Swobodna narracja powieści przykuła moja uwagę od samego początku. Podobało mi się, że główną bohaterką jest nastolatka, że miała ona swoją niechlubną przeszłość, która pragnęłam odkryć. Do jej patchworkowej rodziny poczułam się zaproszona od pierwszych stron, myśląc: "co za sympatyczni ludzie!".

Klimat grozy? Tajemnica? Obecne! Dodawały książce uroku. Naprawdę chciałam dowidzieć się, co będzie dalej.

Idylla pękła na koniec. Wtedy rozpadła się koncepcja, a wielki twist okazał mało wyszukany i rozczarowujący. Ostatnich scen zwyczajnie nie kupuję - za szybko, zby mało oryginalnie. Fani horroru nie mają tu za bardzo czego szukać.

Swobodna narracja powieści przykuła moja uwagę od samego początku. Podobało mi się, że główną bohaterką jest nastolatka, że miała ona swoją niechlubną przeszłość, która pragnęłam odkryć. Do jej patchworkowej rodziny poczułam się zaproszona od pierwszych stron, myśląc: "co za sympatyczni ludzie!".

Klimat grozy? Tajemnica? Obecne! Dodawały książce uroku. Naprawdę chciałam...

Po "Monday nie przyjdzie" z chęcią sięgnęłam po kolejną książkę tej osoby autorskiej. Nie bawiłam się źle, ale zdecydowanie była gorsza niż poprzedni tytuł 🥲. Raczej w kierunku thrilleru niż horroru. No i zakończenie... kto tak robi? Tak jakby urwać książkę w najważniejszym momencie ❗️. Trochę mnie to zawiodło.

W tej lekturze wydarzyło się coś, co często zauważam np w filmach grozy/czasem fantasy. Przebieg historii jest naprawdę dobry, nawet pomimo pewnych niedociągnięć, zbliżający się koniec ekscytuje, rozwiązanie jest naprawdę w porządku i nagle... pojawia się to jedno wydarzenie, które ewidentnie jest przedobrzeniem 😬. I rozumiem, że ma dodać więcej napięcia, ale jak dla mnie jest to zawsze już o jeden krok za dużo 🤷‍♀️. Nie chcę tu spoilerować książki, więc nie przytoczę przykładu, ale po prostu pewne rzeczy rozwiązałabym nieco spokojniej, bo czasami więcej nie znaczy lepiej 👌🏼.

Nie jest to zła pozycja. Przyjemny język i równie przyjemne tłumaczenie sprawiło, że czyta się szybko, więc to taka historia na dwa wieczory 🌛. Ale jeśli lubicie książki z porządnym dreszczykiem, to raczej nie jest to idealny tytuł 😉.

Po "Monday nie przyjdzie" z chęcią sięgnęłam po kolejną książkę tej osoby autorskiej. Nie bawiłam się źle, ale zdecydowanie była gorsza niż poprzedni tytuł 🥲. Raczej w kierunku thrilleru niż horroru. No i zakończenie... kto tak robi? Tak jakby urwać książkę w najważniejszym momencie ❗️. Trochę mnie to zawiodło.

W tej lekturze wydarzyło się coś, co często zauważam np w...

Pierwsze 150 stron sprawiało, że się nudziłam i nie miałam ochoty brać ponownie tej książki do rąk aby kontynuować. Na początku stwierdziłam, że fabuła i cały zamysł jest dobry, ale autorka tego nie wykorzystała, jednak później doszło do mnie, że aby wkręcić się w tą książkę i samą historię i dać jej szansę, muszę zacząć czytać ją w nocy, kiedy światła będą już pogaszone a wszyscy w domu będą sobie słodko spać. No i to był trafiony pomysł, bo od tego momentu, gdy tak siedziałam w łóżku w ciemnościach, zaczełam się niepokoić i jednak przeżycia głównej bohaterki bardziej wpływały na moje odczucia.
Jedyne co wiecznie denerwowało mnie w tej książce, to dialogi, w których ciągle było “eee, mhm”. Na miłość boską! Niech autorzy tego nie robią!
Zakończenie totalnie mnie zawiodło, ale to w jaki sposób został przedstawiony obrót akcji, mój zawód nie był aż tak wielki.
Uważam, że ta pozycja jest wręcz idealna na zastój czytelniczy.
Ale pamiętajcie! Wyłączcie światło.
...𝒟𝒪𝐵𝑅𝒜𝒩𝒪𝒞...
~ ebuk.pl

Pierwsze 150 stron sprawiało, że się nudziłam i nie miałam ochoty brać ponownie tej książki do rąk aby kontynuować. Na początku stwierdziłam, że fabuła i cały zamysł jest dobry, ale autorka tego nie wykorzystała, jednak później doszło do mnie, że aby wkręcić się w tą książkę i samą historię i dać jej szansę, muszę zacząć czytać ją w nocy, kiedy światła będą już pogaszone a...

