Przychodzi niespodziewanie.
O zdanie nie pyta, a świat do góry nogami przewraca. I trzeba mu spojrzeć w oczy prosto. Dzień po dniu nieść na barkach. Tylko jak sobie z tym poradzić? Jak siły odnajdywać i zwariować się nie dać? No jak?

Nowotwór. Diagnoza, która dorosłych z nóg ścina, a co dopiero dzieci? Warto wtedy sięgnąć do literackiej apteczki, która skrywa często lekarstwa na niewytłumaczalne. I ja właśnie z takim do Was przychodzę. Pozycja rozmiarów niewielkich, a tak ważna, wartościowa i warta usłyszenia. Tak pojemna. Tak dla wszystkich, którzy wrażliwość przez życie niosą. Szczególnie dla "Oskara i pani Róży" miłośników.

Kacper ma plan na życie, chce zostać liderem. Za to jego młodszy brat Antek, szuka równowagi i głębi. Jest też mama, tata i złośliwa babcia. Każdy inny taki. Gdy w ich domu zjawia się gość nieproszony, białaczka, to wraz z nią paleta emocji, która ujścia potrzebuje. Rodzina więc się mierzy. Na swój sposób. Na dobre, ale i to złe, bo czy rodzina nie od tego?

To współczesna opowieść. Z garścią humoru, często lekkim językiem, dozą dystansu i czułością.

O tym, że każdy indywidualnie odczuwa i inny plaster na jego ranę pasuje.
Że misternie układane konstrukcje codzienność może zburzyć w okamgnieniu.
O oswajaniu straty, ale i nie poddawaniu się do końca samego.
O uczuciach, które mają prawo się pojawiać i być takie jakie są.
O chemioterapii, która ma pomóc zwyciężyć.
O życiu i metafizyce, bo nierozerwalne.
O dziurze w duszy, Łajce, nie tylko tej z kosmosu, Szymborskiej, triceratopsach i tostach z masłem orzechowym.
Że i potężne samoloty, kamienie, którymi ktoś rzuca, książka, którą oddać do biblioteki trzeba, patelnia mamy i pancernik - jesteśmy tu na chwilę. A ta jest NAJWAŻNIEJSZA.

A co potem?
To już zupełnie inna historia.

Przychodzi niespodziewanie.
O zdanie nie pyta, a świat do góry nogami przewraca. I trzeba mu spojrzeć w oczy prosto. Dzień po dniu nieść na barkach. Tylko jak sobie z tym poradzić? Jak siły odnajdywać i zwariować się nie dać? No jak?

Nowotwór. Diagnoza, która dorosłych z nóg ścina, a co dopiero dzieci? Warto wtedy sięgnąć do literackiej apteczki, która skrywa często...

To moje drugie zetknięcie z piórem Arlety Remiszewskiej, miałam okazję czytać już jej O latarniczce, miłości i samotnym humbaku. Mile wspominam tamten tytuł i dlatego chętnie sięgnęłam po Kruche życie pancernika. Co mogę o niej napisać?

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2023/04/27/kruche-zycie-pancernika-arleta-remiszewska/

To moje drugie zetknięcie z piórem Arlety Remiszewskiej, miałam okazję czytać już jej O latarniczce, miłości i samotnym humbaku. Mile wspominam tamten tytuł i dlatego chętnie sięgnęłam po Kruche życie pancernika. Co mogę o niej napisać?

http://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2023/04/27/kruche-zycie-pancernika-arleta-remiszewska/