Daleko do O. Sacksa, czy S. O'Sullivan. Niby ta sama tematyka, niby opowieść o fascynujących i skomplikowanych procesach mózgowych i o tym jak trudno odkryć gdzie, jak i dlaczego jest tak jak jest i czemu to służy ale...
Ale brakuje tego czegoś co powoduje, że czyta się z wypiekami na twarzy, raczej było to żmudne brnięcie przez ciekawe informacje.

Daleko do O. Sacksa, czy S. O'Sullivan. Niby ta sama tematyka, niby opowieść o fascynujących i skomplikowanych procesach mózgowych i o tym jak trudno odkryć gdzie, jak i dlaczego jest tak jak jest i czemu to służy ale...
Ale brakuje tego czegoś co powoduje, że czyta się z wypiekami na twarzy, raczej było to żmudne brnięcie przez ciekawe informacje.

Wspaniała. Tylko to jedno słowo przychodzi mi do głowy!

Wspaniała. Tylko to jedno słowo przychodzi mi do głowy!

Scott A. Small „Zapominamy”


Po dość długim rozbracie z literaturą popularnonaukową, udało mi się przeczytać „Zapominamy”, gdyż dzięki niej po raz kolejny przełamuje swój „lęk” przed tym jakże mało mi znanym gatunkiem czytelniczym. Po raz kolejny jak się okazuje wydawnictwo bo.wiem stanęło na wysokości zadania. Książka Smalla to naprawdę dobry przykład, jak można w przystępny sposób przekazywać treści niekoniecznie łatwe do zapamiętania.


Pamięć to dar, którym jako jednostki „homo sapiens” jesteśmy obdarowani, nie może więc dziwić że w dobie popularyzacji nauki powstaje coraz więcej książek omawiających to zagadnienie. Znów z pomocą przychodzi nieocenione Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, które w swojej pozycji porusza ten, zaiste frapujący temat. „Zapominamy” to ważna pozycja z punktu widzenia nauki, ale i zwykłego człowieka, bowiem tematyka jest podana w taki sposób, że książka „sama się czyta”. Brzmi banalnie, ale nie bez powodu, bowiem autor – lekarz, porusza się w meandrach nauki w sposób godny pochwały. Trudne treści są opisane w sposób zrozumiały nawet dla laika, są też rysunki mające pomóc wyobrazić sobie pewne zagadnienia.


Informacje o zapamiętywaniu, jak działa nasza pamięć, to zaiste – temat wydaje się nie do wyczerpania. Doktor Scott A. Small, wybitny neurolog, od wielu lat koncentruje się na badaniu osób, które doświadczają patologicznych problemów z pamięcią. Jak rozróżnić zwykłe zapomnienie, od bez wątpienia bardzo niepokojącej choroby Alzheimera? Czy w ogóle jest taka szansa? „Najnowsze badania w dziedzinie neurobiologii, psychologii, medycyny i informatyki przyczyniły się do widocznej zmiany toku myślenia. Wiemy już, że zapominanie nie tylko jest naturalnym procesem, ale także przynosi korzyść naszym poznawczym i twórczym umiejętnościom, pozytywnie wpływa na emocjonalny dobrostan czy nawet zdrowie społeczne.” Ciężko uwierzyć, ale to prawda. Autor poprzez przykłady udowadnia że jego teza ma rację.


Nim jednak dojdziemy do tego fragmentu Scott Small w ciekawy i co najważniejsze przystępny sposób opisuje procesy zapamiętywania i zapominania. Posiłkuje się przykładami swoich pacjentów które dotyczą między innymi zespołu stresu pourazowego czy tematu autyzmu, który w nauce jest nadal nie rozwiązaną zagadką i tematem, który warto poruszyć. Wszystko to opisane w klarowny, zrozumiały sposób nawet dla laika. Bezsprzecznie, ten zabieg pomaga w czytaniu i odbiorze treści.


