momenty zaakcentować, gdzie odpuścić, w którym miejscu zadbać o opis najdrobniejszych szczegółów, a gdzie ograniczyć się do ogólnych informacji, by nie zanudzić czytelnika. Boska robota, naprawdę.

Nie mogę też nie docenić zwrotów akcji, chociaż nie wiem, czy to aby na pewno najlepsze określenie. No w każdym razie jest tu kilka sytuacyjnych fikołków, które każą inaczej patrzeć na to, co się wydarzyło do tej pory i zmienić założenie na temat przewidywania przyszłych wydarzeń. Nudy na pewno nie ma, za to zainteresowanie i napięcie utrzymują się do samego końca. Mało tego – ten koniec jest na tyle otwarty, że już wypatruję kolejnej książki autorki.

Pełna recenzja w serwisie W Roli Mamy

Lisa Childs wykonała kawał naprawdę dobrej roboty. Doskonale wie, które momenty zaakcentować, gdzie odpuścić, w którym miejscu zadbać o opis najdrobniejszych szczegółów, a gdzie ograniczyć się do ogólnych informacji, by nie zanudzić czytelnika. Boska robota, naprawdę.

Nie mogę też nie docenić zwrotów akcji, chociaż nie wiem, czy to aby na pewno najlepsze określenie. No w...

Uciekła...
We wszechogarniającej bieli zniknęła.
Pośród słyszalnego zawodzenia kojotów.

Mróz parzył ją w podeszwy stóp.
Ubrana jedynie w szpitalną koszulę wspinała się po stromym zboczu.
Szorstka kora raniła jej dłonie, a igiełki mrozu policzki.
Nie miała wyboru.
Uciekła.
I ślad po niej zaginął...

Uciekła, chociaż uciec się stamtąd nie dało.
Wysokie mury posiadłości nikogo nieproszonego nie wpuszczają, a tym bardziej nie wypuszczają.
Dzisiaj uzdrowisko, kiedyś szpital psychiatryczny. Czy oprócz nazwy coś się jednak zmieniło?
Mroczne i owiane złą sławą przeklęte miejsce. Miejsce, o którym mieszkańcy wyspy chcieliby zapomnieć. To właśnie tam Rosemary próbuje się dostać, aby ratować siostrę. Bez skutecznie.

Dziwna to była wyspa. I dziwni jej mieszkańcy.
Niebezpieczeństwa czychały na Rosemary z każdej strony. Jej życie wisiało na włosku. Nie wiedziała, komu może zaufać.
Przeszłość ciągnęła się za nią jak cień.
Czuła pustkę, której nikt nie był w stanie zapełnić.

Autorka sprytnie wplatała w fabułę przeszłość bohaterki. Jednak teraźniejszość pozostawia wiele do życzenia. Ciągnęła się za długo. Z jednej strony czuć było determinację Rosemary, aby ratować siostrę, z drugiej strony brak było stanowczych działań zmierzających do osiągnięcia sukcesu.
No i jeszcze ten romans 🙈 ja wiem, że się powtarzam, ale po co romans w tych thrillerach 😂 chociaż było go jak na lekartwo, to jednak nie pasował 🤷🏻‍♀️
Mimo wszystko bardzo przyjemnie spędziłam czas z tą historią.

Uciekła...
We wszechogarniającej bieli zniknęła.
Pośród słyszalnego zawodzenia kojotów.

Mróz parzył ją w podeszwy stóp.
Ubrana jedynie w szpitalną koszulę wspinała się po stromym zboczu.
Szorstka kora raniła jej dłonie, a igiełki mrozu policzki.
Nie miała wyboru.
Uciekła.
I ślad po niej zaginął...

Uciekła, chociaż uciec się stamtąd nie dało.
Wysokie mury posiadłości...

Rosemary odbiera niepokojąca wiadomość od młodszej siostry, dziewczyna nagrała jej się na poczcie z prośbą o pomoc i zabranie z ośrodka Halycon Hall, w którym umieścili ją rodzice. Gdy kobieta próbuje dostać się do ośrodka, okazuje się że nie została wpisana na listę odwiedzających i nie ma takiej możliwości, w dodatku komórka młodszej siostry nie odpowiada. Rosemary na wyspie spotyka mężczyznę z przeszłości, unikała go od wielu lat, teraz jednak jest zmuszona prosić go o pomoc, ponieważ wie czym w przeszłości bylo Halycon Hall, czym tam się zajmowano i bardzo boi się o siostrę.

