Muszę przyznać, że ta powieść przerosła zdecydowanie moje oczekiwania. Rasowy kryminał z wczesnego PRLu, mocno inspirowany Agatą Christie, ale z większym wątkiem sensacyjnym. Polubiłem postać głównego bohatera doktora Kostrzewy, który przyjechał na prowincję podjąć prywatne śledztwo. Tajemnice z przeszłości, zaginiony skarb, a przede wszystkim morderstwo i widmo kolejnych zbrodni. Skrupulatne śledztwo, badanie tropów, wszyscy podejrzani etc. Poczytny kryminał, który po kilkudziesięciu latach nadal dostarcza czytelnikowi rozrywki i tego czego się oczekuje od książki tego gatunku. Być może kiedyś sprawdzę coś jeszcze Kosteckiego. I jestem zdania, że PRL pozostawił po sobie dość bogaty dorobek literacko-filmowy, który przewyższa stokroć wszystko z ostatniego trzydziestolecia.

Muszę przyznać, że ta powieść przerosła zdecydowanie moje oczekiwania. Rasowy kryminał z wczesnego PRLu, mocno inspirowany Agatą Christie, ale z większym wątkiem sensacyjnym. Polubiłem postać głównego bohatera doktora Kostrzewy, który przyjechał na prowincję podjąć prywatne śledztwo. Tajemnice z przeszłości, zaginiony skarb, a przede wszystkim morderstwo i widmo kolejnych...

Nie jestem fanką PRL. Nie w głowie mi wychwalanie MO i innych służb mundurowych z minionego okresu. Ale "Smuga grozy" to rzetelny kawałek dobrej, kryminalnej prozy. Każde zdanie potrzebne i przemyślane, autor nie przewidział mody na skandynawskie cegły, które można odchudzić o co najmniej 1/3 bez jakiejkolwiek straty dla fabuły. Nie wiemy z kim sypia główny bohater, nie wiemy jaką muzykę lubi, nie jeździmy po miastach tam i z powrotem, ani przeciwnie nie błąkamy się po jakimś końcu świata zupełnie bez sensu, nie wiemy też nic o preferencjach seksualnych głównych bohaterów, nawet jeśli to możemy przypuszczać, że są skandalicznie konserwatywne. Akcja toczy się co prawda na odludziu, co ma swoje uzasadnienie w fabule, wręcz stanowi warunek sine qua non, a wszystkie wątki wyjaśnione są drogą dedukcji i metod naukowych chałupniczego laboratorium z końcówki lat pięćdziesiątych. Naprawdę warto.

Nie jestem fanką PRL. Nie w głowie mi wychwalanie MO i innych służb mundurowych z minionego okresu. Ale "Smuga grozy" to rzetelny kawałek dobrej, kryminalnej prozy. Każde zdanie potrzebne i przemyślane, autor nie przewidział mody na skandynawskie cegły, które można odchudzić o co najmniej 1/3 bez jakiejkolwiek straty dla fabuły. Nie wiemy z kim sypia główny bohater, nie...

Mroczne i ciekawe....zupełnie jakbym przeniosła sie w świat dzieciństwa, gdzie w czwartkowe wieczory zasiadało się przed czarno-białym telewizorem Berylem ( made in ZSRR )by po chwili tonąć w swiecie KOBRY...jak ktoś lubi takie klimaty...mrok, las, zamknięci w ograniczonej przestrzeni ludzie, a wśród nich morderca..

Mroczne i ciekawe....zupełnie jakbym przeniosła sie w świat dzieciństwa, gdzie w czwartkowe wieczory zasiadało się przed czarno-białym telewizorem Berylem ( made in ZSRR )by po chwili tonąć w swiecie KOBRY...jak ktoś lubi takie klimaty...mrok, las, zamknięci w ograniczonej przestrzeni ludzie, a wśród nich morderca..

Niezla, ale przewidywalna I niczego nie urywa ;-)

Niezla, ale przewidywalna I niczego nie urywa ;-)

Nasza rodzima Agatha Christie w spodniach :) Klimat zupełnie jak u mistrzyni kryminałów, sprytny umysł detektywa jakby spod jej pióra...wszystko, dosłownie wszystko w tej książce przypomina mi styl Agathy. I w moich ustach jest to ogromny komplement.
Warto przeczytać i uzmysłowić sobie że dziś już niestety nikt tak nie pisze....

Nasza rodzima Agatha Christie w spodniach :) Klimat zupełnie jak u mistrzyni kryminałów, sprytny umysł detektywa jakby spod jej pióra...wszystko, dosłownie wszystko w tej książce przypomina mi styl Agathy. I w moich ustach jest to ogromny komplement.
Warto przeczytać i uzmysłowić sobie że dziś już niestety nikt tak nie pisze....