Książkę oczywiście polecam, i życzę sobie możliwie jak najwięcej podobnej literatury.

7/10

Scott A. Small „Zapominamy”


Po dość długim rozbracie z literaturą popularnonaukową, udało mi się przeczytać „Zapominamy”, gdyż dzięki niej po raz kolejny przełamuje swój „lęk” przed tym jakże mało mi znanym gatunkiem czytelniczym. Po raz kolejny jak się okazuje wydawnictwo bo.wiem stanęło na wysokości zadania. Książka Smalla to naprawdę dobry przykład, jak można w...

„Najnowsze badania w dziedzinie neurobiologii, psychologii, medycyny i informatyki przyczyniły się do widocznej zmiany toku myślenia. Wiemy już, że zapominanie nie tylko jest naturalnym procesem, ale także przynosi korzyść naszym poznawczym i twórczym umiejętnościom, pozytywnie wpływa na emocjonalny dobrostan czy nawet zdrowie społeczne.” ~ „Zapominamy. O działaniu pamięci i zaletach niepamiętania”, Scott A. Small, tł. Aga Rewilak, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2023, s. 13.

„Zapominamy. O działaniu pamięci i zaletach niepamiętania” Scotta A. Smalla to książka, która do omawianego tematu podchodzi przez pryzmat neurologii. Oznacza to więc sporą dawkę wiedzy z zakresu anatomicznej budowy mózgu oraz opisu działania jego poszczególnych części [np. hipokampu czy choćby kolców dendrytycznych]. Autor nie odnosi się tutaj jednak tylko do „zdrowego” mózgu – tłumaczy również, poprzez różne przypadki, co się dzieje w przypadku wystąpienia m. in. autyzmu, alzheimera, PTSD, depresji czy zaburzeń lękowych. Albo, jaki wpływ na mózg ma oksytocyna czy kortyzol. Ale i to nie wszystko, gdyż dodatkowo – Small jako neurolog – przedstawia również swój kliniczny tok myślenia oraz sposób, w jaki dochodzi do postawienia diagnozy. Gdzieś pomiędzy całą tą wiedzą, Autor wplata własne wspomnienia, stając się czasami swoim własnym pacjentem.

Ilość zawartych w książce informacji jest OGROMNA. Small robi co może, by przekazać je w jak najprzystępniejszy sposób [stosując np. różne analogie], ale to wciąż lektura [wymagająca koncentracji podczas czytania], którą trudno nazwać „tylko” popularnonaukową.

Serdecznie polecam 👍

Egzemplarz książki do recenzji otrzymałem od Wydawcy w ramach współpracy barterowej.

Dłuższa recenzja na mojej stronie – link: https://karols.pl/zapominamy-o-dzialaniu-pamieci-i-zaletach-niepamietania-scott-a-small-recenzja/

„Najnowsze badania w dziedzinie neurobiologii, psychologii, medycyny i informatyki przyczyniły się do widocznej zmiany toku myślenia. Wiemy już, że zapominanie nie tylko jest naturalnym procesem, ale także przynosi korzyść naszym poznawczym i twórczym umiejętnościom, pozytywnie wpływa na emocjonalny dobrostan czy nawet zdrowie społeczne.” ~ „Zapominamy. O działaniu pamięci...

„Matka natura wyposażyła nas w osobne narzędzia molekularne przypisane do zapamiętywania i odrębne do zapominania.”

Dużo zdobyłam wiedzy w ramach spotkania z książką, tym bardziej, że podejmowała zagadnienia, które chciałam szczegółowo poznać, ale przy uwzględnieniu braku wykształcenia z neurologii. Praca mózgu człowieka, generalnie ssaków, należy do wyjątkowo skomplikowanych, wciąż jeszcze nie w pełni zbadanych, ale zawsze powiązanych z podziwem i zachwytem. Scott A. Small w przyjazny i klarowny sposób, bazujący na przykładach, przybliżał szerokie spektrum neurologii zapominania.

