Książka już na starcie urzekła mnie okładką. Jak tylko przeczytałam opis, moje serce zabiło jeszcze szybciej. Kocham Włochy, bardzo chciałabym tam pojechać, a dzięki fabule tej powieści, chociaż połowicznie mogłam nasiąknąć klimatem tego wyjątkowego miejsca.
Matteo Bartollini jest jednym z wykładowców na krakowskiej uczelni. Podczas wyjazdu ze studentami do Florencji w ramach poszerzania wiedzy na temat włoskiej sztuki, zwraca uwagę na jedną ze swoich uczennic Magdalenę Walicką. Po powrocie do Krakowa oboje coraz bardziej się do siebie zbliżają. Czy mężczyzna poświęci swoje dotychczasowe życie i odejdzie od żony, decydując się na związek ze studentką?
Bardzo trudno jest mnie wprowadzić w stan romantyzmu. Pani Weronice się to udało. Włoski klimat + mój ulubiony motyw relacji profesora ze studentką = przepis na sukces. Od początku kibicowałam Matteo i Magdzie. Serce kilka razy zabiło mi mocniej podczas ich wspólnych scen. Cieszyłam się kiedy zdecydowali się na wspólną przyszłość i płakałam kiedy los rzucał im kłody pod nogi. Tych dwoje połączyło wspaniałe uczucie, którego można tylko pozazdrościć. Ode mnie 10/10.

Książka już na starcie urzekła mnie okładką. Jak tylko przeczytałam opis, moje serce zabiło jeszcze szybciej. Kocham Włochy, bardzo chciałabym tam pojechać, a dzięki fabule tej powieści, chociaż połowicznie mogłam nasiąknąć klimatem tego wyjątkowego miejsca.
Matteo Bartollini jest jednym z wykładowców na krakowskiej uczelni. Podczas wyjazdu ze studentami do Florencji w...

Czas wakacji, a ja wybrałam powieść z uczelnią w tle?! Za to z przewagą Florencji i Krakowa. Z dużą dawką nowej (dla mnie) wiedzy o pierwszym z miast, o sztuce włoskiej. Dzięki pięknym opisom, umiejętnie połączonym z faktografią, miałam szansę odbyć swoistą podróż, a przy okazji lepiej poznać bohaterów.
Co ich łączy? Fascynacja sztuką włoską, relacja "studentka - profesor" oraz... uczucie. I tu zaczynają się kłopoty, zwłaszcza że profesor jest żonaty. Resztę możecie sobie dopowiedzieć, ale czy traficie?! Lepiej zaufajcie Autorce i dajcie się porwać w tę podróż z zaskakującym zakończeniem.

Czas wakacji, a ja wybrałam powieść z uczelnią w tle?! Za to z przewagą Florencji i Krakowa. Z dużą dawką nowej (dla mnie) wiedzy o pierwszym z miast, o sztuce włoskiej. Dzięki pięknym opisom, umiejętnie połączonym z faktografią, miałam szansę odbyć swoistą podróż, a przy okazji lepiej poznać bohaterów.
Co ich łączy? Fascynacja sztuką włoską, relacja "studentka -...

"Il professore WŁOSKA MIŁOŚĆ" to książka, która od samego początku zachwyca swoim pięknym stylem i głębią emocji.
Autorka, Weronika Tomala, wspaniale oddaje uczucia bohaterów i przedstawia ich problemy w sposób chwytający i wciągający czytelnika. Historia miłości między Magdą, studentką piątego roku, a żonatym profesorem sztuki włoskiej, Matteo Bartollinim, jest pełna piękna, trudności i zakazanych uczuć.

Tomala umiejętnie przenosi nas w dwa różne miejsca - do Krakowa i Florencji, gdzie rozgrywa się historia bohaterów. Opisy miast są tak realistyczne, że można poczuć, jakby się tam fizycznie było.
Książka jest bogata w informacje dotyczące włoskiej sztuki i Florencji, co wzbogaca czytelnicze doświadczenie i dodaje głębi historii.

Bohaterowie są świetnie wykreowani, mają swoje tajemnice i problemy życiowe, co sprawia, że stają się bardziej autentyczni. Magda jako samotna introwertyczka oraz Matteo jako mężczyzna żonaty, stają w obliczu trudnych wyborów, a ich miłość przemyca także bolesne prawdy.

Autorka prowadzi czytelnika przez miłość i trudności, co pozwala zastanowić się nad dalszym losem bohaterów. Powieść zawiera romantyczne sceny, ale także ukazuje, że życie bywa skomplikowane i pełne wyzwań.

