Niesamowita, polecam przeczytać także "Helgoland" dla większego zrozumienia niektórych wątków w lekturze. Obie książki mocno wpłynęły na moje postrzeganie świata, na początku byłam nawet lekko przerażona ogromem wiedzy jaki nagle został mi ujawniony. Zgłębianie takich tematów nasuwa mnóstwo refleksji, odkrywamy, że życie jest czymś innym niż nam się wydawało i może być to z początku przytłaczające- ostrzegam wrażliwe osoby, bo tego nie da się już zapomnieć. Ale nauka jest piękna i autor podkreśla w końcowych rozdziałach, że zrozumienie istoty czasu i świata w ogóle nie musi równać się utracie radości z życia czy poczuciu bezsensu. Moim zdaniem potrzebne były tu te wywody filozoficzne, (ktore niektórzy czytelnicy krytykują) ponieważ ułatwiają poukładanie sobie tego wszystkiego w głowie.
Po przeczytaniu mam ochotę wejść bardziej w ten temat i sięgnąć po bardziej zaawansowaną literaturę więc myślę, że spełniła swoje zadanie.

Niesamowita, polecam przeczytać także "Helgoland" dla większego zrozumienia niektórych wątków w lekturze. Obie książki mocno wpłynęły na moje postrzeganie świata, na początku byłam nawet lekko przerażona ogromem wiedzy jaki nagle został mi ujawniony. Zgłębianie takich tematów nasuwa mnóstwo refleksji, odkrywamy, że życie jest czymś innym niż nam się wydawało i może być to z...

„Tajemnica czasu” to popularnonaukowe opracowanie na temat teorii czasu i percepcji tego zjawiska. Przez kolejne rozdziały książki czytelnik przeprowadzany jest przez historię postrzegania czasu w nauce, filozofii i kulturze. Carlo Rovelli przedstawia w niej swoją wizję natury czasu, jako czegoś, co nie jest stałe i jednoznaczne, ale zależy od perspektywy obserwatora.

Pełna recenzja książki dostępna jest na stronie:
https://moznaprzeczytac.pl/tajemnica-czasu-carlo-rovelli/

„Tajemnica czasu” to popularnonaukowe opracowanie na temat teorii czasu i percepcji tego zjawiska. Przez kolejne rozdziały książki czytelnik przeprowadzany jest przez historię postrzegania czasu w nauce, filozofii i kulturze. Carlo Rovelli przedstawia w niej swoją wizję natury czasu, jako czegoś, co nie jest stałe i jednoznaczne, ale zależy od perspektywy...

Przeczytać i zrobić miejsce na półce.

Autor próbował napisać poetycką książkę o czasie. Rzecz karkołomna jeśli idzie o fizykę, bo prędzej czy później trafia się na fluktuacje językowe: wkradają się skomplikowane wzory matematyczne (w przypisach) i trudne pojęcia. W rezultacie wychodzi koktajl z nie do końca komponujacych się składników. Żeby pisać 'dla ludu' nie wystarczą chęci, trzeba mieć też dar (jak Kitty Ferguson czy Michio Kaku). Rzecz komplikują próby wyjaśnień zjawisk, które wprowadzają tylko więcej zawiłości. Przykładowo: w rozdziale 3. w podrozdziale "Teraz nic nie znaczy" autor rozwodzi się nad niemożnością określenia jednoczesności zachodzących zjawisk, ale przecież wszystko zależy od dobranego układu odniesienia (o czym z resztą sam wcześniej wspomina!).

Trudno określić 'target' czyteliczy, bo z jednej strony prostota języka z drugiej mgliste omówienia. Więc znajomość podstaw współczesnej fizyki mile widziana.

Jednak to byłoby za proste: w trzeciej części książka traci naukowy rozpęd i gubi się w filozoficznych meandrach rozważań na życiem, czasem i przemijaniem. Podstawy filozofii mile widziane.

Ale są też plusy dodatnie: Rovelli przypomniał, iż czas jest skwantowany i może się zatrzymać...

PS ...i ten fatalny system przypisów...

Przeczytać i zrobić miejsce na półce.

Autor próbował napisać poetycką książkę o czasie. Rzecz karkołomna jeśli idzie o fizykę, bo prędzej czy później trafia się na fluktuacje językowe: wkradają się skomplikowane wzory matematyczne (w przypisach) i trudne pojęcia. W rezultacie wychodzi koktajl z nie do końca komponujacych się składników. Żeby pisać 'dla ludu' nie wystarczą...

Z książką Carlo Rovelli'ego miałem trudną przeprawę. Albowiem okazało się, że mechanika kwantowa jest jednak ciut trudniejsza, szczególnie przy bliższym poznaniu. Jako książka popularyzatorska TAJEMNICA CZASU spełnia swoje zadanie pod jednym warunkiem, wszelako. Wymaga wiedzy podstawowej na nieco wyższym poziomie. Skończyłem ją czytać jakiś, nomen omen, czas temu, jednakowoż ciągle do niej wracam. I wracał będę. Właściwie to nadal ją czytam. Żeby zrozumieć. Próbować zrozumieć.
Dałem te gwiazdki, w liczbie siedmiu, także dlatego, że taka wymagająca.
No. Polecam. Z zastrzeżeniem jak wyżej. Raczej.

