Piękno w słowach, obrazach, które tworzy poeta. Obrazy bardzo wyraźne, ostre są przeciwieństwem słów. Poeta nie doceniony. A nawet odrzucony przez środowisko poetów. Nie mogli mu wybaczyć, że był też profesorem medycyny i nie uczestniczył w opozycji poetyckiej w PRL.
Wspaniała grafika Małgorzaty Spychalskiej.

Piękno w słowach, obrazach, które tworzy poeta. Obrazy bardzo wyraźne, ostre są przeciwieństwem słów. Poeta nie doceniony. A nawet odrzucony przez środowisko poetów. Nie mogli mu wybaczyć, że był też profesorem medycyny i nie uczestniczył w opozycji poetyckiej w PRL.
Wspaniała grafika Małgorzaty Spychalskiej.

To już kolejny tom, w którym poeta sporo wspomina o cielakach, jako iż sama darzę te zwierzęta sympatią, z automatu wzrasta moja aprobata dla wierszy. O ile w poprzednim tomie były bardziej niewinne, tutaj cielaczki występują w charakterze zwierzęco-mięsnym, do namysłu. Potem w podobnej roli występują szczury, podoba mi się ten dualizm w ukazywaniu zwierząt przez poetę.
Podoba mi się dbałość o anatomię człowieka i pewną plastyczność w tym ujęciu, piękno i brutalizm zestawione naprzemiennie, w całym w zasadzie tomie.
Okładka bardzo dopasowana do zawartości, bowiem w środku sporo nawiązań do znanych rzeźb, jest tak egalitarnie.

To już kolejny tom, w którym poeta sporo wspomina o cielakach, jako iż sama darzę te zwierzęta sympatią, z automatu wzrasta moja aprobata dla wierszy. O ile w poprzednim tomie były bardziej niewinne, tutaj cielaczki występują w charakterze zwierzęco-mięsnym, do namysłu. Potem w podobnej roli występują szczury, podoba mi się ten dualizm w ukazywaniu zwierząt przez...