"Il professore WŁOSKA MIŁOŚĆ" to książka dla miłośników pięknych opowieści o zakazanych uczuciach, która jednocześnie porusza ważne tematy i skłania do refleksji. Weronika Tomala udowodniła swoje pióro jako mistrzyni opowiadania historii, które zostają w pamięci na długo po przeczytaniu ostatniej strony. Polecam tę książkę wszystkim, którzy pragną zanurzyć się w pięknej i poruszającej historii miłości, gdzie los bohaterów wisi na włosku. Musicie sami przekonać się, jak zakończy się ta wzruszająca podróż przez emocje.

"Il professore WŁOSKA MIŁOŚĆ" to książka, która od samego początku zachwyca swoim pięknym stylem i głębią emocji.
Autorka, Weronika Tomala, wspaniale oddaje uczucia bohaterów i przedstawia ich problemy w sposób chwytający i wciągający czytelnika. Historia miłości między Magdą, studentką piątego roku, a żonatym profesorem sztuki włoskiej, Matteo Bartollinim, jest pełna...

Mam mieszane uczucia co do tej książki, bardzo dla mnie słodka, od samego początku wiadomo, że to będzie romans profesora ze studentka co w praktyce jest zabronione i szkoda, że to nie było bardziej rozwinięte. Już w antykwariacie idzie się dowiedzieć, że żona wie o wszystkim. Później toczy się wszystko szybko.

Mam mieszane uczucia co do tej książki, bardzo dla mnie słodka, od samego początku wiadomo, że to będzie romans profesora ze studentka co w praktyce jest zabronione i szkoda, że to nie było bardziej rozwinięte. Już w antykwariacie idzie się dowiedzieć, że żona wie o wszystkim. Później toczy się wszystko szybko.

Książkę czyta się z przyjemnością. Atutem tutaj jest spojrzenie zarówno od strony bohaterki jak i bohatera. Dramatyzmu dodały jej wydarzenia zakańczające książkę ale całość to ciekawa i intrygująca historia.

Książkę czyta się z przyjemnością. Atutem tutaj jest spojrzenie zarówno od strony bohaterki jak i bohatera. Dramatyzmu dodały jej wydarzenia zakańczające książkę ale całość to ciekawa i intrygująca historia.

Och, jak ja lubię takie książki!
Na tle Florencji i sztuki, o której bardzo lubię czytać w powieściach, rozgrywa się płomienny, ale zakazany romans między Magdą a Matteo.
Pewnie, jest wiele książek z motywem miłości między uczennicą a wykładowcą, podobno nawet fabuły są przewidywalne i oklepane, ale wg mnie książka ma dostarczać przede wszystkim wrażeń i emocji, Weronika Tomala dała mi to wszystko, mimo że chwilami było trochę za bardzo ckliwie.

Och, jak ja lubię takie książki!
Na tle Florencji i sztuki, o której bardzo lubię czytać w powieściach, rozgrywa się płomienny, ale zakazany romans między Magdą a Matteo.
Pewnie, jest wiele książek z motywem miłości między uczennicą a wykładowcą, podobno nawet fabuły są przewidywalne i oklepane, ale wg mnie książka ma dostarczać przede wszystkim wrażeń i emocji, Weronika...

Ksiazka super, zaskakujące zakończenie.

Ksiazka super, zaskakujące zakończenie.

Piękna, prawdziwie emocjonalna. Sztuka i zakazana miłość, a do tego piękna Florencja. Magda nie przypuszczała, że przydarzy jej się coś tak poruszającego i pięknego. Poddała się temu zauroczeniu, wiedząc że nic już nie będzie takie jak kiedyś.
Pięknie napisana. Zachwyca od pierwszej strony.

Piękna, prawdziwie emocjonalna. Sztuka i zakazana miłość, a do tego piękna Florencja. Magda nie przypuszczała, że przydarzy jej się coś tak poruszającego i pięknego. Poddała się temu zauroczeniu, wiedząc że nic już nie będzie takie jak kiedyś.
Pięknie napisana. Zachwyca od pierwszej strony.

,,Opuszczam głowę. To się nazywa niefart. Znalazłam się w nieodpowiednim miejscu i nieodpowiednim czasie. Jestem dziwna. Wiem. Skrupulatnie pracuję na miano samotniczki. Nie powinno mnie szokować, że tak o mnie mówią. Dlaczego więc tak bardzo boli usłyszeć to wypowiedziane na głos? Dzisiaj, jeśli jesteś inny, uznają cię za odmieńca. Niewpisanie się w kanon tłumu wyklucza. Skreśla.''
To słowa wypowiedziane przez główną bohaterkę powieści Weroniki Tomali pt. ,,Il professore. Włoska miłość''. Jest to bardzo trafne stwierdzenie w dzisiejszych czasach.

Zaczęłam czytać tę książkę po południu, miałam ochotę na lekką obyczajówkę. Jednak po przeczytaniu zmieniłam zdanie. Historia miłości studentki i profesora sztuki włoskiej jest piękna, trudna, zakazana.

