"Thor w krainie olbrzymów", autorstwa Juana Carlosa Moreno i Sergio A. Sierra, wydanej przez Hachette Polska. Ta książka, jak potężny młot Mjöllnir, uderzyła z nieoczekiwaną siłą w moje literackie serce, wywołując fale emocji i podziwu.

Opowieść o Thorze, przemierzającym krainę olbrzymów w towarzystwie Lokiego i dwóch ludzkich sług, wprowadziła mnie w świecie pełen magii i zagadek, które zmusiły mnie do zastanowienia. W tajemniczym świecie Jotunheimu, nawet najmocniejszy z bogów musi zmierzyć się z niewidzialnymi przeciwnikami, którzy są wyzwaniem nawet dla niego.

Spotkanie z królem olbrzymów Utgardalokim to prawdziwy punkt kulminacyjny - moment, kiedy realizm spotyka się z fantazją w serii niecodziennych wyzwań. To wyzwanie dla wyobraźni, które sprawia, że ta książka to coś więcej niż zwykła opowieść.

A co z Wikingami? Czy można pominąć te fascynujące detale dotyczące ich gier, turniejów i innych form rozrywki? Autorzy zapewniają nam wgląd w kulturę tych nieustraszonych wojowników, co dodaje wartości do całej lektury.

Oceniam "Thor w krainie olbrzymów" na 8/10. Chociaż momentami poczułem, że narracja mogła być bardziej dojrzała, ogólna historia i jej wykonanie były zdecydowanie wartościowe. To książka, którą poleciłbym wszystkim miłośnikom mitologii nordyckiej.

Podsumowując, "Thor w krainie olbrzymów" jest jak gromkie uderzenie w dzwon – odczuwalne, poruszające i długotrwałe. Jest to opowieść, której echo będzie rezonować w mojej pamięci przez długi czas.

"Thor w krainie olbrzymów", autorstwa Juana Carlosa Moreno i Sergio A. Sierra, wydanej przez Hachette Polska. Ta książka, jak potężny młot Mjöllnir, uderzyła z nieoczekiwaną siłą w moje literackie serce, wywołując fale emocji i podziwu.

Opowieść o Thorze, przemierzającym krainę olbrzymów w towarzystwie Lokiego i dwóch ludzkich sług, wprowadziła mnie w świecie pełen magii i...

Ciekawa przygoda, błędów edytorskich mniej, choć się pojawiały. Niemniej wydanie poprawne, dobrze wykonane. Póki co druga najciekawsza część z tej serii

Ciekawa przygoda, błędów edytorskich mniej, choć się pojawiały. Niemniej wydanie poprawne, dobrze wykonane. Póki co druga najciekawsza część z tej serii

Posiadam pierwsze wydanie tej książki i jest trochę literówek. Historia sama w sobie porywająca i na prawdę bardzo przyjemnie napisana.
Moim zdaniem historia, która kończy się groźbą olbrzyma, że bogowie dostaną co co im się należy, czyli zapowiedź Ragnaroku oraz to, że Thor tak na prawdę nie pokonał żadnego olbrzyma, bo była to tylko ułuda, nie jest happy endem.

Posiadam pierwsze wydanie tej książki i jest trochę literówek. Historia sama w sobie porywająca i na prawdę bardzo przyjemnie napisana.
Moim zdaniem historia, która kończy się groźbą olbrzyma, że bogowie dostaną co co im się należy, czyli zapowiedź Ragnaroku oraz to, że Thor tak na prawdę nie pokonał żadnego olbrzyma, bo była to tylko ułuda, nie jest happy endem.

Takie trochę przewidywalne, ale kolejny świat zwiedzony.

Takie trochę przewidywalne, ale kolejny świat zwiedzony.

Tym razem odsłonięty zostaje spory fragment tajemnicy dotyczący życia Olbrzymów w Jotunheimie i okazuje się, że ta rasa, zepchnięta na margines świata wcale nie pogodziła się ze swoim statusem istot niższych a magia, jaką nauczyli się władać stanowi śmiertelne zagrożenie dla Asów.

Sergio A. Sierra nie radzi sobie tak samo dobrze ze słowem jak inni pisarze zatrudnieni przy tym dużym projekcie, chociaż to co pisze nie jest kiepskie. Jest poprawne, czasem tylko miałem wrażenie niezgrabności sformułowań. Bardzo podobał mi się pomysł na przeciwników, jakich wystawił Utgardaloki: żarłoczny jak ogień, nieuchwytny jak myśl, niepokonany jak sen i nieunikniony jak starość. No, naprawdę spoko chwyt. Byłem mile zaskoczony. Bardzo satysfakcjonujące.

Natomiast polska redakcja powinna jednak wyłapywać takie kwiatki jak okrzyk Lokiego "Gdzie my, do diabła, jesteśmy?" (strona 30). Do diabła? Na pewno może tak być?

