Rezydencja przemówiła do mnie przepiękną oprawą graficzną.
Autorki do tej pory nie znałam, wiedziałam tylko tyle, że dopiero rozpoczyna swoją przygodę literacką.
Okazało się, że Laura McHugh potrafi pisać i mile zaskoczyć. Stworzyła historię (być może opartą na faktach),którą czyta się z przejęciem. To bardzo delikatna a zarazem przejmująca historia. Tak też jest napisana - delikatnie i z przejęciem. Uczucia te udzielają się czytelnikowi i to moim zdaniem wystarczy aby z czystym sumieniem polecić tę pozycję.

Rezydencja przemówiła do mnie przepiękną oprawą graficzną.
Autorki do tej pory nie znałam, wiedziałam tylko tyle, że dopiero rozpoczyna swoją przygodę literacką.
Okazało się, że Laura McHugh potrafi pisać i mile zaskoczyć. Stworzyła historię (być może opartą na faktach),którą czyta się z przejęciem. To bardzo delikatna a zarazem przejmująca historia. Tak też jest napisana...

Jeśli sięgniecie po nią późnym wieczorem... zarwana nocka gwarantowana. Książka od której nie mogłam się oderwać. Wciągająca fabuła, nastrój mroku, tajemnicy, nostalgii. Zagadka z przeszłości, którą krok po kroku rozwiązywałam wraz z główną bohaterką. Polecam.

Jeśli sięgniecie po nią późnym wieczorem... zarwana nocka gwarantowana. Książka od której nie mogłam się oderwać. Wciągająca fabuła, nastrój mroku, tajemnicy, nostalgii. Zagadka z przeszłości, którą krok po kroku rozwiązywałam wraz z główną bohaterką. Polecam.

Pamięć... czy na pewno to co pamiętamy to jest prawda, czy tylko wybiórcza interpretacja pewnych wydarzeń? Czy możemy polegać na tym co pamiętamy? Ta książka to świetna opowieść jak bardzo może nas zawieść nasza własna pamięć, jak cudowne jest to narzędzie do obrony przed ciężkimi chwilami, pozwala nam zapamiętać wersję, którą łatwiej nam znieść.
To opowieść o ciężkiej i mrocznej przeszłości, która kładzie się cieniem na całym życiu Arden. Nic, co pamięta z dzieciństwa i tragicznego porwania jej małych sióstr nie jest takie jakim widzi w swych wspomnieniach, a tak bardzo chce poznać prawdę...
Polecam, bardzo dobra książka, dająca dużo do myślenia o mechanizmach ludzkiej psychiki.

Pamięć... czy na pewno to co pamiętamy to jest prawda, czy tylko wybiórcza interpretacja pewnych wydarzeń? Czy możemy polegać na tym co pamiętamy? Ta książka to świetna opowieść jak bardzo może nas zawieść nasza własna pamięć, jak cudowne jest to narzędzie do obrony przed ciężkimi chwilami, pozwala nam zapamiętać wersję, którą łatwiej nam znieść.
To opowieść o ciężkiej i...

Określę to jednym słowem.
R E W E L A C J A !

Określę to jednym słowem.
R E W E L A C J A !

"Rezydencja" to poruszający thriller psychologiczny, który zapewnia czytelnikowi niezapomniane doświadczenie literackie. Laura McHugh w mistrzowski sposób łączy elementy tajemnicy, tragedii rodzinnej i mrocznego klimatu, tworząc powieść, która trzyma w napięciu od pierwszych stron do zaskakującego finału.

Jednym z największych atutów tej książki jest jej atmosfera. McHugh maluje przed czytelnikiem obraz tajemniczego domu w górach Ozark, który staje się niemal postacią samą w sobie. Opięta wokół niego aura tajemnicy, przesądów i zakazanych sekretów sprawia, że czytelnik czuje się jakby sam przeniósł się do tej rezydencji i zanurzył się w jej mrocznym świecie.

Główna bohaterka, Arden Maynor, jest wiarygodną i wielowymiarową postacią, której tajemnicza przeszłość powoli odsłania się przed naszymi oczami. Jej determinacja w rozwikłaniu zagadki zniknięcia siostry bliźniaczki sprawia, że czytelnik od samego początku czuje się z nią emocjonalnie związany i współodczuwa jej ból i frustrację.

Język i styl autorki są dopracowane i piękne, co dodatkowo wzbogaca czytelnicze doświadczenie. McHugh ma zdolność kreowania realistycznych i wielowymiarowych postaci, które są pełne ludzkich słabości i ambicji, co czyni je bardziej autentycznymi i angażującymi.

Mimo tych pozytywnych aspektów, niektórzy czytelnicy mogą odczuć, że tempo narracji jest czasem nieco powolne, a niektóre wątki wymagają większego rozwoju. Część czytelników mogłaby oczekiwać większej ilości zwrotów akcji i bardziej dynamicznej fabuły.

Podsumowując, "Rezydencja" to wciągający thriller psychologiczny, który doskonale bawi się z tajemnicą, rodziną i ludzkimi emocjami. Laura McHugh zgrabnie łączy te elementy, tworząc powieść, która zostaje z czytelnikiem na długo po jej przeczytaniu. Jeśli jesteś fanem psychologicznych thrillerów o mrocznej atmosferze i głębokich tajemnicach, ta książka jest wartą uwagi propozycją.

