Dałbym może ocenę 6, ale za opluwanie mojej ojczyzny daję 1. I nie interesuje mnie czy to są myśli autora, czy tylko cytaty. Kłamstwo powtórzone wielokrotnie staje się "faktem medialnym". Przykłady:
108 str. "w Polsce i Rosji miliony i jeszcze miliony są mordowane i zagazowywane"
126 str. ..Majdanek - obóz w pobliżu Lublina, zlokalizowany we wschodniej Polsce.
Autor książki czasami pamięta, a czasem zapomina, że Polska była okupowana - czyli Polski nie było przez 5 lat.

Dałbym może ocenę 6, ale za opluwanie mojej ojczyzny daję 1. I nie interesuje mnie czy to są myśli autora, czy tylko cytaty. Kłamstwo powtórzone wielokrotnie staje się "faktem medialnym". Przykłady:
108 str. "w Polsce i Rosji miliony i jeszcze miliony są mordowane i zagazowywane"
126 str. ..Majdanek - obóz w pobliżu Lublina, zlokalizowany we wschodniej Polsce.
Autor...

"Ludobójstwo Żydów europejskich dokonane przez nazistów nie tylko pozbawiło ludzi godności i życia, ale było także celowym usiłowaniem zatarcia wszelkich śladów, które mogłyby coś powiedzieć o ich indywidualnych losach, doświadczeniach i wspomnieniach. Oznacza to również że każdy okruch, choćby najmniejszy, który przybliża te doświadczenia i daje wgląd w zrozumienie indywidualnych doświadczeń i losów ofiar Holocaustu ma ogromną wartość, nie tylko historyczną ale także moralną i ludzką"(str. 292).
Książka napisana w formie reportażu. 3 września 1944 roku osiem osób ukrywających się w oficynie w domu Anny Frank zostaje aresztowanych wszyscy trafiają do obozu w westerbork gdzie po krótkim czasie pobytu razem zostają rozdzieleni każdy z nich trafia do innego obozu. Jest to książka przede wszystkim o okrucieństwie wojny. Każda osoba która zginęła w obozach koncentracyjnych miała swoją historię rodzinę, dom przez chorą ideologię matki straciły dzieci żony mężów.

"Ludobójstwo Żydów europejskich dokonane przez nazistów nie tylko pozbawiło ludzi godności i życia, ale było także celowym usiłowaniem zatarcia wszelkich śladów, które mogłyby coś powiedzieć o ich indywidualnych losach, doświadczeniach i wspomnieniach. Oznacza to również że każdy okruch, choćby najmniejszy, który przybliża te doświadczenia i daje wgląd w zrozumienie...

Każdemu, kto interesuje się II wojną światową i tym jaki los naziści zgotowali Żydom, znana jest postać Anne Frank i jej Dziennik. Mało kto jednak wie jakie losy spotkały ośmiu bohaterów książki po aresztowaniu.

Historia Anne Frank nie jest wyjątkowa na tle innych osób, których dotknęła tragedia wojny. Natomiast dzięki popularności jej zapisków, jest ona doskonałym punktem wyjścia do przedstawienia okrucieństw terroru niemieckiego oraz realiów obozów zagłady.

Książka, którą otrzymałem w ramach współpracy reklamowej od @wydawnictworeplika “Anne Frank i jej towarzysze. Bohaterowie „Dziennika” w obozach zagłady” autorstwa Bas von Benda-Beckmann jest właśnie pozycją, która przez losy bohaterów “Dziennika” opisuje system obozowy Rzeszy.

Nie jest to pozycja skupiająca się tylko na tych osobach, bo pamiętajmy, że z machiny śmierci wyszedł tylko Otto Frank, a losy reszty są słabo udokumentowane, zarówno w wersji papierowej, jak i we wspomnieniach innych ocalałych, co jest charakterystyczne dla tamtego okresu. Niemcy cofając się przed armią radziecką niszczyli w pośpiechu archiwa dokumentów, przez co losu wielu ludzi można się tylko domyślać.

