Jak trudne może być odróżnienie prawdy od majaków?

Witek Weiner znów wpakował się w nie lada kłopoty. Ledwo skończyła się niezbyt miła przygoda z sektą, a kolejny koszmar stara się go wciągnąć w swoje sidła.

Mężczyzna budzi się nieco otumaniony i z przerażeniem dostrzega, że nie pamięta kilku ostatnich dni. Niewyraźne strzępy wspomnień budzą więcej pytań niż odpowiedzi. Widok bezwładnego ciała Sary w jego ramionach wciąż go prześladuje.

Choć wspomnienia zdają się powoli wracać nie znajdują potwierdzenia u innych. Uczestnicy turnusu terapeutycznego inaczej zapamiętali kluczowe wydarzenia, a Helga nie daje wiary mężczyźnie, że to z nimi jest coś nie tak.

Ukojenie, które znajduje w objęciach opiekującej się nim kobiety, nie jest w stanie przesłonić wszystkich problemów.

Gdy burza w głowie nie cichnie Weiner bierze sprawy w swoje ręce. Kierując się przeczuciem, intuicją, a może jeszcze czymś innym zaczyna drążyć temat turnusu i biorących w nim udział ludzi. Jakie dewiacje seksualne naprawdę przedstawiają? A może są jedynie podstawionymi aktorami? Myśl że Sarę mogło spotkać coś złego wciąż nie daje mu spokoju i z uporem maniaka wierci dziurę w brzuchu wszystkim, którzy mogą pomóc mu ją odnaleźć.

Czy Witek da radę odróżnić prawdę od wyobrażeń? Mężczyzna musi pamiętać, że wyjaśnienia mogą się mu nie spodobać...

"Deluzja" Bartka Rojnego to bardzo wciągająca i ciekawa lektura. Choć zdaje się, że w tym tomie opisów dewiacji seksualnych było mniej niż w poprzednich to wokół postaci Weinera nieodmiennie panuje chaos. Autor umiejętnie wciąga czytelnika w sam środek wydarzeń i sprawia, że z przyjemnością przerzuca się kolejne strony.

Żałuję, że póki co "Deluzja" to ostatnia książka z ekspertem od dewiacji w roli głównej. Mam nadzieję, że w przyszłości jeszcze się spotkamy!

Jak trudne może być odróżnienie prawdy od majaków?

Witek Weiner znów wpakował się w nie lada kłopoty. Ledwo skończyła się niezbyt miła przygoda z sektą, a kolejny koszmar stara się go wciągnąć w swoje sidła.

Mężczyzna budzi się nieco otumaniony i z przerażeniem dostrzega, że nie pamięta kilku ostatnich dni. Niewyraźne strzępy wspomnień budzą więcej pytań niż odpowiedzi....

Niestety,ale trzecia część perypetii Witolda Weinera nie przekonuje mnie.Druga część już była "taka sobie",ale ta jest jeszcze słabsza. Męcząca,denerwujący bohater w swych narkotykowych wizjach, słaba fabuła...No i to zakończenie....
Mam nadzieję,że to już koniec pomysłów na kontynuowanie historii Pana W.W.

Niestety,ale trzecia część perypetii Witolda Weinera nie przekonuje mnie.Druga część już była "taka sobie",ale ta jest jeszcze słabsza. Męcząca,denerwujący bohater w swych narkotykowych wizjach, słaba fabuła...No i to zakończenie....
Mam nadzieję,że to już koniec pomysłów na kontynuowanie historii Pana W.W.

Kolejna część ze specjalistą od odchyłów seksualnych Witkiem Weinerem...
Niewiem co się działo z moją wersją audio (syntezator mowy) na Legimi ale straciłem napewno kilka godzin przez dziwne przeskoki czasowe do tyłu w odsłuchu i co najlepsze nie dało się tego wyczuć, jeszcze takiej dziwnej sytuacji nie miałem na Legimi, także mam nadzieję że to wypadek przy pracy hm cóż, tak czy siak postanowiłem tą lekturę pozytywnie ocenić i dać ósemkę bo całość mi się podobała a że na stronie coś nie grało, mhm, trudno tylko szkoda tego czasu który straciłem przez czyjeś błędy.....

