Bardzo udany debiut! Książka idealna zarówno na zimowy wieczór pod kocem, jak i czytanie na plaży. Autorka stworzyła ciekawe postacie, których nie da się nie lubić. Czytając czuje się nadmorski letni klimat. Nie można oderwać się od lektury. Czekam z niecierpliwością na kolejne książki!

Bardzo udany debiut! Książka idealna zarówno na zimowy wieczór pod kocem, jak i czytanie na plaży. Autorka stworzyła ciekawe postacie, których nie da się nie lubić. Czytając czuje się nadmorski letni klimat. Nie można oderwać się od lektury. Czekam z niecierpliwością na kolejne książki!

Bardzo słaba, żeby nie napisać tandetna powieść, bez fabuły która wciaga. Błędy językowe, składniowe ale i logiczne sprawiają, że czyta się ją nieprzyjemnie. Plus, że oszczędziła intymnych scen pomiędzy Maksem a główną bohaterką. Nie ma polotu,nie ma humoru. Widać nastolatkowe przywiązanie do ubioru, tandetne opisy jego przysłaniają charakter postaci. Nie polecam.

Bardzo słaba, żeby nie napisać tandetna powieść, bez fabuły która wciaga. Błędy językowe, składniowe ale i logiczne sprawiają, że czyta się ją nieprzyjemnie. Plus, że oszczędziła intymnych scen pomiędzy Maksem a główną bohaterką. Nie ma polotu,nie ma humoru. Widać nastolatkowe przywiązanie do ubioru, tandetne opisy jego przysłaniają charakter postaci. Nie polecam.

Opowieść bardzo romantyczna , lekka i przyjemna w czytaniu...idealna na wakacje ale nie tylko , cudowna do czytania przy kominku czy gorącej herbacie ...bohaterzy wyjątkowi a ich uczucie pięknie opisane...podczas czytania łatwo przenieść się nad piękne polskie morze..z niecierpliwością czekam na kolejną książkę Alicji :-)

Opowieść bardzo romantyczna , lekka i przyjemna w czytaniu...idealna na wakacje ale nie tylko , cudowna do czytania przy kominku czy gorącej herbacie ...bohaterzy wyjątkowi a ich uczucie pięknie opisane...podczas czytania łatwo przenieść się nad piękne polskie morze..z niecierpliwością czekam na kolejną książkę Alicji :-)

Wakacje, nawet jeśli chylą się już ku końcowi, bo przecież tuż za rogiem czeka rok szkolny, a za nim wrzesień i, miejmy nadzieję, piękna polska złota jesień, to dobry czas na historie miłosne, które sprawiają, że serduszko zaczyna bić szybciej. I taką opowieścią jest właśnie książka Alicji Górzyńskiej!

Nie spodziewałam się, zabierając się za ten tytuł, że autorka tak mnie oczaruje swoim piórem, szczególnie że do tej pory często zdarzało mi się, że powieści poniżej trzystu stron nie okazywały się... udane. W przypadku Jeśli tylko chcesz przepadłam tuż po przeczytaniu kilku pierwszych stron i z wypiekami na twarzy śledziłam, co też przygotowała dla swoich bohaterów Alicja Górzyńska. Płynęłam przyjemnie z nurtem opowieści, jaką przygotowała autorka i z żalem rozstałam się z tą historią, gdy dotarłam do ostatniej strony. Najchętniej nie opuszczałabym towarzystwa Wiktorii i
Maksa, nieopisanie ich polubiłam.

Dlaczego? Bo to postaci, które wydają się być z krwi i kości, a nie papieru i tuszu, czy częścią wyobraźni autorki. Alicja Górzyńska wykreowała wyraźnych bohaterów, którzy chwytają za serce swoją naturalnością, realizmem i tym, że to, co przeżywają, jest takie... normalne, zwyczajne. Mierzą się z czymś, z czym może przyjdzie zmierzyć się niejednemu czytelnikowi i... być może ich historia może być wskazówką, podpowiedzią, by czasem zaryzykować i dać sobie i życiu z kimś drugą szansę.

Może spodziewacie się lukrowej historii, pełnej serduszek i kilku scen miłosnych uniesień. Nie jest to tego typu historia. Owszem – miłość gra tu istotną rolę, jednak poza nią jest codzienność i poboczni bohaterowie, którzy odrywają dość istotną rolę w całej powieści. Alicja Górzyńska okrasiła bowiem miłosną relację Wiktorii i Maksa pieprzem cayenne, więc droga do hollywoodzkiego happy endu jest dla bohaterów wyboista i kręta. Jednak wszystko to, co dzieje się w tej książce ma swoje miejsce i czas, w dodatku idealnie wyważony przez autorkę, więc pomimo iż Jeśli tylko chcesz to krótka powieść, jest pełna różnych smaczków i zawirowań, w ilości idealnej, by nie przesadzić z dogadzaniem czytelnikowi i plątaniem ścieżek głównej parze bohaterów.