“Anne Frank i jej towarzysze” to bardzo dobrze napisana literatura faktu z wieloma przypisami oraz fotografiami, pomimo kontrowersyjnej okładki. Autor przybliża nam zrekonstruowane losy ósemki ludzi, jednocześnie dając nam szerszy ogląd ówczesnego świata. Jest to relacja o warunkach życia, a w zasadzie ich braku. Benda-Beckmann pokazuje nam jak działał system obozów, czy transportu więźniów oraz do czego poza zagładą służyły obozy koncentracyjne.

“Anne Frank i jej towarzysze” jest przerażająca, a podczas czytania świat traci trochę na swoich barwach. Chciało by się mieć nadzieję, że takie wydarzenia już nie będą miały miejsca. Niestety nadal na świecie działają obozy zagłady i obozy pracy…

Każdemu, kto interesuje się II wojną światową i tym jaki los naziści zgotowali Żydom, znana jest postać Anne Frank i jej Dziennik. Mało kto jednak wie jakie losy spotkały ośmiu bohaterów książki po aresztowaniu.

Historia Anne Frank nie jest wyjątkowa na tle innych osób, których dotknęła tragedia wojny. Natomiast dzięki popularności jej zapisków, jest ona doskonałym punktem...

To już trzecia książka o Anne Frank (po "Dzienniku" i "Kto zdradził Anne Frank" ),którą miałam przyjemność przeczytać, o ile można tak powiedzieć w obliczu wydarzeń, o których traktuje.

W tej publikacji poznajemy dalsze losy ośmiu osób, które ukrywały się w oficynie budynku przy Pronsengracht w Amsterdamie. A byli to: Otto Edith, Margot i Anne Frank, Hermann, Auguste i Peter van Pels oraz Fritz Pfeffer. Po odkryciu ich kryjówki, wszystkich deportowano do obozów koncentracyjnych i obozów zagłady. Przeżył tylko Otto Frank, który postarał się o to aby dzienniki Anne zostały opublikowane i usłyszał o nich cały świat.

Możemy dowiedzieć się jak wyglądała podróż pociągiem do obozów: najpierw obozu przejściowego w Westerbork a potem już do obozów docelowych w: Auschwitz, Bergen - Belsen, Mauthausen, Gusen, Stuthof i innych. Dowiadujemy się jak wyglądała selekcja, rejestracja więźniów oraz ich życie codziennie w poszczególnych obozach. Wiele miejsca poświęcono obozowi w Auschwitz, opisując go bardzo szczegółowo.

Za mało tu dla mnie informacji o poszczególnych osobach, o których opowiada książka, a za dużo o sprawach związanych z funkcjonowaniem obozów. Czy czytelnik potrzebuje aż tylu drobiazgowych i drastycznych szczegółów?

Duża ilość unikatowych zdjęć, mapek obozów z pewnością podnosi atrakcyjność książki, jednak pond 100 stron, na które składają się przypisy oraz indeks, to już moim zdaniem gruba przesada.

Ciężko było mi przebrnąć przez tę publikację ze względu na ogromną ilość szczegółowych opisów funkcjonowania poszczególnych obozów, co miejscami było dosyć przytłaczające. Dowiedziałam się jakie były dalsze losy mieszkańców oficyny amsterdamskiego domu, którym przez tak długi czas udawało się ukryć przez nazistami. Szkoda, że to wszystko skończyło się w taki sposób. Trudno oceniać książkę o takim gatunku emocjonalnym. Wartość historyczna na pewno wysoka, ale lektura dosyć ciężka w odbiorze, chwilami monotonna i dołująca.

To już trzecia książka o Anne Frank (po "Dzienniku" i "Kto zdradził Anne Frank" ),którą miałam przyjemność przeczytać, o ile można tak powiedzieć w obliczu wydarzeń, o których traktuje.

W tej publikacji poznajemy dalsze losy ośmiu osób, które ukrywały się w oficynie budynku przy Pronsengracht w Amsterdamie. A byli to: Otto Edith, Margot i Anne Frank, Hermann, Auguste i...