Kolejna część ze specjalistą od odchyłów seksualnych Witkiem Weinerem...
Niewiem co się działo z moją wersją audio (syntezator mowy) na Legimi ale straciłem napewno kilka godzin przez dziwne przeskoki czasowe do tyłu w odsłuchu i co najlepsze nie dało się tego wyczuć, jeszcze takiej dziwnej sytuacji nie miałem na Legimi, także mam nadzieję że to wypadek przy pracy hm cóż,...

📖Kudawa Zdrój. Witek Weiner budzi się z koszmarnego snu i odkrywa że z pamięci uciekło mu kilka ostatnich dni. Wspomnienie martwego ciała Sary w jego ramionach nie daje mu spokoju. Nie wie czy to wydarzyło się naprawdę czy jest to tylko ponarkotyczyny wytwór jego umysłu. Po turnusie terapeutycznym poświęconym dewiacją seksualnym w którym Weiner miał być swego rodzaju mentorem nie ma śladu prosi o pomoc Helgę Sawicką. Wie że tylko ta emerytowana policjantka pomoże mu rozwikłać zagadkę i uzupełnić luki w pamięci.
📖3 część serii o ekspercie od dewiacji seksualnych Witku Weinerze. To naprawdę dobra lektura, sam pomysł na serię jest oryginalny. Ta historia pokazuje jaką moc ma manipulacja i jak ciężka jest walka z nałogiem. Sam Witek jest bohaterem który nie raz irytuje czytelnika, gdyż jego wybory życiowe niejednokrotnie nie są ani mądre ani racjonalne. Ale to właśnie czyni go normalnym człowiekiem a nie superbohaterem bez wad. Mimo kilku błędów ( tu winie korektę) widać ogrom researchu włożony przed autora w ta serię. Ilość pojęć medycznych jest już znakiem rozpoznawczym pana Rojnego. Zwroty akcji, zawiła intryga i otwarte zakończenie sugerujące że możemy liczyć na więcej to mocne strony Deluzji. Ja zdecydowanie jestem na TAK.
Moja ocena 🌟🌟 🌟🌟🌟🌟🌟🌟/10

📖Kudawa Zdrój. Witek Weiner budzi się z koszmarnego snu i odkrywa że z pamięci uciekło mu kilka ostatnich dni. Wspomnienie martwego ciała Sary w jego ramionach nie daje mu spokoju. Nie wie czy to wydarzyło się naprawdę czy jest to tylko ponarkotyczyny wytwór jego umysłu. Po turnusie terapeutycznym poświęconym dewiacją seksualnym w którym Weiner miał być swego rodzaju...

Kudowa Zdrój. Witek budzi się z koszmarnego snu. Wspomnienie bezwładnego ciała Sary nie daje mu spokoju. Data wskazuje,że nie pamięta on kilku ostatnich dni. Czy martwe ciało przyjaciółki to sen czy stało się to naprawdę? Weiner szybko orientuje się,że po turnusie terapeutycznym dzieją się dziwne rzeczy. Nikt nie słyszał o Sarze. Jedyna osoba jaką może mu pomóc jest emerytowana policjantka Helga.

Pierwsza książka "Parafii" była dość mocna. Wraz z kolejnymi tomami poznajemy bardziej Witka. Powoli stopniowo dzieje się akcja. Fajny wątek o dewiacjach seksualnych,bo to było dość ciekawe i sam turnus również chodz jak dla mnie trochę tego mało. Wolałabym zagłębić ten temat i fajnie jakby był bardziej pociągnięty i obszerniejszy. Książka dobra 6/10,ale też bez wow. Spodziewałam się poziomu niczym z Parafila,a dostałam dość spokojny kryminał,ale równie dobry.

Kudowa Zdrój. Witek budzi się z koszmarnego snu. Wspomnienie bezwładnego ciała Sary nie daje mu spokoju. Data wskazuje,że nie pamięta on kilku ostatnich dni. Czy martwe ciało przyjaciółki to sen czy stało się to naprawdę? Weiner szybko orientuje się,że po turnusie terapeutycznym dzieją się dziwne rzeczy. Nikt nie słyszał o Sarze. Jedyna osoba jaką może mu pomóc jest...