Jeśli tylko chcesz jest więc opowieścią o miłości i drugiej szansie, choć powiadają, że nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki. Bo czy ta prawdziwa, głęboka miłość (i trochę może stara, która ponoć nie rdzewieje) nie powinna móc rozkwitnąć z prawdziwą mocą i dać obojgu partnerów to, czego chce każdy człowiek?
To też opowieść o tym, do czego może doprowadzić miłość niespełniona i zaborczość, która ukrywa się pod postacią przyjaźni. I w końcu to obraz tego, jak może wyglądać przyjaźń damsko-męska i czy zawsze jest ona możliwa?

Powieść Alicji Górzyńskiej to wbrew pozorom bardzo wartościowa powieść, choć ubrana w powierzchowną lekkość, która rozpływa się jak mgła, gdy zgłębi się karty książki. Idealnie sprawdzi się i latem, gdy szukamy czegoś lekkiego i jesienią, gdy potrzebujemy rozgrzać nasze serducha i dłonie – tej jednak raczej kubkiem gorącej herbaty. ;) Gorąco polecam!

Wakacje, nawet jeśli chylą się już ku końcowi, bo przecież tuż za rogiem czeka rok szkolny, a za nim wrzesień i, miejmy nadzieję, piękna polska złota jesień, to dobry czas na historie miłosne, które sprawiają, że serduszko zaczyna bić szybciej. I taką opowieścią jest właśnie książka Alicji Górzyńskiej!

Nie spodziewałam się, zabierając się za ten tytuł, że autorka tak mnie...

Po kilku latach spędzonych w Wraszawie Wiktoria postanawia wrócić w rodzinne strony, by na nowo odnaleźć równowagę w swoim życiu i pomóc mamie w prowadzeniu pensjonatu. Zmęczona, wypalona z marzeń, zagubiona i niepwena przyszłości, marzy o odzyskaniu spokoju. Nie będzie to jednak łatwe, bo tutaj czeka ją przeszłość, z którą musi się zmienić.
Niedługo po przybyciu Wiktoria spotyka swoją dawną miłość - Maksa. Przez lata oboje próbowali zapomnieć o uczuciu, które ich łączyło, jednak wystarczyło jedno spotkanie, by wszystko odżyło na nowo. I choć z pozoru wydaje się, że oboje poukładali sobie życie, to ciągnie ich do siebie jakaś potężna siłą, której nie potrafią się oprzeć.
Nie spodziewałam się, że ta książka będzie taka emocjonująca. Oczywiście jest tu wiele przewidywalnych wątków i jest tu dużo lukru, ale jest także dużo silnych uczuć, a pod koniec także niespodziewany obrót zdarzeń i wiele emocji. Bardzo polubiłam bohaterów i wraz z nimi wszystko przeżywałam. Książkę pochłonęłam w jeden wieczór, bo jest dosyć cienka i niewymagająca. Zrelaksowałam się przy niej i bardzo miło spędziłam czas.

Po kilku latach spędzonych w Wraszawie Wiktoria postanawia wrócić w rodzinne strony, by na nowo odnaleźć równowagę w swoim życiu i pomóc mamie w prowadzeniu pensjonatu. Zmęczona, wypalona z marzeń, zagubiona i niepwena przyszłości, marzy o odzyskaniu spokoju. Nie będzie to jednak łatwe, bo tutaj czeka ją przeszłość, z którą musi się zmienić.
Niedługo po przybyciu Wiktoria...

Z największą przyjemnością cieszą mnie czytane nowe debiuty literackie, które będą umiały w głównej mierze przykuć uwagę nie tylko od strony zamieszczonej w niej treści, ale również osobowości pisarskiej dostrzeganej niejednokrotnie u Czytelnika.

Z Panią Alicją Górzyńską łączą nas nie tylko pasje czytelnicze, ale również podobnie jak ona uwielbiam słuchać muzyki z lat 60 oraz lubię pić herbatę, której to nowe smaki odkrywam każdego dnia.

Każda zamieszczona cenna informacja o autorze z czasem dodaje pewnego elementu, a nawet wskazówek, jakie możemy wywnioskować po pierwszych trzech rozdziałach i czy warto, jest dalej poświęcać czas na przeczytanie książki.

Nadany tytuł książce pt. '' Jeśli tylko chcesz'' sugeruje już na samym początku słowo klucz, gdyż możemy wywnioskować łatwo z niego, że należy coś wykonać, przemyśleć, aby poczuć czy w danym momencie podjęliśmy odpowiednie kroki przedstawienia sytuacji głównych bohaterów, by nabrała nieco właściwego kolorytu.

Przyznam, że lubię czytać tego rodzaju lekką literaturę, która będzie stanowiła dla mnie odskocznię, pełną zaskoczeń, ciepła, miłości, spokoju, aby pomiędzy bohaterami występowały miłe chwile, aby coś ze sobą wnieśli do przeżywanych losów, a być może będą, mogli, sami zadecydować o tym, jak on wpłynie na ich różniące się od siebie mocne charaktery.

