Zgrabna historyjka.Nie nudzi,czyta się szybko więc jak najbardziej jest ok

Zgrabna historyjka.Nie nudzi,czyta się szybko więc jak najbardziej jest ok

„ Zawsze to, co zdobywamy z trudem i po wielu wyrzeczeniach, jest cenniejsze niż złoto.” (str.98)

Druga część trylogii lwowskiej jest nieco lepsza od części pierwszej, choć prawdę mówiąc niewiele się tu dzieje. Dalsze perypetie humorzastej hrabianki Anny i pułkownika Michała. Ich dziwne relacje, słowne utarczki i dalsze losy.

Obietnica odzyskania rodzinnych klejnotów, które Anna tak lekkomyślnie powierzyła niedoszłemu adoratorowi, wiązała się z pewnymi zobowiązaniami, które musiała spełnić wbrew sobie. Jeszcze przed ślubem, który został znacznie przyśpieszony postanowiła, że uprzykrzy życie swojemu przyszłemu, znienawidzonemu małżonkowi, lub też, że zrobi wszystko by uniknąć tego małżeństwa.

Anna nie zdawała sobie sprawy jaką miała władzę nad swoim narzeczonym, a późniejszym mężem. Trudno było ją zrozumieć. Nienawidziła swojego partnera, a jednocześnie reagowała na każdy jego dotyk, przytulenie i pocałunek, pragnęła go. Jedno trzeba przyznać, bardziej martwiła się o swoją rodzinę niż o siebie. W tej części zrobiła się bardzo płaczliwa.

Pułkownikowi podobał się ognisty temperament Anny. To, że nie była uległa jak inne kobiety, które znał. Że miała swoje zdanie i nie bała się otwarcie wypowiadać swoich poglądów. Zdawał sobie sprawę, że może nie uda mu się jej poskromić i wzbudzić pozytywnych uczuć. Anna przypominała mu samego siebie, wiedział, że są ulepieni z tej samej gliny.

Autorka oddaje też klimat Lwowa w tamtych czasach. Mieszkańcy miasta pogrążyli się w żałobie po śmierci namiestnika hrabiego Andrzeja Potockiego, zastrzelonego przez ukraińskiego zamachowca. To spowodowało wzrost nienawiści między dwoma narodami. Polacy żądali odwetu, a Ukraińcy uwolnienie zamachowca, którego okrzyknęli bohaterem. Coraz też częściej dochodziło do zamieszek.

W tej sytuacji wesele Anny i Michała zostało odwołane. Ślub odbył się w atmosferze rezygnacji i zwątpienia z jej strony. On wyremontował dla niej pałac, wyposażył w luksusy. Dla niej gotowy był zrobić wszystko. Pragnął tylko jednego, jej miłości. Przepych pałacu zrobił na Annie wrażenie, mimo iż była przyzwyczajona do bogactwa. Na miejscu dowiaduje się połowicznej prawdy o mężu i była przyjemnie zaskoczona. Jej wyobrażenie o mężu powoli się zmieniało, aż postanowiła dać szansę swojemu małżeństwu.

„ Zawsze to, co zdobywamy z trudem i po wielu wyrzeczeniach, jest cenniejsze niż złoto.” (str.98)

Druga część trylogii lwowskiej jest nieco lepsza od części pierwszej, choć prawdę mówiąc niewiele się tu dzieje. Dalsze perypetie humorzastej hrabianki Anny i pułkownika Michała. Ich dziwne relacje, słowne utarczki i dalsze losy.

Obietnica odzyskania rodzinnych klejnotów,...

Joanna Wtulich zostawiła nas w wielce interesującym momencie. Niepokorna hrabianka Lipińska oddała swoje klejnoty rodowe łotrowi i teraz, poniewczasie zorientowała się, że ją wykorzystał, poprosiła swojego narzeczonego Michała Dukajskiego o pomoc w ich odzyskaniu, ale ten zażądał za swoją pomoc bardzo wysokiej ceny. Anna nie przywykła do tego, aby składać broń, więc pozorna kapitulacja, ma tylko uśpić czujność Dukajskiego, bo dziewczyna intensywnie rozmyśla, jak ze ślubnego kobierca uciec. Tylko, czy jej się uda, czy wpląta się w coś jeszcze gorszego? Jeśli myśleliście, że Joanna Wtulich wykorzystała już wszystkie dobre karty, to się zdziwicie. Polecam wsłuchanie audiobooka drugiego tomu mi się bardzo podobało.

