Autor przedstawia czytelnikowi głównie historię wojen punickich, ale również pokrótce omawia powstanie i historię w zarysie stron uczestniczących. Jednak jak sam zakłada w miarę możliwości ( ubogość źródeł),głównie skupia się na sprawach militarnych i dosyć dokładnie opisuje poszczególne bitwy. Książka napisana łatwym w odbiorze językiem, będzie uatrakcyjnieniem deszczowego wieczoru.

Autor przedstawia czytelnikowi głównie historię wojen punickich, ale również pokrótce omawia powstanie i historię w zarysie stron uczestniczących. Jednak jak sam zakłada w miarę możliwości ( ubogość źródeł),głównie skupia się na sprawach militarnych i dosyć dokładnie opisuje poszczególne bitwy. Książka napisana łatwym w odbiorze językiem, będzie uatrakcyjnieniem...

Książka jest świetna pod wieloma względami. Po pierwsze, przedstawia zgrabny, klarowny zarys dziejów Rzymu i Kartaginy; po drugie, pokazuje - zgrabnie i klarownie - jak i dlaczego doszło do ich konfrontacji; po trzecie, pokazuje - oczywiście, zgrabnie i klarownie - jak wyglądało i rozwijało się wojsko obu stron, jak przebiegały bitwy (szczególnie klarownie i atrakcyjnie przedstawiona jest bitwa pod Zamą) i całe wojny, jakie cele wojenne stawiały sobie zwykle obie strony; po czwarte, nie przesadza ze szczegółowością (a tu - w moim odczuciu - było bolączką "Pax Romana" tego autora); no i po piąte - na początku pięknie pisze o tym, jaka to szkoda, że nie ma już świata grecko-rzymskiego w edukacji.

Książka jest świetna pod wieloma względami. Po pierwsze, przedstawia zgrabny, klarowny zarys dziejów Rzymu i Kartaginy; po drugie, pokazuje - zgrabnie i klarownie - jak i dlaczego doszło do ich konfrontacji; po trzecie, pokazuje - oczywiście, zgrabnie i klarownie - jak wyglądało i rozwijało się wojsko obu stron, jak przebiegały bitwy (szczególnie klarownie i atrakcyjnie...

Wojny punickie to temat dosłownie klasyczny, na którym wychowywały się pokolenia młodzieży rzymskiej. Goldsworthy nie zraża się i opisuje wszystkie 3 wojny Rzymu z Kartagińczykami przez pryzmat zmagania o hegemonię nad Morzem Śródziemnym. Najlepiej została opisana najbardziej znana II wojna. Bitwa pod Kannami jak na swój ciężar i wpływ na całą późniejszą sztukę operacyjną została potraktowana po macoszemu co może dziwić. Mimo to trzyma bardzo równy poziom przez całą objętość.

Wojny punickie to temat dosłownie klasyczny, na którym wychowywały się pokolenia młodzieży rzymskiej. Goldsworthy nie zraża się i opisuje wszystkie 3 wojny Rzymu z Kartagińczykami przez pryzmat zmagania o hegemonię nad Morzem Śródziemnym. Najlepiej została opisana najbardziej znana II wojna. Bitwa pod Kannami jak na swój ciężar i wpływ na całą późniejszą sztukę operacyjną...

Historia wojen punickich autorstwa Adriana Goldsworthy'ego stanowi jedną z najlepszych publikacji popularnonaukowych na temat lat 265-146 p.n.e. w Rzymskiej historii. Autor dokonał gruntownej analizy dzieł i jest świetnie zapoznany z tematem, jednakże pominął dla większości laików (a do nich z pewnością skierowana jest ta praca) wywody dotyczące autentyczności i wiarygodności poszczególnych relacji. W książę zastosowano klarowny podział na 3 wojny, którym autor dedykował po jednym rozdziale. Najobszerniej została opisana druga wojna, ostatnia została potraktowana "po macoszemu". Polecam

Historia wojen punickich autorstwa Adriana Goldsworthy'ego stanowi jedną z najlepszych publikacji popularnonaukowych na temat lat 265-146 p.n.e. w Rzymskiej historii. Autor dokonał gruntownej analizy dzieł i jest świetnie zapoznany z tematem, jednakże pominął dla większości laików (a do nich z pewnością skierowana jest ta praca) wywody dotyczące autentyczności i...

Bardzo ciekawa i dość skondensowana opowieść o wojnach punickich. Jest to chyba jedna z niewielu tak przystępnych pozycji skupiających się na temacie wojen Rzymu z Kartaginą, dostępnych w języku polskim. Porównuję to choćby z pracami Johna Lazenby'ego, które są trudniejsze w odbiorze dla osoby, niebędącej zawodowym historykiem. Zdecydowanie polecam - książka pozwala bardzo wkręcić się w tematykę wojen punickich i samej Kartaginy.