Uświadamiał, że zapominanie to poznawczy dar, wręcz błogosławieństwo dla umysłu. Współpraca procesów pamięci i zapominania równoważy umysł tak, aby zdrowo wchodzić w interakcję poznawczą i społeczną z pełnym chaosu środowiskiem, wydobywać pojęcia abstrakcyjne z rozproszonego bałaganu panującego w przechowywanych informacjach i zdobywać szeroką perspektywę. Przekonywał, że osoba z dobrym mózgiem, ale bez funkcji zapominania, nie byłaby zdolna do pełnego i sensownego życia. Oczywiście, należało odróżnić naturalne zapominanie od patologicznego, słabnące funkcje poznawcze powiązane ze starzeniem się a postacie demencji.

Więcej na: https://bookendorfina.blogspot.com/2023/08/zapominamy.html

„Matka natura wyposażyła nas w osobne narzędzia molekularne przypisane do zapamiętywania i odrębne do zapominania.”

Dużo zdobyłam wiedzy w ramach spotkania z książką, tym bardziej, że podejmowała zagadnienia, które chciałam szczegółowo poznać, ale przy uwzględnieniu braku wykształcenia z neurologii. Praca mózgu człowieka, generalnie ssaków, należy do wyjątkowo...

Zapominamy to, co było nieprzyjemne i złe, między innymi po to, by pamiętać to, co było dobre.

Zapominanie jest potrzebne do dobrego funkcjonowania, zachowania odpowiedniego samopoczucia. Dzięki niemu dokonujemy selekcji informacji - ważne, nieważne, istotne, drugorzędne. Wpływa ono również na relacje społeczne, towarzyskie, pozwala we właściwy sposób funkcjonować w grupie, dzięki czemu możemy poprawić nasze samopoczucie, mając świadomość, że w niepamiętaniu nie ma nic złego. To jedna z tez postawionych w tej książce.

Jest ona próbą odpowiedzi na pytanie: pamiętać czy nie pamiętać? Jakie wynikają z każdej z tych sytuacji konsekwencje i czym one są uwarunkowane? Jaką rolę odgrywa utrwalanie w pamięci wydarzeń, emocji? Autor w przystępny i jasny sposób przedstawia zawiłości neurologiczne działania mózgu. Odwołuje się do swoich obserwacji i badań, nawiązuje również do choroby Alzheimera, stresu pourazowego, spektrum autyzmu, stereotypów i mitów związanych z pamięcią.

Pomimo specjalistycznej terminologii czyta się ją dobrze. Udało się tu zachować równowagę między naukowością, a przystępnością formy i języka.

Zapominamy to, co było nieprzyjemne i złe, między innymi po to, by pamiętać to, co było dobre.

Zapominanie jest potrzebne do dobrego funkcjonowania, zachowania odpowiedniego samopoczucia. Dzięki niemu dokonujemy selekcji informacji - ważne, nieważne, istotne, drugorzędne. Wpływa ono również na relacje społeczne, towarzyskie, pozwala we właściwy sposób funkcjonować w...

Zabrałam się za tę książkę, by dowiedzieć się czegoś więcej na temat pamięci, ponieważ całe życie zmagam się z tym, że mam ją po prostu słabą. Czy dostarczyła mi odpowiedzi? Owszem.

To była naprawdę dobra książka z rodzaju tych, które UWIELBIAM. Fakt, nie kupiła mnie aż tak jak ta o Szczepieniach Davida Isaacsa, ale to dlatego, że ze wspomnianym autorem nadawaliśmy na tych samych falach oraz nasze zainteresowania leżą w tym samym obszarze.