Nie widzę też nadmiernego infantylizmu o jakim tu niektórzy w komentarzach wspominają. Seria Hatchette nie jest TYLKO dla dorosłych i nigdzie nie wyczytałem, by taką miała być. Jest tu sporo fizycznej przemocy, przewrotności, agresji, złośliwości, łamania kości, krwi, wspomniane jest kazirodztwo, rozwiązłość Frei, która za naszyjnik Brisingamen oddała się kilku krasnoludom... Nie wiem dokładnie jaką dojrzałość chcieliby dostać krytycy, ale moim zdaniem jest akurat w sam raz. Dla wszystkich, chociaż dla dzieci raczej trochę starszych.

Tym razem odsłonięty zostaje spory fragment tajemnicy dotyczący życia Olbrzymów w Jotunheimie i okazuje się, że ta rasa, zepchnięta na margines świata wcale nie pogodziła się ze swoim statusem istot niższych a magia, jaką nauczyli się władać stanowi śmiertelne zagrożenie dla Asów.

Sergio A. Sierra nie radzi sobie tak samo dobrze ze słowem jak inni pisarze zatrudnieni przy...

Co sądzicie o olbrzymach w mitologii nordyckiej?

Thor zdecydowanie nie pała do nich sympatią. Wręcz przeciwnie, z lubością spuszcza im, wraz ze swoim młotem, srogie bęcki.

W kolejnym już tomie serii o mitologii nordyckiej wydawnictwa @kolekcja.hachette czeka nas spotkanie właśnie z olbrzymami.

Thor wraz z Lokim i swoimi ludzkimi sługami ma za zadanie sprawdzić, w jakim stopniu istoty z Jotunheimu znają się na magii, która stanowiłaby zagrożenie dla równowagi świata. W trakcie podróży spotkają się z licznymi problemami i przeciwnikami, którym będą musieli stawić czoła. Nie będzie to wcale tak łatwe, jak się spodziewali. Sam król olbrzymów Utgardaloki zechce wyzwać ich na serię niecodziennych pojedynków...

W części poświęconej Wikingom przyjrzymy się bliżej ich sposobom spędzania czasu- czyli sportowi, grach i innych rozgrywkach, w jakich się lubowali. I choć część z nich od razu kojarzy się z tym ludem, tak niektóre mogą być sporym zaskoczeniem.

Tak jak poprzednie tomiki tak i ten czytało się świetnie. Mit uzupełniony ciekawymi ilustracjami jest jeszcze ciekawszy.

Co sądzicie o olbrzymach w mitologii nordyckiej?

Thor zdecydowanie nie pała do nich sympatią. Wręcz przeciwnie, z lubością spuszcza im, wraz ze swoim młotem, srogie bęcki.

W kolejnym już tomie serii o mitologii nordyckiej wydawnictwa @kolekcja.hachette czeka nas spotkanie właśnie z olbrzymami.

Thor wraz z Lokim i swoimi ludzkimi sługami ma za zadanie sprawdzić, w jakim...

"Nawet Thor był zaskoczony. Spodziewał się w tym regionie bardziej ponurego krajobrazu. Z góry, w srebrnym blasku księżyca, dało się zauważyć wielkie połacie lasów, zielone doliny i łąki, które rozlewały się jak morza traw, jeziora o ciemnych i głębokich wodach oraz meandrujące rzeki, których źródła brały początek w łańcuchach górskich wewnątrz lądy. W oddali, jak okiem sięgnąć, widoczne były pustynie, a nawet rozległy step. A jeszcze dalej, jak kiedyś wyjaśnił synowi Odyn, były góry wyznaczające kraniec świata. Wydawało się, że ten wrogi kraj był pięknym miejscem, ale nadal dzikim, rozległym i pełnym tajemnic".

W tej części Thor z Lokim i dwójką ludzkich sług zawędrowali do krainy olbrzymów nazywanej Jotunheimem. To ciekawa historia, warta przeczytania, szczególnie, że zarówno świat Jotunów jak i oni sami są zupełnie różni od Asgardu i dobrze znanych nam bogów. Bohaterowie przedzierają się przez zwodnicze magiczne mgły, by ostatecznie trafić w niewolę do króla olbrzymów Utgardalokiego. W zasadzie każdego z bohaterów pokonuje jego własna pycha, więc szczerze powiedziawszy, to trochę kibicowałam "przeciwnej drużynie".

Mit jest oczywiście fabularyzowany, są w nim bogate opisy i dialogi, żeby czytelnik mógł jak najlepiej przyswoić sobie tę historię. Niestety w niektórych miejscach autor oryginalnego wydania albo polska tłumaczka, ciężko powiedzieć kto, trochę przesadził/a z ukwiecaniem języka. Mam wrażenie, że można było długie i zawiłe zdania przekształcić na prostsze, dzięki czemu lektura byłaby szybsza.