Z książką Carlo Rovelli'ego miałem trudną przeprawę. Albowiem okazało się, że mechanika kwantowa jest jednak ciut trudniejsza, szczególnie przy bliższym poznaniu. Jako książka popularyzatorska TAJEMNICA CZASU spełnia swoje zadanie pod jednym warunkiem, wszelako. Wymaga wiedzy podstawowej na nieco wyższym poziomie. Skończyłem ją czytać jakiś, nomen omen, czas temu,...

Tytuł trochę zdradliwy, bo to nie książka o czasie tylko o entropii. Zresztą wystarczy poszukać jak brzmi tytuł oryginalny.

Tytuł trochę zdradliwy, bo to nie książka o czasie tylko o entropii. Zresztą wystarczy poszukać jak brzmi tytuł oryginalny.

Ciekawa książka popularnonaukowa o czasie a tak właściwie o jego braku. Miejscami troszkę chaotyczna, co zrozumiałe ze względu na tematykę, ale mimo to bardzo dobrze napisana. Godna polecenia osobą interesującym się nauką, czasem, fizyką, sensem egzystencji. W innym wypadku może nie do końca trafić do czytelnika.

Ciekawa książka popularnonaukowa o czasie a tak właściwie o jego braku. Miejscami troszkę chaotyczna, co zrozumiałe ze względu na tematykę, ale mimo to bardzo dobrze napisana. Godna polecenia osobą interesującym się nauką, czasem, fizyką, sensem egzystencji. W innym wypadku może nie do końca trafić do czytelnika.

Ciekawa pozycja dla zainteresowanych zagadnieniem "Czasu". Autor stara się uświadomić czytelnikowi jakie naukowe postępy poczyniliśmy od momentu Teorii względności Einsteina (to już ponad 100 lat!!!). Książka ogólnie przystępna i zrozumiała, ciekawie prowadzi nas przez kolejne zagadnienia i warstwy czasu, jedynie końcowe rozdziały o teoriach kwantowych "ciężkie w odbiorze". Plus za kilka ciekawych przykładów.

Poziom do przetrawienia dla ciekawskich astrofizyków bez specjalistycznego wykształcenia, do których sam się zaliczam ;-)

Ciekawa pozycja dla zainteresowanych zagadnieniem "Czasu". Autor stara się uświadomić czytelnikowi jakie naukowe postępy poczyniliśmy od momentu Teorii względności Einsteina (to już ponad 100 lat!!!). Książka ogólnie przystępna i zrozumiała, ciekawie prowadzi nas przez kolejne zagadnienia i warstwy czasu, jedynie końcowe rozdziały o teoriach kwantowych "ciężkie w...

Całkiem ciekawa, choć potem za bardzo odlatuje od fizyki w stronę filozofii. Mimo wszystko czytało się ciekawie.

Całkiem ciekawa, choć potem za bardzo odlatuje od fizyki w stronę filozofii. Mimo wszystko czytało się ciekawie.

Lubię nurkować w tematykę, która może pomóc mi rozwinąć wiedzę o nietypowych zagadnieniach, osobach lub wydarzeniach i kierowany tym impulsem zagłębiłem się w tajemnice czasu. Okres wakacyjny wydawał mi się dobrym… czasem na czytanie o… CZASIE i pierwsze 100 stron zabrało mnie w podróż, która była zaskakująca i przyjemna. Niestety następne 50 było jak zderzenie ze ścianą ☹ Zbyt dużo teoretyzowania, dumania i nawiązywania do innych badaczy czasu osadziło mnie w miejscu i odebrało radość czytania. Mozolne przebrnięcie przez środkową część opłaciło się jednak i książka znowu nabrał rozpędu. Co prawda nie tak wielkiego, jak na początku, ale w pozwalającym na przyjemnie dokończenie stopniu 😊

Czy warto przeczytać książkę Carlo Rovelli’ego? Warto, chociażby po to, żeby uświadomić sobie, że czas, który znamy i którym posługujemy się na co dzień, odmierza tylko nasze, ziemskie sprawy i nie ma zastosowania w innych częściach Wszechświata. Poza naszą planetą czas może płynąć zupełnie inaczej lub może go w ogóle nie być. Dziwne, szczególnie dla kogoś, kto wiecznie jest zależny od czasu i terminów, ale i - jak to było w moim przypadku - uspokajające 😌

Mocna 6 i polecam, jeśli oczywiście macie CZAS ⌚

Lubię nurkować w tematykę, która może pomóc mi rozwinąć wiedzę o nietypowych zagadnieniach, osobach lub wydarzeniach i kierowany tym impulsem zagłębiłem się w tajemnice czasu. Okres wakacyjny wydawał mi się dobrym… czasem na czytanie o… CZASIE i pierwsze 100 stron zabrało mnie w podróż, która była zaskakująca i przyjemna. Niestety następne 50 było jak zderzenie ze ścianą ☹...

Wcale nie jest łatwa.

Wcale nie jest łatwa.