W książce o zapominaniu autor również snuje opowieść, więc nie jest to czysto podręcznikowa pozycja (chwała mu za to!),ale w mniejszym stopniu nawiązuje kontakt z czytelnikiem. Co nie zmienia tego, że ta lektura wciąga całkowicie i nie można się oderwać - nie przesadzam, zaczęłam ją w niedzielny poranek i skończyłam cztery godziny później. Dodatkowo jest wzbogacona ilustracjami przedstawiającymi poruszane zagadnienia, co oczywiście pozwala lepiej zrozumieć czytelnikom poruszane zagadnienie. Jeśli jeszcze nie wyczuliście tego z tonu w jakim o niej piszę, to wiedzcie, że zostałam nią oczarowana!

Na początku autor opowiada o działaniu pamięci, porusza budowę mózgu, zachodzące procesy i takie tam naukowe sprawy - oczywiście, wszystko to zostało przedstawione jak najbardziej przystępnie, by każdy był w stanie zrozumieć.

W kolejnych rozdziałach pochyla się nad autyzmem, nad zespołem stresu pourazowego, nad hormonami, nad strachem i stresem, na wpływie wszystkiego na zapominanie, oczywiście nie mogło też zabraknąć rozdziału o Alzhaimerze, a w zasadzie dwóch.

Mnie najbardziej zainteresowało zjawisko słabej pamięci, tak po prostu, bo dotyczy mnie, dostaję również rozdział i na ten temat, który z jednej strony mnie uspokoił, bo to nie warunkuje bym wobec tego miała jakiś większy problem za pasem, jednocześnie zasmucił, bo tak mam i muszę z tym żyć, ale i pouczył na ten temat, a to najważniejsze.

W epilogu autor pochyla się nad postępami i zostawia nam nadzieje na nowe odkrycia i zmiany.

Co wyniosłam z tej książki? Wiele, ale głównie to, że równowaga między pamiętaniem i zapominaniem jest bardzo ważna.

A, w sposób naturalny przeplatają się tu też informacje na temat Judaizmu i Izraela, z którego autor pochodzi.

Podsumuję to tak...

Masz słabą pamięć? Nowa wiedza po kilku dniach wyparowuje Ci z głowy? Zapamiętanie czegoś zajmuje Ci więcej czasu niż innym? Zapraszam do rozdziału szóstego tej książki, znajdziesz tam odpowiedzi na nękające pytanie DLACZEGO TAK MASZ?

Ode mnie 8/10. Świetna i krótka pozycja, napisana z pasją i zaangażowaniem, stawia na klarowność i konkrety!

Współpraca barterowa z wydawnictwem Bo Wiem.

Zabrałam się za tę książkę, by dowiedzieć się czegoś więcej na temat pamięci, ponieważ całe życie zmagam się z tym, że mam ją po prostu słabą. Czy dostarczyła mi odpowiedzi? Owszem.

To była naprawdę dobra książka z rodzaju tych, które UWIELBIAM. Fakt, nie kupiła mnie aż tak jak ta o Szczepieniach Davida Isaacsa, ale to dlatego, że ze wspomnianym autorem nadawaliśmy na tych...

Seria z linią od Bo.wiem skupia się wokół literatury popularnonaukowej dotyczącej ludzkiego organizmu i atakujących go różnych chorób. Autorzy starają się przybliżyć czytelnikom trudne tematy w sposób zrozumiały, tak aby laicy nieobeznani w danej dziedzinie wyciągnęli z lektury sporą porcję wiedzy. Najnowsza książka z tej serii „Zapominamy. O działaniu pamięci i zaletach niepamiętania” Scotta A. Smalla koncentruje się na pamięci.

Autor, znany i ceniony lekarz, przeprowadza czytelnika krok po kroku po procesach zachodzących w mózgu, a które dotyczą zapamiętywania oraz zapominania. Zaczynając od przykładów swoich pacjentów, tworzy opowieści, a raczej krótkie lekcje dotyczące bardziej szczegółowych i fascynujących tematów takich jak zespół stresu pourazowego, autyzm czy funkcjonowanie szympansów, u których widać bardzo duże podobieństwo do człowieka. Oczywiście każde z tych zagadnień łączy główna kwestia książki, czyli zapamiętywanie. Lekarz przekonuje, że zapominanie ma swoje korzyści (oczywiście nie ma tu mowy o patologicznej utracie wspomnień),m.in. zatarcie się wspomnień pomaga w procesie wybaczania.

