The Death of Ivan Ilyich
- Kategoria:
- klasyka
- Wydawnictwo:
- Penguin Random House
- Data wydania:
- 1981-03-01
- Data 1. wyd. pol.:
- 1981-03-01
- Język:
- polski
- Tagi:
- death
Hailed as one of the world’s supreme masterpieces on the subject of death and dying, The Death of Ivan Ilyich is the story of a worldly careerist, a high court judge who has never given the inevitability of his death so much as a passing thought. But one day death announces itself to him, and to his shocked surprise he is brought face to face with his own mortality. How, Tolstoy asks, does an unreflective man confront his one and only moment of truth?
This short novel was the artistic culmination of a profound spiritual crisis in Tolstoy’s life, a nine-year period following the publication of Anna Karenina during which he wrote not a word of fiction. A thoroughly absorbing and, at times, terrifying glimpse into the abyss of death, it is also a strong testament to the possibility of finding spiritual salvation.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 1 233
- 1 112
- 67
- 32
- 29
- 16
- 15
- 15
- 14
- 14
OPINIE i DYSKUSJE
Lew Tołstoj wielkim pisarzem był. Od tego trzeba zacząć, ale czy każde jego dzieło jest wiwisekcją psychiki ludzkie i pokazujące ogrom emocji człowieka. Według mnie, nie. Iwan żył, Iwan miał ambicje piąć się w górę zawodowo. Iwan zachorował, a jak zachorował to zaczął kontemplować swoje życie. Iwan, jak my wszyscy na końcu, umarł. Może nie jestem na tyle światły i oczytany by docenić kunszt pisarza, ale męczyłem się trochę z tą krótką książką.
Lew Tołstoj wielkim pisarzem był. Od tego trzeba zacząć, ale czy każde jego dzieło jest wiwisekcją psychiki ludzkie i pokazujące ogrom emocji człowieka. Według mnie, nie. Iwan żył, Iwan miał ambicje piąć się w górę zawodowo. Iwan zachorował, a jak zachorował to zaczął kontemplować swoje życie. Iwan, jak my wszyscy na końcu, umarł. Może nie jestem na tyle światły i oczytany...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toAleż perełka, ależ strzał między oczy. Tym przyjemniejszy, że otrzymany w chwili gdy tracił człowiek trochę serce do słowa pisanego, w szczególności tego spod znaku beletrystyki. Rosjan można nie lubić ale trzeba przyznać, że o ich Literaturze nie sposób pisać z małej litery, przynajmniej o tej pisanej przez najznamienitszych przedstawicieli gatunku. Ileż na tych nędznych stu stronach zmieściło się geniuszu obserwacyjnego, ileż znajomości ludzkiej psychiki, natury. Jak kwieciście, plastycznie, zajmująco autor potrafił przelać to na papier. To hipnotyzowało, to dawało do myślenia, to zostawiło człowieka z niejedną refleksją. Szanowni oto Literatura! Napisać, że polecam to nic nie napisać. Po prostu mus przeczytać!
Ależ perełka, ależ strzał między oczy. Tym przyjemniejszy, że otrzymany w chwili gdy tracił człowiek trochę serce do słowa pisanego, w szczególności tego spod znaku beletrystyki. Rosjan można nie lubić ale trzeba przyznać, że o ich Literaturze nie sposób pisać z małej litery, przynajmniej o tej pisanej przez najznamienitszych przedstawicieli gatunku. Ileż na tych nędznych...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toW obliczu śmierci zmienia się wszystko. A bez śmierci nie ma człowieka; stałym elementem każdego ludzkiego życia jest śmierć.
W obliczu śmierci zmienia się wszystko. A bez śmierci nie ma człowieka; stałym elementem każdego ludzkiego życia jest śmierć.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toBardzo zbliżone przemyślenia jak w "Spowiedzi" tylko tu uplatane jest w fabułę i motyw umierania, ostatnich dni życia. Przerażający realizm. Człowiek leży, nie śpi nocami i myśli, o całym swoim dotychczasowym życiu. Ma straszne bóle, dogorywa w cierpieniu. I za Chiny nie potrafi znaleźć przyczyny, przez którą musi się tak męczyć. Rozlicza swoje życie, i w zasadzie nie znajduje, co mógłby zmienić. To naprawdę wstrząsającą lektura, która daje pewne katharsis dla ludzi zmagających się ze śmiercią. Ta przecież dotyczy każdego, po bliskich, przyjdzie na nas.
Bardzo zbliżone przemyślenia jak w "Spowiedzi" tylko tu uplatane jest w fabułę i motyw umierania, ostatnich dni życia. Przerażający realizm. Człowiek leży, nie śpi nocami i myśli, o całym swoim dotychczasowym życiu. Ma straszne bóle, dogorywa w cierpieniu. I za Chiny nie potrafi znaleźć przyczyny, przez którą musi się tak męczyć. Rozlicza swoje życie, i w zasadzie nie...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toJest coś bardzo osobliwego w literaturze rosyjskiej... może to, że tak dokładnie potrafi oddać zawiłości ludzkiej psychiki? Że sięga w głąb duszy i obnaża najbardziej skrywane z ludzkich emocji? Bardzo ujęło mnie to kiedyś u Dostojewskiego, a teraz także w tym krótkim opowiadaniu Tołstoja.
