Kolejna świetna książka Rovellego, przybliżająca tajniki mechaniki kwantowej. To, że ta praca zawiera zbyt wiele "wypełniaczy" nie związanych ściśle z tematem przewodnim, może być uznana rzeczywiście za jej wadę. Ale możliwość zapoznania się z tymże tematem przewodnim - czyli relacyjną interpretacją mechaniki kwantowej - rekompensuje w pełni te niedogodności. A to dlatego, że talent popularyzatorski Rovellego do przedstawiania w przystępny sposób złożonych zagadnień z obszaru fizyki jest nieoceniony.
Interpretacja relacyjna jest bardzo ciekawa i intuicyjnie (dla mnie w każdym razie) akceptowalna i dająca doskonałą pożywkę dla umysłu. Konotacje filozoficzne są tutaj nieuniknione i nie może to być zarzutem dla rozważań autora. Istota omawianych zagadnień z samej swej natury łączy fizykę i filozofię. A wnioski wynikające z zastosowania relacyjnej interpretacji mechaniki kwantowej mają jak najbardziej charakter natury filozoficznej. Odnoszą się bowiem do funkcjonowania w fizycznej rzeczywistości także materii ożywionej. W tym nas samych wraz z fenomenologicznymi aspektami naszego umysłu.
Polecam zwłaszcza miłośnikom zgłębiania istoty rzeczywistości w oparciu nie tylko o "twardą" fizykę współczesnych odkryć, ale także zwolennikom łączenia tych odkryć z dorobkiem ludzkiej myśli filozoficznej i duchowej.

Kolejna świetna książka Rovellego, przybliżająca tajniki mechaniki kwantowej. To, że ta praca zawiera zbyt wiele "wypełniaczy" nie związanych ściśle z tematem przewodnim, może być uznana rzeczywiście za jej wadę. Ale możliwość zapoznania się z tymże tematem przewodnim - czyli relacyjną interpretacją mechaniki kwantowej - rekompensuje w pełni te niedogodności. A to dlatego,...

„Właśnie takie jest znaczenie przełomowego pomysłu Heisenberga – pytanie o orbitę elektronu, który z niczym nie oddziałuje, nie ma sensu. Taki elektron nie znajduje się na żadnej określnej orbicie, ponieważ jego własności fizyczne sprowadzają się do tego, jak wpływa na inne obiekty, na przykład światło, które wysyła, gdy oddziałuje. Jeśli elektron nie oddziałuje, to nie ma własności.”

Carlo Rovelli, fizyk teoretyczny, jeden z czołowych przedstawicieli kandydatki na teorię wszystkiego – pętlowej grawitacji kwantowej, a także autor licznych książek popularnonaukowych, napisał esej historyczno-filozoficzny pt. „Helgoland. Sens kwantowej rewolucji”. Tytułowy Helgoland to wyspa położona na Morzu Północnym 70 km od niemieckiego wybrzeża, na której Werner Heisenberg, fizyk, noblista i twórca zasady nieoznaczoności, odkrył mechanikę kwantową w wersji macierzowej.

Praca Rovellego skupia się przede wszystkim na wprowadzeniu w jego własną propozycję pojmowania zachowania świata atomowego, czyli w tzw. relacyjną interpretację mechaniki kwantowej. Mamy zatem krótkie omówienie niektórych zasad fizyki kwantowej w 1 rozdziale oraz zwięzły opis 4 najbardziej znanych interpretacji teorii kwantowej (kopenhaskiej, wielu światów, ukrytych zmiennych oraz fizycznej redukcji funkcji falowej) w następnym. Pozostałe 5 rozdziałów stanowi już filozoficzno-fizyczna analiza interpretacji relacyjnej i niektórych tematów pobocznych, np. dosyć duży fragment poświęcony został problemowi świadomości.

Koncepcja mikroświata opartego na relacjach, a więc ukazywaniu się cech fizycznych jakiegoś obiektu jedynie poprzez oddziaływanie z innym, stanowi bardzo ciekawą alternatywę dla kopenhaskiej mechaniki kwantowej. Założenia tejże interpretacji można streścić fragmentem z książki:

„Najważniejsza idea jest prosta: nie możemy oddzielić własności obiektu od ciał, które z nimi oddziałują, bo jego własności mogą się przejawić tylko w wyniki takich oddziaływań. W ostatecznym rozrachunku wszystkie własności obiektu (zmienne) przejawiają się i istnieją jedynie w odniesieniu do innych obiektów.

Ten najważniejszy aspekt fizyki kwantowej nazywa się fachowo „kontekstowością”. Obiekty istnieją zawsze w jakimś kontekście.

Odizolowany obiekt, rozważany oddzielnie, w oderwaniu od jakichkolwiek oddziaływań, nie przybywa w żadnym określonym stanie. Możemy mu najwyżej przypisać pewną probabilistyczną skłonność do ujawnienia się w taki czy inny sposób. […]”

Relacyjna mechanika kwantowa pozwala pozbyć się niektórych trudności pozostałych interpretacji, jak choćby problemu obserwatora, kwestii fizyczności fali prawdopodobieństwa, wielu światów czy tajemniczych zmiennych. Tym niemniej, podobnie jak inne, nie posiada silnego argumenty, który mógłby przemawiać na jej korzyść.