Bardzo ciekawa i dość skondensowana opowieść o wojnach punickich. Jest to chyba jedna z niewielu tak przystępnych pozycji skupiających się na temacie wojen Rzymu z Kartaginą, dostępnych w języku polskim. Porównuję to choćby z pracami Johna Lazenby'ego, które są trudniejsze w odbiorze dla osoby, niebędącej zawodowym historykiem. Zdecydowanie polecam - książka pozwala bardzo...

W zasadzie wszystko mi się w tej książce podobało:

I. Adrian Goldsworthy przedstawia nam historię konfliktów rzymsko-punickich w sposób naprawdę ciekawy i zdecydowanie przystępny oraz pisany żywym językiem. Po lekturze "Upadku Kartaginy" jak najbardziej mam chęć (i zamiar) sięgnąć po zarówno inne pozycje na ten temat jak i inne prace tego autora.

II. W moim przekonaniu jest to książka skierowana do szerokiego grona czytelników, w tym do laików - takich jak ja. Przed lekturą wiedziałam o wojnach punickich w sumie tyle, że się wydarzyły (sam autor pięknie mnie podsumował we wstępie dosłownie pierwszym zdaniem "">Ach tak, Hannibal i słonie< - tak niemal powszechnie reagowano, ilekroć mówiłem komuś, że piszę książkę o wojnach punickich"). Po przeczytaniu "Upadku Kartaginy" mogę powiedzieć, że dużo się dowiedziałam i poukładałam w głowie na ten temat. Ponadto autor ma świadomość, że nie wszyscy orientują się w starożytnej sztuce wojennej czy ustroju obu odnośnych państw, więc nie pozostawia pogubionych (niektórych) czytelników samych sobie, ale omawia pokrótce te zagadnienia. Mi osobiście dużo to pomogło.

III. Podoba mi się w końcu struktura książki. Mamy tu wstęp, krótki opis obu krajów i trzy główne częsci - o każdej z wojen. Te zaś wszystkie zawierają wytłumaczenie przyczyn, przebiegu i skutków. Po trzeciej części autor pozwala sobie też na wyrażenie swoich przemyśleń na temat ew. długofalowych skutków tego konfliktu. Ponadto w książce mamy kilkanaście mapek, które na dodatek na początku są ładnie wylistowane z numerami stron, jak i kalendarium wszystkich konsulów od 264 do 146 p. n. e. wraz z wydarzeniami oraz dwa aneksy (definicje rzymskich urzędów i organizację rzymskiej armii konsularnej). Wydanie jest ładne, solidne, w twardej oprawie z obwolutą, nie rzuciły mi się w oczy literówki.

PS Dodam jeszcze tylko, że oprócz o wydarzeniach autor ciekawie opowiada o największych dowódcach - Hannibalu i Scypionie Afrykańskim!

Zachęcam wszystkich do przeczytania!

W zasadzie wszystko mi się w tej książce podobało:

I. Adrian Goldsworthy przedstawia nam historię konfliktów rzymsko-punickich w sposób naprawdę ciekawy i zdecydowanie przystępny oraz pisany żywym językiem. Po lekturze "Upadku Kartaginy" jak najbardziej mam chęć (i zamiar) sięgnąć po zarówno inne pozycje na ten temat jak i inne prace tego autora.

II. W moim przekonaniu...

„Upadek Kartaginy. Historia wojen punickich” Adriana Goldsworthy’ego - RECENZJA

Goldsworthy po raz kolejny nie zawodzi. O ile popularna biografia Cezara czy „Pax Romana” skupiały się głównie na Rzymie i jego mieszkańcach, tak w przypadku tej pozycji, do Synów Wilczycy dołączają Kartagińczycy, z Hannibalem na czele.

Autor opowiada historię trzech konfliktów pomiędzy Rzymem, a Kartaginą w III i II wieku p.n.e. Wydawać by się mogło więc, że książka skierowana będzie głównie do zainteresowanych wojskowością. Nie jest to jednak jedynie opowieść o manewrach wojsk i oblężeniach miast, choć tego oczywiście nie brakuje. W książce przeczytamy chociażby o sytuacji politycznej i ustrojowej obu państw, co jest nie lada gratką szczególnie w przypadku informacji o Kartaginie. Mało wiemy o tym afrykańskim mieście, które przecież w okresie swojej świetności było głównym graczem zachodniej części śródziemnomorza. Tym cenniejsze są skrawki informacji podanych przez Goldsworthy’ego. Nie brakuje też opisów gry politycznej wewnątrz Republiki, jako czytelnicy poznajemy jej głównych aktorów i ich wpływowe rodziny.