Czy Rosemary odnajdzie siostrę? Dlaczego rodzice umieścili ją w owianym złą sławą i mroczną przeszłością ośrodku? Czy kobieta moze liczyć na pomoc mężczyzny z przeszłości?

Nie tylko ośrodek skrywa mroczną przeszłość, Rosemary też ma swoje tajemnice, z resztą nie tylko ona. Od początku miałam nadzieję że wszystkie one ujrzą światło dzienne, a zaginiona nastolatka się odnajdzie.
Wydawało mi się że ta historia aż tak mną nie wstrząśnie, myliłam się, od pierwszych chwil napięcie tylko rosło, a każdy kolejny sekret okazywał się coraz okrutniejszy. Wciągająca, trzymająca w napięciu, nie mogłam się oderwać, a historię niektórych bohaterów nadal nie mogą wyjść mi z głowy

Rosemary odbiera niepokojąca wiadomość od młodszej siostry, dziewczyna nagrała jej się na poczcie z prośbą o pomoc i zabranie z ośrodka Halycon Hall, w którym umieścili ją rodzice. Gdy kobieta próbuje dostać się do ośrodka, okazuje się że nie została wpisana na listę odwiedzających i nie ma takiej możliwości, w dodatku komórka młodszej siostry nie odpowiada. Rosemary na...

Mieszkańcy wyspy ukrywają pewną tajemnicę, która miała miejsce wiele lat wcześniej, jednak obecnie również nikt nie porusza tego tematu. Strach, lęk, przerażenie, czy może jest inny powód, dla którego sekret nie powinien ujrzeć światła dziennego?

Rosemary Tulle dostaje bardzo niepokojącą wiadomość od swojej młodszej siostry. Dziewczyna błaga, aby ją zabrać ze strasznego miejsca, do którego została przywieziona przez rodziców. Rosemary natychmiast jedzie na wyspę do ponurego uzdrowiska, okrytego złą sławą sprzed lat. Na miejscu okazuje się, że kobieta nie może przekroczyć bram tej posiadłości.
Sama Rosemary ma w pamięci traumatyczne zdarzenie, którego jako młoda dziewczyna doświadczyła. Od kilkunastu lat budzi się z krzykiem, ponieważ koszmary, które wydarzyły się w jej życiu nadal ją prześladują. Wszystko wskazuje na to, że kobieta na wyspie, również nie może czuć się bezpiecznie...

Czy uda się kobiecie odnaleźć młodszą siostrę?
Komu Rosemary może zaufać?

Zimowy klimat, wyspa oddalona od miasteczka, bardzo tajemnicze miejsce, to tu autorka umieściła fabułę powieści. Intryguje zmowa milczenia mieszkańców wyspy, którzy nie chcą się wypowiadać na temat uzdrowiska dla bogatych i sławnych osób. Ładnie zbudowana akcja książki, kusi czytelnika swoimi sekretami i przyciąga uwagę. Dobrze wykreowani bohaterowie znacząco się od siebie różnią, z ogromną ciekawością chcemy ich poznać bliżej. W pewnym momencie możemy domyślić się zakończenia, ale nie jest ono takie oczywiste. Świetna, trzymająca w niepewności powieść. Historia jest ciekawa i tajemnicza, dobrze i szybko się ją czyta. Serdecznie polecam

Mieszkańcy wyspy ukrywają pewną tajemnicę, która miała miejsce wiele lat wcześniej, jednak obecnie również nikt nie porusza tego tematu. Strach, lęk, przerażenie, czy może jest inny powód, dla którego sekret nie powinien ujrzeć światła dziennego?

Rosemary Tulle dostaje bardzo niepokojącą wiadomość od swojej młodszej siostry. Dziewczyna błaga, aby ją zabrać ze strasznego...