Akcja powieści rozgrywa się w Krakowie.
Magdalena Walicka jest na piątym roku studiów artystycznych. Już jako mała dziewczynka przeżyła traumę i to nawet podwójną. Została wychowana przez babcię. Jest to spokojna, miła, pracowita dziewczyna. Dorabia sobie, pracując w antykwariacie. Nie przepada za imprezami. Jej najlepszą przyjaciółką jest Ania.

Matteo Bartollini to trzydziestoparoletni wykładowca krakowskiej uczelni. Jest w połowie Włochem, a w połowie Polakiem (ze strony matki). Od siedmiu lat jest mężem Pauliny.

Pojawienie się nowego profesora na uczelni wzbudza poruszenie wśród studentów, a zwłaszcza studentek. Już po pierwszym spotkaniu Magda zapada w pamięć przystojnemu Włochowi. Wycieczka do Florencji zmieni życie tej dwójki. Ale czy ich uczucie przetrwa?

To było moje pierwsze spotkanie z twórczością Weroniki Tomali. Bardzo udane, spodobał mi się jej styl pisania, sceny miłosne bohaterów zostały opisane w taki subtelny sposób. Na dodatek plusem było dla mnie to, że wykłady były opisane dość dokładnie i to, co chciał przekazać Matteo swoim studentom było takim ciekawym językiem napisane. Zachwyciły mnie te opisy sztuki włoskiej. W niektórych książkach, nawet, jeśli akcja dzieje się na uniwersytecie, to nie jest to tak w interesujący sposób napisane.

Podczas wycieczki studentów piątego roku do Florencji z Matteem, podobało mi się, że zabytki, obrazy, ich historia zostały szczegółowo opisane. Podczas czytania o nich, naszła mnie myśl, że kiedyś chciałabym je zobaczyć na żywo, podążyć śladami bohaterów we Florencji.

Utożsamiłam się z główną bohaterką, jej charakter, sposób bycia (zwłaszcza z początku książki) był bardzo podobny do mojego.

Narracja jest taka jaką najbardziej lubię w powieściach obyczajowych, czyli przedstawiona jest perspektywa zarówno Magdy jak i Mattea.

Gdy dotarłam do połowy książki, pomyślałam, że ta historia zakończy się tak jak wiele podobnych książek, jednak nie. Autorka tak mnie zaskoczyła nagłym zwrotem akcji. A zakończenie. Kompletnie nie spodziewałam się, że tak to się zakończy.

Ta historia wywołała we mnie różne emocje. W pewnym momencie nawet uroniłam kilka łez, nie mogłam ich powstrzymać. Jedna z bohaterek, przyjaciółka Magdy – Ania doprowadzała mnie do śmiechu, jej wypowiedzi.

Muszę przyznać, że rzadko zaznaczam cytaty w książkach, ale podczas czytania tej powieści, nie mogłam się powstrzymać, aby kilku nie zaznaczyć. Oto jeden z moich ulubionych:
,,– Młodość nie jest zamknięta w jakichś wytyczonych ramach rozumowania i postępowania. Nie data urodzenia, profesorze, tylko doświadczenia weryfikują naszą dojrzałość. Nie sądzi pan? – Robię przerwę, ale milczy. – Moje doświadczenia nauczyły mnie na przykład samowystarczalności, którą po prostu musiałam zaakceptować – dodaję nieco ciszej.''

Myślę, że powieść Weroniki Tomali spodoba się na pewno osobom, które lubią książki obyczajowe. Może wydawać się, że to banalna historia miłosna, ale tak nie jest. Zakończenie tej powieść na pewno zaskoczy wiele osób. Jest to krótka powieść, ma 312 stron, ale ma w sobie wiele zaskakujących momentów i dużą dawkę emocji zarówno pozytywnych jak i negatywnych.

,,Opuszczam głowę. To się nazywa niefart. Znalazłam się w nieodpowiednim miejscu i nieodpowiednim czasie. Jestem dziwna. Wiem. Skrupulatnie pracuję na miano samotniczki. Nie powinno mnie szokować, że tak o mnie mówią. Dlaczego więc tak bardzo boli usłyszeć to wypowiedziane na głos? Dzisiaj, jeśli jesteś inny, uznają cię za odmieńca. Niewpisanie się w kanon tłumu wyklucza....

Muszę przyznać, że nie tego się spodziewałam. Miałam trochę inne wyobrażenie o tej książce ale nie zawiodłam się. Podobało mi się to, że akcja toczyłam się dynamicznie. Jedyne czego zawsze mi brakuje to za krótki epilog, zawsze chciałoby się więcej i więcej :D

Muszę przyznać, że nie tego się spodziewałam. Miałam trochę inne wyobrażenie o tej książce ale nie zawiodłam się. Podobało mi się to, że akcja toczyłam się dynamicznie. Jedyne czego zawsze mi brakuje to za krótki epilog, zawsze chciałoby się więcej i więcej :D