Joanna Wtulich zostawiła nas w wielce interesującym momencie. Niepokorna hrabianka Lipińska oddała swoje klejnoty rodowe łotrowi i teraz, poniewczasie zorientowała się, że ją wykorzystał, poprosiła swojego narzeczonego Michała Dukajskiego o pomoc w ich odzyskaniu, ale ten zażądał za swoją pomoc bardzo wysokiej ceny. Anna nie przywykła do tego, aby składać broń, więc pozorna...

Plus za nieco historii w tle. Typowy krótki romansik, a zachowanie bohaterów dziecinne...

Plus za nieco historii w tle. Typowy krótki romansik, a zachowanie bohaterów dziecinne...

Przyznam szczerze, że po zawodzie spowodowanym lekturą pierwszej części Trylogii Lwowskiej, która zupełnie nie przypadła mi do gustu sama się sobie dziwiłam, że sięgnęłam po tom II. Coś mnie jednak kusiło i nie pozwalało zupełnie zapomnieć o tej serii. Chciałam się przekonać, czy i tym razem Autorka zaprowadzi mnie na manowce czy zwiedzie na pokuszenie. Uległam zatem i pozostaje tylko pytanie czy było warto?
Od razu powiem, że było lepiej niż przy pierwszym podejściu, a „Światło i mrok” odrobinę poprawiło moją ocenę Autorki, choć jeszcze nie wiem czy na tyle, aby sięgnąć po część trzecią trylogii, z pewnością nie od razu, gdyż aż tak ciekawa dalszych losów Anny i Michała nie jestem😊. A skoro wywołani zostali główni bohaterowie tomu II to dwa słowa o fabule. Świeżo upieczeni małżonkowie skupiają się bardziej na dbaniu o własne relacje niż na przekomarzaniu się, kto będzie głową a kto szyją w tym małżeństwie, dzięki temu odpadły też niebywale irytujące dialogi, które irytowały w części pierwszej. Choć Anie Lipińskiej dalej nie brak krnąbrnych cech charakteru, to tym razem za cel stawia sobie wyswatanie brata i przyjaciółki, którą za wszelką cenę chce wyrwać z rąk oszusta, w których jeszcze niedawno sama się podkochiwała. Cóż, jakie czasy taki cel egzystencji😊
Dodatkowo przeprowadzka do posiadłości męża skłania Annę do głębszych przemyśleń, o ile o takich, w tej dalej dość infantylnej powieści w ogóle może być mowa, co sprawia, że bardziej przychylnym okiem spogląda na swego męża.
Cała fabuła dalej brzmi dość banalnie i nie doszukujcie się tutaj jakiegoś głębszego sensu. Ot taka lekka powiastka dla zabicia czasu, którą można, choć niekoniecznie trzeba przeczytać.

Przyznam szczerze, że po zawodzie spowodowanym lekturą pierwszej części Trylogii Lwowskiej, która zupełnie nie przypadła mi do gustu sama się sobie dziwiłam, że sięgnęłam po tom II. Coś mnie jednak kusiło i nie pozwalało zupełnie zapomnieć o tej serii. Chciałam się przekonać, czy i tym razem Autorka zaprowadzi mnie na manowce czy zwiedzie na pokuszenie. Uległam zatem i...

Jestem już po drugim tomie Trylogi Lwowskiej Joanny Wtulich ,,Światło i mrok” - uwaga niżej możecie przeczytać spojlery.

Anna w sumie z zaskoczeniem odkrywa, że jej plan związany z przyjaciółką i bratemnie doszedł do skutku, przynajmniej na razie, i razem ze swoim nowo poślubiony mężem wyrusza do Jabłonowa -nowego domu.