Głównym źródłem dla całej opowieści o rzymsko-punickim konflikcie jest historyk Polibiusz, wspierany późniejszą relacją Liwiusza. Goldsworthy relacjonując kolejne etapy konfliktu za każdym razem wymienia źródło, którego wiarygodność ocenia i komentuje. Dzięki temu zabiegowi autor zbliża się, na tyle na ile to możliwe, do obiektywnej prawdy historycznej. Mi jako czytelnikowi, bardzo się to podoba. Dobrym przykładem są anegdoty, które były specyficznym elementem starożytnej historiografii. Goldsworthy przytacza anegdotę Polibiusza lub Liwiusza, uzupełniając odpowiednim komentarzem. Na przykład w ten sposób możemy się dowiedzieć, że dana historia najpewniej była podkoloryzowana, a jej celem było zdyskredytowanie pewnego homo novus rzymskiej polityki. Krytyczne podejście do źródeł i transparencja w ich interpretacji rzadko ukazywana jest przed czytelnikiem popularnej pozycji.

Jak wspominałem, w książce nie brakuje opisów starć, strategii generałów i wojskowej codzienności. Goldsworthy opowiada o każdej bitwie w ciekawy sposób. W głowie czytelnika prędko powstają obrazy numidyjskiej jazdy, rzymskiej piechoty i dowodzących generałów. Na pewno duża w tym zasługa tłumaczenia, anglojęzyczny oryginał przełożyli Norbert Radomski i Janusz Szczepański. Ponadto wydanie Rebis wzbogacone jest o kilkanaście map i grafik przedstawiających działania militarne obu stron.

Podsumowując, książkę czyta się bardzo dobrze, a jej przedmiot nie ogranicza się jedynie do pola bitewnego. Fragmenty dla siebie znajdą rzecz jasna entuzjaści wojskowości, ale także osoby zainteresowane stricte polityką czy po prostu światem starożytnym. Wydanie od Domu Wydawniczego Rebis wzbogacone jest o kalendarium, słowniczek pojęć czy aneks o organizacji rzymskiej armii. Od 4 października możecie nabyć świeży dodruk tej ciekawej pozycji, gorąco polecam!

#reklama #bookstagrampl #bookstagram #book #czytam #czytambolubie #goldsworthy #adriangoldsworthy #cartagena #rome #rzym #roma

„Upadek Kartaginy. Historia wojen punickich” Adriana Goldsworthy’ego - RECENZJA

Goldsworthy po raz kolejny nie zawodzi. O ile popularna biografia Cezara czy „Pax Romana” skupiały się głównie na Rzymie i jego mieszkańcach, tak w przypadku tej pozycji, do Synów Wilczycy dołączają Kartagińczycy, z Hannibalem na czele.

Autor opowiada historię trzech konfliktów pomiędzy...

Bardzo dobra książka. Ma swoje plusy i minusy. Zaletą pracy jest przedstawienie szerokiej perspektywy konfliktu, która pozwala, po jej przeczytaniu, uznać się za uprawnionego do dyskusji w temacie opisywanych wojen. Wadą jest zbytnia nachalność autora w udowadnianiu przyczyn i wniosków, jakby się bał, że czytelnicy go nie zrozumieją. Najważniejszym jednak jest, aby minusy nie przesłoniły plusów, więc szczerze polecam.

Bardzo dobra książka. Ma swoje plusy i minusy. Zaletą pracy jest przedstawienie szerokiej perspektywy konfliktu, która pozwala, po jej przeczytaniu, uznać się za uprawnionego do dyskusji w temacie opisywanych wojen. Wadą jest zbytnia nachalność autora w udowadnianiu przyczyn i wniosków, jakby się bał, że czytelnicy go nie zrozumieją. Najważniejszym jednak jest, aby minusy...

Książka opisująca trzy wojny punickie między Rzymem, a Kartaginą. Po przeczytaniu narosła we mnie jeszcze większa niechęć do Rzymu i republiki, zarazem fascynacja państwem kartagińskim wraz z jej wodzem - Hannibalem. Bardzo przygnębiająca pod koniec. Godna polecenia.

Książka opisująca trzy wojny punickie między Rzymem, a Kartaginą. Po przeczytaniu narosła we mnie jeszcze większa niechęć do Rzymu i republiki, zarazem fascynacja państwem kartagińskim wraz z jej wodzem - Hannibalem. Bardzo przygnębiająca pod koniec. Godna polecenia.

Bardzo ciekawa pozycja opisująca w sposób szczegółowy Wojny Rzymsko-Kartagińskie. Dzięki zawartym w niej informacjom czytelnik dowie się między innymi o strukturze wojsk Rzymskich jak i o ich działaniu.

Bardzo ciekawa pozycja opisująca w sposób szczegółowy Wojny Rzymsko-Kartagińskie. Dzięki zawartym w niej informacjom czytelnik dowie się między innymi o strukturze wojsk Rzymskich jak i o ich działaniu.