"Deluzja"- 3 część serii z Weinerem, ekspertem od dewiacji seksualnych. W trakcie turnusu terapeutycznego, którego uczestnikami są osoby dotknięte różnymi rodzajami dewiacji, Weiner traci kontakt z rzeczywistością, kontrolę nad sobą i swoimi urojeniami. Kiedy odzyskuje świadomość- wcale nie jest lepiej. Ból fizyczny nie odpuszcza. Brak możliwości odróżnienia prawdy od fikcji nie daje spokoju. Dziwne przebłyski i strzępki wspomnień nie mają realnego uzasadnienia. Luki w pamięci, załamana i zakłamana przez umysł rzeczywistość, "wyimaginowane osoby" i "odrealnione wydarzenia" powodują zamęt myśli. Dziwne doznania o wątpliwej autentyczności, obezwładniający niepokój oraz podejrzenia, które otaczają Weinera są niczym sępy, które blokują wszelkie drogi ucieczki. W tym wszystkim tajemnicze zaginięcie, które halucynacją już jednak chyba nie jest.
.
Atutem jest pomysł na fabułę. Eksperta od dewiacji seksualnych jako głównego bohatera kryminału- chyba jeszcze nie było. Postać Weinera jest wyrazista, wolna od przesłodzenia i dryfowania w kierunku kreślenia superbohatera. Wręcz przeciwnie- Weiner czasami odpycha swoją osobowością, skłonnością do pakowania się w problemy, naiwnością w stosunku do ludzi oraz pociągiem do narkotyków. Bardzo obrazowo pokazana jest walka z nałogiem. Autor kreśli "ciemną i brudną" stronę niby niewinnego flirtu z twardymi narkotykami, ich wpływ na psychikę, co powoduje "przejaskrawianie" rzeczywistości oraz mentalne i fizyczne staczanie się w dół. Autor bardzo wiarygodnie też porusza się na polu psychologii i psychiatrii, używając naukowej terminologii i nadając fabule więcej autentyczności. Szczególnie dotyczy to dewiacji seksualnych. Na plus również finał, który mocno zaskakuje, szczególnie końcowy plot twist. Atmosfera jest duszna, klimat mroczny. Lubię jednak, kiedy ten fabularny mrok Autor potrafi przełamać lekkim piórem. Tutaj takiej lekkości stylu mi niestety zabrakło. Mnóstwo pytań, wątpliwości, przeskoki czasowe i między bohaterami, zagmatwanie fabuły sprawiają, że czułam się momentami przytłoczona. Zabrakło mi również bardziej rzetelnej redakcji i korekty tekstu. Całość to jednak interesujący obraz- głównie mrocznej strony nauki.

"Deluzja"- 3 część serii z Weinerem, ekspertem od dewiacji seksualnych. W trakcie turnusu terapeutycznego, którego uczestnikami są osoby dotknięte różnymi rodzajami dewiacji, Weiner traci kontakt z rzeczywistością, kontrolę nad sobą i swoimi urojeniami. Kiedy odzyskuje świadomość- wcale nie jest lepiej. Ból fizyczny nie odpuszcza. Brak możliwości odróżnienia prawdy od...

