Awantury i przygody Reginy Salomei Pilsztynowej

Po skończeniu studiów pozostało mi nadal zamiłowanie do historii. W związku z tym, kiedy w bibliotece pani zaproponowała mi tę książkę wzięłam ją bez wahania. @cezary_harasimowicz na podstawie pamiętników prawdziwej postaci historycznej stworzył fabularyzowaną powieść historyczną. Regina Salommea Pilsztynowa żyła w XVIII wieku. Jest znana jako pierwsza polska lekarka, choć bez wykształcenia zdobytego w szkole. Fachu nauczyła się w większości od swojego pierwszego męża. A kiedy zdobyła uznanie leczyła na dworze rosyjskim, austriackim i tureckim (nie koniecznie w tej kolejności 😉). Jej życie było pełne zwrotów akcji i nie zawsze dobrych i przemyślanych decyzji.

Książka jest napisana nieco w formie pamiętnika, z którego kart Regina opowiada nam o swoim życiu. Czyta się ten pamiętnik nad wyraz dobrze, wciąga on od pierwszych stron, ponieważ postać jest dobrze zarysowana i ma nieco awanturniczy charakter. Spotkałam się jednak z różnymi opiniami na temat tej książki po jej przeczytaniu i jakoś nie umiem się z nimi zgodzić. Odniosłam wrażenie, że działania Reginy, jakiekolwiek by nie były, są oceniane przez pryzmat obecnych czasów, a nie czasów w których żyła bohaterka. Zarzuty do braku jej dojrzałość również są nieco dziwne, biorąc pod uwagę, że miała 14 lat kiedy została wydana za mąż. Trudno w tym wieku, a także i w późniejszych latach wymagać od niej dojrzałość emocjonalnej.

Osobiście bawiłam się przy tej książce świetnie i polecam ją z całego serca, jeśli lubicie historię ❤️

Po skończeniu studiów pozostało mi nadal zamiłowanie do historii. W związku z tym, kiedy w bibliotece pani zaproponowała mi tę książkę wzięłam ją bez wahania. @cezary_harasimowicz na podstawie pamiętników prawdziwej postaci historycznej stworzył fabularyzowaną powieść historyczną. Regina Salommea Pilsztynowa żyła w XVIII wieku. Jest znana jako pierwsza polska lekarka, choć...

Nie znam pamiętników Reginy Salomei Pilsztynowej i jak jestem wielką fanką pamiętnikarstwa, zwłaszcza kobiecego, tak tutaj tej niewiedzy nie żałuję. Przez całą książkę miałam wrażenie, jakbym czytała fantazje trawionej przez ADHD i zestaw innych zaburzeń nastolatki. Tu Stambuł, tu Sofia, tam Petersburg, tutaj Wiedeń i znowu Stambuł. Tu jeden kochanek, tam drugi, trzeci, czwarty. Za tego wyjdę bo tak, za tamtego nie bo nie, a tego to nawet lubię, ale zostawię bo tak. Tutaj podleczę, tam poszpieguję, raz dziecko zostawię pod troskliwą opieką, raz wezmę wszędzie ze sobą a raz zostawię pod opieką niedorobionego gacha, który zagłodzi je na śmierć.

Książka napisana jest w formie pamiętnika, więc narrację mamy pierwszoosobową. Cóż z tego, skoro nawet to nie pomaga zrozumieć motywacji bohaterki, która zdaje się kierować wyłącznie impulsami. To naprawdę brzmi jak przygody osoby chorej, dla niepoznaki nazwanej czupurną i buńczuczną.

Harasimowicz za to ma pełną rację w jednej sprawie
- to dobry materiał do przeniesienia na ekran. Sprawdziłby się jako absurdalny serial Netflixa w stylu "Wielkiej" (o ile dodano by do niego trochę humoru, bo o ile "czupurności" jest w książce dużo to dowcipu już niekoniecznie).

Nie znam pamiętników Reginy Salomei Pilsztynowej i jak jestem wielką fanką pamiętnikarstwa, zwłaszcza kobiecego, tak tutaj tej niewiedzy nie żałuję. Przez całą książkę miałam wrażenie, jakbym czytała fantazje trawionej przez ADHD i zestaw innych zaburzeń nastolatki. Tu Stambuł, tu Sofia, tam Petersburg, tutaj Wiedeń i znowu Stambuł. Tu jeden kochanek, tam drugi, trzeci,...

Lubicie książki pisane na podstawie wspomnień/pamiętników?

„Awantury i przygody Reginy Salomei Pilsztynowej” powstawały właśnie na motywach pamiętnika Reginy”Proceder podróży i życia mego awantur” i są przewrotną opowieścią o pierwszej polskiej „lekarce”. Cudzysłów pojawił się tu nie bez powodu, bowiem była to samozwańcza lekarka bez formalnego wykształcenia.

Autor zabiera nas w podróż pełną przygód i właśnie tytułowe awantury i przygody są tu najsilniejszym motywem. Poznajemy samą Reginę i jej przypadkowe odkryte umiejętności medyczne, a właściwie nie do końca przypadkowe, a ujawniające się po długich obserwacjach pracy męża, lekarza. I gdy niespodziewanie musiała pomóc przy jednym zabiegu, „stała się” lekarką.