"Rezydencja" to poruszający thriller psychologiczny, który zapewnia czytelnikowi niezapomniane doświadczenie literackie. Laura McHugh w mistrzowski sposób łączy elementy tajemnicy, tragedii rodzinnej i mrocznego klimatu, tworząc powieść, która trzyma w napięciu od pierwszych stron do zaskakującego finału.

Jednym z największych atutów tej książki jest jej atmosfera. McHugh...

Ksiązka o wielkim powrocie - Arden po wielu latach wraca do rodzinnej miejscowości, do domu, który kochała, z którego zresztą zaginęły jej dwuletnie siostry. Co się stało przed laty?

Mocne zakończenie. Nigdy tak naprawdę się nie dowiemy, co się stało przed laty.

Ksiązka o wielkim powrocie - Arden po wielu latach wraca do rodzinnej miejscowości, do domu, który kochała, z którego zresztą zaginęły jej dwuletnie siostry. Co się stało przed laty?

Mocne zakończenie. Nigdy tak naprawdę się nie dowiemy, co się stało przed laty.

Arden 25-latka wraca do Arrowood – posiadłości, w której 20 lat wcześniej jako ośmiolatka była świadkiem uprowadzenia jej sióstr-bliźniaczek "ich życie od tamtego momentu było szeptem, który nigdy nie dotrze do moich uszu".

Natomiast życie Arden przecina cezura na czas przed zaginięciem sióstr i po ich stracie, kiedy zmieniła się w dziewczynę, która nigdy nie uśmiecha się na zdjęciach.

Zamieszkuje znowu w domu, który skrywa wiele tajemnic, w którym wiele złego się wydarzyło, w którym szczęście zostało zastąpione kłamstwami. Jak Arden - straumatyzowana, osamotniona, przepełniona bólem, poczuciem winy i stratą poradzi sobie z tą konfrontacją. Z domem, w którym zatrzymał się czas, z obrazami z dzieciństwa, ze swoją zawodną pamięcią i rzeczywistością, która wychodzi z kątów rezydencji, ulic i domów miasteczka.

To nostalgiczny powrót, pełen niepokoju, sekretów i mroku. Wciągająca, czarująca klimatem i słowem historia.

Arden 25-latka wraca do Arrowood – posiadłości, w której 20 lat wcześniej jako ośmiolatka była świadkiem uprowadzenia jej sióstr-bliźniaczek "ich życie od tamtego momentu było szeptem, który nigdy nie dotrze do moich uszu".

Natomiast życie Arden przecina cezura na czas przed zaginięciem sióstr i po ich stracie, kiedy zmieniła się w dziewczynę, która nigdy nie uśmiecha się...

Kupiłam, przeczytałam i brak zachwytu, który kreowany był przez liczne recenzje, taka sobie książka. Z całej książki najlepsze ostatnie strony , psychologiczne uzasadnienie do ukrywania zbrodni.

Kupiłam, przeczytałam i brak zachwytu, który kreowany był przez liczne recenzje, taka sobie książka. Z całej książki najlepsze ostatnie strony , psychologiczne uzasadnienie do ukrywania zbrodni.

Książka była słaba, a głównej bohaterki nie da się polubić.

Nudno, za to ładne opisy rezydencji.

Książka była słaba, a głównej bohaterki nie da się polubić.

Nudno, za to ładne opisy rezydencji.

Gdyby publicyści byli bardziej uparci, można byłoby przerobić tę książkę na opowieść o duchach, co zarówno dla autorki, jak i jej wydawnictwa, okazałoby się bardziej intratne. A istnieją ku temu doskonałe narzędzia: warsztat pisarski, pomysł na fabułę i zakończenie. Najgorzej jest pomiędzy. Bohaterowie są jednowymiarowi- słodcy i wygładzeni do granic przyzwoitości lub wręcz nieprzyzwoicie, podejrzanie niegrzeczni. Zamiast spędzić z nimi czas na popołudniowej herbatce, należałoby wcisnąć gaz do dechy i jechać tak długo aż starczy benzyny w baku. Nie wiem, czy gdyby akcja nie była pokierowana w tym kierunku, książka nie miałaby w sobie więcej dramatyzmu. A tak, dostaliśmy ciekawą, acz rozwleczoną w czasie, historię, która choć momentami ostro kuleje i porusza się z trudem, to gwarantuję wam, że i tak dojdzie do końca. A ten, będzie satysfakcjonujący dla Ciebie, czytelniku.

Gdyby publicyści byli bardziej uparci, można byłoby przerobić tę książkę na opowieść o duchach, co zarówno dla autorki, jak i jej wydawnictwa, okazałoby się bardziej intratne. A istnieją ku temu doskonałe narzędzia: warsztat pisarski, pomysł na fabułę i zakończenie. Najgorzej jest pomiędzy. Bohaterowie są jednowymiarowi- słodcy i wygładzeni do granic przyzwoitości lub wręcz...