"To jest mój dom. Nieważne, ile razy przemalują ściany i wymienią podłogi... To zawsze będzie mój dom."

No i tak lubię.

Miało być strasznie - strasznie było.

Rodzina. Przeprowadzka. Nowe życie. Nowy dom.

Nawiedzony.

Kto nie kocha takich począteczków?

Świetna głowna bohaterka, zresztą wszyscy tam są świetni, nawet ta mała gnojówka, irytująca prawie do samego końca.

Super historia, obrazowa, jedna z tych gotowców na scenariusz - nie zdziwi mnie ekranizacja.

Coś, co się wydaje tylko legendą, nagle ożywa w odnowionych (ale nie nowych) ścianach.

Coś, co ukrywa się w piwnicy...

Mega polecam, nie ma nudy, jest akcja, jest reakcja, rewelacyjny klimat, dialogi błysk, zero mdłości i blazerstwa, bardzo pozytywne nierozczarowanie.

Jest horror, jest napięcie, jest dramat, są emocje.

"To jest mój dom. Nieważne, ile razy przemalują ściany i wymienią podłogi... To zawsze będzie mój dom."

No i tak lubię.

Miało być strasznie - strasznie było.

Rodzina. Przeprowadzka. Nowe życie. Nowy dom.

Nawiedzony.

Kto nie kocha takich począteczków?

Świetna głowna bohaterka, zresztą wszyscy tam są świetni, nawet ta mała gnojówka, irytująca prawie do samego...

Mam wrażenie, że nawiedzony dom i zrujnowane miasto w rękach bezlitosnych inwestorów są tylko pretekstem do nakreślenia problemów współczesnych nastolatków. Jackson świetnie wykreowała portret psychologiczny Marigold, dzięki czemu poznajemy osobowość dziewczyny od podszewki, wpadając razem z nią w całą tą psychotyczną spiralę nieszczęść. Uzależnienie, stany lękowe, nienajlepsze relacje z rodziną to główne wątki tej powieści, które są naprawdę nieźle przedstawione.
Dodam, że autorka świetnie buduje napięcie, potrafi wzbudzić w czytelniku podskórny strach i niekomfortowe uczucie niepokoju.
"Biały dym" ma naturalnie swoje braki i jest według mnie dużo słabszy od "Monday nie przyjdzie". Na pewno nie wciągnął mnie aż tak bardzo, jak poprzednia książka autorki, a inne poruszane wątki dało się ograć w dużo ciekawszy dla czytelnika sposób, bo zabrakło tej iskry, która miała szanse wywołać przysłowiowy zapłon. Zawiodły mnie również kwestie obyczajowe - potraktowane nieco po macoszemu, pisane chyba "od niechcenia" i z przymusu. Nie wiem od czego to zależy, ale zapoznając się z tłem obyczajowym czułem się bardzo specyficznie i padałem ze znużenia. Generalnie historia Marigold nie zaangażowała mnie tak, jakbym tego chciał.
A! No i ilość narkotyków w "Białym dymie" przekracza ludzkie pojęcie - po prostu za dużo.

Mam wrażenie, że nawiedzony dom i zrujnowane miasto w rękach bezlitosnych inwestorów są tylko pretekstem do nakreślenia problemów współczesnych nastolatków. Jackson świetnie wykreowała portret psychologiczny Marigold, dzięki czemu poznajemy osobowość dziewczyny od podszewki, wpadając razem z nią w całą tą psychotyczną spiralę nieszczęść. Uzależnienie, stany lękowe,...

„Biały dym”|| 16+
⭐️⭐️⭐️⭐️/⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

Książki tej autorki kocham całym sercem, jednak na tej nieco się zawiodłam. Myślę że to głównie przez gatunek - horror młodzieżowy. Osobiście nie lubię się bać, a mój poziom strachu jest dość niski, jednak przy tej książce naprawdę dobrze się bawiłam - co mnie pozytywnie zaskoczyło. Jest to pierwsza książka tego gatunku, którą czytam ( jest to też pierwsza książka napisana przez tę autorkę w tym gatunku) jednak tak jak mówiłam z każdą przeczytaną stroną jeszcze bardziej wręczałam się w historię. Sami bohaterowie, akcja i pomysł na fabułę były naprawdę w porządku, jednak zakończenie mnie nieco rozczarowało. Ja nie do końca lubię ten typ zakończeń, ale finalnie mogę polecić ten tytuł osobą które lubią się bać.