Cała to powieść to przewrotna i bardzo dynamiczna historia, w której wędrujemy między Stambulem, Wiedniem, Rosją w poszukiwaniu wyzwolenia i kobiecej wolności. Słowo „dynamiczna” muszę podkreślić, ponieważ tutaj naprawdę przygody wychodzą na pierwszy plan, a główna bohaterka jawi się jako działająca pod wpływem impulsu i bez przemyślenia kobieta, dla której najważniejsze jest bycie niezależną i nieważne są dla niej konsekwencje. A te często są fatalne. Krążymy między jej międzynarodowymi sukcesami a totalnym upadkiem i biedą, a w tym wszystkim pojawiają się kolejni mężczyźni i dzieci.

I choć lektury nie mogłam odłożyć, czytałam rozdział za rozdziałem, to jednocześnie mnie irytowała. Zwłaszcza nagłe przeskoki pokazujące porywczość i działanie bez namysłu głównej bohaterki - o! nagle biorę ślub, o! nagle jestem lekarzem, o! nagle odchodzę, o! mam kochanka itd. Może gdybym potraktowała tę książkę jako typowo przygodową, tobym odebrała ją inaczej. Nie wiem też czy to może taki styl autora, bo nie znam innych jego utworów.
I tu czułam pewien dysonans, bo z jednej strony przeczytam szybko i z ciekawością, z drugiej wiele rzeczy mi brakowało. Miałam wrażenie, że autor stworzył kobietę, która momentami w ogóle nie myśli i stawia swoje „ja” na pierwszym miejscu, co też daje kiepski obraz kobiet, które rzeczywiście wiele lat temu próbowały przebić się w męskim świecie i rzeczywiście miały coś do powiedzenia. Tu, mimo zdolności i zdobytego autorytetu w pewnych kręgach, wciąż mamy wrażenie, że jest to czysty przypadek i zawziętość, w której nie ma emocji i myślenia o innych (jak choćby o własnych dzieciach).

Cóż… aż ciężko mi to pisać, bo książka dla mnie była intrygująca i irytująca jednocześnie. Choć też językowo bardzo ciekawie się czytało i to był dla mnie plus, a także wyzwanie dla mózgu. Ale może spróbujcie sami, bo jestem ciekawa innych opinii.

Lubicie książki pisane na podstawie wspomnień/pamiętników?

„Awantury i przygody Reginy Salomei Pilsztynowej” powstawały właśnie na motywach pamiętnika Reginy”Proceder podróży i życia mego awantur” i są przewrotną opowieścią o pierwszej polskiej „lekarce”. Cudzysłów pojawił się tu nie bez powodu, bowiem była to samozwańcza lekarka bez formalnego wykształcenia.

Autor...

Oto głos ma niezwykła kobieta, której życie mogłoby stać się kanwą serialu przygodowego.
Regina Salomea urodziła się w 1718 roku w okolicach Nowogródka w rodzinie Rusieckich, którzy prawdopodobnie z judaizmu przeszli na katolicyzm. Już jako nastolatka sprawiała tyle kłopotów, że rodzice z ulgą wydali czternastoletnią córkę za, sporo od niej starszego, Jakuba Halpira, specjalistę od leczenia oczu. Mąż był luteraninem, Regina pozostała przy swoim wyznaniu. Oboje trafili do osmańskiego Stambułu i szybko (jako siedemnastolatka!) zyskała sobie klientelę wśród kobiet. Urodziwszy córkę Konstancję, rzuciła męża i przewędrowała całe osmańskie imperium jako bardzo skuteczna lekarka. Zajmowała się również handlem ludźmi. Trwały wojny, jeńców nie brakowało po żadnej stronie. Regina wykupowała tych, których rodziny mogły jej zapłacić za wolność bliskich i w ten sposób dorobiła się pokaźnej fortuny, a przy okazji także drugiego męża, bowiem Józef Fortunat von Pichelstein okazał się o tyle nietrafioną inwestycją, że nikt nie chciał za niego zapłacić, więc w końcu go poślubiła. Miała jeszcze dwóch synów...

(cd recenzji na fb)

https://www.facebook.com/photo/?fbid=804100054846115&set=a.530574235532033

Oto głos ma niezwykła kobieta, której życie mogłoby stać się kanwą serialu przygodowego.
Regina Salomea urodziła się w 1718 roku w okolicach Nowogródka w rodzinie Rusieckich, którzy prawdopodobnie z judaizmu przeszli na katolicyzm. Już jako nastolatka sprawiała tyle kłopotów, że rodzice z ulgą wydali czternastoletnią córkę za, sporo od niej starszego, Jakuba Halpira,...

Dobrze się zaczęło, ale w końcu zaczęło się dłużyc i finalnie nie dokończyłam, na jedno kopyto kolejne rozdziały

Dobrze się zaczęło, ale w końcu zaczęło się dłużyc i finalnie nie dokończyłam, na jedno kopyto kolejne rozdziały