Faktycznie, kiedy zapoznałam, się z całościową fabułą tej powieści to zastanawiało mnie od samego początku to, że niby dwa razy nie wpada się do tej przysłowiowej rzeki, ale tutaj w tej historii Wiktorii i Maksa było coś niezwykłego, co nie do końca mimo wszystko i tych przeszkód daje wiele do myślenia na każdym etapie ponownego powrotu do siebie po pięciu latach.

Wyjątkowo w tej historii polubiłam Maksa, gdyż on nigdy się nie poddawał, walczył o swoją miłość Wiktorię, ale wywnioskowałam, że w tej jego postaci nic nie było przesłodzone, był taki naturalny, a te jego teksty były urocze, a przede wszystkim był romantykiem i umiał zaskoczyć niespodziewanie. Ceniłam w nim, że umie kochać prawdziwie.

Wiktoria też mi się podobała, bo mimo wielu przeszkód potrafiła zadbać o swoje szczęście, choć nie było jej łatwo znosić wszelkiego rodzaju przeciwności losu oraz niepotrzebną zazdrość ze strony Natalii, koleżanki Maksa, której pokochał i traktował, wyjątkowo córkę Zuzię kochał ją jak własną.

Najbardziej mi się podobało w tej powieści opisywane wątki przyjaźni, bo było coś w nich magicznego i trwałego. Popełniali błędy, ale umieli z nich wybrnąć dzielnie, ale czy wszyscy o tym należy, się przekonać czytając, o nich.

Uważam, że jest to bardzo udany debiut Pani Alicji Górzyńskiej.

Miło mi spędzało czas podczas jej szybkiego czytania tej powieści.

Warto ją przeczytać.

Z największą przyjemnością cieszą mnie czytane nowe debiuty literackie, które będą umiały w głównej mierze przykuć uwagę nie tylko od strony zamieszczonej w niej treści, ale również osobowości pisarskiej dostrzeganej niejednokrotnie u Czytelnika.

Z Panią Alicją Górzyńską łączą nas nie tylko pasje czytelnicze, ale również podobnie jak ona uwielbiam słuchać muzyki z lat 60...

Wiktoria i Maks kiedyś byli razem, jednak ich miłość nie przetrwała, a oni się rozstali. To było jednak kilka lat temu, później się nie widywali. Wiktoria mieszkała w Warszawie, z daleka od domu, z daleka od niego. Teraz jednak wraca, aby poprowadzić rodzinny pensjonat. Wracają również wspomnienia, te dobre i te złe oraz uczucia, o których starała się zapomnieć. Oboje spotykają się po latach, będąc już dojrzalsi, mający inne spojrzenie na pewne sprawy. Czy zaryzykują po raz drugi? Czy odważą się zawalczyć o to, co kiedyś stracili? Jak teraz wygląda życie Maksa?

Książek zaliczyłabym do takich „lżejszych”, dobra na leniwe popołudnie czy wieczór z gorącą herbatą i kocykiem. To historia o miłości, która mimo lat nie wygasła. Może nie była mocno zaskakująca, jednak mnie się podobała. Książka przeniosła mnie w nadmorski klimat (co dla mnie było plusem) i czytało się ją dość szybko.

Wiktoria jest młodą kobietą, która postawiła na karierę, jednak nadeszła chwila, kiedy poczuła się wypalona i postanowiła wrócić w rodzinne strony, aby pracować w rodzinnym pensjonacie. To kobieta, która wie, czego chce, a jednocześnie, kiedy należy odpuścić. To bohaterka sympatyczna, dająca się lubić.

„Jeśli tylko chcesz” to książka, z którą przeniesiemy się nad morze i poznamy historię Wiktorii i Maksa. Polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2021/12/wydawnictwo-novae-res-ksiazka-pt-jesli.html

Wiktoria i Maks kiedyś byli razem, jednak ich miłość nie przetrwała, a oni się rozstali. To było jednak kilka lat temu, później się nie widywali. Wiktoria mieszkała w Warszawie, z daleka od domu, z daleka od niego. Teraz jednak wraca, aby poprowadzić rodzinny pensjonat. Wracają również wspomnienia, te dobre i te złe oraz uczucia, o których starała się zapomnieć. Oboje...

Całkiem przyjemny debiut. Myślę, że po ciężkim dniu, fajnie jest się odprężyć przy tej lekturze.

Całkiem przyjemny debiut. Myślę, że po ciężkim dniu, fajnie jest się odprężyć przy tej lekturze.

Książka lekka i przyjemna, styl autorki gładki i przystępny. Zabrakło mi jednak napięcia między bohaterami i wyczekiwania na rozwój wypadków. Czyta się tak szybko, że brakuje czasu, aby wczuć się w losy bohaterów.

Książka lekka i przyjemna, styl autorki gładki i przystępny. Zabrakło mi jednak napięcia między bohaterami i wyczekiwania na rozwój wypadków. Czyta się tak szybko, że brakuje czasu, aby wczuć się w losy bohaterów.

Przepiękna książka, ah te pierwsze miłości!

Polecam!

Przepiękna książka, ah te pierwsze miłości!

Polecam!