Tam też zabiera się za pomoc jednej z sąsiadek, jest zachwycona domem i okolicą, a co najważniejsze... chyba zaczyna rozumieć, że lubi swojego męża. A to wszystko przypadek i półsłówkami, dzięki czemu dowiadujemy się, że Michał w sumie zabrania otoczeniu wspominać o swoich działaniach, które tak popiera Anna. Poznajemy też Krzysztofa Kołakowskiego, i coś czuję że on jeszcze namiesza. A co najważniejsze Anna poznaje prawdziwy powód finansowych kłopotów ojca, przez co zmienia dwoje spojrzenie na wszystkie wydarzenia i wyrusza do Lwowa. Chociaż na podróż akurat nie kończy się najlepiej.

Szczerze mówiąc ten tom chyba jest lepszy. Bohaterowie mniej mnie denerwowali, Anna była mniej naiwna. Ich czyny były bardziej logiczne. Chociaż wciąż nie rozumiem pewnych zachowań bohaterów 🙄

Jestem już po drugim tomie Trylogi Lwowskiej Joanny Wtulich ,,Światło i mrok” - uwaga niżej możecie przeczytać spojlery.

Anna w sumie z zaskoczeniem odkrywa, że jej plan związany z przyjaciółką i bratemnie doszedł do skutku, przynajmniej na razie, i razem ze swoim nowo poślubiony mężem wyrusza do Jabłonowa -nowego domu.

Tam też zabiera się za pomoc jednej z sąsiadek, jest...

Dalsze losy niepokornej arystokratki Anny Lipinskiej i upartego pułkownika Michała Dukajskiego.
Zderzenie dwóch różnych osobowości i dwóch różnych światów. Będzie się działo 😀

Dalsze losy niepokornej arystokratki Anny Lipinskiej i upartego pułkownika Michała Dukajskiego.
Zderzenie dwóch różnych osobowości i dwóch różnych światów. Będzie się działo 😀

Tą część równie szybko połknęłam, lubie dobre książki które szybko sie czyta. Tutaj bohaterka mnie aż tak nie drażniła co w pierwszej części ale i tak troche mnie nudziła.

Tą część równie szybko połknęłam, lubie dobre książki które szybko sie czyta. Tutaj bohaterka mnie aż tak nie drażniła co w pierwszej części ale i tak troche mnie nudziła.

http://neavecreations.com/recenzja-79/

Powracamy do burzliwej historii z hardą hrabianką i nieustępliwym pułkownikiem. Anna co prawda przegrywa pierwszą bitwę – zgadza się na oświadczyny Michała, ale czy odda pole i przegra wojnę? Anna wydaje się dojrzewać przy Michale, z drobnej trzpiotki powoli wyrasta na młodą, pewną siebie kobietę, mężatkę. Kolejną misją Anny staje się doprowadzenie najbliższej przyjaciółki Maryni z bratem Maurycym przed ołtarz. Tymczasem na widoku Dzieduszyckich (rodziny Maryni) staje nieodżałowany, niedoszły kawaler Anny – Małaszewicz, co jedynie komplikuje rozwój wypadków. Na szczęście irytujący przyszły małżonek – pułkownik Dukajski – może się przydać po raz kolejny by wspomóc Annę i wybawić Marynię Dzieduszycką z opresji. Tylko jaka będzie cena tej pomocy dla Anny? Również Michał przechodzi metamorfozę, dzięki czemu możemy zobaczyć jego bardziej ludzkie, humanitarne i co najmniej niespotykane oblicze szlachcica z początków XX wieku.

Dzięki zmianie okoliczności przyrody i wyjeździe młodej pary do majątku hrabiego Dukajskiego w Jabłonowie, mamy możliwość spojrzeć nie tylko na Lwów, ale i na wieś z początków XX wieku. Na dawne stereotypy i pewną wyjątkowość Michała, który swoimi czynami, nie słowami, pomalutku zdobywał uznanie małżonki. I sielanka mogłaby tak trwać gdyby nie sekrety, które zaważąna przyszłości hrabiostwa Dukajskich.