Ostatnio coś nie po drodze mi z thrillerami amerykańskimi. Kiedyś czytałam bardzo dużo i uwielbiałam je a teraz mam wrażenie, że wszystkie są w tym samym klimacie napisane. W przypadku tej książki pomysł jest ciekawy, ale niestety nie do końca autorka wykorzystała potencjał tej fabuły.
Strasznie mi się ciągnęła ta książka i męczyłam się przy niej. Początek był bardzo obiecujący jednak im dalej tym było coraz bardziej nudno. Zero zaskoczenia. Już na początku udało mi się wytypować zakończenie.
Bardzo dużo wątków pobocznych, które zabijały ten mroczny klimat.
No i jeszcze w tym wszystkim wątek romantyczny. Coś co zupełnie nie pasuje mi do książek tego typu.

Ostatnio coś nie po drodze mi z thrillerami amerykańskimi. Kiedyś czytałam bardzo dużo i uwielbiałam je a teraz mam wrażenie, że wszystkie są w tym samym klimacie napisane. W przypadku tej książki pomysł jest ciekawy, ale niestety nie do końca autorka wykorzystała potencjał tej fabuły.
Strasznie mi się ciągnęła ta książka i męczyłam się przy niej. Początek był bardzo...

Niestety suzo więcej spodziewałam się po bardzo zachacajacym opisie.

Niestety suzo więcej spodziewałam się po bardzo zachacajacym opisie.

To moje pierwsze spotkanie z autorką, Lisą Childs. Do przeczytania tej powieści skusił mnie napis na okładce: Bestseller "The New York Times". Pani Lisa, jak wyczytamy na ostatniej stronie okładki, pochodzi ze Stanów Zjednoczonych, z miejscowości... Halloween. Takich miejscowości jest kilka na mapie USA. Sama nazwa miasta pozwala też sądzić, że może na pisanie mrocznych historii przez pisarkę miało wpływ miejsce urodzenia? Nie ogranicza się jednak do mocnych thrillerów psychologicznych. W jej dorobku są też powieści paranormalne czy romanse. Ucieczka to pierwszy tom cyklu Bane Island (w wersji angielskiej).

Okładka książki z tych, które uwielbiam i które pozwalają czytelnikowi uruchomić wodze fantazji, dotyczące treści zawartej w powieści. Mamy tutaj kobietę stojącą nad brzegiem morza z latarnią morską. Zapewne nie jest to wycieczka na plażę w sezonie urlopowym. Fale zimnej wody rozbijają się o brzeg, a kobieta nie wygląda na szczęśliwą, choć stoi tyłem. Tu na pewno coś się wydarzyło!

Halycon Hall to miejsce, które kiedyś było zakładem zamkniętym o niezbyt pozytywnej renomie. Ludzie nazywali to miejsce, przeklętym. Teraz funkcjonuje na nowo, jako uzdrowisko dla ludzi bogatych i sławnych. Główna bohaterka powieści, Rosemary Tulle, przybywa na wyspę, po tym, jak otrzymuje niepokojący telefon od swojej siostry. Wiadomość, którą zostawiła Genevieve, przeraził Rosemary do tego stopnia, że rusza do ośrodka terapeutycznego, nie bacząc na warunki, jakie panują na zaśnieżonych i śliskich drogach. Na miejscu okazuje się, że Rosemary nie może dostać się do ośrodka, ponieważ... nie ma jej na liście.

Co takiego wydarzyło się w Halycon Hall? Dlaczego miejscowi nie chcą rozmawiać o tym przeklętym miejscu? Czy siostra Rosemary żyje? I... czy na pewno jest siostrą kobiety, która rozpaczliwie próbuje ją odnaleźć? Z każdym rozdziałem poznajemy losy rodziny Tulle, na jaw wychodzą też stare historie ośrodka, które mogą wywoływać ciarki na plecach. Jeśli jesteście ciekawi historii dziewczyny i tego miejsca, koniecznie musicie przeczytać tę opowieść.

To moje pierwsze spotkanie z autorką, Lisą Childs. Do przeczytania tej powieści skusił mnie napis na okładce: Bestseller "The New York Times". Pani Lisa, jak wyczytamy na ostatniej stronie okładki, pochodzi ze Stanów Zjednoczonych, z miejscowości... Halloween. Takich miejscowości jest kilka na mapie USA. Sama nazwa miasta pozwala też sądzić, że może na pisanie mrocznych...

Czy są tu fani kryminału?
Jeśli tak to mam dla Was najnowszą książkę Lisy Childs.

