Bardzo ciekawa książka, z której można dowiedzieć się wiele o mentalności współczesnych Rosjan. Autor przedstawia swoje poglądy w bardzo bezpośredni sposób, popierając je opisami doświadczeń z dyplomatycznego pobytu w Moskwie.

Bardzo ciekawa książka, z której można dowiedzieć się wiele o mentalności współczesnych Rosjan. Autor przedstawia swoje poglądy w bardzo bezpośredni sposób, popierając je opisami doświadczeń z dyplomatycznego pobytu w Moskwie.

Książka stanowi w głównej mierze opis wydarzeń mających miejsce podczas sprawowania różnorakich funkcji przez autora w polskiej ambasadzie w Moskwie. Stara się on ukazać nam ducha społeczeństwa rosyjskiego, jego spojrzenie od spraw politycznych do prozaicznych, życiowych, które kształtują jego ogólne postrzeganie siebie i rzeczywistości. Nie brak krytycznego stanowiska wobec pracy polskich dyplomatów na odcinku wschodnim. Jednak dla mnie perełką było bodaj ostatnie 20-30 stron, a mianowicie streszczenie w pigułce polityki światowej i polskiej przez ostatnie 20 lat, porażki i zwycięstwa taktyczne wybranych państw. I to jest właśnie esencja polityki - brudna, zagmatwana, twarda, wbrew słynnemu cytatowi z piosenki "wszyscy ludzie będą braćmi".

Książka stanowi w głównej mierze opis wydarzeń mających miejsce podczas sprawowania różnorakich funkcji przez autora w polskiej ambasadzie w Moskwie. Stara się on ukazać nam ducha społeczeństwa rosyjskiego, jego spojrzenie od spraw politycznych do prozaicznych, życiowych, które kształtują jego ogólne postrzeganie siebie i rzeczywistości. Nie brak krytycznego stanowiska...

Zacząłem lekturę zaraz po zakończeniu "Watahy Putina", również (współ)autorstwa Witolda Jurasza. Zestawiając obie książki razem odniosłem wrażenie, że Wataha jest bardziej napakowana informacjami. Demony za to odebrałem jako opowieść osoby, która w Rosji spędziła wystarczająco dużo czasu by zrozumieć jej klimat. Opowieść ta zawiera bardzo wiele anegdot, ale nie można jej odmówić również merytoryki. Mi taki sposób narracji bardzo odpowiadał. Momentami bywa zabawnie, ale wydźwięk całości zabawny z pewnością nie jest. W zasadzie jeśli nasza dyplomacja funkcjonuje tak jak opisuje ją Jurasz, to śmiać można się tylko przez łzy. Zwłaszcza kiedy już z okładki dowiadujemy się, że zło za wschodnią granicą może być co najwyżej chwilowo uśpione.

Zacząłem lekturę zaraz po zakończeniu "Watahy Putina", również (współ)autorstwa Witolda Jurasza. Zestawiając obie książki razem odniosłem wrażenie, że Wataha jest bardziej napakowana informacjami. Demony za to odebrałem jako opowieść osoby, która w Rosji spędziła wystarczająco dużo czasu by zrozumieć jej klimat. Opowieść ta zawiera bardzo wiele anegdot, ale nie można jej...

Unikatowa pozycja o mentalności Rosjan, ponieważ opisuje sposób życia rosyjskich elit. Autor miał dostęp do najważniejszych i najbogatszych, co jest meritum tej książki. Uważam, że pozycja dużo wniesie nawet dla czytelników badających Rosję od lat. Bardzo inteligentne spojrzenie na rosyjską rzeczywistość bez politycznego prania mózgu.

Unikatowa pozycja o mentalności Rosjan, ponieważ opisuje sposób życia rosyjskich elit. Autor miał dostęp do najważniejszych i najbogatszych, co jest meritum tej książki. Uważam, że pozycja dużo wniesie nawet dla czytelników badających Rosję od lat. Bardzo inteligentne spojrzenie na rosyjską rzeczywistość bez politycznego prania mózgu.