Informacje zawarte w książce zostały przedstawione w sposób zrozumiały, tak aby laik mógł wyciągnąć z niej wiedzę. Dobór przedstawionych tematów sprawia, że osoby zaznajomione z tematem pamięci także będą zainteresowane lekturą. Niektóre z omawianych zagadnień bardziej przyciągały uwagę od innych, np. fragment dotyczący twórczości Willema de Kooninga i próba oceny, czy na jego działalność artystyczną miała wpływa rozwijająca się choroba. Kolejnym bardzo ciekawym zagadnieniem jest omówienie z czego wynikają problemy z pamięcią w starszym wieku i jakie objawy powinny skłonić do wizyty u lekarza.

Książka choć kryje w sobie dużo ciekawych informacji ma tylko 200 stron. Nie jest to jednak lektura na jeden czy dwa wieczory. Pomimo prostego języka trzeba być skupionym w trakcie czytania, zwłaszcza że poszczególne rozdziały są dość rozbudowane i w ich obrębie może być omówionych kilka bardziej szczegółowych zagadnień.

Seria z linią od Bo.wiem skupia się wokół literatury popularnonaukowej dotyczącej ludzkiego organizmu i atakujących go różnych chorób. Autorzy starają się przybliżyć czytelnikom trudne tematy w sposób zrozumiały, tak aby laicy nieobeznani w danej dziedzinie wyciągnęli z lektury sporą porcję wiedzy. Najnowsza książka z tej serii „Zapominamy. O działaniu pamięci i zaletach...

Na początku zaznaczę, że o książce „Zapominamy. O działaniu pamięci i zaletach niepamiętania” piszę z pozycji laika, bo niewiele wiem o działaniu mózgu i pamięci. Oczywiście coś tam słyszałam, poczyniłam jakieś obserwacje, jednak to zbyt mało, by rzeczowo odnieść się do wiedzy przekazanej przez Scotta A. Smalla, poprzestanę więc na ogólnych wrażeniach. Autor, z wykształcenia psychiatra i neurolog, próbuje przekonać czytelnika, że aby umysł trwał w zdrowiu, potrzebna jest równowaga pomiędzy pamiętaniem a zapominaniem. Zapominanie jest potrzebne, o ile oczywiście nie jest to zapominanie patologiczne, charakterystyczne dla niektórych chorób. Istnieją ludzie, którzy nigdy niczego nie zapominają. Nie trzeba im zazdrościć – ich życie to koszmar. Ktoś, kto pamięta absolutnie wszystko i dokładnie, nie potrafi normalnie funkcjonować ani odpoczywać, bez końca jest bombardowany nawałem wspomnień, co więcej, ten ktoś ma mózg mało elastyczny i jest „sparaliżowany przez niedającą się powstrzymać chęć spłaszczania świata i uformowania tak, by był statyczny”.

A my, którzy zapominamy, potrafimy odpoczywać, widzieć rzeczy i zjawiska w szerszej perspektywie, wyławiać z rzeczywistości to, co istotne. Nie przeżywamy wciąż na nowo takich uczuć jak frustracja, cierpienie, ból. Nie czujemy się sparaliżowani na widok człowieka, który kiedyś zrobił nam coś złego, zapiekłe urazy wylatują z naszych głów i nie zatruwają nam życia. To tylko niektóre z korzyści wynikające ze zdolności do zapominania, bo w książce wypisano i omówiono ich o wiele więcej.

