Po tak długim czasie nareszcie poznałam losy rodziny Winnych na przestrzeni całych stu lat. W trzeciej części tej sagi rodzinnej, drzewo genealogiczne rodu wypuściło swoje gałęzie w nieprzewidywalnym kierunku, tym samym mocno się rozrastając. „Ci, którzy wierzyli” rozgrywa się na kanwie wydarzeń mających miejsce w XX w., i z zaintrygowaniem śledziłam konfrontację Winnych, zwłaszcza tych najstarszych pokoleń, ze zmianami politycznymi i społeczno-gospodarczymi. Ostatnia część serii jest w równym stopniu przejmująca jak jej poprzedniczki, a koleje życia wielopokoleniowej rodziny podyktowane są po raz kolejny przez słodko-gorzki los. Ta odsłona chyba jeszcze mocniej naraziła na szwank moje emocje i regularne bicie serca, bo musiałam rozstać się z tą historią jako całością, ale również w poszczególnych rozdziałach byłam zmuszona pożegnać się z ukochanymi bohaterami, którzy towarzyszyli mi w tej przygodzie od pierwszego tomu, co było chyba jeszcze bardziej bolesne ze względu na przywiązanie i sympatię, którą ich obdarzyłam. „Stulecie Winnych” będzie zawsze jedną z moich ulubionych sag rodzinnych, bez względu na to, ile jeszcze takich serii w życiu przeczytam. Ulokowałam w pamięci i sercu te fascynujące bliźniaczki, które swoimi decyzjami wpłynęły na koleje egzystencji dalszych pokoleń. Może kiedyś nawet odświeżę sobie tę historię, przenosząc się do przytulnego Brwinowa, a także, by znów pospacerować po ulicach powojennej i współczesnej Warszawy. Przez cały trzeci tom obawiałam się zakończenia, które według mnie powinno być kluczowe dla całej serii, powinno być klamrą, wieńczącą tę stuletnią wędrówkę, co na pewno nie było łatwe, bo mogło okazać się przerysowane. Moje obawy były niepotrzebne, bo koniec tej historii był taki, jak sobie to wymarzyłam – pełen miłości, słodkiej tęsknoty i nadziei, a także ckliwości w takim pozytywnym wydaniu. Nie wyobrażam sobie, że ta seria mogłaby się komuś nie spodobać, bo nie da się nie pokochać rodziny Winnych. Za to jestem przekonana, że każdy czytelnik ceniący dobrą literaturę, powinien mieć „Stulecie Winnych” w swojej biblioteczce.

Po tak długim czasie nareszcie poznałam losy rodziny Winnych na przestrzeni całych stu lat. W trzeciej części tej sagi rodzinnej, drzewo genealogiczne rodu wypuściło swoje gałęzie w nieprzewidywalnym kierunku, tym samym mocno się rozrastając. „Ci, którzy wierzyli” rozgrywa się na kanwie wydarzeń mających miejsce w XX w., i z zaintrygowaniem śledziłam konfrontację Winnych,...