„Biały dym”|| 16+
⭐️⭐️⭐️⭐️/⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

Książki tej autorki kocham całym sercem, jednak na tej nieco się zawiodłam. Myślę że to głównie przez gatunek - horror młodzieżowy. Osobiście nie lubię się bać, a mój poziom strachu jest dość niski, jednak przy tej książce naprawdę dobrze się bawiłam - co mnie pozytywnie zaskoczyło. Jest to pierwsza książka tego gatunku, którą czytam...

Szczerze szkoda, że nie był to horror (jak sugerował to jej opis),a thriller. Do tego końcówka przypomina mi plot twist koreańskiego filmu który kilka lat temu zdobył kilka Oscarów.
Książka jest dość monotonna i przewidywalna pod względem doświadczania przez główną bohaterkę dziwnych zdarzeń i zderzania się ze ścianą .Przez cały czas czekałam, aż nastąpi jakiś większy przełom (jedyny taki momentem był pod koniec).
Jest w niej dużo stereotypów: osoba która doświadcza dziwnych rzeczy, rodzice którzy są niczego nieświadomi i nie widzą problemu, mała społeczność, stary dom z historią.
Na plus: momenty kiedy nie wiadomo było co jest snem, a rzeczywistością. I dobrze opisane zachowanie osoby doświadczającej lęku.
Otwarte zakończenie mi nie przypadło do gustu jakby historia została urwana.

Szczerze szkoda, że nie był to horror (jak sugerował to jej opis),a thriller. Do tego końcówka przypomina mi plot twist koreańskiego filmu który kilka lat temu zdobył kilka Oscarów.
Książka jest dość monotonna i przewidywalna pod względem doświadczania przez główną bohaterkę dziwnych zdarzeń i zderzania się ze ścianą .Przez cały czas czekałam, aż nastąpi jakiś większy...

Napisana tragicznie, w sposób irytujący,drażniący. Literatura młodzieżowa ma być poniżej jakiekolwiek poziomu literackiego by była lepiej przyswojona przez młodych ludzi? Jeżeli tak to niestety, ale zmierzamy donikąd.

Napisana tragicznie, w sposób irytujący,drażniący. Literatura młodzieżowa ma być poniżej jakiekolwiek poziomu literackiego by była lepiej przyswojona przez młodych ludzi? Jeżeli tak to niestety, ale zmierzamy donikąd.

Ksiazka, ktora wzbudza wiele emocji. Historia Mariegold i jej rodziny sprawi, że nie oderwiecie się od lektury. Znajdziecie tutaj nawiedzony dom, problem uzależnień i fobii, wkurzającą młodszą siostrę, spisek dotyczący całej dzielnicy miasta. Z tą książka napewno nie będziecie się nudzić. Polecam!

Ksiazka, ktora wzbudza wiele emocji. Historia Mariegold i jej rodziny sprawi, że nie oderwiecie się od lektury. Znajdziecie tutaj nawiedzony dom, problem uzależnień i fobii, wkurzającą młodszą siostrę, spisek dotyczący całej dzielnicy miasta. Z tą książka napewno nie będziecie się nudzić. Polecam!

Dawno nie czytałam takiej dennej książki. Nie wiem dlaczego dałam się nabrać na te pozytywne wypowiedzi na tiktoku. Główna bohaterka irytowała na każdym kroku, w ogóle nie wiem dlaczego to jest horrorem, skoro to był typowy thriller. Największym problemem jest jej zakończenie. Zero słowa o tym gdzie są rodzice, co się z nimi dzieje, co z rozwścieczonym tłumem, z palącymi sie domamy, z Yusefem, co z Erika, co z ludzmi z tego więzienia, co z tym bogaczem, ktory to wszystko zaplanowal. Doslownie jakby ktos wyrwal z tej ksiazki ostatni rozdzial. Ja wiem, ze to młodzieżówka, ale no blagam. Tego nawet nie mozna uznac za otwarte zakonczenie, jego po prostu nie ma, a nikt nie planuje drugiej czesci ksiazki. Klapa. Jestem poirytowana, bo czuje sie jakbym zmarnowala swpj czas. Daje dwie gwiazdki, w akcie docenienia odwagi psa, ktory sie nie wykonczyl z tymi idiotami w tym domu.

Dawno nie czytałam takiej dennej książki. Nie wiem dlaczego dałam się nabrać na te pozytywne wypowiedzi na tiktoku. Główna bohaterka irytowała na każdym kroku, w ogóle nie wiem dlaczego to jest horrorem, skoro to był typowy thriller. Największym problemem jest jej zakończenie. Zero słowa o tym gdzie są rodzice, co się z nimi dzieje, co z rozwścieczonym tłumem, z palącymi...