Autor od podstaw i zrozumiale tłumaczy działanie pamięci, wyjaśnia, co to metapamięć, hipokamp, synapsa itd. Wyjaśnia, w jaki sposób mózg tworzy wspomnienia, dlaczego dzieci nie potrafią kontrolować impulsów tak dobrze jak dorośli, dlaczego ludzki umysł nadal lepiej rozpoznaje twarze niż technologie, dlaczego nie mamy wspomnień z okresu niemowlęctwa. Omówiwszy łatwiejsze sprawy, przechodzi do coraz trudniejszych – i tylko od czytelnika zależy, czy dotrzyma autorowi kroku aż do końca książki, czy też uzna, że treść robi się za trudna do przyswojenia.

Najbardziej zaciekawił mnie rozdział zatytułowany „Wyzwolone umysły”, w którym ten mechanik mózgu, jak określa siebie autor, wspomina okres służby wojskowej, kiedy to brał udział w bitwie o zamek Beaufort. Kilku jego kolegów zaczęło po tej bitwie cierpieć z powodu PTSD, inni wyszli z niej bez uszkodzeń psychicznych. Od czego to zależy, że u jednych osób taki zespół się pojawia, a u innych nie? Scott A. Small próbuje dociec przyczyn takiego stanu rzeczy. W innym rozdziale wspomina dzień zawalenia się wieży World Trade Center. Przez okno ośrodka, w którym pracował, widział katastrofę, chciał biec na ulicę, lecz jako lekarzowi kazano mu czekać na przyjazd karetek. Czekał – jednak nie przyjechała żadna. Obserwował wtedy i analizował zachowanie innych lekarzy, przeżywających coś w rodzaju wybuchu patriotycznych uczuć. „Mózgi niektórych osób osiągnęły anormalny stan nadaktywności. To toksyczne nabycie funkcji przejawiało się nawet u niektórych moich bardzo liberalnych kolegów, poprzez pełną nienawiści ksenofobię wdzierającą się w ich rozmowy, w których rzucali jadem wobec wszystkich Arabów, całego ludu”.

W książce znalazła się też recepta na dobre życie, która brzmi następująco: „Udzielaj się towarzysko, podchodź do życia z humorem i zawsze, ale to zawsze staraj się wieść życie rozświetlone kojącym blaskiem miłości”, znalazło się też kilka historii pacjentów, na przykład mężczyzny pozbawionego obydwu hipokampów czy wybitnego specjalisty chorób zakaźnych, martwiącego się swoją słabą pamięcią. Lekarz ten miał problemy z zapamiętywaniem faktów i szybkim myśleniem, ale z drugiej strony stawiał bardzo trafne diagnozy i mylił się o wiele rzadziej niż jego błyskotliwi koledzy. Z czego to wynika, czy ten pacjent powinien się martwić? Scott A. Small wyjaśnia, że niekoniecznie. „Jeśli chodzi o procesy podejmowania decyzji wszelkiego rodzaju, żółwi mózg zwycięża nad nazbyt pewnym siebie i szybko myślącym”. Dlaczego zwycięża – tego dowiadujemy się z książki.

A oto jedna z zagadek podanych przez autora i służących określeniu, jaką kto ma pamięć. Kij i piłka łącznie kosztują 1,10 USD. Cena kija jest o dolara wyższa od ceny piłki. Ile kosztuje piłka?

https://koczowniczkablog.blogspot.com/2023/05/zapominamy-o-dziaaniu-pamieci-i.html

Na początku zaznaczę, że o książce „Zapominamy. O działaniu pamięci i zaletach niepamiętania” piszę z pozycji laika, bo niewiele wiem o działaniu mózgu i pamięci. Oczywiście coś tam słyszałam, poczyniłam jakieś obserwacje, jednak to zbyt mało, by rzeczowo odnieść się do wiedzy przekazanej przez Scotta A. Smalla, poprzestanę więc na ogólnych wrażeniach. Autor, z...

