Książka treściwa i poukładana. Holistyczne i chronologiczne ujęcie tematu wraz z darem p. Piotra Małeckiego do pisania, sprawiają, że książkę czyta się szybko i trudno się od niej oderwać. Treść jak najbardziej zgodna z tytułem. Zdecydowanie polecam :)

Książka treściwa i poukładana. Holistyczne i chronologiczne ujęcie tematu wraz z darem p. Piotra Małeckiego do pisania, sprawiają, że książkę czyta się szybko i trudno się od niej oderwać. Treść jak najbardziej zgodna z tytułem. Zdecydowanie polecam :)

Polecam bardzo dobrze się czyta mimo że znam ten temat to w tej książce znalazłem dużo ciekawych nowych wiadomości.

Polecam bardzo dobrze się czyta mimo że znam ten temat to w tej książce znalazłem dużo ciekawych nowych wiadomości.

Jeszcze fajniejsza od pierwszej części. Poszczególne rozdziały czyta się bardzo łatwo i z dużym zaciekawieniem, szacunek dla autora. Oby trzecia część była jeszcze lepsza. Zdecydowanie polecam!

Jeszcze fajniejsza od pierwszej części. Poszczególne rozdziały czyta się bardzo łatwo i z dużym zaciekawieniem, szacunek dla autora. Oby trzecia część była jeszcze lepsza. Zdecydowanie polecam!

Ciekawa książka zawierająca sporą dawkę wiedzy historycznej, która może być przydatna szczególnie dla osób nieobeznanych z prezentowanymi wydarzeniami (ktoś, kto czytał wcześniej o opisywanych wydarzeniach, może mieć poczucie, że są one tutaj traktowane po macoszemu). Autor przyjął dosyć ciekawą konwekcję opisywania wydarzeń z bliska, przez co książka przybiera wręcz fabularny styl. Przyznam, że momentami mnie to drażniło, szczególnie kiedy autor opisywał przeżycia wewnętrzne i myśli poszczególnych postaci historycznych. Zadawałam sobie wtedy pytanie, skąd autor niby wie, co ktoś sobie w danym momencie myślał i czuł. Styl jest w ogóle największym problem tej książki (oraz poprzedniej pana Małeckiego). Język jest przesadnie erudycyjny, pełen waty słownej, pleonazmów, dziwacznych, nieistniejących frazeologizmów, braków logicznych, zdań i akapitów, które się ze sobą nie łączą, chaotycznych dialogów, w których nie wiadomo, która kwestia jest czyja, itd. Według stopki książka przeszła redakcję i korektę, ale z niedostateczną starannością. Zdarzają się też niestety błędy ortograficzne. Książka jest bardzo przydatnym źródłem wiedzy, ale jej styl utrudnia odbiór. Niemniej warto przeczytać, by dowiedzieć się nowych rzeczy lub uporządkować dotychczasową wiedzę.

Ciekawa książka zawierająca sporą dawkę wiedzy historycznej, która może być przydatna szczególnie dla osób nieobeznanych z prezentowanymi wydarzeniami (ktoś, kto czytał wcześniej o opisywanych wydarzeniach, może mieć poczucie, że są one tutaj traktowane po macoszemu). Autor przyjął dosyć ciekawą konwekcję opisywania wydarzeń z bliska, przez co książka przybiera wręcz...

Świetna książka. Powiedziałbym, że się płynie przez tekst . Czcionka bardzo przyjemna (może dla niektórych nie ma to znaczenia , ale mi bardzo pomaga)

Świetna książka. Powiedziałbym, że się płynie przez tekst . Czcionka bardzo przyjemna (może dla niektórych nie ma to znaczenia , ale mi bardzo pomaga)

Konkretna "cegła". Prawie 500 stron. Masa wiedzy, napisana w stylu autora z kanału YouTube'owego Powojnie. Niestety tym razem zdarzyło się bardzo dużo błędów edytorskich. A momentami autor poddał się chyba emocjom towarzyszącym pisaniu, bo otarł się kilka razy o grafomanię. Mimo wszystko wartościowa pozycja.