Kudowa Zdrój. Witek Weiner budzi się z koszmarnego snu. Wspomnienie bezwładnego ciała Sary w jego ramionach nie daje mu spokoju. Daty kalendarza wskazują, że nie pamięta kilku ostatnich dni.
Czy martwe ciało jego przyjaciółki to tylko narkotyczna wizja, czy to stało się naprawdę?
Weiner szybko orientuje się, że po sygnowanym jego nazwiskiem turnusie terapeutycznym, poświęconym dewiacjom seksualnym, nie pozostał nawet ślad.
Nikt też nie słyszał o Sarze Wodan. Jedyną osobą, która może pomóc mu rozwikłać zagadkę, jest Helga Sawicka, emerytowana policjantka.
Wkrótce staje się jasne, że ofiar jest więcej.
Książka podzielona jest na 5 części, a każda z nich zaczyna się od krótkiej charakterystyki poszczególnych bohaterów. A właściwie to opis ich dewiacji i wygląda jak zgłoszenie do udziału w terapii. Jako kompletny laik w temacie, nie miałam pojęcia, że jest tych dewiacji tyle; a pewnie jest dużo więcej, ale jakoś nie czuję potrzeby zagłębiać się aż tak 😅 Autor swobodnie operuje terminami medycznymi i naukowymi i widać, że solidnie przygotował się do napisania tej powieści. I jeszcze samo słowo "deluzja", stanowiące tytuł niniejszej książki. Deluzja to stan, w którym rzeczywistość miesza się z fikcją. Niemożność odróżnienia jednego od drugiego. Pod tym względem historia trochę przypomina mi niedawno czytaną "Konwersję" Piotra Rogoży, która traktuje o projektowaniu ludziom nowej tożsamości i wspomnień i kontrolowaniu ich życia przez "projektanta". Główny bohater "Deluzji" - Witek- podstępem został wciągnięty w brudną rozgrywkę, której tłem była nauka. Pewien szalony naukowiec prowadzi swoją wendettę i nie przebiera w środkach, a Witek stał się ofiarą. Ale czy do końca tak właśnie było? Witajcie w świecie psychiatrii i psychologii. Witajcie w świecie deluzji, gdzie nic nie jest takie, jak się wydaje. Tu akcja meandruje niczym górski potok; raz szemrze spokojnie, by zaraz spaść kaskadą z wysokości i pozbawić tchu. Rojny to mistrz zakończenia w zakończeniu, jak się okazuje. Kiedy myślałam, że wszystko już wiem, nastąpił kolejny zwrot i jeszcze jeden, aż zostałam z otwartą buzią i kilkoma pytaniami 😅 Na pewno pozostawił sobie furtkę do kontynuacji. Tę książkę można czytać, nie znając wcześniejszych choć główni bohaterowie ci sami. I choć było tu kilka literówek, wiele anglojęzycznych wtrętów i ich spolszczeń, to powieść czytało się szybko i z zainteresowaniem. Polecam 😊
Ocena: 7/10

Kudowa Zdrój. Witek Weiner budzi się z koszmarnego snu. Wspomnienie bezwładnego ciała Sary w jego ramionach nie daje mu spokoju. Daty kalendarza wskazują, że nie pamięta kilku ostatnich dni.
Czy martwe ciało jego przyjaciółki to tylko narkotyczna wizja, czy to stało się naprawdę?
Weiner szybko orientuje się, że po sygnowanym jego nazwiskiem turnusie terapeutycznym,...

„- Gdybyśmy mieli pokorę, nigdy nie zaszlibyśmy tak daleko…
- …I nigdy nie upadlibyśmy tak nisko (...) ”.

Jak to mówią: „What happens in Las Vegas, stays in Las Vegas”.
Witek Weiner – kontrowersyjny ekspert od dewiacji seksualnych, doktor nauk prawnych w Katedrze Kryminalistyki Uniwersytetu Śląskiego – odnalazł swoje Las Vegas w Kudowie-Zdroju:). Pewnego dnia obudził się w obcym miejscu i z dziurą w pamięci. Oj cokolwiek się tam działo, było grubo.. Z szybkich obliczeń wyszło mu, że nie pamięta ostatnich kilku dni.. W końcu coś tam sobie przypomina, że przybył w Góry Stołowe jako mentor na turnus terapeutyczny, którego uczestnicy – cztery osoby pragnące poddać się terapii awersyjnej i wyleczyć się z dewiacji seksualnych – stanowiły nieprzeciętny dream team. Witek nie pamięta kiedy urwał mu się film. Ma flashbacki, chaotyczne przebłyski, próbuje połączyć obrazy.. Z marnym skutkiem. Odtworzenie chronologii zdarzeń zdaje się być nie lada wyzwaniem Jednym co pamięta jest mgliste wspomnienie bezwładnego ciała przyjaciółki, Sary, w jego ramionach. Kobiety, której przecież nie mógł spotkać w tym miejscu i w tym czasie.. Obezwładniający niepokój i złowrogie strzępy wspomnień, nie przeszkadzają mu jednak ruszyć głową i zacząć działać.. Ktoś tu zaserwował mu zakrzywioną na własne potrzeby rzeczywistość. Ktoś sprawił, że stracił zaufanie do swoich wspomnień..

„Lew-Starowicz polskiej kryminalistyki”, „agent specjalnej troski”:),niby obojętny, przytłumiony wydarzeniami, jakby zamknięty w klaustrofobicznym kokonie ciszy zwiastującej spektakularną burzę z piorunami, chyba na starość zbyt wrażliwy na kobiece wdzięki:) – w końcu uświadamia sobie, że może rzeczywiście cierpi na „syndrom niepilnowanego dziecka” i że może jednak nie jest „rycerzykiem wymachującym szabelką, tylko mózgiem” i pora tego mózgu w końcu użyć..