W dodatku o życiu wikingów przeczytamy o ich rozrywkach, grach i sporcie. Cieszę się, że te informacje korespondują z głównym tekstem, w którym widzieliśmy ucztę u Utgardalokiego i różne zawody, w których bohaterowie musieli brać udział. Wiedzieliście, że wikingowie mieli swoje wersje szachów, a nawet coś w rodzaju baseballu?!

"Nawet Thor był zaskoczony. Spodziewał się w tym regionie bardziej ponurego krajobrazu. Z góry, w srebrnym blasku księżyca, dało się zauważyć wielkie połacie lasów, zielone doliny i łąki, które rozlewały się jak morza traw, jeziora o ciemnych i głębokich wodach oraz meandrujące rzeki, których źródła brały początek w łańcuchach górskich wewnątrz lądy. W oddali, jak okiem...

Ciąg dalszy przygód Thora, Lokiego oraz dwójki dzieciaków, których los połączył z bogami. Książka została jednak napisana w ten sposób, by nie trzeba było sięgać po wcześniejsze tomy, by zrozumieć jej sens, przy czym czytelnik zainteresowany całością serii wypatrzy odniesienia do poprzednich opowieści (mam tu na myśli głównie rozwój duchowy i emocjonalny bohaterów, co wydaje mi się najciekawsze). Kawał dobrego mitu.

Ciąg dalszy przygód Thora, Lokiego oraz dwójki dzieciaków, których los połączył z bogami. Książka została jednak napisana w ten sposób, by nie trzeba było sięgać po wcześniejsze tomy, by zrozumieć jej sens, przy czym czytelnik zainteresowany całością serii wypatrzy odniesienia do poprzednich opowieści (mam tu na myśli głównie rozwój duchowy i emocjonalny bohaterów, co...

Czwarty tom Mitologii Nordyckiej od Hachette przedstawia nam dalsze losy Thora, syna Odyna, które dzieją się bezpośrednio po tomie pierwszym.

Thor, wraz z Lokim i dwójką służących mu ludzi wyruszają do Jottunheimu z misją Odyna. Biała mgła rozszerza się od ziem olbrzymów w kierunku Mitgardu, kamuflując mordercze olbrzymy żerujące na ludziach. Thor i Loki mają za zadanie dowiedzieć się kto z olbrzymów jest odpowiedzialny za kreację owej mgły, jak ją pokonać i finalnie, jak wygląda potęga olbrzymów, w razie gdyby doszło do wojny?

Odpowiedzi, które otrzymają na powyższe pytania będą zaskakujące dla wszystkich Asów…

Część popularnonaukowa zawiera detaliczne informacje o grach, turniejach, rozrywkach wikingów.

Ciekawa historia, opisana w ciekawy sposób. Wciąż nie żałuję zakupu prenumeraty :)

Czwarty tom Mitologii Nordyckiej od Hachette przedstawia nam dalsze losy Thora, syna Odyna, które dzieją się bezpośrednio po tomie pierwszym.

Thor, wraz z Lokim i dwójką służących mu ludzi wyruszają do Jottunheimu z misją Odyna. Biała mgła rozszerza się od ziem olbrzymów w kierunku Mitgardu, kamuflując mordercze olbrzymy żerujące na ludziach. Thor i Loki mają za zadanie...

Jako lekka lektura zarysowująca motywy z nordyckiej mitologii, sprawdza się całkiem dobrze. Nie mniej, w każdej kolejnej części coraz bardziej widoczne jest to, co do tej pory raziło w oczy najbardziej przy historii Lokiego. Infantylizm, obróbka mitów w ten sposób, aby były najlepiej przyswajalne dla młodego czytelnika, zadowolonego z mniejszego lub większego happy endu. Nie przypominam sobie, żeby w kampanii reklamowej Hachette była mowa o ty, że grupą docelową serii są dzieci, ale prowadzona narracja, robienie z mitu bajeczki do poduszki to nie jest dobry kierunek. Mam nadzieję, że przy kolejnych tomach ten problem nie będzie aż tak widoczny.

Na końcu książki tym razem krótki fragment nie stricte o wierzeniach, a o formach spędzenia czasu w dawnej Skandynawii, sporcie i innej rozrywce.

Jako lekka lektura zarysowująca motywy z nordyckiej mitologii, sprawdza się całkiem dobrze. Nie mniej, w każdej kolejnej części coraz bardziej widoczne jest to, co do tej pory raziło w oczy najbardziej przy historii Lokiego. Infantylizm, obróbka mitów w ten sposób, aby były najlepiej przyswajalne dla młodego czytelnika, zadowolonego z mniejszego lub większego happy endu....