"Śmierć Iwana Iljicza" bardzo prostym językiem ukazuje najpierw życie, a następnie chorobę i śmierć tytułowego bohatera. Jak przez lupę obserwujemy jego zachowanie, relacje z innymi ludźmi i kłamstewka, którymi się karmi; samotność w chorobie, zawiść względem innych, frustrację z powodu bezsilności lekarzy, refleksje na temat minionego życia i konsekwencje podjętych decyzji.
Towarzyszenie Iwanowi Iljiczowi w chorobie i umieraniu mnie także skłoniło do refleksji na temat tego, kto zostałby przy mnie w tak trudnych chwilach, i czego ja żałowałabym w obliczu śmierci. Ta gorzko-słodka historia z pięknym zakończeniem na długo zostanie w mojej pamięci.
Jest coś bardzo osobliwego w literaturze rosyjskiej... może to, że tak dokładnie potrafi oddać zawiłości ludzkiej psychiki? Że sięga w głąb duszy i obnaża najbardziej skrywane z ludzkich emocji? Bardzo ujęło mnie to kiedyś u Dostojewskiego, a teraz także w tym krótkim opowiadaniu Tołstoja.
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo to"Śmierć Iwana Iljicza" bardzo prostym językiem ukazuje najpierw życie, a następnie...
Realistyczne i dojrzałe przedstawienie umierania. Główny bohater, rzeczony Iwan Iljicz, podsumowuje swoje życie i widzi kto z ludzi, którymi się otaczał, prawdziwie go kochał. Jeśli chodzi o moc przekazu dla wielu depresyjnego opowiadanie można przyrównywać do opasłych powieści, na przykład tych Dostojewskiego.
Realistyczne i dojrzałe przedstawienie umierania. Główny bohater, rzeczony Iwan Iljicz, podsumowuje swoje życie i widzi kto z ludzi, którymi się otaczał, prawdziwie go kochał. Jeśli chodzi o moc przekazu dla wielu depresyjnego opowiadanie można przyrównywać do opasłych powieści, na przykład tych Dostojewskiego.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toNiestety za mały mam warsztat aby mądrze zdefiniować co tak mnie fascynuje w dziełach Tołstoja, Dostojewskiego czy Gogola, które dotychczas popełniłem. Ale niech bedzie, że to ten surowy klimat w jakim dzieją sie wydarzenia wszelakie na styku ciała i ducha bohaterów. Język prawie jak zero-jedynkowy kod maszynowy operuje na najniższych rejestrach ludzkiego jestestwa, którego trafność oraz bezpośredniość jest zwyczajnie poruszająca.
W trakcie odprowadzania Iwana do jego ostatniego przystanku wiele razy przeiwjały mi się obrazy ks. Kaczkowskiego. Którego droga prowadziła w tym samym kierunku jednak jakże była inna. Zdaje się, że spore znaczenie ma tu różnica w świadomości medycznej ta bezsilność, na którą był skazany Iwan dodaje nam dodatkowa warstwę, autor wyraźnie to sygnalizował ale z oczywistych względów nie ma tej perspektywy jak my w XXI wieku.
Niestety za mały mam warsztat aby mądrze zdefiniować co tak mnie fascynuje w dziełach Tołstoja, Dostojewskiego czy Gogola, które dotychczas popełniłem. Ale niech bedzie, że to ten surowy klimat w jakim dzieją sie wydarzenia wszelakie na styku ciała i ducha bohaterów. Język prawie jak zero-jedynkowy kod maszynowy operuje na najniższych rejestrach ludzkiego jestestwa,...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toLew Tołstoj ze swoimi ponadczasowymi dziełami wszedł do kanonu literatury. Rosyjski pisarz popełniał również opowiadania i ta pozycja jest właśnie krótką formą.
Tytułowy bohater jest człowiekiem, którego nagle dotknęła choroba, w konsekwencji której zmarł. Na kartki tej książki Tołstoj przelał rozterki głównego bohatera, jego fizyczne i psychiczne cierpienie, jest tu trochę metafizycznych wątków, czy też filozoficznych.
Całość podana w dość lekkiej i przystępnej formie. Jednakże w mojej ocenie nie jest to arcydzieło.
Lew Tołstoj ze swoimi ponadczasowymi dziełami wszedł do kanonu literatury. Rosyjski pisarz popełniał również opowiadania i ta pozycja jest właśnie krótką formą.
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toTytułowy bohater jest człowiekiem, którego nagle dotknęła choroba, w konsekwencji której zmarł. Na kartki tej książki Tołstoj przelał rozterki głównego bohatera, jego fizyczne i psychiczne cierpienie, jest tu trochę...
Krótkie opowiadanie w którym gł. bohater zmaga się ze śmiercią. Jak to w rosyjskiej literaturze, zaglądamy poprzez pisarza w duszę, próbując się dowiedzieć za co przyszła, śmierć... by wreszcie ją zaakceptować i odejść z ulgą.
Krótkie opowiadanie w którym gł. bohater zmaga się ze śmiercią. Jak to w rosyjskiej literaturze, zaglądamy poprzez pisarza w duszę, próbując się dowiedzieć za co przyszła, śmierć... by wreszcie ją zaakceptować i odejść z ulgą.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toPoczątkowo to opowiadanie bardzo mi się podobała, jak to z rosyjską proza przedrewolucyjną. Jednak po 3/4 treści historia umierającego rosyjskiego prawnika wydała mi się trochę napuszona.
Początkowo to opowiadanie bardzo mi się podobała, jak to z rosyjską proza przedrewolucyjną. Jednak po 3/4 treści historia umierającego rosyjskiego prawnika wydała mi się trochę napuszona.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to