"Revenger" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Alastaira Reynoldsa. Zazwyczaj nie sięgam po sci-fi osadzone w bardzo odległej przyszłości - częściej wybieram serie pokroju "Expanse" i wszelkie odmiany Cyberpunka. Ostatnio pomyślałem jednak, że najwyższa pora dać szansę również tej odmianie gatunku. I tak na mojej stercie 'do przeczytania' wylądowali Iain M. Banks i Alastair Reynolds.

Słyszałem co prawda, że "Revenger" nie jest najlepszą książką autora, nie chciałem jednak od razu rzucać się na jego dłuższą serię "Revelation Space".


No cóż, było... całkiem dobrze.
Zdecydowanie najlepiej prezentuje się tu świat przedstawiony - czy raczej galaktyka. Pomimo osadzenia akcji za dziesięć milionów lat, technologia nie jest tu zaawansowana poza granice rozsądku. Cywilizacja przychodziła i odchodziła wielokrotnie, za każdym razem startując niemal od zera. Ludzkość żyje na milionach sztucznych kolonii i niewielkich światów, poruszając się między nimi za pomocą statków wyposażonych w żagle solarne. Jednak nie każda skała sprzyja życiu - wiele z nich stanowi cmentarzyska zapomnianych, potężnych, niemal obcych technologii, pozostawionych przez poprzednie cywilizacje.

Co tu kryć, podoba mi się ten setting i żyjący w nim bohaterowie. Trochę jak Piraci z Karaibów i Lara Croft jednocześnie, w kosmosie.

Niestety, sami bohaterowie nie zostali już rozwinięci tak dobrze. Większość postaci jest dość jednowymiarowa i stanowi jedynie tło dla głównej bohaterki i jej zemsty. Sama Fura Ness nieco ratuje tu sytuację - stopniowa przemiana, jaką przechodzi na 400 stronach wywołała we mnie solidne poczucie niepokoju. Zwłaszcza, że każdy kolejny krok na tej drodze wydawał się całkiem naturalny.

Dodatkową atrakcją jest język, jakiego używa autor - angielski rodem z filmów o piratach, tyle, że w wersji science fiction. I tak na przykład powietrze to "lungstuff", a transmisja radiowa - "squawk". Co prawda na początku utrudnia to odbiór książki, jednak z czasem dodaje opowieści dużo charakteru.
____________
Podsumowując:
Książka ma trochę braków, zwłaszcza jeśli chodzi postaci poboczne i ich rozwój... ale w końcu nie jest to epic fantasy. Część z tego nadrabia za to ciekawym settingiem i masą charakteru. Czytało się dobrze i zapewne niedługo sięgnę po kontynuację.

"Revenger" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Alastaira Reynoldsa. Zazwyczaj nie sięgam po sci-fi osadzone w bardzo odległej przyszłości - częściej wybieram serie pokroju "Expanse" i wszelkie odmiany Cyberpunka. Ostatnio pomyślałem jednak, że najwyższa pora dać szansę również tej odmianie gatunku. I tak na mojej stercie 'do przeczytania' wylądowali Iain M. Banks i...

W zasadzie to zgadzam się z Filonem.
W poprzednich książkach Reynolds'a (tych z uniwersum Przestrzeni Objawienia),najbardziej lubiłem: duży i głęboki świat, liczne niuanse łączące wątki z różnych książek, ciekawe technologie (takie jak ta broń obchodząca III zasadę termodynamiki, napęd Hybrydowców, czy sposób w jaki Inhibitorzy zniszczyli Gazowego Olbrzyma) i przede wszystkim narrację rozłożoną w czasie i przestrzeni łączącą ze sobą wątki wielu bohaterów (to było najlepsze w Otchłani Rozgrzeszenia i Migotliwej Wstędze). Natomiast nie lubiłem cienkich postaci i nieszczególnie porywającej akcji.
Tutaj nie ma żadnych plusów znanych z poprzednich książek autora, za to są wszystkie wady.
Polecam tylko naprawdę zagorzałym fanom.

W zasadzie to zgadzam się z Filonem.
W poprzednich książkach Reynolds'a (tych z uniwersum Przestrzeni Objawienia),najbardziej lubiłem: duży i głęboki świat, liczne niuanse łączące wątki z różnych książek, ciekawe technologie (takie jak ta broń obchodząca III zasadę termodynamiki, napęd Hybrydowców, czy sposób w jaki Inhibitorzy zniszczyli Gazowego Olbrzyma) i przede...

Poprawna tyle mogę powiedzieć. Trochę steampunkowy świat sf, dwie siostry, zemsta, trochę akcji, kilka dokładniej zarysowanych postaci... meh.

Poprawna tyle mogę powiedzieć. Trochę steampunkowy świat sf, dwie siostry, zemsta, trochę akcji, kilka dokładniej zarysowanych postaci... meh.