Joanna Wtulich prowadzi nas przez meandry historii zgrabnie i bardzo sprawną ręką. Bardzo mnie ciekawiło po przeczytaniu pierwszego tomu jak zostanie rozwinięta historia Anny nie znoszącej pułkownika. Co sprawi, że zmieni o nim zdanie? Zabiegi autorki zostały idealnie dopasowane do charakteru postaci. Dojrzewająca Anna i Michał skrywający swoje drugie oblicze. Z niecierpliwością będę czekać na finał historii, bo to w jakim momencie skończyło się Światło i mrok powinno być doprawdy karalne 🤣 Zostawić czytelnika w tak ważnym momencie bez odpowiedzi co dalej? Skandal! Poprzeczka została w tym tomie postawiona całkiem wysoko i mam nadzieję, że trzeci tom będzie pięknym dopełnieniem tej Trylogii.

http://neavecreations.com/recenzja-79/

Powracamy do burzliwej historii z hardą hrabianką i nieustępliwym pułkownikiem. Anna co prawda przegrywa pierwszą bitwę – zgadza się na oświadczyny Michała, ale czy odda pole i przegra wojnę? Anna wydaje się dojrzewać przy Michale, z drobnej trzpiotki powoli wyrasta na młodą, pewną siebie kobietę, mężatkę. Kolejną misją Anny staje się...

Drugi tom trylogii lwowskiej "Światło i mrok" Joanny Wtulich to ciekawa i lekka lektura. Powieść jest kontynuacją przygód młodej hrabianki Anny Lipińskiej. Niezwykle upartej, zawziętej i przyznam szczerze bardzo irytującej czytelnika. W poprzednim tomie główna bohaterka działała mi na nerwy, ale w tym przeszła już samą siebie. Naprawdę mimo najszczerszych chęci nie polubiłam jej i nie mogłam zrozumieć jej postępowania.

Ale od początku. Autorka zabiera nas po raz kolejny w podróż do Lwowa z początku XX wieku. Hrabianka Anna Lipińska nadal toczy walkę z przystojnym pułkownikiem Michałem Dukajskim, który za wszelką cenę chce poślubić młodą hrabiankę. Ojj nie będzie miał łatwo. Anna nie chce się zgodzić na małżeństwo z pułkownikiem. Jednak przyparta do muru przyjmuje jego oświadczyny. Do ostatniego momentu robi wszystko, aby nie poślubić Michała. Próbuje również doprowadzić do małżeństwa swojego brata i najlepszej przyjaciółki. Wreszcie Anna godzi się z losem i wychodzi za pułkownika. Jednak postanawia zrobić wszystko, aby uprzykrzyć mu życie. Ale czy faktycznie pułkownik Dukajski jest jej obojętny? Jakie tajemnice ukrywa przed nią rodzina i Michał? Czy dziewczyna w końcu dostrzeże prawdziwą miłość?

"Światło i mrok" to lektura pełna sprzecznych emocji, emocji uzewnętrzniajacych się w dwóch postaciach - Anny i Michała. Dwie uparte i niezwykle charakterne postaci, żadna nie chce ustąpić, każde chce postawić na swoim.
Fabuła, którą przedstawiła autorka jest ciekawa. Jednak mnie bardzo denerwowało zachowanie głównej bohaterki. A zakończenie bardzo mnie zaskoczyło. Kiedy myślałam, że dziewczyna w końcu coś zrozumiała i coś do niej dotarło, ona nagle podejmuje kolejną niezrozumiałą dla mnie decyzję. Czy w tej historii będzie happy end? Z niecierpliwością czekam na kolejny tom!

Książkę czytało mi się lekko, szybko i przyjemnie. Może nie porywa, ale na pewno niejedną osobę zaciekawi i wciągnie ta historia. Polecam głównie miłośnikom romansów, zwłaszcza romansów historycznych.

Drugi tom trylogii lwowskiej "Światło i mrok" Joanny Wtulich to ciekawa i lekka lektura. Powieść jest kontynuacją przygód młodej hrabianki Anny Lipińskiej. Niezwykle upartej, zawziętej i przyznam szczerze bardzo irytującej czytelnika. W poprzednim tomie główna bohaterka działała mi na nerwy, ale w tym przeszła już samą siebie. Naprawdę mimo najszczerszych chęci nie...