POLECAMY - książka ukazała się 18 października nakładem Wydawnictwa Replika

„Anne Frank i jej towarzysze” to książka będąca efektem długich, szczegółowych badań, nie tylko autora – co on sam podkreśla we wstępie – ale wielu ludzi, bez pracy których ten dokument albo by nie powstał, albo zawierałby znacznie mniej informacji.

Postać Anny Frank, nastoletniej Żydówki, która wraz z rodziną i znajomymi ukrywała się w amsterdamskiej kamienicy, znana jest także tym, którzy nigdy nie przeczytali jej „Dziennika”. Bardzo wiele osób przynajmniej słyszało o niej właśnie dzięki opublikowanym krótko po wojnie zapiskom. Rzadko jednak pisze się i mówi o ludziach, którzy dzielili wraz z nią kryjówkę, zanim zostali aresztowani w sierpniu 1944 roku.

Oprócz Anny w domu przy ul. Prinsengracht ukrywali się jej rodzice i dwie siostry, a także czworo znajomych. Niemal wszyscy zginęli w obozach koncentracyjnych. Przeżył jedynie Otto Frank, ojciec dziewczynki, który zaraz po wojnie zaczął szukać informacji o swojej rodzinie.
Efekty jego poszukiwań również ujęte zostały w książce. Mimo iż są bardzo ważne, stanowią jedynie margines tego, co udało się ustalić innym badaczom, także autorowi.

Książka Basa von Bendy-Beckmana to zapis drobiazgowego śledztwa, jego wyników oraz różnych spekulacji (także innych badaczy),gdyż nie wszystkie szczegóły udało się ustalić.
Bardzo cenne są relacje naocznych świadków i Otta Franka, które niekiedy się wykluczają. Nie ma w tym niczego dziwnego, jak twierdzi autor, i wyjaśnia, że przy analizowaniu wspomnień więźniów trzeba brać pod uwagę takie fakty jak: ich wycieńczenie, zaniki pamięci oraz jej zawodność, a także sytuacje, w których ludzie mieszają własne przeżycia z tym, o czym usłyszeli, co przeczytali itd.
Sam Otto Frank podczas wyzwalania obozu Auschwitz był bardzo wyczerpany, chory, na granicy śmierci.

Ta książka to nie tylko próba odtworzenia losów bohaterów po ich aresztowaniu. To również dokument na temat Holokaustu, zwłaszcza powstania i funkcjonowania w Europie obozów koncentracyjnych, ich hierarchii i codziennej rzeczywistości, niepisanych praw „innego świata”, czyli piekła na ziemi.

Dużo jest w tym przekazie relacji więźniarek i więźniów oraz ich bliskich. Są też archiwalne, unikatowe zdjęcia. Oprócz wartości dokumentalnej, ważnej dla historyków i badaczy, to na pewno także innego rodzaju skarb – ocalenie pamięci o ofiarach. Można powiedzieć, że to kropla w morzu bezimiennie pomordowanych, ale inne wrażenie odnosi się, czytając książkę.

Nie jest to lektura lekka, łatwa i przyjemna. Poznawałam ją dość długo, bo robiłam sobie przerwy. Trudno było mi przeczytać jednym tchem, bo tej książki po prostu tak czytać się nie da.
Warto jednak po nią sięgnąć, bo to cenny i ważny dokument, napisany rzetelnie, z dbałością o źródła, szczegóły i argumenty, ale napisany jednocześnie komunikatywnym językiem.

Polecam szczerze.

POLECAMY - książka ukazała się 18 października nakładem Wydawnictwa Replika

„Anne Frank i jej towarzysze” to książka będąca efektem długich, szczegółowych badań, nie tylko autora – co on sam podkreśla we wstępie – ale wielu ludzi, bez pracy których ten dokument albo by nie powstał, albo zawierałby znacznie mniej informacji.

Postać Anny Frank, nastoletniej Żydówki, która...