Książka Carlo Rovellego to dosyć trudna i miejscami frustrująca pozycja popularnonaukowa. Głównie dlatego, że mało w niej opisów samych zjawisk kwantowych, a dużo pisania o płynących z nich konsekwencjach filozoficznych. Do tego głęboka analiza sporu Lenina z Bogdanowem moim zdaniem niewiele wnosi do głównego wątku lektury. Gdyby autor skupił się więcej na fizyce i cechach relacyjnej interpretacji mechaniki kwantowej zamiast na szukaniu motywów filozoficznych powstania własnej idei to zdecydowanie moja ocena byłaby wyższa. 6/10 – można przeczytać, ale nie polecam.

„Właśnie takie jest znaczenie przełomowego pomysłu Heisenberga – pytanie o orbitę elektronu, który z niczym nie oddziałuje, nie ma sensu. Taki elektron nie znajduje się na żadnej określnej orbicie, ponieważ jego własności fizyczne sprowadzają się do tego, jak wpływa na inne obiekty, na przykład światło, które wysyła, gdy oddziałuje. Jeśli elektron nie oddziałuje, to nie ma...

Chyba "najlżejsza" książka o fizyce kwantowej jaką miałem okazję przeczytać. Niestety im bliżej końca tym mniej interesujące są objaśnienia autora dotyczące poszczególnych zjawisk oraz paradoksów wynikających z zastosowania fizyki kwantowej. Sam początek o historii powstania podwalin tej dziedziny nauki są zdecydowanie najlepszym elementem książki, która może stanowić pewien wstęp do zainteresowania się samą fizyką kwantową i jej przyszłością. Samodzielnie jednak już nie bardzo daje sobie radę

Chyba "najlżejsza" książka o fizyce kwantowej jaką miałem okazję przeczytać. Niestety im bliżej końca tym mniej interesujące są objaśnienia autora dotyczące poszczególnych zjawisk oraz paradoksów wynikających z zastosowania fizyki kwantowej. Sam początek o historii powstania podwalin tej dziedziny nauki są zdecydowanie najlepszym elementem książki, która może stanowić...

Czy w obliczu zmian które do postrzegania rzeczywistości wprowadza mechanika kwantowa możemy jeszcze powiedzieć, że cokolwiek istnieje? Co oznacza, że nasza rzeczywistości na bardzo fundamentalnym poziomie jest relacyjna?

Na te i na wiele innych pytań odpowiada autor w tym niezbyt długim tomie.

Jednocześnie książka nie tłumaczy zagadnień mechaniki kwantowej, jedynie zapoznaje czytelnika z kilkoma najbardziej szokującymi efektami kwantowymi, nie wchodząc w ich aspekt teoretyczny. Nie jest wymagany aparat matematyczny ani podstawy fizyczne, aby zrozumieć przekaz książki.

W związku z powyższym, książka nie powinna być postrzegana jako dzieło z zakresu fizyki, ale raczej z zakresu historii nauki i tego jak wpływa ona na filozofię.

Lektura raczej lekka, niewymagająca znaczącego wysiłku poznawczego.

Czy w obliczu zmian które do postrzegania rzeczywistości wprowadza mechanika kwantowa możemy jeszcze powiedzieć, że cokolwiek istnieje? Co oznacza, że nasza rzeczywistości na bardzo fundamentalnym poziomie jest relacyjna?

Na te i na wiele innych pytań odpowiada autor w tym niezbyt długim tomie.

Jednocześnie książka nie tłumaczy zagadnień mechaniki kwantowej, jedynie...

Helgoland to wyspa, na której Werner Heisenberg odkrył swój sposób postrzegania fizyki kwantowej. Lenin to teoretyk komunizmu (pojawia się w książce). Ta książka to groch z kapustą tak jak ta opinia. Są lepsze.

Helgoland to wyspa, na której Werner Heisenberg odkrył swój sposób postrzegania fizyki kwantowej. Lenin to teoretyk komunizmu (pojawia się w książce). Ta książka to groch z kapustą tak jak ta opinia. Są lepsze.

Początek świetny, ale mniej więcej w połowie książki autor zaczyna pisać o filozofii a nie o fizyce kwantowej. Jeśli ktoś nie lubi takich rozważań to będzie się męczył.

Początek świetny, ale mniej więcej w połowie książki autor zaczyna pisać o filozofii a nie o fizyce kwantowej. Jeśli ktoś nie lubi takich rozważań to będzie się męczył.

Inspirująca, łączenie teoretyka marskizmu A. Bogdanowa z filozofią buddyjska i teorią kwantową jest wielce zaskakujące, ale otwiera niektóre klapki w umyśle.

Inspirująca, łączenie teoretyka marskizmu A. Bogdanowa z filozofią buddyjska i teorią kwantową jest wielce zaskakujące, ale otwiera niektóre klapki w umyśle.

Znakomita. Nie tylko standardowe przedstawienie podstawowych zagadnień mechaniki kwantowej, ale i prezentacja autorskiej interpretacji relacyjnej, na tle innych interpretacji. Zwięzła i jasna.

Znakomita. Nie tylko standardowe przedstawienie podstawowych zagadnień mechaniki kwantowej, ale i prezentacja autorskiej interpretacji relacyjnej, na tle innych interpretacji. Zwięzła i jasna.

Początek książki naprawdę dobry. Niestety im bliżej końca tym ciężej się to czyta. Poczułem wręcz, że książka wymęczyła mnie już od połowy. I tutaj bardzo duży minus. Jest dużo więcej lepszych pozycji jeśli chodzi o tę dziedzinę.

Początek książki naprawdę dobry. Niestety im bliżej końca tym ciężej się to czyta. Poczułem wręcz, że książka wymęczyła mnie już od połowy. I tutaj bardzo duży minus. Jest dużo więcej lepszych pozycji jeśli chodzi o tę dziedzinę.

70/100%

70/100%