I to jest książka, którą warto przeczytać. "ZAPOMINAMY o działaniu pamięci i zaletach niepamiętania" Scott'a A. Small'a, to pozycja, która nie tylko uczy, ale i podnosi na duchu w jakiś dziwny, trochę pokrętny, ale jakże fascynujący sposób - mianowicie nasz dobry humor zależy tu od zapominania.
To, na co należy tutaj zwrócić szczególną uwagę, to autor, który jest pełen ciepła, wyrozumiałości i zainteresowania w stosunku nie tylko do swoich pacjentów, ale także do każdego, kto jego książkę będzie czytał. Small potrafi jasno i klarownie formułować zdania, myśli, co sprawa, że odbiorca, słuchacz, czytelnik podczas lektury nie czuje się zasypywany trudnymi, medycznymi określeniami i faktami, a raczej spokojnie płynie po morzu wiedzy o pamięci.
Do ZAPOMINAMY wręcz mnie przyssało, bo już sam początek pięknie wprowadza w cud niepamięci. Lekarz z troską pochyla się nad wątpliwościami, obawami i paranojami pacjentów, ale taż nad "prawdziwymi", a raczej prawdziwie poważnymi problemami. Choroba Alzheimera jest tu "postacią" wiodącą, straszną diagnozą, ale też interesującą opowieścią o tym, jak nasz mózg jest niezwykły i jak mało o nim wciąż wiemy.
Scott A. Small przytacza wiele przykładów, sytuacji, które napotkał na swojej zarówno zawodowej, jak i prywatnej drodze. Skrzętnie pokazuje nam magię PAMIĘCI i NIEPAMIĘCI i to, że zarówno jedno, jak i drugie jest nam niezbędne do prawidłowego funkcjonowania. Jasno udowadnia, że gdybyśmy wszystko pamiętali, bylibyśmy niezdolni do życia w społeczeństwie i tak jak Funes Borgesa musielibyśmy siedzieć zamknięci w pokoju modląc się o brak jakichkolwiek zmian.
Przyznaję, że książka bardzo mi się podobała, ale najbardziej podoba mi się autor, który z wielką delikatnością i mądrością prowadzi czytelnika przez trudne tematy. Jego szacunek do pacjentów i troska o nich sprawia, że nie da się nie czuć do niego sympatii a sympatia do nauczyciela jest najlepszym gwarantem zaangażowania ucznia.
Jeśli boicie się, że zapominanie, gdzie się odłożyło kluczyki do samochodu - jest pierwszą oznaką poważnej choroby, to przeczytajcie tę książkę, a może odetchniecie z ulgą, bo zapominanie ratuje nas od szaleństwa. (oczywiście nie namawiam do bagatelizowania problemów - zawsze, jeśli coś was martwi, należy skonsultować się ze specjalistą)
ZAPOMINAMY porusza bardzo ważną sferę naszego życia - pamięć. Umysł potrafi ratować nas od wiecznego smutku i żalu, dzięki czemu łatwiej zacząć od nowa. Jest też strażnikiem twarzy, które rozpoznajemy na ulicy nawet po latach niewidzenia. Jednak umysł jest również wrażliwy, delikatny, a nawet jedna trauma może zmienić go na zawsze. Tak naprawdę książka Small'a, to piękna baśń o narządzie, który odpowiada za to, kim jesteśmy - a kim byśmy byli bez pamięci? To pytanie niestety muszą sobie zadawać chorzy na np. Alzheimera i członkowie ich rodzin. Oby nam to było oszczędzone.

zapomniałam, jak mi było źle
by żyć pamiętając o tym, co było dobre
Seria z Linią
Wydawnictwo UJ
bo.wiem

I to jest książka, którą warto przeczytać. "ZAPOMINAMY o działaniu pamięci i zaletach niepamiętania" Scott'a A. Small'a, to pozycja, która nie tylko uczy, ale i podnosi na duchu w jakiś dziwny, trochę pokrętny, ale jakże fascynujący sposób - mianowicie nasz dobry humor zależy tu od zapominania.
To, na co należy tutaj zwrócić szczególną uwagę, to autor, który jest pełen...