Anne Frank to postać, której nikomu nie trzeba przedstawiać. Razem z rodziną i przyjaciółmi zmuszona była ukrywać się w przybudówce fabryki w centrum Amsterdamu przez 760 dni. W tym czasie pisała „Dziennik”, zwierzając się swojej zmyślonej przyjaciółce o niepewności i życiu w strachu. „Dziennik” Anne przeczytało 30 milionów ludzi na całym świecie, stał się on wyjątkowym i dramatycznym świadectwem epoki. Na jego podstawie powstało wiele książek i filmów dokumentalnych. Ostatni wpis nosi datę 1 sierpnia 1944 roku. Trzy dni później wszyscy ukrywający się w „oficynie” zostali aresztowani przez nazistów i wywiezieni do obozu koncentracyjnego. Jak potoczyły się ich losy? Czy ktoś z nich przeżył?

W dniu 27 stycznia 1945 roku Otto Frank został wyzwolony z obozu w Auschwitz i natychmiast rozpoczął poszukiwania informacji o swojej żonie Edith i córkach Margot i Annę oraz czterech osobach, które wraz z nimi ukrywały się przy ulicy Prinsengracht w Amsterdamie. Po kilku miesiącach poszukiwań dowiedział się, że jest jedynym z ośmiu osób, który przeżył Holocaust.

Bas von Benda – Beckmann na podstawie zeznań świadków oraz dostępnych dokumentów archiwalnych, starał się odtworzyć i przybliżyć nam życie ośmiorga holenderskich Żydów. Sięgając po tę książkę, byłam przekonana, że to kolejna biografia Anne, jednej z największych bohaterek Holocaustu. Jakże się pomyliłam. „Anne Frank i jej towarzysze” to nie tylko przerażający obraz życia w obozie zagłady, to również bardzo wnikliwa i szczegółowa dawka wiedzy dotycząca obozów koncentracyjnych. Z każdą kolejną przeczytaną stroną moje serce łamało się na coraz mniejsze kawałki, a łzy nie chciały przestać płynąć. Każdy, kto przeczytał choć jedną książkę o obozach, wie, że piekło, jakie przeżyli tam ludzie jest nie do opisania. Bas von Benda – Beckmann wykonał mnóstwo rzetelnej pracy. Oprócz ważnych informacji, do których nie udało się dotrzeć ojcu Anne, w książce zamieszczone są również fotografie. Książka napisana jest prostym i przejrzystym językiem, czytając ją nie sposób oderwać się od lektury. To dogłębny i bardzo wnikliwy obraz ukazujący nam jedną z największych, a zarazem najbardziej przerażających, tragedii w dziejach ludzkości. Ten reportaż to obowiązkowa lektura dla każdego, bez względu na płeć, czy wiek. Musimy sięgać po takie książki, by pamięć o ofiarach Holocaustu nigdy w nas nie zgasła.

Anne Frank to postać, której nikomu nie trzeba przedstawiać. Razem z rodziną i przyjaciółmi zmuszona była ukrywać się w przybudówce fabryki w centrum Amsterdamu przez 760 dni. W tym czasie pisała „Dziennik”, zwierzając się swojej zmyślonej przyjaciółce o niepewności i życiu w strachu. „Dziennik” Anne przeczytało 30 milionów ludzi na całym świecie, stał się on wyjątkowym i...