Spod warstwy anegdot, dykteryjek, ciekawostek wyłania się obraz Rosji nacjonalistycznej, przekonanej o swojej wyższości kulturalnej, politycznej i militarnej; dwulicowej i pelnej nienawisci wobec każdego, kto wyraża przeciwne niz ona zdanie. Poza tym jest tu obraz narodu umęczonego, pozbawionego woli do zmiany systemu, doskonalącego w sobie umiejętność dostosowania się do danej władzy.

Po tym anegdotyczno - gawędziarskim obrazie Rosji z początków XXI wieku następnie autor przechodzi do opisu i oceny polityki zagranicznej i jej źródeł, metod. Wskazuje na zakulisowych działania rosyjskiej dyplomacji, by zakończyć krytyką polityki zagranicznej Polski ostatniego ćwierćwiecza.
Książka potwierdzą wiele tez na temat Rosji, które dziś wydają się być oczywiste, a 10-20 lat temu traktowane były jako kuriozum.

Ciekawy wstęp do rozszerzenia wiedzy na temat współczesnej Rosji, zwłaszcza dla osób, które wcześniej nie interesowały się głębiej ta tematyką.

Spod warstwy anegdot, dykteryjek, ciekawostek wyłania się obraz Rosji nacjonalistycznej, przekonanej o swojej wyższości kulturalnej, politycznej i militarnej; dwulicowej i pelnej nienawisci wobec każdego, kto wyraża przeciwne niz ona zdanie. Poza tym jest tu obraz narodu umęczonego, pozbawionego woli do zmiany systemu, doskonalącego w sobie umiejętność dostosowania się do...

W lekkiej formie duża dawka zdrowego realizmu wobec Rosji, słuszna krytyka polskich elit i polskiej polityki zagranicznej, ciekawe anegdoty z życia dyplomatycznego i obserwacje rosyjskiej rzeczywistości aktualnej i minionej (sowieckiej). Pogłębionej, trafnej zresztą, analizy nie za wiele. Demonów brak.

W lekkiej formie duża dawka zdrowego realizmu wobec Rosji, słuszna krytyka polskich elit i polskiej polityki zagranicznej, ciekawe anegdoty z życia dyplomatycznego i obserwacje rosyjskiej rzeczywistości aktualnej i minionej (sowieckiej). Pogłębionej, trafnej zresztą, analizy nie za wiele. Demonów brak.

Mam trochę poczucie straconego potencjału. Spekulując - książka została wydana za szybko ze względu na kolejny etap wojny kacapów z Ukraińcami jako potencjalnie "chwytliwy" temat. Trochę szkoda że człowiek z tak ogromną wiedzą i "lekkim" piórem musiał się spieszyć.

Mam trochę poczucie straconego potencjału. Spekulując - książka została wydana za szybko ze względu na kolejny etap wojny kacapów z Ukraińcami jako potencjalnie "chwytliwy" temat. Trochę szkoda że człowiek z tak ogromną wiedzą i "lekkim" piórem musiał się spieszyć.

7,5

7,5

Spodziewałem się po tej książce zupełnie czego innego, a mamy tu spory bałagan. Trochę wspomnień i anegdot z czasów pracy w Moskwie, trochę obserwacji dotyczących rosyjskich, a w zasadzie moskiewskich elit, a najmniej tego co zapowiadał tytuł książki czyli "demonów". Można ale nie trzeba.

Spodziewałem się po tej książce zupełnie czego innego, a mamy tu spory bałagan. Trochę wspomnień i anegdot z czasów pracy w Moskwie, trochę obserwacji dotyczących rosyjskich, a w zasadzie moskiewskich elit, a najmniej tego co zapowiadał tytuł książki czyli "demonów". Można ale nie trzeba.

niewiele wnosi. bardzo wtórna

niewiele wnosi. bardzo wtórna