A co, jeśli wszystko, co go spotkało to tylko i aż – deluzja, rewers rzeczywistości?

„Deluzja” to książka o sile manipulacji, ciemnej stronie świata nauki wypełnionej brudną polityką, gierkami i wyrachowaniem. O życiu w otoczeniu wrogów. O destrukcyjnym przekonaniu o słuszności wyłącznie swoich poglądów. Braku tolerancji i sile nienawiści. I w końcu o cenie prawdy, która potrafi być bardzo wysoka..
Świetnie skonstruowana fabuła, nieoczekiwanie zwroty akcji i charyzmatyczny bohater – to podstawy sukcesu tego świetnego kryminału.

„Parafil”, „Zwrotnik”, a teraz „Deluzja” – sztos. Autor w ostatnim zdaniu straszy i obiecuje ciąg dalszy.. Nie mogę się już doczekać.

Polecam.

„- Gdybyśmy mieli pokorę, nigdy nie zaszlibyśmy tak daleko…
- …I nigdy nie upadlibyśmy tak nisko (...) ”.

Jak to mówią: „What happens in Las Vegas, stays in Las Vegas”.
Witek Weiner – kontrowersyjny ekspert od dewiacji seksualnych, doktor nauk prawnych w Katedrze Kryminalistyki Uniwersytetu Śląskiego – odnalazł swoje Las Vegas w Kudowie-Zdroju:). Pewnego dnia obudził się w...

"Lubił kolekcjonować ludzi, przy okazji miał do nich szczęście. Podobno szczęście sprzyjało lepszym, on był innego zdania: na szczęście trzeba było zapracować."

Kudowa Zdrój. Witek Weiner budzi się z koszmarnego snu. Wspomnienie bezwładnego ciała Sary w jego ramionach nie daje mu spokoju. Daty kalendarza wskazują, że nie pamięta kilku ostatnich dni. Czy martwe ciało jego przyjaciółki to tylko narkotyczna wizja, czy to stało się naprawdę? Weiner szybko orientuje się, że po sygnowanym jego nazwiskiem turnusie terapeutycznym, poświęconym dewiacjom seksualnym, nie pozostał nawet ślad. Nikt też nie słyszał o Sarze Wodan. Jedyną osobą, która może pomóc mu rozwikłać zagadkę, jest Helga Sawicka, emerytowana policjantka. Wkrótce staje się jasne, że ofiar jest więcej.

Trzeci tom serii o Witku Weinerze przynosi nowe historie. Tym razem na serio wkurzam się na tego bohatera za jego błędne decyzje i brak konsekwencji. On po prostu nie wie, gdzie jest i co się stało.. I wchodzimy razem z nim w jego postnarkotyczny świat próbując rozwikłać zagadkę kryminalną (co nie jest proste, bo rzeczywistość miesza się z wymysłami umysłu).

Tak, mamy tu dużo medycznego nazewnictwa, ale to już chyba jest znakiem rozpoznawczym autora.
I tak, widać, że autor zrobił spory research przygotowując się do tej serii.
Historia jest wiarygodna i do końca nie wiadomo, co się naprawdę stało i kto za tym wszystkim stoi.
I można czytać ten tom nie znając poprzednich, chociaż pełnię obrazu mamy znając pierwsze dwie części.
Niestety jest tutaj bardzo dużo błędów logicznych (mylenie imion postaci) czy gramatycznych, ale winą obarczyłabym tu zapewne wydawnictwo za brak korekty..
Według mnie autor jest zdecydowanie warty uwagi i wszystkie trzy tomy pod względem merytorycznym są dopracowane i po prostu się je chłonie.

"Lubił kolekcjonować ludzi, przy okazji miał do nich szczęście. Podobno szczęście sprzyjało lepszym, on był innego zdania: na szczęście trzeba było zapracować."

Kudowa Zdrój. Witek Weiner budzi się z koszmarnego snu. Wspomnienie bezwładnego ciała Sary w jego ramionach nie daje mu spokoju. Daty kalendarza wskazują, że nie pamięta kilku ostatnich dni. Czy martwe ciało jego...