Powyższa książka jest przedstawieniem, możliwie jak najbardziej szczegółowym i zgodnym z prawdą, dalszych losów Anne, Margot, Edith i Ottona Franków, Hermanna, Auguste i Petera van Pelsów oraz Fritza Pfeffera, po odkryciu ich kryjówki w dniu 04.08.1944r. przez SS.
To swoisty dokument, który powstał w oparciu o dostępną wiedzę z zakresu działalności obozów zagłady, relacji bezpośrednich świadków oraz osób, które utrzymywały kontakt z Anne i innymi w poszczególnych obozach. Autor podkreśla wielokrotnie, że nie jest się w stanie dokładnie prześledzić wszystkiego co mogło spotkać całą ósemkę, nie można z całą pewnością określić dnia ich śmierci, ani miejsca czy okoliczności śmierci jak w przypadku Auguste van Pels. Niemniej, można wysnuć przypuszczenia co do warunków w jakich przebywali, czy z jakim okrucieństwem mieli styczność na podstawie relacji ocalałych z tychże obozów oraz szczątkowej dokumentacji obozowej.
Czytając tę książkę niejednokrotnie cierpnie nam skóra. Autor, aby lepiej zobrazować przez co przechodzili Anne, Margot, Peter i pozostali, opisuje dokładnie jak wyglądała ich rzeczywistość w obozach, począwszy od transportu, selekcji, rejestracji, po ciężką pracę, wyżywienie, choroby i śmierć. Przytaczane są relacje ocalałych, ale też podaje się suche fakty np. dane liczbowe na temat śmiertelności itd., itp.
Uważam, że bardzo dobrze jest tę książkę przeczytać. Nie jest długa, 1/3 jej objętości to przypisy i bibliografia. Czyta się szybko, na pewno wciąga (przez wzgląd na tematykę),są też momenty, że może ciut nudzić jej rzeczowy i suchy opis niektórych faktów na temat powstania czy działalności obozów. Poprzez zawarte w książce relacje ocalałych, podkreślanie, że możemy jedynie domyślać się niektórych spraw dotyczących Anne, a jej życie i śmierć mogły zostać opisane przez pryzmat życia i śmierci innych osób oraz na podstawie dostępnej wiedzy o „życiu” w obozach, możemy historię Anne i jej towarzyszy przenieść na każdą ofiarę tychże obozów. Każdego zamordowanego, każdego ocalałego. Jak trudno jest uzyskać w 100% pewną informację w jej przypadku, tak niejednokrotnie, tej informacji nie można uzyskać wcale w przypadku wielu, wielu innych ofiar. Ludobójstwo pozbawiło tych ludzi nie tylko godności i życia. Sprawiło, że stali się oni jedną, nierozpoznawalną masą. Znikli. Nie ma ich, robiono wszystko by wyglądało jakby ich nigdy nie było. Również dlatego, dobrze, że zachował się i został wydany „Dziennik”, to bezpośredni dowód na to, że Anne była, żyła i była taka jak my wszyscy. Nikt by się nią nie zainteresował, nie poznalibyśmy okruchów jej dalszych losów, gdyby nie „Dziennik”. A dzięki temu nie umielibyśmy, być może, uzmysłowić sobie dalszych losów innych ofiar holokaustu, które mogły być, a zapewne i były, takie same jak Anne i jej towarzyszy.

„Anne Frank i jej towarzysze. Bohaterowie „Dziennika” w obozach zagłady”, strona 193:

(…) niezatarte wrażenie zrobił na nich przyjazd wielkiej grupy węgierskich dzieci, które od razu po przybyciu miały zostać zamordowane w komorze gazowej. (…) „Anne też płakała, kiedy maszerowaliśmy obok węgierskich dzieci, które przez pół dnia stały nago na deszczu, czekając przed komorą gazową, bo jeszcze nie nadeszła ich kolej. (...)” „A potem, gdy zobaczyłaś tak wiele dzieci idących rączka w rączkę. Na to nie można było patrzeć, naprawdę nie można, jak te dzieci idą do komory gazowej.”

Rozdzierające.

Powyższa książka jest przedstawieniem, możliwie jak najbardziej szczegółowym i zgodnym z prawdą, dalszych losów Anne, Margot, Edith i Ottona Franków, Hermanna, Auguste i Petera van Pelsów oraz Fritza Pfeffera, po odkryciu ich kryjówki w dniu 04.08.1944r. przez SS.
To swoisty dokument, który powstał w oparciu o dostępną wiedzę z zakresu działalności obozów zagłady, relacji...

