To druga część serii z antropologiem sądowym Davidem Hunterem i podobnie jak pierwszą czytało mi się ją szybko, z dużym zaangażowaniem. Ogromnie podobał mi się klimat wysepki oddzielonej od świata podczas sztormu. Informacje o zwłokach czerpane na podstawie spalonych szczątków, a właściwie głównie kości, także były interesujące. Autor chyba lubuje się w mocno zakręconych końcówkach, bo tu także pod koniec działo się bardzo dużo. Dla mnie jest to trochę naciągane, ale póki co przymykam na to oko, bo i tak żeby dowiedzieć się co dalej, trzeba sięgnąć po kolejną część, co oczywiście zrobię. ;)

To druga część serii z antropologiem sądowym Davidem Hunterem i podobnie jak pierwszą czytało mi się ją szybko, z dużym zaangażowaniem. Ogromnie podobał mi się klimat wysepki oddzielonej od świata podczas sztormu. Informacje o zwłokach czerpane na podstawie spalonych szczątków, a właściwie głównie kości, także były interesujące. Autor chyba lubuje się w mocno zakręconych...

Nie powiem, że książka nie była przewidywalna, ale jedno muszę przyznać - autor zachował sobie niespodziankę na koniec, przez co daję wyższą ocenę. Dobra książka, taka solidna, chociaż nie rzucająca na kolana. Jeśli komuś spodobała się "Chemia śmierci", to ta również powinna.
Mam wrażenie, że nad polskim wydaniem należy trochę popracować, poprawić tłumaczenie i wygładzić tekst.

Nie powiem, że książka nie była przewidywalna, ale jedno muszę przyznać - autor zachował sobie niespodziankę na koniec, przez co daję wyższą ocenę. Dobra książka, taka solidna, chociaż nie rzucająca na kolana. Jeśli komuś spodobała się "Chemia śmierci", to ta również powinna.
Mam wrażenie, że nad polskim wydaniem należy trochę popracować, poprawić tłumaczenie i wygładzić...

„Zapisane w kościach” to drugi tom opowiadający o doktorze Davidzie Hunterze. Moim zdaniem jeszcze lepsza od „Chemii śmierci”. Tam dałem 8,5, jednak tutaj bardzo mocna 9.

W obu książkach to co się wyróżnia to ciężki, mroczny, tajemniczy klimat. W obu przypadkach dostajemy zamkniętą społeczność, w której dochodzi do makabrycznych zbrodni. Jednak w tej powieści jeszcze mocniej to odczuwamy. Odcięta od świata wyspa zdecydowanie robi swoje. Akcja może nie pędzi nie wiadomo jak szybko, ale też się nie wlecze. Stopniowo wędrujemy przez fabułę, po drodze oczywiście sporo się dzieje. Otrzymujemy kilka tajemniczych postaci, które świetnie zwiększają ten i tak ciężki nastrój. Oczywiście głównym bohaterem jest David Hunter, który wzbudza ogromną sympatię, nie ma nałogów i jest bardzo inteligentny, a jego profesja też do przyjemnych nie należy. Ale to daje mu poczucie spełnienia.

Pan Simon Beckett prezentuje nam nieufność, wręcz wrogość zamkniętych społeczności skierowanych wobec obcych osób. Znowu dostajemy przerażające tajemnice skrywane w takich właśnie miejscach, gdzie każdy zna każdego, a jednak okazuje się, że o niektórych osobach nic nie wiemy. Takie sytuacje potęgują ciężki klimat i są wdzięcznym tematem w mrocznych thrillerach. Zakończenie książki bardzo mocne i potwierdzające klasę autora. Beckett pisze dość krótkie książki, ale to żadna wada. Ich tajemniczość robi swoje. Średnia przy tylu ocenach jest rewelacyjna. Jeśli ktoś nie miał okazji poznać Huntera, to radzę nadrobić. Dwie pierwsze części są świetnym otwarciem, a znakiem rozpoznawczym staje się niepowtarzalny klimat.

„Zapisane w kościach” to drugi tom opowiadający o doktorze Davidzie Hunterze. Moim zdaniem jeszcze lepsza od „Chemii śmierci”. Tam dałem 8,5, jednak tutaj bardzo mocna 9.

W obu książkach to co się wyróżnia to ciężki, mroczny, tajemniczy klimat. W obu przypadkach dostajemy zamkniętą społeczność, w której dochodzi do makabrycznych zbrodni. Jednak w tej powieści jeszcze...

Druga część przygód dr Huntera lepsza od pierwszej. Do końca trzyma w napięciu a zakończenie wgl nieprzewidywane. Te ciągłe zwroty akcji nie pomagają wytypować zabójcę.

Druga część przygód dr Huntera lepsza od pierwszej. Do końca trzyma w napięciu a zakończenie wgl nieprzewidywane. Te ciągłe zwroty akcji nie pomagają wytypować zabójcę.