,,Ucieczka " to mroźny i ciężki klimat, w którym akcja książki dzieje się na wyspie Maine.
Rosmery Tulle przybywa, by odnaleźć młodszą siostrę Genevevie, która przebywa w zakładzie Halycon Hall, w ośrodku terapeutycznym. Niestety na miejscu nie zostaje wpuszczona, nikt nie udziela jej odpowiedzi ,nie może też liczyć na pomoc.
Co takiego wydarzyło się? Gdzie podziała się Genevevie ?Co ukrywają przed
Rosmery.?
Kobieta zgłasza się po pomóc do pewnej osoby. To krok ostateczny.

Nie jestem wymagająca jeśli chodzi o kryminały. Czytając tą książkę można poczuć klimat mroźnego listopadowego dnia, jest tajemnica, którą autorka skrupulatnie buduje krok po kroku.
To moje pierwsze spotkanie z autorką i należało do zadowalających.
Co mnie zaskoczyło to nieprzewidywalna akcja i historia samej Rosmery.

Współpraca barterowa

Czy są tu fani kryminału?
Jeśli tak to mam dla Was najnowszą książkę Lisy Childs.

,,Ucieczka " to mroźny i ciężki klimat, w którym akcja książki dzieje się na wyspie Maine.
Rosmery Tulle przybywa, by odnaleźć młodszą siostrę Genevevie, która przebywa w zakładzie Halycon Hall, w ośrodku terapeutycznym. Niestety na miejscu nie zostaje wpuszczona, nikt nie udziela jej...

"Cała ta nie­przy­stęp­na ska­li­sta wy­spa zio­nęła chło­dem, a ni­sko za­wie­szone sta­lowe chmu­ry okry­wały cie­niem wszyst­ko i wszyst­kich."

Zaniepokojona rozpaczliwym telefonem od młodszej siostry, Rosemary przybywa na wyspę u wybrzeży stanu Maine, do ośrodka terapeutycznego Halycon Hall. Mówi się, że to miejsce jest przeklęte i lepiej trzymać się od niego z daleka. Pomimo usilnych próśb nie zostaje wpuszczona na teren ośrodka ani nie otrzymuje żadnych informacji. Personel ściśle strzeże swojej prywatności, jak i podopiecznych. Mając jednak w pamięci dramatyczny ton siostry, Rosemary czuje, że coś jest nie tak, więc uparcie stara się dostać do środka. Komuś jednak bardzo zależy, by nie odkryła tajemnic ośrodka i jest gotów na wszystko, by jej przeszkodzić.

Autorka od pierwszych stron kreuje atmosferę niepokoju i niepewności, która gęstnieje wraz z kolejnymi wydarzeniami. Dawny szpital psychiatryczny dla odsyłanych z rodzin kobiet to miejsce, o którym do dziś krążą legendy. Pomimo przekształcenia w popularny ośrodek, w jego murach wciąż tkwi wiele bólu i niezrozumienia.
Przedstawiony na tle niewielkiej społeczności odpowiednio działa na wyobraźnię.
Akcja nieco zwalnia, skupiając się na przeszłości bohaterów. Do głosu dochodzą dawne demony, skrywane lęki i bolesne tajemnice. Poruszyły mnie stopniowo ujawniane wspomnienia i historia Rosemary. Nie dziwi też determinacja, z jaką stara się odnaleźć Genevieve. W głowie kotłowały się możliwe scenariusze, jak również to, co mogło się wydarzyć. Żaden jednak nie zbliżył się do przedstawionego finału. Zwykle doceniam taką nieprzewidywalność, w tym przypadku jednak czuję lekki niedosyt. To nie było zakończenie, po którym zbierałabym szczękę z podłogi, tylko raczej stonowane i spokojne. Niemniej jednak jest to dobry thriller, który polecam waszej uwadze.

"Cała ta nie­przy­stęp­na ska­li­sta wy­spa zio­nęła chło­dem, a ni­sko za­wie­szone sta­lowe chmu­ry okry­wały cie­niem wszyst­ko i wszyst­kich."

Zaniepokojona rozpaczliwym telefonem od młodszej siostry, Rosemary przybywa na wyspę u wybrzeży stanu Maine, do ośrodka terapeutycznego Halycon Hall. Mówi się, że to miejsce jest przeklęte i lepiej trzymać się od niego z daleka....