Dziennik" Annelies Marie "Anne" Frank to jedna z najbardziej popularnych książek literatury wojennej. Napisany przez mlodziutką Żydówkę podczas dwuletniego ukrywania się wraz z rodziną w tzw oficynie, na tyłach domu.
Niestety cała rodzina została aresztowana, a dziennik urywa się bez kontynuacji...
Możemy domyślać się co było dalej.
Autor w swojej książce pogłębia wiedzę na temat tego co stało się później.
Ojciec Anne doczekał się wyzwolenia obozu koncentracyjnego w Auschwitz i natychmiast zaczął poszukiwania żony, córek oraz osób, które z nimi się ukrywały.
Niestety prawda okazała się brutalna.
Autor pogłębia tą wiedzę o badania archiwalne oraz dostępne świadectwa odnośnie dalszych losów ośmiu osób.
Stara się zrekonstruować co dzieje się z nimi po aresztowaniu. Dzięki opowieściom wielu osób i przelaniu tego na papier dowiadujemy się o bestialstwie panującym w obozach.
Dużo uwagi autor poświęca obozowi zagłady w Auschwitz-Birkenau. Jeśli jest ktoś kto nie zna historii tego obozu i okrucieństwa z nim związanego to po lekturze tej części książki wchłonie dużo wartościowej merytorycznie wiedzy.
Książka dodatkowo zawiera bardzo dużo ilustracji związanych z obozem, z oznaczeniami więźniów, dokumentów, spisów oraz zdjęć oprawców i osób opisywanych przez autora.
Przyznam, że jest to jedna z książek o tej tematyce z tak pokaźną liczbą zdjęć. Część z nich znam z innych książek o tej tematyce, a część była zupełnie nowym odkryciem.
W literaturze obozowej uważam, że takie zdjęcia jeszcze bardziej pozwalają nam zrozumieć ból i cierpień tych ludzi oraz spojrzeć w "twarz" ich oprawcom.
Autor wykonał kawał dobrej i rzetelnej moim zdaniem pracy.
Dla mnie bardzo wartościowa książka.

Dziennik" Annelies Marie "Anne" Frank to jedna z najbardziej popularnych książek literatury wojennej. Napisany przez mlodziutką Żydówkę podczas dwuletniego ukrywania się wraz z rodziną w tzw oficynie, na tyłach domu.
Niestety cała rodzina została aresztowana, a dziennik urywa się bez kontynuacji...
Możemy domyślać się co było dalej.
Autor w swojej książce pogłębia wiedzę...

Anne Frank w pewien sposób stała się symbolem żydowskich dzieci zamordowanych w czasie wojny. Kimś, kogo łatwo przedstawić współczesnej nastolatce. Nieśmiertelna dzięki swoim dziennikom pisanym w czasie wojny, dzięki niezliczonym filmom, serialom i książkom.

Kiedy sięgnęłam po "Anne Frank i jej towarzysze", myślałam, że dostanę kolejną typową biografię. Tym bardziej zaskoczyło mnie podejście do historii Anny i jej rodziny. Dlatego, że ta pozycja, to nie tyle biografia, co kompendium wiedzy o obozach i okupacji niemieckiej przedstawione na przykładzie rodziny Frank. Poznajemy kolejne wydarzenia w życiu Anny i jej bliskich wraz z objaśnieniem. Kiedy Anna z rodziną trafiają do obozów, autor objaśnia nam ich funkcjonowanie i to, co spotkało w nich poszczególne osoby. Książka jest przy tym napisana prostym i zrozumiałym językiem, który z pewnością trafi również do młodszych odbiorców, rówieśników Anny.

Otto Frank doczekał wyzwolenia z obozu koncentracyjnego Auschwitz. Natychmiast rozpoczął poszukiwania informacji o tym, co stało się z jego żoną Edith, córkami Margot i Anne oraz innymi osobami, z którymi przez dwa lata ukrywał się w Amsterdamie. Niedługo później przekonał się, że pozostał jedynym, który przeżył Holokaust. Autor towarzyszy mu w poszukiwaniach i dochodzeniu do prawdy o tym, co się stało i kto wydał ukrywających się ludzi. Polecam całym sercem.

Sandra

Anne Frank w pewien sposób stała się symbolem żydowskich dzieci zamordowanych w czasie wojny. Kimś, kogo łatwo przedstawić współczesnej nastolatce. Nieśmiertelna dzięki swoim dziennikom pisanym w czasie wojny, dzięki niezliczonym filmom, serialom i książkom.

Kiedy sięgnęłam po "Anne Frank i jej towarzysze", myślałam, że dostanę kolejną typową biografię. Tym bardziej...