Konkretna "cegła". Prawie 500 stron. Masa wiedzy, napisana w stylu autora z kanału YouTube'owego Powojnie. Niestety tym razem zdarzyło się bardzo dużo błędów edytorskich. A momentami autor poddał się chyba emocjom towarzyszącym pisaniu, bo otarł się kilka razy o grafomanię. Mimo wszystko wartościowa pozycja.

Autor książki: „Powojnie. Jak Moskwa przegrała zimną wojnę” - Pan Piotr Małecki, ma niezwykły dar przekazywania ciekawej wiedzy historycznej w przystępnej formie. Książka ma prawie pięćset stron, ale zawarte na jej stronicach informacje, opisywane wydarzenia oraz zachowania i podejmowane przez poszczególne postacie decyzje, powodują, że trudno się od niej oderwać. Jest po prostu wciągająca i jednocześnie merytoryczna. Nie jest typowym, "ciężkim podręcznikiem akademickim".
Ważne jest też to, że czytelnik może wzbogacić swoją wiedzę na dany temat z tejże książki, która nie jest tylko i wyłącznie powieleniem treści materiałów publikowanych na kanale YT: "Powojnie".

PS. Pan Piotr uchylił rąbka tajemnicy, co do tematyki trzeciego tomu "Powojnie" :)

Autor książki: „Powojnie. Jak Moskwa przegrała zimną wojnę” - Pan Piotr Małecki, ma niezwykły dar przekazywania ciekawej wiedzy historycznej w przystępnej formie. Książka ma prawie pięćset stron, ale zawarte na jej stronicach informacje, opisywane wydarzenia oraz zachowania i podejmowane przez poszczególne postacie decyzje, powodują, że trudno się od niej oderwać. Jest po...

Na chwilę obecną przeczytałem 3 pierwsze rozdziały. Jestem pod wielkim wrażeniem erudycji Autora i sposobu opisywania wydarzeń z późnych lat 40. Osoby, które tworzyły wtedy historię są dzięki świetnemu stylowi P. Małeckiego opisane jako postacie z krwi i kości. Wydarzenia opisywane są w doskonały, plastyczny sposób - wręcz czuje się "ducha" tamtych czasów. Książka niezwykle wciągająca, choć teoretycznie opisuje tylko wydarzenia, które znamy z mniej lub bardziej nudnych lekcji historii. Do tego dodajmy ogrom pracy Autora wykonanej na czytaniu materiałów źródłowych z epoki. Panie Piotrze - głęboki ukłon za Pańską pracę! Książka "must have" dla osób interesujących się historią najnowszą.

Na chwilę obecną przeczytałem 3 pierwsze rozdziały. Jestem pod wielkim wrażeniem erudycji Autora i sposobu opisywania wydarzeń z późnych lat 40. Osoby, które tworzyły wtedy historię są dzięki świetnemu stylowi P. Małeckiego opisane jako postacie z krwi i kości. Wydarzenia opisywane są w doskonały, plastyczny sposób - wręcz czuje się "ducha" tamtych czasów. Książka...

Jestem po pierwszym rozdziale i stwierdzam, że czyta się bardzo przyjemnie. W przypadku tej książki stosuję kilkutygodniową metodę czytania czyli nie spieszę się z poszczególnymi rozdziałami. W międzyczasie sprawdzam wątki poboczne, porównuję opinie innych autorów i historyków na interesujące mnie fakty.
Poprzedni tom "Jak Moskwa oszukała..." czytałem w ten sposób chyba ze dwa miesiące.
Ciekaw jestem czym Pan Małecki zaskoczy swoich czytelników w przyszłości, gdyż wysoko zawiesił sobie poprzeczkę.

Jestem po pierwszym rozdziale i stwierdzam, że czyta się bardzo przyjemnie. W przypadku tej książki stosuję kilkutygodniową metodę czytania czyli nie spieszę się z poszczególnymi rozdziałami. W międzyczasie sprawdzam wątki poboczne, porównuję opinie innych autorów i historyków na interesujące mnie fakty.
Poprzedni tom "Jak Moskwa oszukała..." czytałem w ten sposób chyba ze...